Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ «ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ» ΜΙΑ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΑΥΡΙΟ

Του Ιωάννη Παναγιωτακόπουλου 


“Αν το κράτος στεναχωρή το έθνος, πρέπει αναγκαστικά ή να αλλάξη μορφή ή να χαθή. Το κράτος που εμποδίζει τη φυσιολογία του έθνους, είναι περιττό και βλαβερό. Χρειάζεται μιά πολιτική ζωή ανεξάρτητη, δηλαδή ελληνική, για να γεννηθή ένας ελληνικός πολιτισμός.” 
Ίων Δραγούμης 

Ας αρχίσουμε να λέμε όσα θα έπρεπε νά ‘χουμε πεί. Όσα θα έπρεπε τώρα να συζητάμε. Σίγουρα όσα θα πρέπει στο μέλλον να έχουμε ξεκάθαρα...
Τώρα που τα θλιβερά μακιγιάζ απλώνονται και ξεθωριάζουν κάτω από την καταιγίδα των γεγονότων, τα πράγματα γίνονται ξεκάθαρα κι έρχεται η ώρα να προσδιορίσουμε την σχέση μας με την γριά πόρνη της Γαλλικής επανάστασης και της Βαβαροκρατίας...
Ετούτο το ατσούμπαλο κατασκεύασμα, το σοβατισμένο με στρώματα καλλωπισμού, ακόμα και όταν συρόταν από το πάθος του Έθνους, ως εργαλείο για την επίτευξη των πόθων της Φυλής, ουδέποτε υπήρξε στην ουσία του Εθνικό διότι ποτέ δεν ήταν κάτι Ελληνικό.
Βρήκαμε στην πορεία μας πολλούς λόγους για να το σώσουμε. Ας δούμε τώρα εκείνους τους λόγους που επιβάλλουν να το γκρεμίσουμε...

ΕΝΑΣ ΘΛΙΒΕΡΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Τούτο το πράγμα, φτιάχτηκε με δυό αποστολές. Πρώτον να ελευθερώσει όλο το υπόδουλο Γένος και δεύτερον να οδηγήσει το Έθνος στην εκπλήρωση της ιστορικής του αποστολής, στην δημιουργία δηλαδή ενός νέου Ελληνικού πολιτισμού. Δεκαοκτώ δεκαετίες μετά, ο απολογισμός είναι τόσο θλιβερός που δεν δικαιολογείται από τις δεδομένες στατιστικά στιγμές αποτυχιών, σε μία μακροχρόνια συλλογική προσπάθεια.
Σήμερα ο Ελληνισμός έχει συρρικνωθεί στο ήμισυ του ζωτικού του χώρου, μέσα δε στα σύνορα του ελλαδικού κράτους βρίσκονται το πολύ τα δύο τρίτα του. Όσο για τον νέο Ελληνικό πολιτισμό, νομίζω πως το αποτέλεσμα είναι ακόμα τραγικότερο...

Και για όσους δεν μπόρεσαν να καταλάβουν εκ του αποτελέσματος, η αλήθεια είναι πως δεν φταίει το κράτος. Τούτο, σε κάθε εποχή, προσπαθούσε να καταστήσει σαφές, πως εκείνοι που το έστησαν και το στηρίζουν, οι «σύμμαχοι» και οι κοτζαμπάσηδες - κομματάρχες, το έχουν φτιάξει με άλλες εργοστασιακές εντολές. Είναι απ’ τη μάνα του φτιαγμένο για κάτι διαφορετικό απο αυτό που οι Έλληνες είχαν στο δόλιο τους μυαλό.

Το έκανε πάντοτε ξεκάθαρο: Εκτελούσε τον Καποδίστρια, καταδίκαζε σε θάνατο τον Πλαπούτα, τον Κολοκοτρώνη, τον Μακρυγιάννη, κατέπνιγε στο αίμα όσους δεν γούσταραν τους Βαβαρούς,  σκότωνε στην Αθήνα τους φοιτητές που ζητούσαν ένωση της Κρήτης, έδινε εντολές στα προξενεία να μην δημιουργούν ζητήματα, παρακολουθούσε με απάθεια απ’ τα σαλόνια των Αθηνών την Μακεδονία να φλέγεται, πυροβολούσε στον κάμπο τους κολίγους που ζητούσαν να πάρουν πίσω την γή απ’ τους εισπράκτορες των Τούρκων, παρέδιδε αμαχητί την Β. Ήπειρο,  έστηνε στα 5 μέτρα τον Δραγούμη, έστελνε διαταγές οπισθοχώρησης λίγα χιλιόμετρα πριν την Άγκυρα, άδειαζε χωρίς τουφεκιά την Αν. Θράκη, έμπαζε στο δωμάτιο του Μεταξά το Βρετανικό χέρι που του έκανε την τελευταία ένεση, έπαιρνε εισπνοές «με πνεύμονες την Αμερική και την Αγγλία» βαρώντας προσοχές για το Κυπριακό, έστρωνε τους δρόμους της Αθήνας με νεκρούς και τραυματίες φοιτητές όταν εξαγριωμένοι απ’ τις Βρετανικές άγχωνες κατευθύνονταν στην πρεσβεία της Αγγλίας, απογύμνωνε το νησί από την Μεραρχία, έβλεπε την Κύπρο να «κείται μακράν», τουρκοποιούσε τους μουσουλμάνους της Θράκης, παρακαλούσε να φυσήξει ο άνεμος να πάρει την σημαία από τα Ίμια, εξέδιδε βιβλία για «συνωστισμούς», ευχαριστούσε σαν ρεσεψιονίστ τους λαθρομετανάστες που επέλεξαν αυτόν τον τόπο για την διαμονή τους, εκδικούταν αξιωματικούς με σφαίρες στο κορμί και παράσημα στο στήθος, αφήνοντάς τους να πεθαίνουν στα 92 τους μέσα στη φυλακή...

Για αυτά και για τόσα άλλα, δεν αρκεί η ερμηνεία πως αντεθνικές «ηγεσίες» βρέθηκαν πολλές φορές στο τιμόνι. Η επαναλαμβανόμενη επι 180 χρόνια «σύμπτωση» παύει να είναι σύμπτωση. Το φαινόμενο έχει μια πιο δομική αιτία. Αυτό το άθλιο προτεκτοράτο, φτιάχτηκε εξαρχής για να ‘ναι τέτοιο...

Ό,τι  ερμηνεία και να δώσει κανείς στα ιστορικά γεγονότα, δύσκολα μπορεί να αποφύγει το καταλυτικό συμπέρασμα. Οι ελάχιστες φορές τους τελευταίους 2 αιώνες, που το Έθνος επέβαλε την θέλησή του στο κράτος, αποτελούν απλά την εξαίρεση στον κανόνα. Ο κανόνας είναι πως αυτό το κράτος, επιβάλει εδώ και 180 χρόνια δια της βίας την θέλησή του στο Έθνος. Δια της βίας της πνευματικής, της υλικής, της κεκαλυμμένης, της απροκάλυπτης, της εξατομικευμένης, της μαζικής, της θεσμικής, της «παρακρατικής» αλλά πάντα δια μίας βίας εξόφθαλμα αντεθνικής.

ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΜΑΣ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΟΙ

Δεν έφταναν οι αιώνες της μαύρης Οθωμανικής σκλαβιάς, ήρθαν και οι αιώνες της «ελευθερίας» για να φορτώσουν αυτόν τον λαό με όλη την γκάμα των συλλογικών ψυχικών νοσημάτων. Ένας ψυχολόγος, μέσα σε δύο – τρείς μόνο συνεδρίες με το συλλογικό μας Εγώ, θα μπορούσε άνετα να διακρίνει: Διπολική διαταραχή με ψυχαναγκαστική συμπεριφορά και σχιζοφρένεια με κρίσεις αυτοκαταστροφής.

Η πρώτη εκδήλωση συμπτωμάτων ήρθε αμέσως με την δημιουργία του νέου Ελλαδικού κράτους. Το ζήτημα ετέθη αμέσως απο τους «εθνοπατέρες» μας και ο λαός βρέθηκε μπροστά σε ένα δίλημμα που δεν είχε σκεφτεί: «Δύση ή Ανατολή»; Η απάντηση ήταν σχεδόν αυτονόητη, κάτω απο το μείζων διακύβευμα του να ξεπροβάλει ένα «νέο» διακριτό Έθνος, μέσα από το συνονθύλευμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που κατείχε την εγγύς  Ανατολή. Το «ανήκομεν εις την Δύση» έγινε απο τα πρώτα χρόνια αυτού του κράτους, ο βασικός εθνικός μας ψυχαναγκασμός...

Οι φουστανέλες και οι βράκες έγιναν γρήγορα ευρωπαϊκά υφασμάτινα παντελόνια για να προσδίδουν την δέουσα σοβαρότητα. Οι χρυσοκέντητοι ντουλαμάδες έγιναν μπέρτες για να έχουμε το ανάλογο κύρος. Καπέλα ευρωπαϊκά στόλισαν πλέον τα «Δυτικά» μυαλά. Τα καλαματιανά και τα τσάμικα δεν ήταν σωστό να παίζονται με τον «Ανατολίτικο» ζουρνά. Το Δυτικό κλαρίνο επιβαλλόταν να γίνει ένας αντικαταστάτης κύρους και όταν και σ’ αυτό αλλάξαν οι ανεπίδεκτοι Έλληνες τα κουρδίσματα, για να μπορεί να πιάνει τις περίεργες πεντατονικές και τα άγνωστα στους Δυτικούς ημιτόνια της Βυζαντινής κλίμακας, προτιμήσαμε το τσάμικο να παίζεται στα σαλόνια των Αθηνών με... πιάνο.

Κι αν αυτά τα φαινόμενα του ψυχαναγκασμού μας, καθισμένα στην κορυφή του παγόβουνου είχαν κυρίως τραγελαφικό χαρακτήρα, η βάση του παγόβουνου, η κρατική ιδεολογία που παρήγαγε τις ανάλογες δομές, είχε στερεοποιήσει μια ουσία βαθιά εθνοκτόνα...
Σαν να μην πάταγε τούτη η Πατρίδα για χιλιετίες σε δυό ηπείρους, μιά στην Ανατολή και μιά στην Δύση. Σαν να μην είχε συνακόλουθα ο πολιτισμός μας δυό πνεύμονες, έναν στη Μικρά Ασία και έναν στον Αίμο. Σαν να μην ήταν η Ελλάδα ο συγκερασμός και η μήτρα Δυτικού και Ανατολικού πολιτισμού. Έπρεπε να ακρωτηριαστούμε ψυχικά για να μπορέσουμε να ακρωτηριαστούμε και Εθνικά.

Το όραμα αναβίωσης της αυτοκρατορίας μας, αντικαταστάθηκε σύντομα από το δόγμα της «μικρής πλην εντίμου» ευρωπιθικίζουσας ελλαδίτσας και το κράτος από μέσον έγινε αυτοσκοπός. Ως τέτοιο δεν μπορούσε παρά να πάρει copy – paste την δομική του σύσταση από τα κράτη της Δύσης. Το αστικό κράτος που γέννησε η Γαλλική επανάσταση ήρθε πακέτο έτοιμο να φορεθεί στους Έλληνες. Τί κι αν ήταν τα μανίκια στενά, τα μπατζάκια μακρυά και το αποτέλεσμα καρναβαλικό; Ήρθε και στήθηκε με τα όλα του, στο προτεκτοράτο των «συμμάχων». Η «εθνική μας ολοκλήρωση», αφού καθάρισε με τον ενοχλητικό Καποδίστρια και με πιστούς συνεργάτες τους Τουρκοκοτζαμπασηδες, ξεκίνησε να στήνει τις δομές της.

ΗΡΘΕ Η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»!

Το «εθνικό κράτος των Ελλήνων», με Γερμανούς πρωθυπουργούς, Βαυαρική αντιβασιλεία και Βασιλιά, κόμματα ειλικρινώς ξενοκεντρικά με ονομασίες «Αγγλικό», «Γαλλικό», «Ρωσικό», είχε κάθε λόγο να επιβάλει την πνευματική και υλική του βία, επιτείνοντας τον ψυχαναγκασμό των Ελλήνων.
Οι κοινότητες, το κοινωνικό-πολιτικό και πολιτιστικό κύτταρο που κράτησε ζωντανό τον Ελληνισμό για αιώνες, δεν χρειαζόντουσαν στο συγκεντρωτικό αστικό κράτος. Ήταν ένας θεσμός που εξοντώθηκε όχι από άγνοια των δυνατοτήτων του αλλά αντιθέτως από την γνώση αυτών. Οι Έλληνες στερούμενοι της φυσικής πολιτικο-διοικητικής δομής τους, ξεκίνησαν την προσπάθεια να προσκολληθούν στην αφύσικη για αυτούς πολιτικο-διοικητική δομή των κομμάτων, των πληρεξουσίων και του κοινοβουλίου.
H ημέρα των πρώτων κοινοβουλευτικών εκλογών το 1844, κράτησε... 8 μήνες. Ήταν φανερό πως οι Έλληνες δυσκολεύονταν να προσαρμοστούν στο νέο σύστημα που τους ήρθε από την Δύση. Μπορεί στις Δημοκρατικές διαδικασίες των κοινοτήτων τους να εξέλεγαν Δημογεροντίες και δυό φορές τον χρόνο, και να είχαν συχνότατες κοινοτικές συνελεύσεις, το νέο όμως κοινοβουλευτικό σύστημα που αυταποκαλείτο «δημοκρατία» δεν μπορούσαν να το προσαρμόσουν εύκολα στις χιλιόχρονες συνήθειές τους... Όπως και νά χει, για να το λένε οι Δυτικοί «δημοκρατία» κάτι παραπάνω θα ήξεραν από εμάς που τόσα χρόνια στούρνοι νομίζαμε οτι Δημοκρατία ήταν αυτό που γινόταν για χιλιετίες στις κοινότητες μας και στις αρχαίες Πολιτείες... Έπρεπε λοιπόν να βρούμε τρόπο να προσαρμοστούμε και οι κοτζαμπάσηδες που τώρα πια είχανε γίνει κομματάρχες τον ήξεραν.Ήδη από τα χρόνια της επανάστασης, οι κοινοβουλευτικές πρακτικές είχαν έρθει γάντι σε αυτούς και στα όργανά τους: Ρουσφέτια σε φατρίες, προσεταιρισμός τοπικών αρχόντων, κομματισμός, διχασμός και αλληλοεξοντώσεις, αποκλεισμός αντιθέτων απο τον κρατικό μηχανισμό, φυλακίσεις αντιφρονούντων, φαυλοκρατία, μπορούσαν πλέον να αποτελέσουν θεσμούς κρατικούς με το ανάλογο «δημοκρατικό» περιτύλιγμα νομιμότητας.


Αν η ισχυρή ατομικότητα των Ελλήνων και οι έντονες αντιθέσεις τους, μέσα στο κοινοτικό τους σύστημα λειτουργούσαν για αιώνες κατά το πλείστον συνθετικά και δημιουργικά, στον Δυτικό κοινοβουλευτισμό βρήκαν το έδαφος για να λειτουργήσουν απόλυτα διχαστικά και εξαντλητικά αυτοκαταστροφικά.

 Η εθνική μας «ανεξαρτησία» έκτοτε βιώνει τους αλλεπάλληλους εθνικούς διχασμούς με κυρίαρχο το ερώτημα, σε ποιανού ξένου το κάρο θα σκαρφαλώσει η «ελευθέρα Ελλάς». Στην αρχή ήταν το ερώτημα Γαλλία, Αγγλία ή Ρωσία; Στην συνέχεια Γερμανία ή Αγγλία; Μετά με τους Αγγλοαμερικάνους ή με τους Ρώσους; Τώρα με τους Γερμανούς ή με τους Αμερικάνους;
Προσκολλημένοι στα αντίστοιχα κόμματα και ενδεδυμένοι τους εκάστοτε ιδεολογικούς μανδύες, αλληλοεξοντωνόμασταν με εθνική υπερηφάνεια, παρακειμένου να υποδείξουμε «πατριωτικά», ποιανού ξένου πόλου αυτό το κράτος πρέπει να είναι ακόλουθος και υποτακτικός.
Φυσικά η έκβαση της αλληλοεξόντωσης, ουδέποτε ανησυχούσε τους ξένους πόλους, που με μουτζούρες σε σημειώματα σαν της Γιάλτας, είχαν ήδη μοιράσει το οικόπεδο...

ΚΟΙΝΟΣ ΠΑΡΟΝΟΜΑΣΤΗΣ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΘΝΟΣ

Το ΕΘΝΟΣ σχηματιζεται απο δυο βασικους παραγοντες,την ΦΥΛΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.Λεγοντας <φυλη>,εννοουμε την<καταγωγη>-οτι πρεπει δηλ.τα ατομα του Εθνους να εχουν κοινη καταγωγη.Δεν αρκει να εχουν αυτα<συνειδηση>
περι κοινης καταγωγης.Δεν αρκει δηλ.να πιστευουν στην κοινη τους καταγωγη,αλλα να εχουν πραγματι κοινη καταγωγη.Διοτι ΜΟΝΟΝ η κοινη καταγωγη-η κοινη<φυλετικη υπαγωγη>-συνεπαγεται ΚΟΙΝΟΥΣ κληρονομικους χαρακτηρες,αρα κοινα πνευματικα στοιχεια.Οταν υπαρχει κοινη καταγωγη,τοτε υπαρχουν κατα το μαλλον η ηττον κοινη γλωσσα,κοινος πολιτισμος,κοινη θρησκεια,κοινα ηθη,κοινη ιστορια.Αυτα τα δευτερογενη στοιχεια δεν αποτελουν,το καθενα ξεχωριστα,απαραιτητο στοιχειο συγκροτησεως Εθνους.Εν τουτοις ολα αυτα,οταν συνυπαρχουν,συντελουν στην συνοχη της κοινοτητος,στην δημιουργια δηλ.ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ-του δευτερου παραγοντος συγκροτησεως του ΕΘΝΟΥΣ.ΕΘΝΟΣ ειναι επομενως ο ομοειδης φυλετικως λαος,που εχει συνειδηση της υπαρξεως του.
''Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ''

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Αυτή η σημαία στα μάτια τα δικά μας συμβολίζει τους Αγώνες όσων πολέμησαν, εργάστηκαν,θυσιάστηκαν, δολοφονήθηκαν, σκοτώθηκαν και έζησαν με πρώτιστες αξίες εκείνες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Πατρίδας. Αυτούς που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην αιώνιο πανύψηλο φρούριο του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν είναι ικανή καμία βουλή, κανένα κράτος και κανένας πολιτικός ή κεφάλαιο να την ξεφτιλίζει και να την ξεπουλάει καθημερινά. Οι δειλοί τη βλέπουν με φόβο. Οι προδότες σαν πανί. Οι αστοί σαν ύφασμα. Οι άνανδροι την καίνε. Μα εμείς τη βλέπουμε σαν τη Μάνα που καρτερεί να μας δεί να εκπληρώνουμε τα όνειρα μας. Τα δικά μας,τα δικά της, του Γένους.

ΛΟΓΙΑ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ




















"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος." (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)

ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΣΜΑ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

''Δεν θελω να πεθανει το Εθνος μου,το Εθνος αυτο, που τοσα εκαμε στην ζωη του, το εξυπνο,το τοσο ανθρωπινο. Για να το φυλαξω απο τον θανατο πρεπει τωρα να το καμω πεισματαρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ,στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας ειναι και υπερβολικο το αισθημα που θελω να δωσω στους Ελληνες. Μονον ετσι θα ζησει το ΕΘΝΟΣ.''

''Σε οποιους με κατηγορουν η με περιγελουν, γιατι τους κεντρω το Εθνικο τους αισθημα και τους μιλω αποκλειστικα,θα λεγω:Λοιπον θελετε να πεθανει το Εθνος σας;Αν το θελετε,πεστε το καθαρα,μην κρυβοσαστε''

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Η ΡΗΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ



πισταμνους πρς εδτας τι δκαια μν ν τ
νθρωπείῳ λγ π τς σης νγκης κρνεται, δυνατ δ
ο
προχοντες πρσσουσι κα ο σθενες ξυγχωροσιν.

κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του"

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Ε89

Μετάφραση Ελ. Βενιζέλου


28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

http://4.bp.blogspot.com/_NuhZMDR5O28/S_qK4rCNqWI/AAAAAAAAATQ/FgeBEEMBpt0/s400/%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%91%CE%A3.jpg

“Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες
Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του,
την κουλτούρα του, την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,
να επινοήσει μια νέα ιστορία.
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα.


Μ. Κούντερα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

free counters