ΜΗΔΕΙΣ ΞΕΝΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ

Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού, 

μαχόμενος Δικηγόρος Αθηνών 

 

Η επάνοδος, η επιστροφή και η επανεγκατάσταση του Δοναλδίου Τράμπ στον Λευκό Οίκο δεν προξένησε, καθώς εφάνη, ευάρεστα συναισθήματα μόνο στους εκ προοιμίου θαύμαστές του, αλλά και σε οψίμους προσκύνητές του, οι οποίοι έσπευσαν να λάβουν θέση περίοπτη με περίσσεια εκκεντρικότητα στον ξέφρενο χορό των πανηγυρισάντων την έκλογή του. Δεν είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνουμε πως η παθολογία του ανθρώπου παραμένει αναλλοίωτη ανά τους αιώνες, όπως είχε υπογραμμίσει με ιστορική ευθύτητα ο παππούς Θουκυδίδης. Αποτελεί άσβεστη ιδιότητα της ανθρώπινης φύσεως να ταυτίζεται περισσότερο με τον νικητή παρά με την ηττημένο, να προτιμά την ευθυμία της επιτυχίας από τη λύπη της αστοχίας. Όμως, οι επιταγές του ορμεμφύτου δεν μπορούν να αναστείλουν τα στοιχειώδη αισθήματα αισχύνης μπροστά σε ιλαροτραγικές ανακολουθίες. Εξήλθε επαναστατήσασα από το μέτωπο του φιλελευθερισμού η όλως μετηλλαγμένη Ντόρα, αδερφή του Κυριάκου του Μεγαλοπρεπούς, για να μας εξομολογηθεί πόσο οργισμένη ησθάνθη με την επέλαση της woke ατζέντας στην Αμερική, ώστε στη συνέχεια να λάβει τη σκυτάλη στις τηλεοπτικές εμφανίσεις ο υπουργοποιηθείς πωλητής βιβλίων, ο οποίος μάς εξεμυστηρεύθη τον βαθμό της συγκινήσεως με τον οποίον τόν κατέβαλε η επικράτηση των Ρεπουμπλικανών, για να καταλήξουμε στην επική δήλωση μεταστροφής του γαλάζιου φεουδάρχη, ότι αφίχθημεν στο θλιβερό σημείο όστις διαφωνούσε με την τυραννία της μειοψηφίας να χαρακτηρίζεται άνευ ετέρου «φασίστας».

Αν σταθεί κανείς στην επιφανειακή πολιτική ανάγνωση όλων των παραπάνω κωμικών παραστάσεων, κινδυνεύει να χάσει όλη την ουσία. Οι κυβιστήσεις των δημαγωγών που νέμονται κληρονομικώ δικαίω την δημοσία εξουσία στον κατακαημένο τόπο μας δεν μαρτυρούν απλώς μία τάση του πολιτικού συστήματος να προσαρμόζεται στις διεθνείς μεταβολές, αλλά το βαθύτερο πρόβλημα της Ελλάδος να συμπεριφέρεται ως αποικία της υπερπόντιας αυτοκρατορίας των ΗΠΑ. Ό,τι συμβαίνει εκεί αντανακλάται στους εσωτερικούς συσχετισμούς της ημετέρας μπανανίας. Η κατίσχυση Τράμπ έναντι της υποψηφίας των Δημοκρατικών εξέφρασε όντως την μύχια ανάγκη ενός απελπισμένου λαού πνιγμένου από τα βουρκώδη ύδατα των νεοταξίτικων χειμάρρων να αναπνεύσει επιτέλους καθαρό αέρα ελευθερίας απαλλαγμένος από τους φρικτούς κανόνες της καταπιεστικής πολιτικής ορθότητος. Η βιαία επιβολή προτύπων ανωμαλίας, η μαζική επέκταση των εκτρώσεων, η δυσφήμιση της παραδοσιακής οικογενείας και η στοχοποίηση επί ποινή εκδιώξεως οιουδήποτε τολμούσε να εκστομίσει τη λέξη «Πατρίδα» κάποια στιγμή θα διήγειραν τα συντηρητικά αντανακλαστικά των κοινωνιών ακόμα κι αν παραμένει αμφίβολο κατά πόσο θα ζήσουμε όντως μία φάση επαναφοράς των εθνών στις πατρογόνικές τους ρίζες. Όταν εξακολουθεί κανείς να αποδέχεται το μοντέλο της φιλελεύθερης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ως πολιτειακό καθεστώς ιδανικής κοινωνικής συμβιώσεως και έχει διολισθήσει συνάμα στον πειρασμό να αναγνωρίσει ως «ανθρώπινο δικαίωμα» κάθε διαστροφικό βίτσιο οιασδήποτε παρανοϊκής γκρούπας, την επιλογή του αυτοπροσδιορισμού, τον γάμο και την υιοθεσία από κιναίδους μέχρι την κατ’ ελευθέρα βούληση δολοφονία εμβρύων, με πόση ευκολία και με ποιόν τρόπο θα ανατραπεί ένα status quo που προστατεύει όλες αυτές τις καινούργιες ατομικές ελευθερίες πλασματικών αναγκών και δαιμονικών επιθυμιών; Ακόμα, όμως, κι αν τα Έθνη άργησαν να συνειδητοποιήσουν την πάρακμή τους μέσα από την έμμονή τους να ζήσουν αχαλίνωτα, αμαρτωλά, χωρίς αρχές, κανόνες και πρότυπα, και να αντιδράσουν αποτελεσματικά, επενδύοντας στην παρά πέντε σωτηρία τους με την εκλογή Τράμπ, εμείς ως Έλληνες θα πρέπει να εστιάσουμε την πρόσοχή μας αλλού, στα σπουδαία και μείζονα, τα αφορώντα στο δικό μας μέλλον.

Όσο πατριώτης κι αν είναι ένας ξένος ηγέτης παραμένει πατριώτης για την χώρα του, όχι για τη δική μας, για τον λαό του, όχι για εμάς. Δεν μπορούμε να εισπράξουμε κανένα όφελος από κανένα αλλοδαπό αρχηγό ετέρου κράτους, αν δεν αποφασίσουμε εμείς οι ίδιοι να αλλάξουμε μυαλά, να συνέλθουμε από τον λήθαργο της οικογενειοκρατίας και να θεσπίσουμε ένα νέο μοντέλο ρυθμίσεως των βιοτικών σχέσεων των Ελλήνων στη βάση της παραδόσεως, των πνευματικών νόμων της Εκκλησίας και της πολιτισμικής κληρονομιάς του Ελληνισμού. Ας μη γελιόμαστε: μηδείς Τράμπ θα καταφέρει να μας σώσει από τα αρπαχτικά των funds που λεηλατούν τα σπίτια του απλού κόσμου ή από την ακρίβεια που αφαιμάσσει τα μικρομεσαία ελληνικά νοικοκυριά ή από τους πολιτικούς απατεώνες που καταληστεύουν δημόσιο χρήμα ή από τους λαθρομετανάστες που ισλαμοποιούν την χώρα ή ακόμα κι από την Τουρκία που διεκδικεί πάση θυσία νησιά και θαλάσσιες ζώνες μας, για να στήσει το όραμα της «Γαλάζιας Πατρίδας». Αποζητούμε διαρκώς λύσεις έξω και μακριά από τον έαυτό μας, γιατί δεν έχουμε συνηθίσει ως λαός νεοραγιάδων, όπως καταντήσαμε, να αναλαμβάνουμε ευθύνες, να απαιτούμε, να διεκδικούμε και να φτάνουμε μέχρι το τέλος, αγωνιζόμενοι, μαχόμενοι και πολεμώντες. Πάντα κάποιος άλλος πρέπει να βρεθεί, για να μάς απελευθερώσει από την παγίδα στην οποία υπεπέσαμε μόνοι μας. Ήρθε, λοιπόν, ο καιρός να επιλέξουμε ως Έλληνες αν θέλουμε να συνεχίσουμε να διάγουμε τον μίζερο βίον υπηκόων προτεκτοράρου ή αν πραγματικά μάς αξίζει μία ανεξάρτητη πορεία εθνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας έξω από διεθνείς συσσωματώσεις που μάς δεσμεύουν. Για να το κάνουμε αυτό, θα πρέπει πρώτα να επανεξετάσουμε τη θέση μας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

 

https://www.eoneolaia.com/mhdeis-ksenos-tha-mas-swsei-petros-nikolou/