+ π. ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΜΠΙΛΑΛΗΣ.ΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ - «ΑΓΙΟΣ» ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΑΤΡΟ-ΚΟΣΜΑΣ

Του Ιωάννου Γιαννάκενα
Διευθυντή των Εκδόσεων Πελασγός

Μεγάλο πλήγμα δέχθηκε η μαχόμενη Ελληνορθοδοξία με την ξαφνική απώλεια του μοναχού + π. Νικοδήμου Μπιλάλη, πολυγραφότατου Θεολόγου – Φιλολόγου, δημιουργού και ΨΥΧΗ της Πανελληνίας Ένωσης Φίλων των Πολυτέκνων (Π.Ε.ΦΙ.Π.) η οποία πραγματοποιεί από την 1η Οκτωβρίου 1969, Θεάρεστο και Εθνωφελές έργο ΕΜΠΡΑΚΤΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ της ΠΟΛΥΤΕΚΝΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, αλλά και συγχρόνως άγρυπνου φρουρού για όλα τα Εθνικά μας θέματα. Ενός σύγχρονου Πατρο-Κοσμά.
Παραθέτω το έγκυρο επικήδειο κείμενο του Δρ Γεωργίου Τσακαλίδη, Θεολόγου-Θρησκειοπαιδαγωγού, Εφόρου της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος:

«Έφυγε στις 4 Ιουνίου από ανάμεσά μας και κηδεύτηκε την επόμενη στην Ι. Μονή Παντοκράτορος Αγ. Όρους ο μοναχός Νικόδημος Μπιλάλης, μια καθαρή και γνήσια ελληνορθόδοξη ψυχή, που αφιέρωσε τον εαυτό της στην υπηρεσία των πολύτεκνων οικογενειών. Θεολόγος και φιλόλογος ο π. Νικόδημος συνέγραψε πολλά θεολογικά συγγράμματα, μερικά από τα οποία χρησιμοποιήθηκαν και ως σχολικά εγχειρίδια στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Συμμετείχε σε θεολογικά και δημογραφικά συνέδρια με εισηγήσεις που εντυπωσίαζαν το πυκνό ακροατήριο. Συγκαταλέγεται στους πιο λόγιους μοναχούς του Αγ. Όρους.

Πέθανε λίγες μόνο ημέρες μετά τον επίσης λόγιο μοναχό Μωυσή, γνωστό στο πανελλήνιο από σειρά βιβλίων και άρθρων που κατά καιρούς δημοσίευε. Πέθανε μάλιστα κατά τον ίδιο τρόπο με τον από Τραπεζούντος ορμώμενο Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, τον θεμελιωτή του μοναχισμού στο Άγιο Όρος, τη βιογραφία του οποίου συνέγραψε.
Αγνός άνθρωπος ο π. Νικόδημος διατηρούσε ακμαίες τις σωματικές του δυνάμεις και παρά τα 85 του χρόνια αποτόλμησε να ανέβει με μια σκάλα στη στέγη του κελιού του στην Καψάλα του Αγίου Όρους. Έπεσε όμως στο κενό και άφησε την τελευταία του πνοή, όπως ακριβώς και ο απ’ αυτόν βιογραφηθείς Άγιος.
Πολλά οφείλει η Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και η Ελλάδα στον π. Νικόδημο. Γόνος ο ίδιος υπερπολύτεκνης οικογένειας και γνώστης εξ ιδίας εμπειρίας των πλεονεκτημάτων και των αρετών που καλλιεργούνται με τον πλέον φυσιολογικό τρόπο μέσα στις πολύτεκνες οικογένειες έκανε σκοπό της ζωής του την προβολή της ελληνορθόδοξης πολύτεκνης οικογένειας. Δεν τον εμπόδισε το μοναχικό σχή¬μα που περιβλήθηκε να ασχοληθεί πολύ σοβαρά με την πολύτεκνη οικογένεια.

Ζήτησε ευλογία από τον γέροντα Παΐσιο, και εκείνος όχι μόνο του την έδωσε, αλλά και τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με τους ευλογημένους πολύτεκνους της πατρίδας μας. Επί 36 χρόνια εξέδιδε το περιοδικό «ελληνορθόδοξη πολύτεκνη οικογένεια», το οποίο μοιραζόταν από τα παγκάρια των ναών. Τα τεύχη του μέχρι την κοίμησή του ανήλθαν σε 141. Έφτασε να κυκλοφορεί μέχρι 500.000 αντίτυπα. (σημ. Ι.Γ.: το 2010 έφθασε τα 1.000.000 αντίτυπα.) Κολοσσιαία είναι η προσφορά του περιοδικού. Από την επιταγή ταχυπληρωμής, που ως ένθετο κυκλοφορούσε σε κάθε περιοδικό, συγκεντρώνονταν σεβαστά ποσά με τα οποία ενισχύθηκαν χιλιάδες πολυμελείς οικογένειες, που αντιμετώπιζαν οξύ οικονομικό πρόβλημα. Ορισμένες ήσαν αντιμέτωπες με τον κίνδυνο πλειστηριασμού του σπιτιού τους από αδυναμία εξόφλησης δανείου ή έξωσης από αδυναμία καταβολής του ενοικίου. Στις περιπτώσεις αυτές πυροσβεστικά επενέβαινε ο π. Νικόδημος και αποφεύγονταν τα δυσάρεστα να βρεθούν στο δρόμο υπερπολύτεκνες οικογένειες. Υπήρχαν οικογένειες που ενισχύονταν μονίμως και άλλες που ενισχύονταν εκτάκτως. Το πιο συγκινητικό είναι ότι μεταξύ των δωρητών συγκαταλέγονταν και οικογένειες πολυτέκνων, που τα οικονομικά τους ήσαν πενιχρά. Διαβάζει κανείς συγκινητικά γράμματα στις σελίδες του περιοδικού, αλλά βλέπει και υπέροχες οικογενειακές φωτογραφίες με όλα τα μέλη τους, παππούδες, γονείς, εγγόνια, δισέγγονα, χάρμα οφθαλμών.
Βλέποντας ο π. Νικόδημος τις τεράστιες διαστάσεις που έλαβαν οι εκτρώσεις στην Ελλάδα (τριπλάσιες εκτρώσεις από γεννήσεις) έδωσε πραγματικό αγώνα ενημέρωσης για την αποφυγή της σύγχρονης αυτής μάστιγας. Πολλοί είναι εκείνοι που επηρεάστηκαν από την αρθρογραφία του και έφεραν στον κόσμο όσα παιδιά τους έδωσε ο Θεός, άλλοι απέφυγαν εκτρώσεις που προγραμμάτιζαν, άλλοι διόρθωσαν με τη μετάνοιά τους και τη γέννηση και άλλων παιδιών ύστερα από κάποια έκτρωση και άλλοι έγιναν συνεργάτες στην προστασία του αγέννητου παιδιού. Αλλά και η προβολή εθνικών θεμάτων και ηρωικών γεγονότων δεν διέφευγαν της προσοχής του π. Νικοδήμου.
Όλα αυτά αποτελούν τεράστια προσφορά στην Εκκλησία και στο γένος των Ελλήνων, για την οποία αξίζει κάθε δίκαιος έπαινος στον μεταστάντα. Ο θάνατός του αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό. Οι πολυποίκιλα ενισχυόμενες πολύτεκνες οικογένειες είναι φυσικό να νοιώθουν απορφανισμένες. Είθε ο Κύριος να στείλει αντάξιο αντικαταστάτη του και να κατατάξει τον ίδιο μετά των εκλεκτών του.»

Η γνωριμία μου με τον πατέρα Νικόδημο πάει πίσω περίπου 25 χρόνια όταν με επισκέφθηκε για να γνωρίσει «τον νεαρό με τις τόσο έντονα Πατριωτικές και Ορθόδοξες ανησυχίες και δράσεις». Έκτοτε ήμασταν πάντα σε μια επαφή, η γνώμη του και οι παρατηρήσεις/ενστάσεις (λίγες ευτυχώς) προς εμένα ήσαν πάντα ευπρόσδεκτες και καίριες διότι βασίζονταν στο ίδιο πλαίσιο ΑΡΧΩΝ που είχα καταλήξει να οριοθετεί την ζωή μου. Θα του είμαι αιώνια ΕΥΓΝΩΜΩΝ. Τώρα καταλαβαίνω ότι έπρεπε να είχα επιδιώξει περισσότερες ώρες από την ευλογία της παρέας του.
Το 2004, ο Πατέρας Νικόδημος με κάλεσε και με επαίνεσε για την πρωτοβουλία που είχα αναλάβει από το 2000 να οργανώνω ετήσια εκδήλωση Τιμής για τον Ήρωα Κωνσταντίνο Κουκίδη και μου είπε να το οργανώσουμε πιο σωστά με Ιερό Μνημόσυνο στον Άγιο Νικόλαο Ραγκαβά στην Πλάκα (πλησίον του μνημείου), με σύγχρονη μνημόνευση του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ αλλά και του Στρατηγού Γιάννη Μακρυγιάννη. Στην εκδήλωση συστρατεύτηκε και ο πτέραρχος Γεώργιος Τσαλουχίδης (πρόεδρος της Πανελληνίας Ενώσεως Ποντίων Αξιωματικών «Αλέξανδρος Υψηλάντης») ο οποίος και αυτός ασχολείτο με τον Κουκίδη.
Έκτοτε με την φροντίδα του Πατρός Νικοδήμου και της Π.Ε.ΦΙ.Π. το Μνημόσυνο πραγματοποιείται κάθε χρόνο ανελλιπώς.
Πρέπει με την ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ να ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ το τεράστιο έργο της ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, αλλά και της ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ.
«Άγιε Πατέρα Νικόδημε,
να μας ευλογήσει ο Παντοδύναμος,
ώστε να μπορούμε να πούμε,
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ». 



ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ