Η κατάστασις περί των εθνικών ζητημάτων μας, είναι γνωστή λίγο πολύ
τουλάχιστον σε εσάς οι οποίοι μπαίνετε στον κόπο να διαβάσετε το
παρόν,πέραν τούτου οι μεγάλη οικονομική κρίση η οποία μαστίζει την
χώρα τον τελευταίο καιρό, συνακολουθούμενη απο την μεγάλη κρίση των
αξιών μας ως κοινωνίας η οποία μαίνεται ίσως και επί δεκαετίες, μαζί
με τον εκφυλισμό και την προσπάθεια αφαίρεσης της ελληνικής
συνείδησης, τόσο στους μεγαλύτερους,αλλά κυριότερα στις νέες
γενιές,απο σκοτεινούς κύκλους οι οποίοι σκέπτονται και καταστρώνουν το
οποιοδήποτε ανθελληνικό σχέδιο τους,με μοναδικό όραμα να δούν την χώρα
μας γονατισμένη,πλήρως απαξιωμένη και βορά προς εκμμετάλευση και με
έναν λαό ο οποίος να έχει ξεχάσει τα ιδανικά που τον έκαναν να
ξεχωρίζει επί χιλιάδες χρόνια ανάμεσα στην κοινωνία των εθνών,ο οποίος
θα φροντίζει μόνο για την προσωπική του τακτοποίηση,έναντι του συνόλου
και ενάντια στο μεγάλο εθνικό όραμα με το οποίο έζησαν όλοι οι
πρόγονοι μας μέχρι σήμερα.
Ενάντια λοιπόν σε όλα αυτά τα ποταπά σχέδια των δυνάμεων αυτών,
είμεθα όλοι υποχρεωμένοι να αντιτάξουμε τις μικρές η μεγάλες μας
δυνάμεις προς αποτροπή των τελευταίων,καθώς και να αντεπιτεθούμε το
συντομότερο δυνατόν,εάν και εφόσον διατηρούμε ακόμη ζωντανή την εθνική
μας υπόσταση,είναι δέ το ελαχιστότατο αυτο το οποίο οφείλει ο καθείς
απο εμάς να πράξει,ο καθένας απο μας που φέρει την βαριά κληρονομιά,
του να ονομάζεται Έλληνας.
Στα πλαίσια λοιπόν αυτού του σκεπτικού και με τις μικρές μου
δυνάμεις ώς μουσικοσυνθέτη και λογοτέχνη του οποίου το έργο απαξιούται
σε μεγάλο βαθμό, διότι έχει πατριωτικό χαρακτήρα στο μεγαλύτερο μέρος
του, απο τους κύκλους οι οποίοι λυμαίνονται την τέχνη εν Ελλάδι και
καταστούν τέχνη οτι αεθνική ανοησία που μόνο με την χρήση ναρκωτικών
θα μπορούσε να παραχθεί και να κατανοηθή ,παραγώμενη απο ανθρώπους
ασήμαντους στην ουσία οι οποίοι ανάγονται σε μέγιστοι χωρίς καν να
υπάρχουν ενδείξεις περί τούτου, μόνο και μόνο επειδή υπηρετούν τα
συμφέροντα της εκάστοτε παρέας,κλίκας η οτιδήποτε τέτοιο,παρέστην σε
μια σημαντικότατη εκπροσωπόντας την χώρα μας εκδήλωση, η οποία
πραγματοποιήθηκε στο Χόλλυγουντ και στο Λός Άντζελες της Καλιφόρνια.
Η δέ εκδήλωση τάυτη, με την επωνυμία Hollywood Music in Media
Awards αποτελεί σημαντικό βήμα προς ανάδειξη νέων κυρίως καλλιτεχνών
της μουσικής βιομηχανίας, μιάς και αναμεταδίδεται ζωντανά σε 17 χώρες
(ανάμεσα τους μεγάλες χώρες όπως οι Αγγλία και Γερμανία, όσον αφορά
την Ευρώπη) καθώς και σε 300 μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ,ενώ φυσικά δεν
αναμεταδίδεται στην Ελλάδα του σήμερα και του οτι πιό σαπισμένου και
χαμηλού επιππέδου κυκλοφορεί ανά την υφήλιο.
Η συμμετοχή μου λοιπόν,αφορούσε την υποψηφιότητα μου ώς του
καλύτερου ορχηστρικού/κλασσικής μουσικής βίντεο για το 2010, με τίτλο
"LAND OF THE BRAVE AND BETRAYED" (Η γή των γενναίων και προδομένων) η
οποία αν και δεν κέρδισε το πρώτο βραβείο,πέρασε το μύνημα εκεί που
έπρεπε να περάσει,το οποίο είναι απλό και διατυπώνεται στο οτι "η
πραγματική Ελλάς είναι πάντοτε εδώ οτι και αν κάνουν κάποιοι",είναι
εδώ και αντιστέκεται πάντα.
Το εν λόγω βίντεο μου ήταν μία προσπάθεια μέσω των εικόνων και της
μουσικής μου στο να ταξιδέψει κάποιος μέσα σε τρία λεπτά, στην ιστορία
αυτού του καταματωμένου τόπου,του περήφανου που ποτέ δεν έσκυψε το
κεφάλι σε κανέναν και σε τίποτε,ξεκινώντας απο τα αρχαία χρόνια,το
βυζάντιο,την επανάσταση του 1821 και το έπος του 1940 και καταλήγωντας
στην καταστροφή της Σμύρνης,τα σφαγμένα μωρά παιδιά τα πεταμένα στους
δρόμους,την γερμανική κατοχή με τα αποστεωμένα παιδικα ματια,την
τουρκική εισβολή του 1974 με το βλέμμα της προσφυγοπούλας μικρής
κυπραίας να καρφώνεται στις ψυχές μας σχηματίζωντας ενα τεράστιο
"ΓΙΑΤΙ" και έχοντας σαν τελευταία εικόνα τον ήρωα και εθνομάρτυρα
Σολωμό Σολωμού ο οποίος είπε το δικό του "ΟΧΙ" στην σαπίλα και την
οκνηρία των καιρών και των συγχρόνων του,καταλήγωντας στους τίτλους
τέλους,οτι "αυτό ζητούν όλοι αυτοί που πέρασαν απο τα μάτια σας,μην
ξεχνάτε".
Ευχαριστώ δέ τους αμερικάνους ,οχι τους γνωστούς τους οποίους
ευχαρίστησε κάποιος κάποτε απο του βήματος της βουλή των Ελλήνων, αλλά
κάποιους άλλους αμερικάνους,οι οποίοι δάκρυσαν και συγκινήθηκαν με την
μίκρη,πικρή ιστορία την οποία τους διηγήθηκα μέσω της μουσικής και των
εικόνων,δάκρυσαν και συγκινήθηκαν με τα πορτραίτα του
Κολοκοτρώνη,Διάκου,Μακρυγιάννη αποδείχνωντας περίτρανα πως ο
πατριωτισμός πάντα συγκινεί, διότι αποτελεί αρχετυπική συμπεριφορά του
ανθρώπου όπου γής.
Να ευχαριστήσω επίσης την εφημερίδα για τον πολύτιμο χώρο της να
φιλοξενήσει το παρόν,όλους εσάς έναν έναν με την ξεχωριστά,μά
περισσότερο όλους εκείνους για τους οποίους κάνω οτι κάνω,όλους αυτούς
που πότισαν με το άγιο αίμα τους τα ιερά χώματα αυτού εδώ του τόπου
στον οποίο είχα την τύχη να πρωτοδώ το φώς του κόσμου τούτου.
Και μην ξεχνάτε. αυτό το οποιο διατυπώνω ώς ρητό,ότι "Ο λησμονήσας
τους προγόνους,λειτουργεί υπαρξιακώς ώς τροχοπέδη μεταξύ παρελθόντος
και μέλλοντος",μην το επιτρέψετε αυτό είς τους εαυτούς σας,παρά κάνετε
έναν καλόν και τίμιον αγώνα υπέρ του έθνους,όπου ο καθείς ετάχθη από
της ζωής...
Με εκτίμηση
Πάνος Χατζηγεωργιάδης (Υπογράφων ώς Νικηφόρος Βυζαντινός)
Μουσικοσυνθέτης,Λογοτέχνης (Ποίηση)
http://iperalitheias.blogspot.com/
Εν Αθήναι,Ιανουάριος 2011
τουλάχιστον σε εσάς οι οποίοι μπαίνετε στον κόπο να διαβάσετε το
παρόν,πέραν τούτου οι μεγάλη οικονομική κρίση η οποία μαστίζει την
χώρα τον τελευταίο καιρό, συνακολουθούμενη απο την μεγάλη κρίση των
αξιών μας ως κοινωνίας η οποία μαίνεται ίσως και επί δεκαετίες, μαζί
με τον εκφυλισμό και την προσπάθεια αφαίρεσης της ελληνικής
συνείδησης, τόσο στους μεγαλύτερους,αλλά κυριότερα στις νέες
γενιές,απο σκοτεινούς κύκλους οι οποίοι σκέπτονται και καταστρώνουν το
οποιοδήποτε ανθελληνικό σχέδιο τους,με μοναδικό όραμα να δούν την χώρα
μας γονατισμένη,πλήρως απαξιωμένη και βορά προς εκμμετάλευση και με
έναν λαό ο οποίος να έχει ξεχάσει τα ιδανικά που τον έκαναν να
ξεχωρίζει επί χιλιάδες χρόνια ανάμεσα στην κοινωνία των εθνών,ο οποίος
θα φροντίζει μόνο για την προσωπική του τακτοποίηση,έναντι του συνόλου
και ενάντια στο μεγάλο εθνικό όραμα με το οποίο έζησαν όλοι οι
πρόγονοι μας μέχρι σήμερα.
Ενάντια λοιπόν σε όλα αυτά τα ποταπά σχέδια των δυνάμεων αυτών,
είμεθα όλοι υποχρεωμένοι να αντιτάξουμε τις μικρές η μεγάλες μας
δυνάμεις προς αποτροπή των τελευταίων,καθώς και να αντεπιτεθούμε το
συντομότερο δυνατόν,εάν και εφόσον διατηρούμε ακόμη ζωντανή την εθνική
μας υπόσταση,είναι δέ το ελαχιστότατο αυτο το οποίο οφείλει ο καθείς
απο εμάς να πράξει,ο καθένας απο μας που φέρει την βαριά κληρονομιά,
του να ονομάζεται Έλληνας.
Στα πλαίσια λοιπόν αυτού του σκεπτικού και με τις μικρές μου
δυνάμεις ώς μουσικοσυνθέτη και λογοτέχνη του οποίου το έργο απαξιούται
σε μεγάλο βαθμό, διότι έχει πατριωτικό χαρακτήρα στο μεγαλύτερο μέρος
του, απο τους κύκλους οι οποίοι λυμαίνονται την τέχνη εν Ελλάδι και
καταστούν τέχνη οτι αεθνική ανοησία που μόνο με την χρήση ναρκωτικών
θα μπορούσε να παραχθεί και να κατανοηθή ,παραγώμενη απο ανθρώπους
ασήμαντους στην ουσία οι οποίοι ανάγονται σε μέγιστοι χωρίς καν να
υπάρχουν ενδείξεις περί τούτου, μόνο και μόνο επειδή υπηρετούν τα
συμφέροντα της εκάστοτε παρέας,κλίκας η οτιδήποτε τέτοιο,παρέστην σε
μια σημαντικότατη εκπροσωπόντας την χώρα μας εκδήλωση, η οποία
πραγματοποιήθηκε στο Χόλλυγουντ και στο Λός Άντζελες της Καλιφόρνια.
Η δέ εκδήλωση τάυτη, με την επωνυμία Hollywood Music in Media
Awards αποτελεί σημαντικό βήμα προς ανάδειξη νέων κυρίως καλλιτεχνών
της μουσικής βιομηχανίας, μιάς και αναμεταδίδεται ζωντανά σε 17 χώρες
(ανάμεσα τους μεγάλες χώρες όπως οι Αγγλία και Γερμανία, όσον αφορά
την Ευρώπη) καθώς και σε 300 μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ,ενώ φυσικά δεν
αναμεταδίδεται στην Ελλάδα του σήμερα και του οτι πιό σαπισμένου και
χαμηλού επιππέδου κυκλοφορεί ανά την υφήλιο.
Η συμμετοχή μου λοιπόν,αφορούσε την υποψηφιότητα μου ώς του
καλύτερου ορχηστρικού/κλασσικής μουσικής βίντεο για το 2010, με τίτλο
"LAND OF THE BRAVE AND BETRAYED" (Η γή των γενναίων και προδομένων) η
οποία αν και δεν κέρδισε το πρώτο βραβείο,πέρασε το μύνημα εκεί που
έπρεπε να περάσει,το οποίο είναι απλό και διατυπώνεται στο οτι "η
πραγματική Ελλάς είναι πάντοτε εδώ οτι και αν κάνουν κάποιοι",είναι
εδώ και αντιστέκεται πάντα.
Το εν λόγω βίντεο μου ήταν μία προσπάθεια μέσω των εικόνων και της
μουσικής μου στο να ταξιδέψει κάποιος μέσα σε τρία λεπτά, στην ιστορία
αυτού του καταματωμένου τόπου,του περήφανου που ποτέ δεν έσκυψε το
κεφάλι σε κανέναν και σε τίποτε,ξεκινώντας απο τα αρχαία χρόνια,το
βυζάντιο,την επανάσταση του 1821 και το έπος του 1940 και καταλήγωντας
στην καταστροφή της Σμύρνης,τα σφαγμένα μωρά παιδιά τα πεταμένα στους
δρόμους,την γερμανική κατοχή με τα αποστεωμένα παιδικα ματια,την
τουρκική εισβολή του 1974 με το βλέμμα της προσφυγοπούλας μικρής
κυπραίας να καρφώνεται στις ψυχές μας σχηματίζωντας ενα τεράστιο
"ΓΙΑΤΙ" και έχοντας σαν τελευταία εικόνα τον ήρωα και εθνομάρτυρα
Σολωμό Σολωμού ο οποίος είπε το δικό του "ΟΧΙ" στην σαπίλα και την
οκνηρία των καιρών και των συγχρόνων του,καταλήγωντας στους τίτλους
τέλους,οτι "αυτό ζητούν όλοι αυτοί που πέρασαν απο τα μάτια σας,μην
ξεχνάτε".
Ευχαριστώ δέ τους αμερικάνους ,οχι τους γνωστούς τους οποίους
ευχαρίστησε κάποιος κάποτε απο του βήματος της βουλή των Ελλήνων, αλλά
κάποιους άλλους αμερικάνους,οι οποίοι δάκρυσαν και συγκινήθηκαν με την
μίκρη,πικρή ιστορία την οποία τους διηγήθηκα μέσω της μουσικής και των
εικόνων,δάκρυσαν και συγκινήθηκαν με τα πορτραίτα του
Κολοκοτρώνη,Διάκου,Μακρυγιάννη αποδείχνωντας περίτρανα πως ο
πατριωτισμός πάντα συγκινεί, διότι αποτελεί αρχετυπική συμπεριφορά του
ανθρώπου όπου γής.
Να ευχαριστήσω επίσης την εφημερίδα για τον πολύτιμο χώρο της να
φιλοξενήσει το παρόν,όλους εσάς έναν έναν με την ξεχωριστά,μά
περισσότερο όλους εκείνους για τους οποίους κάνω οτι κάνω,όλους αυτούς
που πότισαν με το άγιο αίμα τους τα ιερά χώματα αυτού εδώ του τόπου
στον οποίο είχα την τύχη να πρωτοδώ το φώς του κόσμου τούτου.
Και μην ξεχνάτε. αυτό το οποιο διατυπώνω ώς ρητό,ότι "Ο λησμονήσας
τους προγόνους,λειτουργεί υπαρξιακώς ώς τροχοπέδη μεταξύ παρελθόντος
και μέλλοντος",μην το επιτρέψετε αυτό είς τους εαυτούς σας,παρά κάνετε
έναν καλόν και τίμιον αγώνα υπέρ του έθνους,όπου ο καθείς ετάχθη από
της ζωής...
Με εκτίμηση
Πάνος Χατζηγεωργιάδης (Υπογράφων ώς Νικηφόρος Βυζαντινός)
Μουσικοσυνθέτης,Λογοτέχνης (Ποίηση)
http://iperalitheias.blogspot.com/
Εν Αθήναι,Ιανουάριος 2011
Το Παρόν άρθρο δημοσιευθεν στην εφημερίδα "Ελευθερη Ωρα" στο φύλλο του σαββάτου 15/1/2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου