Συντάκτης: Κωνσταντίνος Συνεργάτης
Η Κύπρος λόγω της κοντινής της απόστασης με το Ισραήλ, ανήκει στη σφαίρα επιρροής των σιωνιστών, των Η.Π.Α. - Ισραήλ. Είναι το αεροπλανοφόρο των Η.Π.Α. που θα χρησιμοποιείται σε περίπτωση κινδύνου, ως στρατιωτική βάση για παροχή βοήθειας στο απομονωμένο και περιτριγυρισμένο από εχθρούς, κράτους του Ισραήλ. Τα σχέδια για τη διχοτόμηση, ξεκίνησαν σίγουρα με την ίδρυση του κράτους των εβραίων το 1948. Οι σιωνιστές μετά την σθεναρή αντίδραση των Αράβων, αναζήτησαν συμμάχους, ή εδάφη που θα χρησιμοποιούνταν για την επιβίωση του Ισραήλ. Οι Η.Π.Α. πλην των γειτονικών νατοϊκών βάσεων της Τουρκίας(που όμως δε μπορεί να χρησιμοποιήσει σε περίπτωση επίθεσης εναντίον του Ισραήλ) δε διέθετε κάποια στρατιωτική βάση στη περιοχή. Σύμμαχοι δε βρέθηκαν, αλλά το μέρος που βόλευε, φυσικά ήταν η διπλανή Κύπρος. Αλλά τη διεκδικούσε η Ελλάδα και η Τουρκία και οι δυο Νατοϊκές(από το 1952). Φυσικά ο λαός της νήσου είχε δηλώσει ότι ουσιαστικά μισούσε τους εβραίους και ήταν αδύνατη η συνεργασία με αυτούς και τους Αμερικάνους. Μόνη λύση η δημιουργία νέου κράτους στη Κύπρο με νέο πληθυσμό (έποικοι) που να μην ανήκει στο ΝΑΤΟ.
Τη δεκαετία του ’50 και του ’60 σχεδόν όλες οι αποικίες των Βρετανοεβραίων επαναστάτησαν ζητώντας ανεξαρτησία και φυσικά η Κύπρος δε μπορούσε να μείνει πίσω. Οι κάτοικοι του νησιού – Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι- ζούσαν αρμονικά, χωρίς προβλήματα και το μόνο που ζητούσαν ήταν η αποτίναξη του ζυγού των Βρετανών. Η ανεξαρτητοποίηση ήταν αναπόφευκτη. Το σχέδιο των Η.Π.Α. όμως προέβλεπε γρήγορη διχοτόμηση με τον εμφύλιο καταρχάς των Κυπρίων (ουσιαστικά το 90% των μουσουλμάνων προέρχονταν από πρώην χριστιανούς, λόγω εξισλαμισμών-βίαιων ή ηθελημένων) και το διαχωρισμό τους, βάσει της θρησκείας τους. Τοποθέτησαν λοιπόν το υποχείριο τους, ανθέλληνα και αρχιπροδότη Μακάριο ως πρόεδρο (άκουσον – άκουσον, ο θρησκευτικός ηγέτης των Χριστιανών, πρόεδρος του κράτους και εθνικός ύμνος του κράτους, ο ελληνικός – δηλαδή τι θα κάνουν οι άλλοι, πως θα το «καταπιούν»;) διασπείροντας το μίσος μεταξύ «αδελφών». Βεβαίως είχαν ξεκινήσει το διχασμό λίγο πριν την ανεξαρτητοποίηση. Μετά τα γεγονότα της Κοφινού (τα οποία ήταν όλα στημένα από τη C.I.A.) το γυαλί έσπασε ανάμεσα στις δυο κοινότητες διότι ουσιαστικά σημειώθηκε πόλεμος με αρκετούς νεκρούς. Πλέον απέμενε να εφαρμοστεί ξανά για δεύτερη φορά, αυτό που οι Έλληνες είχαν για χόμπι τους, από τότε που εμφανίστηκαν στη Γη. Τον εμφύλιο πόλεμο αυτή τη φορά ανάμεσα στους χριστιανούς. Πως θα τα κατάφερναν; Με την επιβολή δικτατορίας στην Αθήνα και τη δημιουργία εχθρικών σχέσεων με την Κύπρο, διότι ο προδότης Μακάριος (για τα μάτια του κόσμου το «έπαιζε» αντιαμερικάνος, δήθεν αδέσμευτος). Η «χούντα» των συνταγματαρχών, πρόλαβε την αμερικανοκίνητη των στρατηγών, αλλά και πάλι η εβραιόφιλη (αλλά όχι εβραιόδουλη) ηγεσία της, εκτέλεσε κατά γράμμα τις διαταγές των σιωνιστών με το έγκλημα της απόσυρσης της Ελληνικής Μεραρχίας από τη νήσο στις 3/12/67(φυσικά αυτό έγινε για εδραίωση του καθεστώτος και γλείψιμο στους Αμερικάνους κι αυτό φάνηκε από την αποτυχία του αντικινήματος του εβραιόδουλου Γλίξμπουργκ κι ενώ από τότε οι Συνταγματάρχες, ήταν παντοδύναμοι). Το Νοέμβριο του 1973 και μετά την άρνηση του καθεστώτος να χρησιμοποιήσουν τα αεροδρόμια της χώρας οι Αμερικανοεβραίοι κατά τη διάρκεια του Γιόμ Κιπούρ, η C.I.A. ΜΕ ΤΗ ΠΡΟΒΟΚΆΤΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, απέλυσε τους Συνταγματάρχες και τοποθέτησε ως «κυβερνήτη» τον φανατικό αντικομουνιστή και αφελέστατο Ιωαννίδη για να εκτελέσει τα σχέδιά τους. Ενημέρωσαν τον Μακάριο και τον Καραμανλή για τα πάντα, ενώ τους στρατιωτικούς κατά μόνας και δεν τους αποκάλυψαν την εμπλοκή των δυο.
Μάλλον έταξαν στον Ιωαννίδη, ότι οι Η.Π.Α. θα εξόρυσσαν τεράστιες ποσότητες πετρελαίου από το Αιγαίο, με αποτέλεσμα η χώρα θα μεταμορφωνόταν σε Κουβέιτ, θα του διέθεταν ότι πιο σύγχρονο είχαν από οπλικά συστήματα σε μεγάλες ποσότητες και η Ελλάδα θα γινόταν η πιο δυνατή(στρατιωτικά) χώρα της περιοχής και τέλος τον ίδιο θα τον μεταμόρφωναν, κάτι σαν συνεχιστή του Βυζαντίου(φυσικά και οι κομμουνιστές θα εκμηδενιζόντουσαν). Τον έπεισαν να οργανώσει το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 (άλλος αφελής και βλάκας ο Σαμψών) που ο σκοπός του όπως αποδείχθηκε, ήταν το πρόσχημα για την εισβολή των Τούρκων, αλλά φυσικά και η αποδυνάμωση των στρατιωτικών χριστιανικών δυνάμεων του νησιού. Τον ενημέρωσαν ότι για την τιμή των όπλων η Τουρκία θα έκανε μια ψευτοαπόβαση στη περιοχή της Κυρήνειας, θα φοβέριζαν και στη συνέχεια θα αποσυρόντουσαν.
Ενήμερος βεβαίως ήταν και η μαριονέτα Γκιζίκης, αλλά αυτός είχε την εντολή αν κάτι πήγαινε στραβά να φωνάξει τον Καραμανλή ο οποίος θα τους έδινε αμνηστία.
Ο Μπονάνος ήξερε ακριβώς τα ίδια(αυτό αποδεικνύεται από την εγκληματική του αδράνεια και απάθεια κατά την εισβολή) και μπορεί να του έταξαν τη θέση του κυβερνήτη της Κύπρου, ή του διοικητή του ΝΑΤΟ (δεν εξηγείται αλλιώς).
Όλα ήταν στημένα και αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο Μακάριος ως εκ θαύματος σώθηκε από την επίθεση των Καταδρομέων στο προεδρικό μέγαρο (κατόπιν με την ομιλία του στον Ο.Η.Ε. άναψε το πράσινο φως στους Τούρκους). Τόσο χαζοί ήταν και τους ξέφυγε, ή μήπως δόθηκε από πάνω εντολή;
Ο Μακάριος ήξερε τα πάντα και έκανε ότι περνούσε από το χέρι του από το 1964, για την επιβολή «χούντας» στο νησί. Με την ανθελληνική του ομιλία στον Ο.Η.Ε. ουσιαστικά κάλεσε τους Τούρκους να εισβάλουν και ταυτόχρονα τους απενοχοποίησε. Οι σιωνιστές του έταξαν τη πλήρη απαγκίστρωσή του από την Ελλάδα και την απονομή του τίτλου του «εθνάρχη» των Κυπρίων με την ισόβια παραμονή του, ως πρόεδρος της δημοκρατίας του χριστιανικού κράτους, που θα προέκυπτε. Δυστυχώς γι αυτόν, «ψόφησε» νωρίς.
Ο θαμώνας των μασονικών στοών, Καραμανλής είχε γνώση των πάντων και ήξερε ότι αν πήγαιναν όλα καλά, θα επέστρεφε ως σωτήρας, θα διοριζόταν πρωθυπουργό ενώ τα Μ.Μ.Ε. θα τον βάφτιζαν «εθνάρχη» όπως και έγινε(στο κόσμο πέρασε ότι ο Καραμανλής μας έβαλε στην ΕΟΚ κι όχι οι Ευρωπαίοι). Εκτέλεσε τόσο πιστά τα σχέδιά τους( κατά τον Αττίλα 2 δεν έστειλε ούτε ένα στρατιώτη στη Κύπρο), που δυο φορές τον διόρισαν και πρόεδρο της δημοκρατίας. Φυσικά με τα γεγονότα τον διόρισαν «κυβερνήτη» ρίχνοντας τη χούντα, φοβούμενοι προδοσία των στρατιωτικών, όπως στα γεγονότα του πολέμου του 1973 από την προηγούμενη στρατιωτική ηγεσία.
Απλά πράγματα: Κορόιδεψαν τους αφελείς «αρχηγούς» της Ελλάδας, τάζοντας τους «παπάδες» και με τη συνεργασία των δυο προδοτών κατάφεραν να μετατρέψουν το νησί σε στρατιωτική τους βάση(κατασκεύασαν στρατιωτικό αεροδρόμιο με διάδρομο μήκους 5 χλμ). Είχαν φυσικά και τεράστιο οικονομικό όφελος: Άπειρα δολάρια από Τούρκους, Έλληνες και Κυπρίους για την αγορά όπλων και γενικά στρατιωτικού υλικού από τότε, ώστε να θωρακιστούν σε περίπτωση επίθεσης.
Ο Ιωαννίδης από τη βλακεία του και μόνο, πούλησε για πάντα, Ελληνικό έδαφος. Κατάλαβε από τότε τι σημαίνει να κάνεις συμφωνίες με εβραίους. Μήπως πρέπει επιτέλους να μιλήσει(δήλωσε ότι αν μάθει ο ελληνικός λαός τα πραγματικά γεγονότα, θα γίνει 99,9 % Κ.Κ.Ε.); Όφειλε να αυτοκτονήσει.
Ο Γκιζίκης ανταμείφθηκε για την αφοσίωσή του στους σιωνιστές, επιβραβεύοντάς τον με 5μηνη παραμονή του ως πρόεδρος της δημοκρατίας(;;;;;) και τη χορήγηση συντάξεως αυτού του τίτλου, χρησιμοποιώντας όλα τα προνόμια(φρουρά αστυνομικών, προεδρική λιμουζίνα(;;;;;) κλπ. Δεν ασχολήθηκε κανείς μαζί του λες και ήταν αμέτοχος. Θα έπρεπε να απαγχονιστεί.
Οι Μπονάνος(τον εξαπάτησαν αλλά έπρεπε ως Έλληνας αξιωματικός τουλάχιστον τη δεύτερη μέρα να αντιδράσει), Γαλατσάνος, Αραπάκης και Παπανικολάου απέδειξαν ότι ήταν ανίκανοι, άχρηστοι και επικίνδυνοι. Αν αντιδρούσαν όπως όφειλαν ή θα κερδίζαμε και θα γινόντουσαν ήρωες, ή θα χάναμε αλλά κανένας δε θα τους κατηγορούσε για το παραμικρό. Το 1897 κηρύξαμε το πόλεμο στη Τουρκία για το θέμα της Κρήτης και ηττηθήκαμε. Κανείς δε κατηγόρησε τους αρχηγούς, ίσα-ίσα τους επαίνεσαν(Σμολένσκης). Οι δικαιολογίες που ψέλλισαν για τη μεγάλη απόσταση της Κύπρου από την Ελλάδα είναι εντελώς αστήριχτες. Φυσικά δεν ήξεραν για την συμμετοχή των δυο προδοτών γι αυτό και κανείς τους, δεν τους κατηγόρησε ποτέ. Θα έπρεπε και τους τέσσερις να τους απαγχονίσουν. Ήταν στη πράξη προδότες της Ελλάδας.
Μακάριος- Καραμανλής. Κατάφεραν ύπουλα, μόνο και μόνο για το «ψώνιο» της διαφήμισης και της προβολής τους (που θα γινόταν δηλώνοντας υποταγή στους σιωνιστές), να αφανίσουν τον Ελληνισμό από το 40% της Κύπρου και φυσικά για τα’ αδέλφια μας, δεν θα υπάρξει ποτέ επιστροφή. Τους ξεριζώσανε και τους σκοτώσανε αυτοί, κι όποιος δεν το πιστεύει ας δει μετά τα γεγονότα την εξέλιξή και την υστεροφημία τους. Τι άλλο να γράψουμε γι αυτούς; Η θέση τους έπρεπε να είναι ακριβώς δίπλα μ’ αυτή του Ιούδα, ή του Εφιάλτη που πρόδωσε τους Σπαρτιάτες. Μόνο ο λιθοβολισμός ή το λιντσάρισμα από τους συγγενείς των θυμάτων θα τους άξιζε ως θάνατος.
Νυκτερινός Επισκέπτης
Η Κύπρος λόγω της κοντινής της απόστασης με το Ισραήλ, ανήκει στη σφαίρα επιρροής των σιωνιστών, των Η.Π.Α. - Ισραήλ. Είναι το αεροπλανοφόρο των Η.Π.Α. που θα χρησιμοποιείται σε περίπτωση κινδύνου, ως στρατιωτική βάση για παροχή βοήθειας στο απομονωμένο και περιτριγυρισμένο από εχθρούς, κράτους του Ισραήλ. Τα σχέδια για τη διχοτόμηση, ξεκίνησαν σίγουρα με την ίδρυση του κράτους των εβραίων το 1948. Οι σιωνιστές μετά την σθεναρή αντίδραση των Αράβων, αναζήτησαν συμμάχους, ή εδάφη που θα χρησιμοποιούνταν για την επιβίωση του Ισραήλ. Οι Η.Π.Α. πλην των γειτονικών νατοϊκών βάσεων της Τουρκίας(που όμως δε μπορεί να χρησιμοποιήσει σε περίπτωση επίθεσης εναντίον του Ισραήλ) δε διέθετε κάποια στρατιωτική βάση στη περιοχή. Σύμμαχοι δε βρέθηκαν, αλλά το μέρος που βόλευε, φυσικά ήταν η διπλανή Κύπρος. Αλλά τη διεκδικούσε η Ελλάδα και η Τουρκία και οι δυο Νατοϊκές(από το 1952). Φυσικά ο λαός της νήσου είχε δηλώσει ότι ουσιαστικά μισούσε τους εβραίους και ήταν αδύνατη η συνεργασία με αυτούς και τους Αμερικάνους. Μόνη λύση η δημιουργία νέου κράτους στη Κύπρο με νέο πληθυσμό (έποικοι) που να μην ανήκει στο ΝΑΤΟ.
Τη δεκαετία του ’50 και του ’60 σχεδόν όλες οι αποικίες των Βρετανοεβραίων επαναστάτησαν ζητώντας ανεξαρτησία και φυσικά η Κύπρος δε μπορούσε να μείνει πίσω. Οι κάτοικοι του νησιού – Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι- ζούσαν αρμονικά, χωρίς προβλήματα και το μόνο που ζητούσαν ήταν η αποτίναξη του ζυγού των Βρετανών. Η ανεξαρτητοποίηση ήταν αναπόφευκτη. Το σχέδιο των Η.Π.Α. όμως προέβλεπε γρήγορη διχοτόμηση με τον εμφύλιο καταρχάς των Κυπρίων (ουσιαστικά το 90% των μουσουλμάνων προέρχονταν από πρώην χριστιανούς, λόγω εξισλαμισμών-βίαιων ή ηθελημένων) και το διαχωρισμό τους, βάσει της θρησκείας τους. Τοποθέτησαν λοιπόν το υποχείριο τους, ανθέλληνα και αρχιπροδότη Μακάριο ως πρόεδρο (άκουσον – άκουσον, ο θρησκευτικός ηγέτης των Χριστιανών, πρόεδρος του κράτους και εθνικός ύμνος του κράτους, ο ελληνικός – δηλαδή τι θα κάνουν οι άλλοι, πως θα το «καταπιούν»;) διασπείροντας το μίσος μεταξύ «αδελφών». Βεβαίως είχαν ξεκινήσει το διχασμό λίγο πριν την ανεξαρτητοποίηση. Μετά τα γεγονότα της Κοφινού (τα οποία ήταν όλα στημένα από τη C.I.A.) το γυαλί έσπασε ανάμεσα στις δυο κοινότητες διότι ουσιαστικά σημειώθηκε πόλεμος με αρκετούς νεκρούς. Πλέον απέμενε να εφαρμοστεί ξανά για δεύτερη φορά, αυτό που οι Έλληνες είχαν για χόμπι τους, από τότε που εμφανίστηκαν στη Γη. Τον εμφύλιο πόλεμο αυτή τη φορά ανάμεσα στους χριστιανούς. Πως θα τα κατάφερναν; Με την επιβολή δικτατορίας στην Αθήνα και τη δημιουργία εχθρικών σχέσεων με την Κύπρο, διότι ο προδότης Μακάριος (για τα μάτια του κόσμου το «έπαιζε» αντιαμερικάνος, δήθεν αδέσμευτος). Η «χούντα» των συνταγματαρχών, πρόλαβε την αμερικανοκίνητη των στρατηγών, αλλά και πάλι η εβραιόφιλη (αλλά όχι εβραιόδουλη) ηγεσία της, εκτέλεσε κατά γράμμα τις διαταγές των σιωνιστών με το έγκλημα της απόσυρσης της Ελληνικής Μεραρχίας από τη νήσο στις 3/12/67(φυσικά αυτό έγινε για εδραίωση του καθεστώτος και γλείψιμο στους Αμερικάνους κι αυτό φάνηκε από την αποτυχία του αντικινήματος του εβραιόδουλου Γλίξμπουργκ κι ενώ από τότε οι Συνταγματάρχες, ήταν παντοδύναμοι). Το Νοέμβριο του 1973 και μετά την άρνηση του καθεστώτος να χρησιμοποιήσουν τα αεροδρόμια της χώρας οι Αμερικανοεβραίοι κατά τη διάρκεια του Γιόμ Κιπούρ, η C.I.A. ΜΕ ΤΗ ΠΡΟΒΟΚΆΤΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, απέλυσε τους Συνταγματάρχες και τοποθέτησε ως «κυβερνήτη» τον φανατικό αντικομουνιστή και αφελέστατο Ιωαννίδη για να εκτελέσει τα σχέδιά τους. Ενημέρωσαν τον Μακάριο και τον Καραμανλή για τα πάντα, ενώ τους στρατιωτικούς κατά μόνας και δεν τους αποκάλυψαν την εμπλοκή των δυο.
Μάλλον έταξαν στον Ιωαννίδη, ότι οι Η.Π.Α. θα εξόρυσσαν τεράστιες ποσότητες πετρελαίου από το Αιγαίο, με αποτέλεσμα η χώρα θα μεταμορφωνόταν σε Κουβέιτ, θα του διέθεταν ότι πιο σύγχρονο είχαν από οπλικά συστήματα σε μεγάλες ποσότητες και η Ελλάδα θα γινόταν η πιο δυνατή(στρατιωτικά) χώρα της περιοχής και τέλος τον ίδιο θα τον μεταμόρφωναν, κάτι σαν συνεχιστή του Βυζαντίου(φυσικά και οι κομμουνιστές θα εκμηδενιζόντουσαν). Τον έπεισαν να οργανώσει το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 (άλλος αφελής και βλάκας ο Σαμψών) που ο σκοπός του όπως αποδείχθηκε, ήταν το πρόσχημα για την εισβολή των Τούρκων, αλλά φυσικά και η αποδυνάμωση των στρατιωτικών χριστιανικών δυνάμεων του νησιού. Τον ενημέρωσαν ότι για την τιμή των όπλων η Τουρκία θα έκανε μια ψευτοαπόβαση στη περιοχή της Κυρήνειας, θα φοβέριζαν και στη συνέχεια θα αποσυρόντουσαν.
Ενήμερος βεβαίως ήταν και η μαριονέτα Γκιζίκης, αλλά αυτός είχε την εντολή αν κάτι πήγαινε στραβά να φωνάξει τον Καραμανλή ο οποίος θα τους έδινε αμνηστία.
Ο Μπονάνος ήξερε ακριβώς τα ίδια(αυτό αποδεικνύεται από την εγκληματική του αδράνεια και απάθεια κατά την εισβολή) και μπορεί να του έταξαν τη θέση του κυβερνήτη της Κύπρου, ή του διοικητή του ΝΑΤΟ (δεν εξηγείται αλλιώς).
Όλα ήταν στημένα και αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο Μακάριος ως εκ θαύματος σώθηκε από την επίθεση των Καταδρομέων στο προεδρικό μέγαρο (κατόπιν με την ομιλία του στον Ο.Η.Ε. άναψε το πράσινο φως στους Τούρκους). Τόσο χαζοί ήταν και τους ξέφυγε, ή μήπως δόθηκε από πάνω εντολή;
Ο Μακάριος ήξερε τα πάντα και έκανε ότι περνούσε από το χέρι του από το 1964, για την επιβολή «χούντας» στο νησί. Με την ανθελληνική του ομιλία στον Ο.Η.Ε. ουσιαστικά κάλεσε τους Τούρκους να εισβάλουν και ταυτόχρονα τους απενοχοποίησε. Οι σιωνιστές του έταξαν τη πλήρη απαγκίστρωσή του από την Ελλάδα και την απονομή του τίτλου του «εθνάρχη» των Κυπρίων με την ισόβια παραμονή του, ως πρόεδρος της δημοκρατίας του χριστιανικού κράτους, που θα προέκυπτε. Δυστυχώς γι αυτόν, «ψόφησε» νωρίς.
Ο θαμώνας των μασονικών στοών, Καραμανλής είχε γνώση των πάντων και ήξερε ότι αν πήγαιναν όλα καλά, θα επέστρεφε ως σωτήρας, θα διοριζόταν πρωθυπουργό ενώ τα Μ.Μ.Ε. θα τον βάφτιζαν «εθνάρχη» όπως και έγινε(στο κόσμο πέρασε ότι ο Καραμανλής μας έβαλε στην ΕΟΚ κι όχι οι Ευρωπαίοι). Εκτέλεσε τόσο πιστά τα σχέδιά τους( κατά τον Αττίλα 2 δεν έστειλε ούτε ένα στρατιώτη στη Κύπρο), που δυο φορές τον διόρισαν και πρόεδρο της δημοκρατίας. Φυσικά με τα γεγονότα τον διόρισαν «κυβερνήτη» ρίχνοντας τη χούντα, φοβούμενοι προδοσία των στρατιωτικών, όπως στα γεγονότα του πολέμου του 1973 από την προηγούμενη στρατιωτική ηγεσία.
Απλά πράγματα: Κορόιδεψαν τους αφελείς «αρχηγούς» της Ελλάδας, τάζοντας τους «παπάδες» και με τη συνεργασία των δυο προδοτών κατάφεραν να μετατρέψουν το νησί σε στρατιωτική τους βάση(κατασκεύασαν στρατιωτικό αεροδρόμιο με διάδρομο μήκους 5 χλμ). Είχαν φυσικά και τεράστιο οικονομικό όφελος: Άπειρα δολάρια από Τούρκους, Έλληνες και Κυπρίους για την αγορά όπλων και γενικά στρατιωτικού υλικού από τότε, ώστε να θωρακιστούν σε περίπτωση επίθεσης.
Ο Ιωαννίδης από τη βλακεία του και μόνο, πούλησε για πάντα, Ελληνικό έδαφος. Κατάλαβε από τότε τι σημαίνει να κάνεις συμφωνίες με εβραίους. Μήπως πρέπει επιτέλους να μιλήσει(δήλωσε ότι αν μάθει ο ελληνικός λαός τα πραγματικά γεγονότα, θα γίνει 99,9 % Κ.Κ.Ε.); Όφειλε να αυτοκτονήσει.
Ο Γκιζίκης ανταμείφθηκε για την αφοσίωσή του στους σιωνιστές, επιβραβεύοντάς τον με 5μηνη παραμονή του ως πρόεδρος της δημοκρατίας(;;;;;) και τη χορήγηση συντάξεως αυτού του τίτλου, χρησιμοποιώντας όλα τα προνόμια(φρουρά αστυνομικών, προεδρική λιμουζίνα(;;;;;) κλπ. Δεν ασχολήθηκε κανείς μαζί του λες και ήταν αμέτοχος. Θα έπρεπε να απαγχονιστεί.
Οι Μπονάνος(τον εξαπάτησαν αλλά έπρεπε ως Έλληνας αξιωματικός τουλάχιστον τη δεύτερη μέρα να αντιδράσει), Γαλατσάνος, Αραπάκης και Παπανικολάου απέδειξαν ότι ήταν ανίκανοι, άχρηστοι και επικίνδυνοι. Αν αντιδρούσαν όπως όφειλαν ή θα κερδίζαμε και θα γινόντουσαν ήρωες, ή θα χάναμε αλλά κανένας δε θα τους κατηγορούσε για το παραμικρό. Το 1897 κηρύξαμε το πόλεμο στη Τουρκία για το θέμα της Κρήτης και ηττηθήκαμε. Κανείς δε κατηγόρησε τους αρχηγούς, ίσα-ίσα τους επαίνεσαν(Σμολένσκης). Οι δικαιολογίες που ψέλλισαν για τη μεγάλη απόσταση της Κύπρου από την Ελλάδα είναι εντελώς αστήριχτες. Φυσικά δεν ήξεραν για την συμμετοχή των δυο προδοτών γι αυτό και κανείς τους, δεν τους κατηγόρησε ποτέ. Θα έπρεπε και τους τέσσερις να τους απαγχονίσουν. Ήταν στη πράξη προδότες της Ελλάδας.
Μακάριος- Καραμανλής. Κατάφεραν ύπουλα, μόνο και μόνο για το «ψώνιο» της διαφήμισης και της προβολής τους (που θα γινόταν δηλώνοντας υποταγή στους σιωνιστές), να αφανίσουν τον Ελληνισμό από το 40% της Κύπρου και φυσικά για τα’ αδέλφια μας, δεν θα υπάρξει ποτέ επιστροφή. Τους ξεριζώσανε και τους σκοτώσανε αυτοί, κι όποιος δεν το πιστεύει ας δει μετά τα γεγονότα την εξέλιξή και την υστεροφημία τους. Τι άλλο να γράψουμε γι αυτούς; Η θέση τους έπρεπε να είναι ακριβώς δίπλα μ’ αυτή του Ιούδα, ή του Εφιάλτη που πρόδωσε τους Σπαρτιάτες. Μόνο ο λιθοβολισμός ή το λιντσάρισμα από τους συγγενείς των θυμάτων θα τους άξιζε ως θάνατος.
Νυκτερινός Επισκέπτης
1959 Το σχέδιο της Κυπριακής Ανεξαρτησίας υπό την εγγύηση της ΤΟΥΡΚΙΑΣ, δηλαδή η συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου, προσυπογράφεται από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος μετά την προδοτική υπογραφή του, δηλώνει δουλικά ότι ήταν η πιο όμορφη μέρα της ζωής του.
http://nightly-visitor.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου