| του Κώστα Καρδαρά Προέδρου της Νομαρχιακής Επιτροπής Καρδίτσας του ΛΑ.Ο.Σ. |
 |
 Περικλής Γιαννόπουλος (1869-1910). |
 «Έκκλησις προς το πανελλήνιον κοινόν» του Περικλή Γιαννόπουλου από τις εκδόσεις «Πελασγός». |
 «Ελληνικός Πολιτισμός» του Ίωνος Δραγούμη από τις εκδόσεις «Νέα Θέσις». |
 «Ελληνική Πρόκλησις» του Ανδρέα Δενδρινού από τις εκδόσεις «Ελεύθερη Σκέψις». |
Η διαμόρφωση της προσωπικής κοσμοθεωρήσεως και του ιδεολογικού υποστρώματος του καθ’ ενός μας είναι προϊόν μιας ευρύτερης και πολύ πιο σύνθετης διαδικασίας από την ανάγνωση κάποιων (και μάλιστα ενός μικρού αριθμού) βιβλίων. Είναι ευνόητο πως από τον παρακάτω κατάλογο λείπουν πάρα πολλά βιβλία προς τα οποία αισθάνομαι κάποιο βαθμό ενοχής που τα παραλείπω. Πάντως, τα 5 βιβλία που με έχουν επηρεάσει περισσότερο μέσα από έναν απέραντο κυκεώνα χιλιάδων βιβλίων κάθε είδους, κάθε ιδεολογικής απ’ άκρου εις άκρον κατευθύνσεως και κάθε επιπέδου σοβαρότητας που έχω διαβάσει, είναι:
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης: Άπαντα, εκδόσεις «Μέρμηγκας», 1980. Από την παιδική μου ακόμη ηλικία, οι μεστοί του στίχοι κατέγραψαν κυριολεκτικά ανεξίτηλα στην ψυχή μου τα απαστράπτοντα και βαθιά πατριωτικά τους νοήματα. Ακόμα και σήμερα, στον Βαλαωρίτη και στον Σικελιανό καταφεύγω όταν ζητώ να δώσω τόνο και ρυθμό στο βηματισμό μου.
Ανδρέας Δενδρινός: Ελληνική Πρόκλησις, εκδόσεις «Ελεύθερη Σκέψις», 1984. Στους χαλεπούς καιρούς του μεταχουντικού εθνικού συσκοτισμού, ήταν η λαμπρή αποκάλυψη πως υπάρχει ζωντανή εθνική διανόηση. Απετέλεσε μαζί με τις «Πολιτικές Μελέτες» του Κώστα Πλεύρη και το «Η Νέα Τάξις» του Δημήτρη Δημόπουλου, την τριλογία που ήταν το ευαγγέλιο όχι μόνο για μένα αλλά και για πάρα πολλούς εθνικιστές της γενιάς του ‘74. Αυτά τα τρία βιβλία είναι αυτά που έχω διαβάσει (μαζί με το επόμενο) πάρα πολλές (μα πάρα πολλές) φορές. Σαν ευαγγέλια δηλαδή.
Περικλής Γιαννόπουλος: Έκκλησις προς το Πανελλήνιον Κοινόν, εκδόσεις «Το Κίνημα». Σαν ήλιος ανέτειλε και με φώτισε. Έμεινα άναυδος, με μία εκρηκτική απορία πως είναι δυνατόν να μην έχω καν ακούσει μέχρι τότε για τον Γιαννόπουλο. Το διάβασα και το ξαναδιάβασα μέχρι που το έμαθα σχεδόν όλο απ’ έξω. Ακόμα και σήμερα μπορώ να απαγγείλω ολόκληρα κομμάτια του από στήθους. Αν μ’ έχει επηρεάσει; Κάποτε μουρμούριζα στον εαυτό μου τα λόγια του Δραγούμη γι’ αυτό: «Σ’ αυτού το ρυθμό τη ζωή μου τονίζω».
Ίων Δραγούμης: Ελληνικός Πολιτισμός, εκδόσεις «Το Κίνημα». Με πήρε από το χέρι ζεστά και ανθρώπινα, σαν πατέρας και σαν φίλος και με οδήγησε σε ένα αλησμόνητο περίπατο (που ακόμα κρατάει), να γνωρίσω και να μάθω να ξεχωρίζω το λαό και το έθνος μου, να συνειδητοποιήσω αυτή μου την ένταξη, να την αγαπάω και να τη σέβομαι, να την φροντίζω και ν’ αγωνίζομαι για αυτήν. Είμαι ακόμα παρών.
Άρθουρ Καίσλερ: Ιανός (Janus: A Summing Up), εκδόσεις «Χατζηνικολή», 1979. Το κορυφαίο έργο του μεγάλου διανοητή ήταν το τελευταίο από τα (πολλά) βιβλία του που διάβασα. Η ολοκλήρωση μέσα από το σύνολο των έργων του της φιλοσοφίας του (του «ολονίου») σ’ αυτό το βιβλίο, υπήρξε για μένα το εργαλείο για τη διαμόρφωση της προσωπικής μου κοσμοθεωρήσεως. Υπήρξε ένα εργαλείο που μέχρι σήμερα δεν έχω απαρνηθεί και μπορώ να πω πως πιστεύω ότι η επιλογή μου έχει δικαιωθεί.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου