Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΟ ΠΕΝΤΕΜΕΛΙ ΣΤΙΣ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974

 

Κείμενο: Θωμάς Σίμος Εφ. Π/Ν / Ιστορικός

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
•Πόρισμα Κυπριακής Βουλής (για τα γεγονότα της Κύπρου το 1974), Μάρτιος 2011
•Κύπρος 1974, Η Μεγάλη Προδοσία, Κώστας Μαυροσκούφης – Εκδόσεις , Ιούλιος 2009
•Ο Πασάς και ο Στρατηγός , Ερμπίλ Τουσάλπ, Στρατηγικές Εκδόσεις 2000

Πέντε ημέρες πριν την τούρκικη απόβαση και εισβολή στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου του 1974, εκδηλώθηκε στο νησί πραξικόπημα εναντίον του αρχιεπισκόπου Μακάριου, υποκινημένο από την Ελλάδα.

Δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς (Ε.Φ) κατέστρεψαν ολοκληρωτικά το Προεδρικό Μέγαρο αλλά ο Μακάριος κατάφερε να διαφύγει προς την Πάφο απ’ όπου αργότερα μεταφέρθηκε στο Λονδίνο. Τον διαδέχθηκε για βραχύβιο διάστημα ο Σαμψών στη διακυβέρνηση της Κύπρου. Αυτό ακριβώς το πραξικόπημα χρησιμοποίησαν σαν πρόφαση οι Τούρκοι για να εισβάλουν στην Κύπρο.

Χαρακτήρισαν την ενεργή συμμετοχή των ελληνικών στρατιωτικών τμημάτων παράνομη επέμβαση για κατάλυση της συνταγματικής νομιμότητας και απέστειλαν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις για να την «αποκαταστήσουν».

Θεώρησαν ότι είχαν το δικαίωμα της εγγυήτριας δύναμης (βάσει συμφωνιών) που περιέβαλε με νομιμότητα τις ενέργειές τους (antinews.gr). Οι Τούρκοι προετοίμαζαν καιρό αυτή τη στρατιωτική εισβολή . Οι ενέργειές τους γίνονταν αντιληπτές από τους Έλληνες , αλλά στα υψηλά κλιμάκια του Ελληνικού κράτους επικρατούσε ηρεμία. Θεωρούσαν ότι τίποτα δεν επρόκειτο να συμβεί και ότι όλα ήταν ασκήσεις και τίποτα περισσότερο .

Αρχηγός της Γ.Ε.Ε.Θ.Α. εκείνη την εποχή (1974) ήταν ο Γρηγόριος Μπονάνος. Συγκεκριμένα, το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας γνώριζε από σήμα της ΚΥΠ από την πρεσβεία της Λευκωσίας για νηοπομπή τουρκικών πλοίων στις 19/7/74, παραμονή της απόβασης, 12 μίλια μακρυά από το ακρωτήριο του Αγίου Ανδρέα. Δεν θορυβήθηκε κανείς.

Ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία επίσης ανέφεραν τις προετοιμασίες του Τουρκικού στόλου στο λιμάνι της Μερσίνας , την ίδια ημέρα , για να αποπλεύσει αλλά αυτό ήταν κάτι που δεν προξένησε ανησυχία τόσο στην Αθήνα όσο και στη Λευκωσία (Πόρισμα Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Κύπρου για το Κυπριακό Ζήτημα).

Η επίθεση στο νησί ξεκίνησε στις 20 Ιουλίου 1974 στις 06:07 όταν 13 αεροπλάνα έριξαν αλεξιπτωτιστές στον Τούρκικο θύλακα ανάμεσα στην Κυρήνεια και τη Λευκωσία. Η αντίσταση που συνάντησαν από τις Ελληνοκυπριακές δυνάμεις ήταν ελάχιστη (princeton.edu).

Η Τουρκική επίθεση είχε 3 σκοπούς:

1. Αποβίβαση ανδρών και υλικών στο Πέντεμίλι.

2. Ρίψη αλεξιπτωτιστών στους θύλακες Αγύρτας – Λευκωσίας και ενδυνάμωση τους.

3. Αποκοπή των δυνάμεων της Εθνικής φρουράς με προέκταση του προγεφυρώματος από την ακτή απόβασης στο Πενταδάκτυλο.

Λίγες ώρες μετά, ακολούθησε η απόβαση στην περιοχή Πεντεμίλι δυτικά της Κυρήνειας. Αποβατικός στόλος 33 πλοίων (και τουλάχιστον 30 τανκς) (news.bbc.co.uk) που είχε ξεκινήσει από το λιμάνι της Μερσίνας έφτανε στις ακτές της Κύπρου . Την αποβατική αυτή δύναμη αποτελούσαν περίπου 3500 άνδρες του 50ου Συντάγματος Πεζικού καθώς και ένα τάγμα Πεζοναυτών (400 άνδρες). Η απόβαση αυτή έγινε σε μη κατάλληλο σημείο καθώς τα νερά ήταν βαθειά και χωρούσαν ταυτόχρονα μόνο δύο πλοία τη φορά για να αποβιβάζουν δυνάμεις και εφόδια (kypros.org).

Το πολεμικό υλικό των Τουρκικών δυνάμεων ήταν Αμερικανικό (αντίθετα με τις συνθήκες παραχώρησης για μη χρήση του). Το βασικό τυφέκιο των Τούρκων ήταν το G3 (διαμέτρημα 762). Αντίθετα ο βασικός εξοπλισμός της Κυπριακής Εθνοφρουράς ήταν τα Mauser 1899 (kypros.org). Στο σημείο αυτό αξίζει να παραθέσουμε έναν ενδεικτικό πίνακα των δυνάμεων της Ε.Φ. που διατέθηκαν για τη ν καταδίωξη του Μακαρίου κατά την διάρκεια του πραξικοπήματος και για την αντιμετώπιση του προγεφυρώματος στο Πέντεμιλι (Πόρισμα Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Κύπρου για το Κυπριακό Ζήτημα).

Αξίζει να σημειωθεί ότι αρχικά ο αποβατικός στόλος κατευθυνόταν προς την ακτή της Γλυκιώτισσας  όπου σε πολύ κοντινή απόσταση βρισκόταν δυνάμεις του 251 Τ.Π. της Ε.Φ. Αρνητικό για τους Τούρκους επίσης ήταν το γεγονός ότι στη
συγκεκριμένη ακτή υπήρχαν πάρα πολλοί βράχοι και ύφαλοι στη θάλασσα όπου δυσκόλευαν αφάνταστα μια
ενδεχόμενη απόβαση.

Το γεγονός όμως είναι ότι τελικά στράφηκαν προς την προκαθορισμένη ακτή και η απόβαση άρχισε στις 07:15 το πρωί αντί για τις 05:30 όπως είχε οριστεί. Η επιθετική αυτή ενέργεια κυλούσε με πολύ αργούς ρυθμούς και μέχρι τις 15:00 είχαν αποβιβαστεί περίπου 3000 άνδρες χωρίς άρματα. Το Προγεφύρωμα είχε μήκος μόνο 400 μέτρα και βάθος 200 (Κώστας Μαυροσκούφης – Ιούλιος 2009).

Η πρώτη αντίδραση από τα Ελληνοκυπριακά στρατεύματα ήρθε μόλις στις 09:30 το πρωί όταν το πυροβολικό της Ε.Φ. έβαλε εναντίον του Προγεφυρώματος προκαλώντας σοβαρές απώλειες στους επιτιθέμενους . Η σύγχυση των Τούρκων ήταν τέτοια ώστε τα πυρά του ναυτικού τους προκάλεσαν απώλειες όχι στις δυνάμεις των Ελληνοκυπρίων αλλά στους εισβολείς.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι δεν υπήρχε επικοινωνία μεταξύ των Τουρκικών δυνάμεων κατά τη απόβαση (hellas.org). Ευνοήθηκαν από το γεγονός της μη προσβολής τους την ώρα που αποβιβαζόταν, πράγμα το οποίο έγινε τελικά όταν ήδη το πρώτο κύμα είχε βγει στη στεριά (Americanhellenic.org).

Οι μόνοι που αντιμετώπισαν τελικά τους Τούρκους ήταν οι άνδρες του 251 Τ.Π. . Διοικητής του Τάγματος ήταν ο
Αντισυνταγματάρχης Παύλος Κουρούπης (ένας από τους αγνοούμενους της Κυπριακής τέτοια τραγωδίας) και υποδιοικητής του Τάγματος ο Κωνσταντίνος Γρηγοριάδης.

Ο εξοπλισμός του τάγματος ήταν της δεκαετίας του ΄40 και από την ίλη των αρμάτων Τ34/85 (του 1940 – 45) μόνο τα τρία ήταν ετοιμοπόλεμα. Στην ακτή αποβάσεως, στο Πεντεμίλι, κατευθυνθήκαν τρεις λόχοι του Τάγματος , ο 1ος , ο Λόχος διοικήσεως και ο Λ.Υ.Τ. (ellas2.wordpress.com).

Η ώρα της απόβασης

Η δράση των Ελλήνων ήταν εντυπωσιακή και οι προσπάθειές τους καθήλωσαν τους αντιπάλους στις θέσεις τους. Μάλιστα η αντίσταση ήταν που ο στρατηγός Ντεμιρέλ σκέφτηκε σοβαρά να διατάξει οπισθοχώρηση των δυνάμεών του.

Σε αυτό συνέβαλαν αρκετά και οι βολές του πυροβολικού (Υπολοχαγός Αντωνόπουλος) από το όρος Πενταδάκτυλος. Όσο γενναία όμως κι αν πολεμούσαν οι Ελληνοκύπριοι το γεγονός ήταν ότι ήταν απελπιστικά λίγοι. Οι ενισχύσεις που ανέμεναν ήρθαν τη επόμενη ημέρα (21 Ιουλίου 1974) όταν το Προγεφύρωμα είχε ενισχυθεί σημαντικά (hellas.org).

Η ιστορία κατέγραψε πως παρά τις γενναίες προσπάθειες των υπερασπιστών του νησιού η Κύπρος έκτοτε διαιρέθηκε σε δύο «κομμάτια». Ένα Ελληνοτουρκικό και ένα Τουρκικό.

Το 37% του νησιού με την αναπτυγμένη βιομηχανία του τουρισμού χάθηκε. Διακόσιες χιλιάδες ήταν οι πρόσφυγες ,
περίπου τέσσερις χιλιάδες οι νεκροί και χίλιοι εξακόσιοι δεκαεννιά οι αγνοούμενοι (patridamou.gr)

Με αφορμή την παρουσίαση της Τουρκικής απόβασης στο Πέντεμιλι της Κύπρου στις 20 Ιουλίου 1974 θέλω να
επισημάνω κάτι στους αναγνώστες αυτού του άρθρου. Η ιστορία δεν γράφεται με «αν». Η ιστορία δεν γράφεται με
υποθέσεις και αναφορές στο τι θα μπορούσε να είχε γίνει. Η ιστορία ως επιστήμη καταγράφει τα γεγονότα. Είναι μία παρουσίαση των περιστατικών του παρελθόντος.

 Όποιος συνειδητά παραχαράσσει το ιστορικό γίγνεσθαι δε θεωρείται ιστορικός. Ο σκοπός της ιστορίας είναι να επισημάνει αυτά που έχουν γίνει ώστε να μην επαναληφθούν στο μέλλον. Δυστυχώς, για εμάς τους Έλληνες , κάποιοι εξακολουθούν να αγνοούν το παρελθόν με τραγικά όμως αποτελέσματα …

ΠΗΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
http://www.patridamou.gr, Τουρκική εισβολή στην Κύπρο
http://www.antinews.gr, Κύπρος 1974
http://www.ellas2wordpress.com, 251 Τ.Π. Το Τάγμα της Ελληνικής Κερύνειας
http://www.hellas.org, Cyprus: Invasion, Timeline
http://www.princeton.edu, James H.Meyer, Policy watershed: Turkey`s Cyprus policy and the interventions of 1974
http://www.bbc.co.uk, On this day
http://www.kypros.org, Κύπρος 1974 – Φωτογραφικό Αρχείο
http://www.americanhellenic.org, The invasion of Cyprus by Turkey in July and August 1974

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
koukfamily.blogspot.com & ellinonea.blogspot.com

 
ΑΒΕΡΩΦ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ