Δικηγόρου Παρ’ Αρείω Πάγω
Είναι πρόδηλο ότι η κοινωνία πνέει τα λοίσθια ούσα μη αναστρέψιμα καθημαγμένη, ένεκεν και συνεπεία των αλλεπαλλήλων πληγμάτων τα οποία ακούσα υφίσταται, λόγω των εσκεμμένα, πλημμελών χειρισμών των πολιτικών της αντιπροσώπων επί των καίριων και ακανθωδών ζητημάτων, όπως ενδεικτικά αναφέρω την οικονομική κρίση, τους πλειστηριασμούς τα εθνικά ζητήματα.
Περαιτέρω, καθίσταται σαφές ότι αυτή την στιγμή τελεί εν εξελίξει, εκ των άνωθεν διευθυντηρίων ένα εθνοκτόνο σχέδιο με τρία σκέλη το οποίο κατατείνει εις την κατά το μάλλον ή ήττον, ολοτρόπως αντικατάσταση του Ελληνικού πληθυσμού υπό των επιδοτούμενων επηλύδων, ωσεί συντεταγμένου εποικισμού.
Το σχέδιο αυτό δράσης αρθρώνεται εις τρία σημεία και οικοδομείται επί τριών πυλώνων εκ βάθρων υποσκάψεως του έθνους ως εξής :
Το πρώτον, βιώνουμε των προϊούσα και επιμελώς μεθοδευμένη αύξουσα, καθολική πτωχοποιήση του Ελλαδικού λαού, εκ της περιόδου των μνημονίων και εντεύθεν η οποία εξικνείται μέχρι και σήμερον, παρά το γεγονός ότι ο Ελληνικός λαός, λαμβάνοντας υπόψιν και την μέλαινα περίοδο της υγειονομικής κρίσεως έχει διέλθει υπό καυδιανά δίκρανα προκειμένου να επιβιώσει οικονομικά.
Παρά ταύτα το οικονομικό σφυροκόπημα ενδημεί δια αμειώτου εντάσεως και επιδεινούται εις βάρος του πενόμενου Ελληνικού λαού επί τα χείρω, ο οποίος έχει απωλέσει πάσα οικονομική ισχύ και το γε νυν έχον, απεμπολεί την δυνατότητα να προστατεύσει την κύρια κατοικία του, λόγω της ανεκδιηγήτου και καταπτύστου αποφάσεως των πλειστηριασμών εκ της Ολομελείας του Αρείου Πάγου.
Ένιοι πολιτικοί δηλώνουν ότι οι Πλειστηριασμοί συνιστούν μνημονιακή υποχρέωση –παραδεχόμενοι ούτως και την έμμεση παρέμβαση της πολιτικής προς την δήθεν ανεξάρτητη δικαιοσύνη-, πλην όμως παραλείπουν να μας γνωστοποιήσουν εάν, η ανέλεγκτη εισροή και η επιδότηση των αλλοδαπών ότε η Ελλάδα κλυδωνίζεται και καταβυθίζεται οικονομικά, τίνος επιταγή είναι;
Εν δευτέροις, ο Ελληνικός λαός, αντικαθίσταται ταχέως, συν των χρόνω προιόντι, ένεκεν και της επιδότησης εποικισμού της Πατρίδα μας ανά την επικράτεια δια αλλοδόξων και ετερόκλητων εθνικοτήτων επηλύδων, οι οποίοι απολαμβάνουν, άνευ συνεισφοράς εις το Ελλαδικό Κράτος, δικαίωμα, εις την μετακίνηση, την στέγαση, την ψυχαγωγία και εις την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Τούτο δε πανθομολογείται, ήτοι η νόθευση των εθνών, άνευ αιδούς και ενδοιασμού, υπό των επίσημων χειλέων συλλήβδην των κρατικών μας αξιωματούχων, οι οποίοι δηλώνουν ευθαρσώς ότι το οξύ δημογραφικό θα επιλυθεί δια των μεταναστών, αντί να δοθούν, ισχυρά οιονομικά κίνητρα προς τις νέες οικογένειες να δομήσουν το ιδικό τους νοικοκυριό.
Ας μας απαντήσουν λοιπόν οι πολιτικοί πόθεν άραγε απορρέει η νόθευση των εθνών, -πέραν του απτού προπλάσματος του δεδηλωμένη σχεδίου Καλλέργη -συνιστά μήπως και τούτο Μνημονιακή υποχρέωση;
Εν τρίτοις, βιώνουμε όλοι το θανάσιμο πλήγμα εις τις ρίζες και την διαχρονική ζώσα παράδοση μας, όπου τα ζωτικά εθνικά ιδεώδη αντικαθίστανται μετά τα ατομικά, ήδη η γλώσσα μας κατακρεουργείται, (κατάργηση της καθαρευούσης 1977 και τόνων-πνευμάτων, 1982), η ιστορία παραχαράσσεται και οι Εκκλησιαστική συνείδηση κιβδηλοποιείται, ούτως ώστε, ο σύγχρονος άνθρωπος ακρωτηριασμένος όντας εκ της αδηρίτου αναγκαίας προσδέσεώς του με το παρελθόν του, όπως καταστεί παραχρήμα, ευάλωτος και τρωτός, έναντι οιασδήποτε κακοβούλου χειραγωγήσεως και συνειδησιακής αλώσεως υπό των μηχανισμών του συστήματος, ως εκ τούτου ομιλούμε περί του τεκτανομένου, πολιτισμικού μας αφελληνισμού.
Εν κατακλείδι, οι τρεις αυτές φάσεις ανωτέρω συμπυκνώνουν εύγλωττα την ένταση του Έλληνα προκειμένου να επιβιώσει, ανάμεσα στην προκρούστεια μέγγενη της προελαυνούσης Νέας Τάξης Πραγμάτων και εγκαθιδρυθησομένης Παγκοσμιοποιήσεως, με αποτέλεσμα σήμερον, να παραπαίει, πολιτισμικά ανερμάτιστος, οικονομικά εξαθλιωμένος και ξένος εις την Πατρίδα των προγόνων του, εγκλωβισμένος πλήρως, εις μία φαύλη σισύφεια λογική πνιγηρού αδιεξόδου άνευ προοπτικής.
Συνελόντι ειπείν, η μόνη λύση είναι ανάνηψη και αντίσταση δια να διατηρήσουμε τα κεκτημένα μας, την παρακαταθήκη και τις παραδόσεις των προγόνων μας καθώς και να διεκδικήσουμε ότι μας αμφισβητείται, ο διηνεκής αγών εξακολουθεί, εν παντί και πάντοτε και παραμένουμε επ’ άπειρον να τελούμε εν εγρηγόρσει φρυκτωρούντες περί της ακεραιότητας της αληθείας.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου