Της Φανούλας Αργυρού
Διάβασα το άρθρο του βουλευτή του ΑΚΕΛ κ. Νιαζί Κιζίλγιουρεκ στο Sigmalive 20.7.2020 « Η «πληθυσμιακή μηχανική» της εισβολής».
Έγραψε
στην πρώτη παράγραφο: «Καθώς ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ολοκλήρωνε την
καταγγελτική εναντίον της χούντας ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας την
Παρασκευή 19 Ιουλίου, στο νησί η ώρα έδειχνε 22:30. Η τουρκική
στρατιωτική επιχείρηση αναμενόταν να αρχίσει τις πρωινές ώρες της 20ης
Ιουλίου του 1974, δηλαδή έξι-επτά ώρες μετά την ομιλία του ανατραπέντος
προέδρου»..
Στο
βιβλίο του “Kıbrıs Barış Harekatı” ο Δρ Mustafa Tarakçı έδωσε
περισσότερες λεπτομέρειες όταν έγραψε : “ Bu bekleyis saat 11.15’e kadar
devam etti, nihayet harekatin baslamasi icin Cikarma Birlikleri
Komutani emir Verdi… 11.30’ dan itibaran ileri harekat basladi” .
Μετάφραση
: « Αυτή η περίοδος αναμονής συνέχισε μέχρι τις 11.15 και ο Διοικητής
των Μονάδων Ανάθεσης διέταξε την έναρξη της επιχείρησης … Από τις 11.30
μ.μ. ξεκίνησε η επιχείρησης.»
Ο
Αρχιεπίσκοπος Μακάριος εκφώνησε την ομιλία του στις 19/7/1974 στον ΟΗΕ
στις 4.00 μ,μ. ώρα Νέας Υόρκης, 11 μ.μ. ώρα Λευκωσίας. Λίγα λεπτά μετά
την λήξη της ομιλίας του, σύμφωνα με τον Δρ. Mustafa Tarakçı ώρα 11.30
μ.μ. ώρα Λευκωσίας τα τουρκικά πολεμικά σκάφη πήραν διαταγή και
αποχώρησαν από το λιμάνι της Μερσίνας. (Σελ. 186 βιβλίου της γράφουσας
«Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019»).
Οι
Τούρκοι εισβολείς περίμεναν τον Αρχιεπίσκοπο να διαβάσει την ομιλία
του, για να κατηγορήσει την Ελλάδα ότι «έκανε εισβολή» (όπως είχε
συμφωνήσει με τον βρετανό πρωθυπουργό Χάρολτ Γουίλσον στις 17/7/1974 στο
Λονδίνο και ο οποίος αναμφίβολα ενημέρωσε τον Τούρκο Πρωθυπουργό
Ετσεβίτ όταν το είδε την ίδια μέρα μετά τον Πρόεδρο Μακάριο) και έτσι
ξεκίνησαν την «επιχείρηση» της πρώτης εισβολής τους… (βλέπε βιβλίο Κώστα
Χατζηκωστή « Έξι Προεδρικά Πορτραίτα» και Φ.Α «Διζωνική vs Δημοκρατία
1955-2019»).
Δυστυχώς ο
Αρχιεπίσκοπος Μακάριος με αφόρητη αφέλεια είχε πιστέψει ότι ο Ετσεβίτ
και η Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη θα… τον αποκαθιστούσαν ως τον νόμιμο
Πρόεδρο της ΚΔ συμφωνώντας μαζί του για την εκδίωξη όλων των Ελλήνων
αξιωματικών… Παρόλο ότι γνώριζε πολύ καλά (ο Μακάριος) , η κυπριακή
κυβέρνηση είχε πληροφορηθεί ένα χρόνο ενωρίτερα περιέργως με κάθε
λεπτομέρεια για τα σχέδια της Τουρκίας για εισβολή στην Κύπρο από τον
τότε Βρετανό Στρατιωτικό Ακόλουθο στην Βρετανική Υπάτη Αρμοστεία.
(Βιβλίο Χριστόδουλου Βενιαμίν «Τα δύσκολα Χρόνια Αναμνήσεις μιας ζωής»).
«Όπως
ο Ecevit δεν είχε πρόθεση να φέρει την ειρήνη στην Κύπρο, έτσι και ο
Denktaş δεν νοιαζόταν για τη διαφύλαξη της εδαφικής ακεραιότητας του
νησιού» έγραψε ο κ. Κιζίλγιουρεκ. Ορθά.
Όχι μόνο
δεν είχε πρόθεση να φέρει την ειρήνη αλλά είχε ενημερώσει τους Βρετανούς
στις 17.7.1974 μέχρι που θα έφτανε η «γραμμή Αττίλα» που θα τραβούσε
με τις αιματηρές βάρβαρες εισβολές του και σε τι αποσκοπούσε. Δηλαδή τον
γεωγραφικό διαχωρισμό της ΚΔ σε δύο ομόσπονδες οντότητες (σχέδιο Δρ.
Νιχάτ Ερίμ 1956). Τις οποίες είχε απορρίψει από το 1964/65 ο Γκάλο
Πλάζα του ΟΗΕ
Για να
απαιτήσει ο σφαγέας Ετσεβίτ την βρετανο-τουρκική ρατσιστική, διαιρετική
απάνθρωπη δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομοσπονδία που διαβουλεύονταν
Λονδίνο-΄Αγκυρα από το 1955. Και την οποία (ΔΔΟ) το Λονδίνο επίσημα
αποφάσισε να προωθήσει από τις 16 Αυγούστου 1974. Αφού απέτυχε ο
Κάλλαχαν να την επιβάλει προκαταρκτικά στη δεύτερη Γενεύη τον Αύγουστο
του 1974 πριν την δεύτερη εισβολή. Τη «λύση» του Κυπριακού που το Φόρειν
΄Οφις επιμένει να επιβάλει μέχρι σήμερα, για επισημοποίηση των
τετελεσμένων των δύο τουρκικών εισβολών εις παραβίαση κάθε αρχής δικαίου
και ανθρωπίνων δικαιωμάτων…
Ο Ετσεβίτ τα είπε και στο Σίσκο
Τα
βρετανικά έγγραφα επίσης μας ενημέρωσαν και για την ενημέρωση που έκανε ο
Μπουλέντ Ετσεβίτ και στον αμερικανό απεσταλμένο του Δρ. Χένρι
Κισσιγκερ, Τζόζεφ Σίσκο, ο οποίος έφθασε στο Λονδίνο το πρωινό της 18ης
Ιουλίου 1974 και είχε δύο συναντήσεις την ίδια μέρα με τον Ετσεβίτ.
Αφού όμως, να σημειωθεί, είχε ήδη πάρει το πράσινο φώς (ο Ετσεβίτ) από
τους «εγγυητές» Βρετανούς το προηγούμενο βράδυ…
Ο Ετσεβίτ απαίτησε δύο αυτόνομες προσωρινές κυβερνήσεις στην Κύπρο
Στην
πρωινή συνάντησή τους ο τούρκος πρωθυπουργός Ετσεβίτ του παρουσίασε
συγκεκριμένες ιδέες, ορισμένες από τις οποίες ταυτίζονταν με διχοτόμηση
τις οποίες του ζήτησε να τις παρουσιάσει στους έλληνες. Ο Sisco δεν του
επιτέθηκε απευθείας, όπως γράφει το βρετανικό έγγραφο, αλλά του είπε
ότι θα τις εξετάσει προσεκτικά και είπε πως « ενδεικτικά ορισμένα
σημεία είναι πιο δύσκολα από τα άλλα» και πως χρειαζόντουσαν χρόνο και
βεβιασμένες ενέργειες έπρεπε να αποφευχθούν, διάλογος ήταν που
χρειαζόταν μεταξύ των ενδιαφερομένων στο πνεύμα των συμφωνιών Ζυρίχης
και Λονδίνου…
Στην
απογευματινή συνάντηση ο Ecevit απαίτησε από τον Sisco: δημιουργία δύο
αυτόνομων προσωρινών κυβερνήσεων στην Κύπρο, μία για κάθε κοινότητα. Νέο
νομικό καθεστώς θα δημιουργείτο με δύο προσωρινές κυβερνήσεις με τους
εγγυητές της συνθήκης. Η τουρκική κοινότητα επίσης θα είχε ελεύθερη
πρόσβαση σε όλα τα αεροδρόμια και λιμάνια, ή όλα θα διοικούνται από
κοινού…»
Ο Σίσκο
βρήκε τις απαιτήσεις του Ετσεβίτ ακραίες και ότι οι μαξιμαλιστικές
απαιτήσεις του χρειάζονταν μήνες διαπραγματεύσεων, αν μπορούσαν να
τύχουν διαπραγμάτευσης. Ο Ετσεβίτ τον παρακάλεσε να πάει στην Αθήνα και
να μεταφέρει τις απαιτήσεις του και αν οι έλληνες τις δέχονταν ίσως να
μπορούσε να επιτευχθεί μια λύση αμοιβαίας συμφωνίας…
Για αυτά
του τα σχέδια όμως, η βρετανική σοσιαλιστική κυβέρνηση πρωθυπουργού
Χάρολτ Γουίλσον και Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλλαχαν
έδωσαν το πράσινο φώς στον Ετσεβίτ το βράδυ της 17ης Ιουλίου 1974…
«…Αναμφίβολα,
αυτή η πολιτική συνοδεύθηκε και από μια «πληθυσμιακή μηχανική», η
οποία, εφαρμοζόμενη, διασφάλιζε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των
Ελληνοκυπρίων στον κυπριακό Βορρά θα εκδιωκόταν κατά τη διάρκεια του
πολέμου και οι εναπομείναντες θα εκτοπίζονταν μετά τη λήξη του.
Πρώτιστος στόχος ήταν οι Ελληνοκύπριοι να εκδιωχθούν από τις εστίες
τους. Είναι βέβαιο ότι η βία, ο φόβος και, σε αρκετές περιπτώσεις, οι
βιασμοί συνέδραμαν καθοριστικά στη φυγή των Ελληνοκυπρίων. Από τα
γεγονότα συνάγεται ότι στην τουρκική εισβολή του 1974 η τουρκική πλευρά
εφάρμοσε μια πολιτική εθνοκάθαρσης η οποία, χωρίς να λάβει τη μορφή μιας
βασισμένης στη μαζική εξόντωση «δολοφονικής, σφαγιαστικής
εθνοκάθαρσης», ολοκληρώθηκε με την εκκαθάριση της βόρειας Κύπρου από τον
ελληνοκυπριακό πληθυσμό της» Έγραψε ο Ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ.
Έγκλημα Πολέμου ο εποικισμός
Αλλά,
απέφυγε ο Ευρωβουλευτής να εξηγήσει ότι αυτή η «πληθυσμιακή μηχανική»
της Τουρκίας δεν ήταν άλλη από την εγκληματική αποστολή χιλιάδων Τούρκων
παράνομων εποίκων στην Κυπριακή Δημοκρατία εις παραβίαση διαφόρων
Διεθνών Συμβάσεων. Η εθνοκάθαρση δεν είναι άλλη από ένα ατιμώρητο μέχρι
σήμερα έγκλημα, όπως και άλλα, το Έγκλημα Πολέμου… Για το οποίο η
Τουρκία όντως εξαπέλυσε μια δολοφονική σφαγιαστική εθνοκάθαρση όταν
δολοφόνησε εν ψυχρώ χιλιάδες Έλληνες στην προέλασή της. Δεν είναι απλά
και ακαθόριστα όσον αφορά τη βία, «η βία ο φόβος και οι εκατοντάδες
βιασμοί που συνέδραμαν καθοριστικά στη φυγή των Ελληνοκυπρίων», αλλά
ονομαστικώς οι εν ψυχρώ και σκόπιμες δολοφονίες των Ελλήνων. Ήταν
όντως μια προμελετημένη μαζική εξόντωση δολοφονικής σφαγιαστικής
εθνοκάθαρσης νομίμων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας για να επιβάλει
το στόχο του ο σφαγέας Ετσεβίτ, όπως είχε εξηγήσει στους Βρετανούς και
στον αμερικανό Τζόζεφ Σίσκο στις 18 Ιουλίου 1974 στο Λονδίνο…
ΤΜΤ
Εκτός από
την αναφορά του στον Ραούφ Ντενκτάς πως δεν νοιαζόταν για τη διαφύλαξη
της εδαφικής ακεραιότητας του νησιού ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ δεν ανέφερε
λέξη για το ρόλο της ΤΜΤ και γενικά για τις ρόλο Τουρκοκυπρίων για
εκτελέσεις Ελληνοκυπρίων, τις καταστροφές των θρησκευτικών Ελληνικών
μνημείων, 500 τόσων Εκκλησιών στα κατεχόμενα κτλ.
Ο Τουρκούτ Γεναγλαρί
Ας
θυμίσουμε στο σημείο αυτό την συνέντευξη που έδωσε ο Τουρκούτ Γεναγλαρί
και την οποία μεταφράσαμε και αναρτήσαμε στο Sigmalive 4.6.2018 με
τίτλο «Γραπτώς ολόκληρη η συνέντευξη του Τ/κ δολοφόνου Ε/κ αμάχων» και
την οποία δημοσίευσε η εφημερίδα «Αφρίκα» του Σενέρ Λεβέντ.
Σήμερα, ταΐζει γάτους για άφεση αμαρτιών ο Τουρκούτ Γεναγλαρί…
Εν
κατακλείδι ο Ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ ενώ φαίνεται να μιλά (και περίπου να
κατακρίνει) την όλη «επιχείρηση Ετζεβίτ» όπως εξελίχθηκε, ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ
στην «εθνοκάθαρση» των Ελλήνων της κατεχόμενης περιοχής της Κυπριακής
Δημοκρατίας.
Δεν
αναφέρεται, όμως, ονομαστικώς στο απάνθρωπο Έγκλημα του Παράνομου
Εποικισμού (που ακολούθησε την εισβολή και συνεχίζεται) και
παραπλανητικά το καλύπτει με την αναφορά του σε ««πληθυσμιακή μηχανική»
της εισβολής. Η πολιτική εποικισμού («πληθυσμιακή μηχανική») για αύξηση
του τουρκικού στοιχείου ήταν μέρος του σχεδίου Δρ. Νιχάτ Ερίμ του
1956… Ούτε αναφέρεται στη διαρκή διοχέτευση πάσης προελεύσεως παράνομων
λαθρομεταναστών (που συνεχίζεται) που όλοι αυτοί, οι αρκετοί τελικά θα
ενταχθούν στον «πληθυσμό» του μελλούμενου διαιρετικού και ρατσιστικού
Διζωνικού Τ/κ κρατιδίου Θεός φυλάξει.
Άξιον
απορίας και γιατί σε καμία παράγραφο ο Ευρωβουλευτής δεν αναφέρεται σε
Κυπριακή Δημοκρατία. Θυμόμαστε βέβαια τις διαμαρτυρίες του μαζί με
μετρημένους περιθωριακούς στο Camden Town του Λονδίνου, εναντίον της
ανύψωσης της Σημαίας της Κυπριακής Δημοκρατίας που διοργανώνει κάθε
χρόνο το Θέατρο Τέχνης, τις μαύρες αυτές μέρες, στα πλαίσια διαμαρτυριών
εναντίον των δύο τουρκικών εισβολών του 1974. Ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ και
οι περιθωριακοί διαμαρτύρονταν τότε ότι η Σημαία της ΚΔ δεν τους
αντιπροσώπευε.
ΟΝΗΣΙΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου