Του Ιωάννη Κουριαννίδη
Διευθυντή περιοδικού «Ενδοχώρα»
Πάντοτε ακολουθούμε τα γεγονότα. Απροετοίμαστοι στις πλημμύρες, στις φωτιές, στους σεισμούς. Κι αν οι πλημμύρες είναι σχετικά πρόσφατο φαινόμενο για τον ελλαδικό χώρο, απότοκο της ασύδοτης δόμησης που μπάζωσε τα ρέματα και κάθε υδάτινη διέξοδο, τι να πει κανείς για τις πυρκαγιές και τις επισκέψεις του Εγκέλαδου, που πλήττουν την πατρίδα μας συχνά;
Παρά ταύτα εξακολουθούμε να μετράμε ακόμη νεκρούς, πολλές φορές σε δεκάδες, εξαιτίας της κρατικής ανεπάρκειας σε οργάνωση, έλεγχο και εφαρμογή του νόμου. Οι εκατοντάδες παρατυπίες και παρανομίες αντιμετωπίζονται κατά κανόνα με μέτρα εισπρακτικού χαρακτήρα, τα οποία δεν φροντίζουν για την αντιμετώπιση του προβλήματος που έχει δημιουργηθεί, αλλά για τη διαιώνισή του μέσω κάποιου προστίμου ή φόρου.
«Πρώτιστη μέριμνά μας δεν είναι η διάσωση κάποιας κατοικίας ή αυτοκινήτου, αλλά της ανθρώπινης ζωής» είπε ο πρωθυπουργός, που φόρεσε το βλέμμα της συμπόνοιας και της αγωνίας μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες.
Λάθος! Πρώτιστη μέριμνα θα πρέπει να είναι η λήψη μέτρων ώστε να περιοριστεί στο ελάχιστο η ανάγκη για τη διάσωση ανθρώπινων ζωών. Αλλά αυτό είναι κάτι που απαιτεί οργάνωση, σχεδιασμό, αποφασιστικότητα, αντιμετώπιση των κυκλωμάτων που θησαυρίζουν από την αυθαιρεσία και την καταπάτηση του νόμου. Με άλλα λόγια, απαιτεί πολιτική βούληση, που αποδεδειγμένα είναι εν ανεπαρκεία στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Βαρεθήκαμε πια να ακούμε ότι τώρα δεν είναι η στιγμή να μιλήσουμε γι’ αυτά, και ότι προέχει η αντιμετώπιση των αναγκών των πληγέντων συνανθρώπων μας. Τώρα ακριβώς είναι η στιγμή για να γίνει αυτή η συζήτηση και να ληφθούν οι δέουσες αποφάσεις. Ο κρατικός μηχανισμός και οι άνθρωποί του (Στρατός, Πυροσβεστική, Αστυνομία, εθελοντές, ομάδες διάσωσης κ.λπ.) θα κάνουν το έργο τους επιτελώντας το καθήκον τους, είτε ανησυχεί είτε αγωνιά ή όχι ο εκάστοτε πρωθυπουργός. Και θα το κάνουν, όπως πάντα, με αυτοθυσία και αυταπάρνηση, υπερβαίνοντας εαυτούς και αναπληρώνοντας με τα ψυχικά αποθέματά τους τις κρατικές ελλείψεις.
Αύριο, όμως, θα είναι αργά. Αν δεν ληφθούν άμεσα αποφάσεις και μέτρα, σε λίγες ημέρες τον πόνο και τη δυστυχία των πληγέντων και όσων έχασαν τους ανθρώπους τους θα τα βιώνουν μόνον οι ίδιοι, ξεχασμένοι από ένα ανάλγητο κράτος που θα τους λογίζει μόνον ως αριθμούς στις στατιστικές και στους προϋπολογισμούς του. Οι συμπατριώτες μας της Μάνδρας, που βίωσαν τον ίδιο εφιάλτη μέσα σε λίγους μήνες, αποτελούν τον αδιάψευστο μάρτυρα αυτής της αναλγησίας.
Η ίδια προχειρότητα, η ίδια έλλειψη σχεδιασμού χαρακτηρίζει κάθε πτυχή της εκτελεστικής εξουσίας στη χώρα μας. Ετσι τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις των γεγονότων εξωτερικής πολιτικής, προσπαθώντας να περιορίσουμε τις δυσμενείς επιπτώσεις τους εξαιτίας της αδράνειάς μας.
Συνήθως επιλέγουμε την εύκολη λύση, της υποταγής δηλαδή στις βουλήσεις (και τις εντολές) του εξωτερικού παράγοντα, όπως αρμόζει σε ένα προτεκτοράτο, είτε υπογράφοντας προδοτικές συμφωνίες όπως αυτή των Πρεσπών είτε διαρρηγνύοντας χρόνιες καλές διπλωματικές σχέσεις με κράτη όπως η Ρωσία, με την οποία μας συνδέουν αιώνες κοινής πολιτισμικής κληρονομιάς και οικονομικής συνεργασίας.
Οσο δεν γίνεται αντιληπτή από τον ελληνικό λαό η αναγκαιότητα ανάδειξης νέων πολιτικών δυνάμεων αποφασισμένων να συγκρουστούν με το καθεστώς της διαφθοράς, της υποτέλειας και του συμβιβασμού, η κατάσταση αυτή θα διαιωνίζεται. Οι πολίτες αυτής της χώρας θα εξακολουθήσουν να θρηνούν τους αδικοχαμένους νεκρούς τους, να μέμφονται ένα κράτος το οποίο οι ίδιοι συντηρούν με τον μόχθο και την ανοχή τους και να ξεπροβοδίζουν τα παιδιά τους σε λιμάνια και αεροδρόμια εξάγοντας δύναμη και πνεύμα στις χώρες που με τους ντόπιους υπαλλήλους τους οδήγησαν την Ελλάδα στη σημερινή κατάντια της...
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου