«Οἱ ἐπιστῆμες, ἔξαφνα, δὲ μοῦ ἐπιτρέπουν νὰ παραδεχτῶ τὴν ὕπαρξη θεοῦ ἄλλου παρὰ τὸν ἑαυτό μου, ποὺ εἶμαι ὁ μόνος δημιουργὸς ἑνὸς κόσμου, οὔτε ἀθανασία ψυχῆς ἄλλη παρὰ τὴ γενεαλογικὴ κληρονομικότητα ἢ τὴν κατασύνεχη καὶ πολύτροπη ἐπίδραση ἑνὸς δυνατοῦ ἀνθρώπου ἐπάνω στοὺς κατοπινούς του, ἀνάλογα μὲ τὶς ἱκανότητες τοῦ καθενός. Ἀλλ’ οἱ ἐπιστῆμες δὲ μ’ ἐμποδίζουν νὰ πλάσω ἐγὼ τὸν κόσμο, δηλαδὴ νὰ ἔχω μιὰν ἀντίληψη δική μου τοῦ κόσμου, μιὰ γνώση, μιὰ φιλοσοφία. Ἀπεναντίας μὲ βοηθοῦν μάλιστα, ἀφοῦ μοῦ ξεκαθαρίζουν πολλά, ποὺ ἦταν πρωτίτερα μπλεγμένα μὲ αἰσθηματικὴ λογικὴ καὶ μεταφυσικότητες. Σ’ αὐτὸ μοῦ χρησιμεύουν προπάντων οἱ ἐπιστῆμες. Ἀπὸ τὶς ἐπιστῆμες γιὰ νὰ φτάσω στὴ γνώση τῆς φύσης παίρνω τὶς φυσικὲς ἐπιστῆμες καὶ γιὰ νὰ φτάσω στὴ γνώση τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς βάση παίρνω τὴ βιολογία καὶ ἔπειτα παίρνω τὴ φυσιολογία, ψυχολογία καὶ κοινωνιολογία. Μέσα σ’ αὐτὰ περιλαμβάνονται, ἐννοεῖται, καὶ ἡ λογική, ἡ ἠθικὴ καὶ ἡ μεταφυσική».
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου