Ο Αλέξανδρος υπήρξε σεμνός και εγκρατής.
Ο Πλούταρχος τον χαρακτηρίζει «άτρωτον επιθυμίας», ενώ ο Αρριανός γράφει πως ήταν «εγκρατέστατος των ηδονών του σώματος» («Αλεξάνδρου Ανάβασις», 28,2).
Ποτέ δεν πλησίασε γυναίκα ούτε γνώρισε προ του γάμου του άλλη γυναίκα, διότι θεωρούσε «βασιλικώτερω το κρατείν εαυτού του νικάν τους πολεμίους», πως είναι,δηλαδή, σημαντικότερο και βασιλικότερο το να εξουσιάζει τα πάθη του παρά το να νικάς τους εχθρούς. («Αλεξάνδρου Ανάβασις», 21,7).
Απαιτούσε από τους στρατιώτες του, όταν συνελάμβαναν γυναίκες αιχμάλωτες, να μην λένε μπροστά τους, ούτε καν ως υπονοούμενα, λόγια αισχρά, αλλά να προστατεύουν την ηθικότητά τους σαν να ήταν οι αιχμάλωτες κορίτσια που ζούσαν μέσα σε ιερούς και σεμνούς παρθενώνες («Αλεξάνδρου Ανάβασις», 21,5).
Και όταν ο Παρμενίων τον προέτρεψε να πλησιάσει μια όμορφη κοπέλα, αυτός αρνήθηκε, αντιπαραβάλλοντας την μορφιά εκείνης «το της ιδίας εγκρατείας και σωφροσύνης κάλλος», την ομορφιά δηλαδή της εγκρατείας και της σεμνότητάς του. Μάλιστα, προκειμένου να παραμείνει ανεπηρέαστος από τη γυναικεία πρόκληση, προσπαθούσε να βλέπει τις γυναίκες σαν ψυχρά και άψυχα αγάλματα («Αλεξάνδρου Ανάβασις», 21,9-11).
Ο Μέγας Βασίλειος εγκωμιάζει την εγκράτεια του μεγάλου Αλεξάνδρου.
Διηγείται πως, όταν, μετά τη μάχη στα Γαυγάμηλα, μπήκε μαζί με τον Ηφαιστίωνα στη σκηνή όπου βρίσκονταν οι γυναίκες του βασιλικού οίκου του νικημένου Δαρείου, μεταξύ των οποίων ήταν η μητέρα του Σισύγαμβρις, η σύζυγος του Στάτειρα, που είχε τη φήμη της ωραιότερης γυναίκας της Περσίας και οι δύο πανέμορφες κόρες του Πέρση βασιλιά, έσκυψε αμέσως το κεφάλι του στη γη.
Όταν αργότερα βγήκε από τη σκηνή, απάντησε ως εξής στον φίλο του, που είχε απορήσει με τη στάση του αυτή:
«Είναι άπρεπο αυτός που θέλει να κυριεύσει τον κόσμο να υποδουλωθεί από την ομορφιά μιας γυναίκας».
~ ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ, ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΝΑΜΑΤΑ 7
https://www.eoneolaia.com/i-agnotita-kai-i-egkrateia-tou-megalou-alexandrou/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου