Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2020

8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1940 : Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ


Ν. Μαγγιοράκος, 
Το ξεκίνημα της Νίκης, 
εκδ. Κ. Γαρουφαλή & Σία, Αθήνα 1946 

Κυριακή (8 Δεκεμβρίου 1940. Δούβιανη, Αργυρόκαστρο)
 

Το πρωί στις 8 φεύγουμε, ενώ με κόπο προσπαθούμε να κρατήσουμε τα μάτια μας ανοιχτά.
Μετά 5 χιλιόμετρα μπαίνουμε στο χωριό Γοραντζή, χωριό ελληνικότατο, όπως και τ’ άλλα που περάσαμε, με γλώσσα ελληνική και εκκλησίες ορθόδοξες, με ήθη και έθιμα που νομίζει κανείς πως βρίσκεται σ’ ένα χωριό της Πελοποννήσου. Σπίτια όμορφα και παστρικά. Κάτοικοι φιλόξενοι και γεμάτοι ενθουσιασμό.

Η νύστα μας έφυγε και τώρα στρατιώτες και πολίτες αδελφωμένοι κι ενθουσιασμένοι τραγουδάμε τραγούδια πατριωτικά. Δεν ξέρουν πώς να εκδηλώσουν τη χαρά τους βλέποντας ελληνικό στρατό. Μας φωνάζουν ότι μας ευγνωμονούν, γιατί τους χαρίσαμε τη λευτεριά. Μας φέρνουν ψωμί, τυρί, κρασί και πολλοί θέλουν να έρθουν μαζί μας. Αισθανόμαστε ζωηρή συγκίνηση, από αυτές τις εκδηλώσεις. Στο χωριό αυτό αντικαθιστούμε το 6ο Σύνταγμα της Κορίνθου. Τέλειωσαν πια τα ψέμματα. Απ’ εδώ και μπρος παραλαμβάνουμε Τομέα. Μπαίνουμε επίσημα στον αγώνα.
Ξεκινάμε μέσα σε μια αποθέωση από τραγούδια, ευχές και ζητωκραυγές.

Σύμφωνα με τις διαταγές που πήραμε, διαθέτω τη μία μου ομάδα στον 5ο Λόχο, κι εγώ με την άλλη ακολουθώ τον 7ο, που κατέχει το δεξιόν του 2ου Τάγματος. Ο 7ος Λόχος βρίσκεται στο πρώτο κλιμάκιο και κατέχει την δεξιά πτέρυγα, που είναι και η σπουδαιότερη, γιατί είναι ακάλυπτη.

Δεξιά μας δηλαδή απλώνεται η πεδιάδα του Αργυροκάστρου, την οποία διασχίζει ο ποταμός Δρίνος και μέσα σ’ αυτή την πεδιάδα δεν κινείται κανένα δικό μας τμήμα.
Έτσι κλιμακωμένοι βαδίζουμε προσεκτικά. Μαζί με το Λοχαγό Χριστόπουλο πηγαίνουμε μπροστά. Με αυτή τη διάταξη φθάνουμε κοντά στο χωριό Δερβιτσάνη, που απέχει 2 ώρες περίπου από το Αργυρόκαστρο. Οι κάτοικοι βγαίνουν και μας υποδέχονται με σημαίες Ελληνικές. Με δάκρυα στα μάτια μας χαιρετούν και μας πληροφορούν πως ο εχθρός μόλις χθες άφησε το χωριό.

Δεν καθυστερούμε ούτε στιγμή. Με τον ίδιο σχηματισμό βαδίζουμε ολοταχώς προς το Αργυρόκαστρο. Σε δύο ώρες βρισκόμαστε στην παρυφή. Αφήνουμε το Λόχο και μαζί με το Λοχαγό και με μερικούς στρατιώτες, προχωρούμε στο κέντρον του Αργυροκάστρου. Είμαστε συγκινημένοι υπερβολικά. Ξέραμε ότι πριν λίγες ώρες μπήκε στην πόλη το 42ο Σύνταγμα. Εμείς έχουμε την τιμή ότι μπαίνουμε πρώτοι από ολόκληρη την 4η Μεραρχία.

Το τι γίνεται δεν περιγράφεται. Αξιωματικοί, στρατιώτες και λαός πανηγυρίζουν. Όλα τα κέντρα είναι γεμάτα. Τραγούδια, χορός κι ενθουσιασμός από την μια άκρην ως την άλλη. Μπαίνουμε σε κάποιο από αυτά τα κέντρα και μας σηκώνουν στα χέρια. Θέλοντας και μη πίνουμε ποτά που μας προσφέρουν. Σύντομες προσφωνήσεις και αντιφωνήσεις επακολουθούν, αλλά ύστερα φεύγουμε με τρόπο, γιατί εμείς ήρθαμε όχι για διασκέδαση μα για δουλειά.
Πρέπει να βρούμε οπωσδήποτε τον Φρούραρχο. Αυτός θα μας διευκολύνει να βρούμε οικήματα για τους άνδρες του Τάγματος, που περιμένουν έξω από την πόλη. Σ’ ένα κέντρο βρίσκουμε το πρόσωπο που ζητάμε.
Νέα κεράσματα, νέοι λόγοι. Το ραδιόφωνο μεταδίδει, σε διάφορες γλώσσες την πτώση του Αργυροκάστρου κι εμείς δίπλα στο μαγικό κουτί, μέσα στο Αργυρόκαστρο, πίνουμε το τελευταίο, γι’ απόψε ποτό, στην υγεία του Ελληνικού Στρατού.
Ο Φρούραρχος μας διευκολύνει αμέσως και ειδοποιείται ο Λόχος με σύνδεσμο να προχωρήσει.

Σε κάμποση ώρα συντεταγμένος κανονικά διασχίζει τους δρόμους του Αργυροκάστρου, που είναι σκεπασμένοι με πλάκες οι οποίες αντηχούν κάτω από τα καρφιά των αρβυλών μας.
Διασχίζοντας την πόλη παρατηρώ πως το Αργυρόκαστρο είναι αρκετά μεγάλο. Το κάστρο του, τα μεγάλα ξενοδοχεία του, τα Δημόσια Καταστήματά του και τα καλοχτισμένα σπίτια του, είναι εκείνα που μπορεί να συγκρατήσει κανείς στο μισοσκόταδο.
Βγαίνουμε στην αντίθετη άκρη, προχωρούμε μισή ώρα ακόμη και φθάνουμε στους «πρώην» Ιταλικούς στρατώνες.Τα έργα που έχουν μισοφτιάξει οι Ιταλοί είναι τεράστια. Ολόκληρη πολιτεία για πολλές χιλιάδες στρατιώτες. Στρατώνες ευρύχωροι. Αποθήκες μοναδικές, φυλάκια, υδραγωγείο, μισοτελειωμένα πάρκα, σπίτια για τους αξιωματικούς κ.λ.π.
Μια από τις τεράστιες αυτές αποθήκες μας φιλοξενεί για τις υπόλοιπες ώρες της νύχτας. Αρκετά πια ξενυχτήσαμε.


 http://toorama.blogspot.gr/2012/12/8-1940.html





ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΘΝΟΣ

Το ΕΘΝΟΣ σχηματιζεται απο δυο βασικους παραγοντες,την ΦΥΛΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.Λεγοντας <φυλη>,εννοουμε την<καταγωγη>-οτι πρεπει δηλ.τα ατομα του Εθνους να εχουν κοινη καταγωγη.Δεν αρκει να εχουν αυτα<συνειδηση>
περι κοινης καταγωγης.Δεν αρκει δηλ.να πιστευουν στην κοινη τους καταγωγη,αλλα να εχουν πραγματι κοινη καταγωγη.Διοτι ΜΟΝΟΝ η κοινη καταγωγη-η κοινη<φυλετικη υπαγωγη>-συνεπαγεται ΚΟΙΝΟΥΣ κληρονομικους χαρακτηρες,αρα κοινα πνευματικα στοιχεια.Οταν υπαρχει κοινη καταγωγη,τοτε υπαρχουν κατα το μαλλον η ηττον κοινη γλωσσα,κοινος πολιτισμος,κοινη θρησκεια,κοινα ηθη,κοινη ιστορια.Αυτα τα δευτερογενη στοιχεια δεν αποτελουν,το καθενα ξεχωριστα,απαραιτητο στοιχειο συγκροτησεως Εθνους.Εν τουτοις ολα αυτα,οταν συνυπαρχουν,συντελουν στην συνοχη της κοινοτητος,στην δημιουργια δηλ.ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ-του δευτερου παραγοντος συγκροτησεως του ΕΘΝΟΥΣ.ΕΘΝΟΣ ειναι επομενως ο ομοειδης φυλετικως λαος,που εχει συνειδηση της υπαρξεως του.
''Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ''

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Αυτή η σημαία στα μάτια τα δικά μας συμβολίζει τους Αγώνες όσων πολέμησαν, εργάστηκαν,θυσιάστηκαν, δολοφονήθηκαν, σκοτώθηκαν και έζησαν με πρώτιστες αξίες εκείνες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Πατρίδας. Αυτούς που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην αιώνιο πανύψηλο φρούριο του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν είναι ικανή καμία βουλή, κανένα κράτος και κανένας πολιτικός ή κεφάλαιο να την ξεφτιλίζει και να την ξεπουλάει καθημερινά. Οι δειλοί τη βλέπουν με φόβο. Οι προδότες σαν πανί. Οι αστοί σαν ύφασμα. Οι άνανδροι την καίνε. Μα εμείς τη βλέπουμε σαν τη Μάνα που καρτερεί να μας δεί να εκπληρώνουμε τα όνειρα μας. Τα δικά μας,τα δικά της, του Γένους.

ΛΟΓΙΑ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ




















"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος." (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)

ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΣΜΑ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

''Δεν θελω να πεθανει το Εθνος μου,το Εθνος αυτο, που τοσα εκαμε στην ζωη του, το εξυπνο,το τοσο ανθρωπινο. Για να το φυλαξω απο τον θανατο πρεπει τωρα να το καμω πεισματαρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ,στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας ειναι και υπερβολικο το αισθημα που θελω να δωσω στους Ελληνες. Μονον ετσι θα ζησει το ΕΘΝΟΣ.''

''Σε οποιους με κατηγορουν η με περιγελουν, γιατι τους κεντρω το Εθνικο τους αισθημα και τους μιλω αποκλειστικα,θα λεγω:Λοιπον θελετε να πεθανει το Εθνος σας;Αν το θελετε,πεστε το καθαρα,μην κρυβοσαστε''

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Η ΡΗΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ



πισταμνους πρς εδτας τι δκαια μν ν τ
νθρωπείῳ λγ π τς σης νγκης κρνεται, δυνατ δ
ο
προχοντες πρσσουσι κα ο σθενες ξυγχωροσιν.

κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του"

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Ε89

Μετάφραση Ελ. Βενιζέλου


28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

http://4.bp.blogspot.com/_NuhZMDR5O28/S_qK4rCNqWI/AAAAAAAAATQ/FgeBEEMBpt0/s400/%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%91%CE%A3.jpg

“Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες
Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του,
την κουλτούρα του, την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,
να επινοήσει μια νέα ιστορία.
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα.


Μ. Κούντερα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

free counters