Κάποια πράγματα στην ζωή μας επαναλαμβάνονται με τρόπο βασανιστικό και σημαδιακό. Με τρόπους που θυμίζουν το παρελθόν και μας φέρνουν παλιές καταστάσεις στο σήμερα. Και σε χρονικές συγκυρίες που τονίζουν τον αέναο κύκλο της ιστορίας.
Ήταν 19 Ιουλίου όταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος αποφάσισε ότι δεν του άξιζε ο τίτλος του Εθνάρχη της Κύπρου και παρουσιάστηκε ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας (Σ.Α) του ΟΗΕ για να πει μεταξύ άλλων και τούτα: «Καλώ το Συμβούλιο Ασφαλείας να κάνει χρήση όλων των τρόπων και μέσων που διαθέτει, ώστε να αποκατασταθούν χωρίς καθυστέρηση η συνταγματική τάξη και τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού της Κύπρου». Προφανώς εξετέλεσε τον ρόλο του και ακολούθησε την μοίρα μικρού ανθρώπου. Και σ’ αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία η πρακτική του Καθεστώτος Ιωαννίδη. Ούτε μπορεί να αμφισβητηθεί η εθνική δράση του αειμνήστου Πατριώτη και Εθνικιστή Σαμψών μέσα από τις γραμμές της θρυλικής ΕΟΚΑ του Στρατηγού Γρίβα.
Το κάλεσμα Μακάριου το υλοποίησε η Τουρκία ως μέλος του Σ.Α του ΟΗΕ και ως εγγυήτριας ασφάλειας της Κύπρου ένεκα συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου και Καραμανλή του γηραιού. Και εγένετο ο Αττίλας 1 στις 20 Ιουλίου 1974 και έβαλε το πόδι του στην Κύπρο ο Τούρκος με κυβερνήτη στην Ελλάδα τον Ιωαννίδη που είχε ανατρέψει από πριν τον Παπαδόπουλο. Για να ακολουθήσει τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς ο Αττίλας 2 και να ολοκληρωθεί η κατοχή του 40% της Κύπρου επί ημερών Καραμανλή.
Λίγοι μπορούν να εξηγήσουν την συμπεριφορά Μακάριου που τον Αύγουστο του 1967 σε επίσκεψη του Γ. Παπαδόπουλου στην Κύπρο τον χαρακτήριζε νέο Ναπολέοντα και συμφωνούσε με την θέση του Εθνικού μας Κυβερνήτη ότι «ένωσιν ζητούμεν οι πάντες και διά την ένωσιν αγωνιζόμεθα». Εξήγηση δεν μπορεί να δοθεί ασφαλώς με την κοινή παρά μονάχα με την πολιτικάντικη λογική της αιωνίου μανίας καταλήψεως της αρχής που πολλές φορές υπερβαίνει σε νοητική διαδρομή τα συμφέροντα του Έθνους.
Όμως τότε οι κοντές ταχύτητες και η προδοσία συναντιούνται. Όπως συνέβη με τους εθνοπροδότες αντιεξουσιαστικούς συνεργάτες του σημερινού Ανθελληνικού Καθεστώτος που γκρέμισαν την προτομή του Αρχηγού του Εθνικοαπελευθερωτικού Κυπριακού Αγώνα Γεωργίου Γρίβα – Διγενή στην Λάρισα. Την ώρα που ο πόθος της ένωσης με την Μητέρα Ελλάδα αντικαθίσταται από τις προδοτικές διζωνικότητες. Και όταν στα σχολειά μας διδάσκουν ότι το 1996 ο Βλαχάκος, ο Γιαλοψός και ο Καραθανάσης, οι δικοί μας Ήρωες σκοτώθηκαν και εμείς βαδίζαμε με τα όπλα εμπρός όχι για να υπερασπιστούμε εθνικό έδαφος, αλλά για να καταλάβουμε μη ελληνικό έδαφος που διεκδικούσε και η Τουρκία.
Ως εδώ. Έξω η Ξενοκρατία με την ελληνική λαλιά. Έξω οι ξένοι και τα ξένα σχέδια που θέλουν μικρή την Ελλάδα. Έξω από τα δικά μας χώματα οι Σκοπιανοί που σήμερα γιορτάζουν την ψευτοεπανάσταση του Ίλλιντεν για την αρπαγή της Μακεδονίας Μας. Έξω τα εξαπτέρυγα της Αριστεράς που σήμερα μαζεύονται μαζί με λαθρομετανάστες για να ζητήσουν μαζικές ιθαγένειες και ανοιχτά σύνορα. Και επειδή όλα έχουν τον συμβολισμό τους, σήμερα που γιορτάζει ο Προφήτης Ηλίας, η εορτή του Ελληνικού Φωτός ως αέναη στιγμή από τα αρχαία δρώμενα σταλμένη στην Ελληνοορθοδοξία, να πούμε ότι η σύγκρουση που θα έρθει θα διαλύσει δια παντός τα σκοτάδια του Νεοταξισμού και θα φέρει την οριστική Νίκη της Μεγάλης Ελλάδος του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού.
Χαιρετίζοντας συναγωνιστικά την αντικατοχική πορεία του εθνικιστικού Εθνικού Λαϊκού Μετώπου στην Κύπρο Μας, ας δούμε το βίντεο των αδελφών μας: http://www.youtube.com/watch?v=EA61CCG1pr4&feature=player_embedded#!
Και εδώ http://www.youtube.com/watch?v=OD3wvN2_FHI&feature=rel ated ένα τραγούδι του μεγάλου Στέλιου Καζαντζίδη για την Κύπρο Μας. ΕΛΛΑΣ – ΚΥΠΡΟΣ – ΕΝΩΣΙΣ!
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου