Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2022

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ (1ο Μέρος)


Ήταν πράκτορας των ξένων δυνάμεων, όργανο της Αντάντ και χρηματοδοτείτο από αυτήν.

Του Παναγιώτη Λιάκου

Κατ’ αρχάς, οφείλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς τον αναγνώστη της «δημοκρατίας» Κοσμά Παυλάκη. Με την ευγενική και ενδιαφέρουσα επιστολή του υπέρ του Ελευθερίου Βενιζέλου (δημοσιεύτηκε στο προηγούμενο φύλλο της «κυριακάτικης δημοκρατίας») παρέχει την ευκαιρία να ξεκαθαριστούν ζητήματα καίρια και κάπως «παραμελημένα». Τα αφορώντα τον Ελ. Βενιζέλο θέματα, που χρήζουν διευκρινίσεων, παραδόξως, είναι τα προφανή!

Πολλοί έχουν μιλήσει, γράψει και δημιουργήσει οπτικοακουστικό υλικό (ντοκιμαντέρ) για τον Κρήτα πολιτικό, αλλά, κατά έναν δυσερμήνευτο τρόπο, επιλέγουν να αποφύγουν τα κρίσιμα ερωτήματα ή, ακόμα κι όταν γίνεται σχετική απόπειρα, δεν τους δίνουν την πρέπουσα έκταση.

Στη δημοσιογραφία και την ιστοριογραφία υπάρχει ένας νόμος ιερός: Tα γεγονότα είναι ιερά. η γνώμη ελεύθερη. Στην περίπτωση του Βενιζέλου, η επιλογή των γεγονότων είναι αποσπασματική και κάπως βεβιασμένη, ενώ δεσπόζει η διατύπωση της γνώμης (εκείνης που είθισται να φιλοτεχνεί το πορτρέτο του με «εθναρχικά» χρώματα).

Γι’ αυτό στην απάντηση που θα δοθεί στον κ. Παυλάκη επιλέγεται η οδός της ουσίας και όχι των εντυπώσεων. και το ουσιαστικότερο ερώτημα όλων δεν είναι αν ευθυνόταν ή όχι για τη Μικρασιατική Καταστροφή και τι θα γινόταν αν δεν προκήρυσσε εκλογές το 1920. Αυτές οι απορίες είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαντηθούν από θνητούς. Ο Θεός μόνο γνωρίζει. Οι άνθρωποι, όταν αποπειρώνται να πουν «τι θα γινόταν αν», θέλοντας και μη, εισέρχονται στο πεδίο της λογοτεχνίας. Δεν είναι Iστορία τα «εάν». ούτε καν δημοσιογραφία. Επιπλέον, το «τις πταίει;» είναι υπερβολικά περιοριστικό. Στα κοινά εγκλήματα (φόνος, βιασμός, ληστεία, επίθεση, απάτη, κλοπή) συχνά ένας φέρει την ενοχή.

Σε μια ιστορική εξέλιξη υπάρχουν βαθμοί και αναλογίες ευθύνης. Μακάρι να υπήρχε ένας στον οποίο θα μπορούσαμε να ρίξουμε τον λίθο του αναθέματος και να ξεχρεώναμε όλον τον δυσβάσταχτο λογαριασμό.

Για όλα τα παραπάνω, η αναψηλάφηση πτυχών των έργων και των ημερών του Ελευθερίου Βενιζέλου θα ξεκινήσει με το βασικότερο των ερωτημάτων: Ηταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος πράκτορας των ξένων δυνάμεων και όργανο της Αντάντ που χρηματοδοτείτο από αυτήν ή όχι; Αν η απάντηση είναι καταφατική, τότε καταρρίπτεται και η εθναρχική μυθολογία που τον αφορά και αποδεικνύεται ότι το μόνο που του αξίζει είναι μια ιστορική θέση δίπλα στον Εφιάλτη. Τίποτε άλλο.

Ας ξεκινήσουμε να συγκεντρώνουμε στοιχεία για μια επαρκή απάντηση στο ερώτημα από το 1915, που σηματοδοτεί μια σοβαρότατη κρίση στις σχέσεις του Βενιζέλου και του παλατιού. Στην επιστράτευση που κηρύχθηκε από την Ελλάδα (λόγω της αντίστοιχης από τη γειτονική Βουλγαρία), ο πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος ήθελε ο Ελληνικός Στρατός να κινηθεί υπέρ της Σερβίας και εναντίον των Κεντρικών Δυνάμεων στη μεταξύ τους σύγκρουση, ώστε η Ελλάδα να εισέλθει στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αντιθέτως, ο βασιλεύς Κωνσταντίνος είχε την άποψη ότι η ελληνική επιστράτευση έπρεπε να αφορά αποκλειστικά και μόνο την προστασία των ελληνοβουλγαρικών συνόρων έναντι ενδεχόμενης βουλγαρικής επίθεσης.

Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να διαβάσουμε κάτι σχετικό, που ακολουθεί. Το «Μια μελέτη της διαπλοκής, πολιτικής και επιχειρηματικότητας, μέσα από την περίπτωση του Βασίλη Ζαχάρωφ» είναι η διπλωματική εργασία του Ευάγγελου Μεταξωτού, που κατατέθηκε και δημοσιεύτηκε από το Πάντειο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία), το 2016. Στις σελίδες 110-111 διαβάζουμε: «Στην Αθήνα, η ένταση μεταξύ του Βενιζέλου και του βασιλιά είχε φτάσει σε σημείο ρήξης. Ο πρώτος αναγκάστηκε να υποβάλει παραίτηση απ’ την πρωθυπουργία και, με την πλειοψηφία του Κοινοβουλίου εναντίον του (βασιλιά), τώρα επιθυμούσε να εκδιώξει τον Κωνσταντίνο απ’ τη χώρα. Ο Ελληνας πρέσβης στο Παρίσι, Ρωμανός, ενημέρωσε για το σχέδιο τον Γάλλο υπουργό εξωτερικών Briand και ρώτησε εάν η γαλλική κυβέρνηση ήταν προετοιμασμένη να υποστηρίξει οικονομικά τον Βενιζέλο σε μια τέτοια κίνηση.

Ο Briand ενθουσιάστηκε, αλλά δήλωσε ότι η γαλλική κυβέρνηση, για λόγους νομιμότητας, δεν μπορούσε να χορηγήσει στον Βενιζέλο ένα κανονικό δάνειο για τους σκοπούς του, απ’ τη στιγμή που ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ήταν ακόμη επικεφαλής του ελληνικού κράτους ως ο αναγνωρισμένος ηγεμόνας του. Αλλά, προκειμένου να δείξει τη συμπάθειά του, ενημέρωσε αμέσως τον Γάλλο πρέσβη στην Αθήνα ότι θα του έστελνε 350.000 φράγκα για την υποστήριξη του Βενιζέλου. Στη συνέχεια κάλεσε τον Ζαχάρωφ -αυτά, κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων του 1915- και συζήτησε μαζί του λεπτομερώς το πολιτικό σχέδιο της εκστρατείας, την οποία ο Βενιζέλος και ο Γάλλος πρέσβης στην Αθήνα επρόκειτο να πραγματοποιήσουν.

Ο Ζαχάρωφ προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει την εκστρατεία ενάντια στον βασιλιά Κωνσταντίνο και, στις 28 Δεκεμβρίου, ο Briand μπόρεσε να πληροφορήσει τον Guillemin, τον Γάλλο πρέσβη στην Αθήνα, ότι ο Ζαχάρωφ είχε παράσχει αρκετά εκατομμύρια φράγκα για τη συμμαχική προπαγάνδα στην Ελλάδα».

Πλήθος διπλωματικών εγγράφων, που έχουν πλέον δημοσιευθεί, επιβεβαιώνουν ότι ο Βενιζέλος ενεργούσε ως εκπρόσωπος της Αντάντ

Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύη την καρδίαν μας, θεός ζηλότυπος, μόνο το αίσθημα το ελληνικό. ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης». Ιωάννης Καποδίστριας, σε διάλογο που είχε με τον μετέπειτα δολοφόνο του Γεώργιο Μαυρομιχάλη στην Αίγινα, το 1828.

Πηγή: Γ. Βαλέτα, «Τερτσέτη Απαντα – Κολοκοτρώνη Απομνημονεύματα», τόμος Γ’, «Απόλογα για τον Καποδίστρια», σ. 242.

Ο Καποδίστριας επισφράγισε την ισχύ και το κύρος των λόγων του με τον κεκοσμημένο με στερήσεις και αυταπάρνηση βίο του και τον μαρτυρικό θάνατό του.

Ως άνθρωπος που γνώριζε εκ των έσω τους δαιδαλώδεις, σκοτεινούς διαδρόμους της διεθνούς διπλωματίας και του αδιάκοπου ανταγωνισμού εμφανών και αφανών συμφερόντων, απέρριπτε τη φιληκοΐα προς τους ξένους ως προδοσία. Βρέθηκε, δηλαδή, στον αντίποδα της ιδεολογίας, νοοτροπίας και εφηρμοσμένης πολιτικής του Ελευθέριου Βενιζέλου, ο οποίος υπηρέτησε πιστά και μέχρι τέλους τους ξένους – με το αζημίωτο πάντοτε.

Αυτό το… αζημίωτον το είχε εξασφαλίσει από τις ξένες κυβερνήσεις, που αγόρασαν τις δημαγωγικές δεξιότητές του και τον χρησιμοποίησαν και όταν βρισκόταν επικεφαλής ελληνικής κυβερνήσεως αλλά και όποτε βρέθηκε εκτός αιρετής εξουσίας, ως τον εν Ελλάδι αντιπρόσωπο των συμφερόντων τους.

Στο βιβλίο της Αθηνάς Κακούρη, το οποίο τιτλοφορείται «Ουλάνοι στη Λάρισα» (Αθήνα: 2018, εκδόσεις Καπόν), στις σελίδες 57-58, διαβάζουμε τα ακόλουθα:

«Είναι γνωστό ότι υπήρχαν κάτι ιδιαίτερες σχέσεις ανάμεσα στην Αγγλία (και μάλιστα, τον Λλόυντ Τζωρτζ και τον Τσώρτσιλ) και στον Βενιζέλο, όπως φαίνεται από όσα περιγράφει ο Λλόυντ Τζωρτζ στο “Ionian Vision”. Σύνδεσμος μεταξύ τους ήταν ο γενικός πρόξενος της Ελλάδος στο Λονδίνο και διακεκριμένος δικηγόρος, που ήταν και μέλος της διοικήσεως της Ιονικής Τράπεζας, ο Τζον Σταυρίδης.

Πέραν αυτού, απ’ τον Δεκέμβριο του 1915 και πλέον δημιουργείται άλλος ένας δεσμός, ανάμεσα στον αρχηγό του κόμματος των Φιλελευθέρων και στους Αγγλογάλλους – 1.400.000 λίρες περνούν από τα μυστικά κονδύλια της Αντάντ σε κάτι που θα έπρεπε να ήταν κοινό ταμείον του Ζαχάρωφ με τον Βενιζέλο, κοινό και μυστικό φυσικά. Πόσο ελεύθερος είναι έκτοτε ένας πολιτικός; Το βέβαιον είναι ότι πλήθος διπλωματικά έγγραφα, που έχουν πλέον δημοσιευθεί, επιβεβαιώνουν εκείνο που δεν άργησαν να καταλάβουν και οι σύγχρονοί του Ελληνες, ότι ο Βενιζέλος ενεργούσε πλέον ως εκπρόσωπος της Αντάντ και όχι ως ένα μέλος του ελληνικού πολιτικού κόσμου που οφείλει πίστη στο Σύνταγμα και στους νόμους της πατρίδας του».

Ο Ζαχάρωφ, στον οποίο αναφέρεται η Αθηνά Κακούρη, είναι ο σερ Μπάζιλ Ζαχάρωφ ή Βασίλειος Ζαχαρίου (1849-1936), ελληνικής καταγωγής έμπορος όπλων, ο οποίος ήταν ένας από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους διεθνείς «παίκτες» των τελών του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Αυτός είχε αναλάβει για λογαριασμό των Αγγλογάλλων το «τάισμα» με μετρητά της αδηφάγου κομματικής μηχανής του Ελευθέριου Βενιζέλου, αλλά και του ίδιου προσωπικά. Η πολιτική που άσκησε ο Κρης πολιτικός ήταν εκτέλεση… παραγγελιάς των ξένων, την οποία σε μεγάλο βαθμό χρηματοδότησε ο Ζαχάρωφ.

Η Αθηνά Κακούρη σχολιάζει τις συνέπειες του χρηματισμού του Ελευθέριου Βενιζέλου από τις ξένες δυνάμεις:

«Πώς μπορεί να λειτουργήσει ομαλά ένα κράτος, όταν ένα μέρος του όλου μηχανισμού του, ο αρχηγός ενός μεγάλου κόμματος, δηλώνει δημόσια πως, αν δεν κάμει ο βασιλιάς ό,τι του υπαγορεύει εκείνος, τότε θα τον πετάξει από τον θρόνο του, όταν δέχεται χρήματα από ξένες δυνάμεις, και μάλιστα τα εισπράττει κρυφά ακόμη και από τα μεγάλα στελέχη του κόμματός του, όταν συμβουλεύει ξένες πρεσβείες για το πώς να φερθούν στην πατρίδα του; Η απάντηση είναι ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει ομαλά. Και η ανωμαλία δεν μπορεί να καταλογιστεί στο κράτος που χωλαίνει, αλλά σ’ αυτόν που του έχει κόψει το ένα πόδι».

Το ζήτημα με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, λοιπόν, είναι η ουσία και όχι οι λεπτομέρειες στην άσκηση της πολιτικής του, οι κομματικοί ελιγμοί, οι διατυπώσεις και το συναισθηματικά φορτισμένο ύφος στην ανταλλαγή επιχειρημάτων (και συχνά ύβρεων) με τους οπαδούς του βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄. Αν έπαιρνε χρήματα από ξένους για να λαμβάνει πολιτικές αποφάσεις η θέση του δεν ήταν στην πρωθυπουργία, αλλά στον τοίχο, απέναντι από εκτελεστικό απόσπασμα.

 

1.https://www.newsbreak.gr/apopseis/283253/i-alitheia-gia-ton-eleytherio-venizelo/ 

2.https://www.newsbreak.gr/apopseis/288997/i-alitheia-gia-ton-eleytherio-venizelo-ii/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΘΝΟΣ

Το ΕΘΝΟΣ σχηματιζεται απο δυο βασικους παραγοντες,την ΦΥΛΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.Λεγοντας <φυλη>,εννοουμε την<καταγωγη>-οτι πρεπει δηλ.τα ατομα του Εθνους να εχουν κοινη καταγωγη.Δεν αρκει να εχουν αυτα<συνειδηση>
περι κοινης καταγωγης.Δεν αρκει δηλ.να πιστευουν στην κοινη τους καταγωγη,αλλα να εχουν πραγματι κοινη καταγωγη.Διοτι ΜΟΝΟΝ η κοινη καταγωγη-η κοινη<φυλετικη υπαγωγη>-συνεπαγεται ΚΟΙΝΟΥΣ κληρονομικους χαρακτηρες,αρα κοινα πνευματικα στοιχεια.Οταν υπαρχει κοινη καταγωγη,τοτε υπαρχουν κατα το μαλλον η ηττον κοινη γλωσσα,κοινος πολιτισμος,κοινη θρησκεια,κοινα ηθη,κοινη ιστορια.Αυτα τα δευτερογενη στοιχεια δεν αποτελουν,το καθενα ξεχωριστα,απαραιτητο στοιχειο συγκροτησεως Εθνους.Εν τουτοις ολα αυτα,οταν συνυπαρχουν,συντελουν στην συνοχη της κοινοτητος,στην δημιουργια δηλ.ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ-του δευτερου παραγοντος συγκροτησεως του ΕΘΝΟΥΣ.ΕΘΝΟΣ ειναι επομενως ο ομοειδης φυλετικως λαος,που εχει συνειδηση της υπαρξεως του.
''Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ''

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Αυτή η σημαία στα μάτια τα δικά μας συμβολίζει τους Αγώνες όσων πολέμησαν, εργάστηκαν,θυσιάστηκαν, δολοφονήθηκαν, σκοτώθηκαν και έζησαν με πρώτιστες αξίες εκείνες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Πατρίδας. Αυτούς που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην αιώνιο πανύψηλο φρούριο του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν είναι ικανή καμία βουλή, κανένα κράτος και κανένας πολιτικός ή κεφάλαιο να την ξεφτιλίζει και να την ξεπουλάει καθημερινά. Οι δειλοί τη βλέπουν με φόβο. Οι προδότες σαν πανί. Οι αστοί σαν ύφασμα. Οι άνανδροι την καίνε. Μα εμείς τη βλέπουμε σαν τη Μάνα που καρτερεί να μας δεί να εκπληρώνουμε τα όνειρα μας. Τα δικά μας,τα δικά της, του Γένους.

ΛΟΓΙΑ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ




















"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος." (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)

ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΣΜΑ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

''Δεν θελω να πεθανει το Εθνος μου,το Εθνος αυτο, που τοσα εκαμε στην ζωη του, το εξυπνο,το τοσο ανθρωπινο. Για να το φυλαξω απο τον θανατο πρεπει τωρα να το καμω πεισματαρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ,στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας ειναι και υπερβολικο το αισθημα που θελω να δωσω στους Ελληνες. Μονον ετσι θα ζησει το ΕΘΝΟΣ.''

''Σε οποιους με κατηγορουν η με περιγελουν, γιατι τους κεντρω το Εθνικο τους αισθημα και τους μιλω αποκλειστικα,θα λεγω:Λοιπον θελετε να πεθανει το Εθνος σας;Αν το θελετε,πεστε το καθαρα,μην κρυβοσαστε''

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Η ΡΗΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ



πισταμνους πρς εδτας τι δκαια μν ν τ
νθρωπείῳ λγ π τς σης νγκης κρνεται, δυνατ δ
ο
προχοντες πρσσουσι κα ο σθενες ξυγχωροσιν.

κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του"

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Ε89

Μετάφραση Ελ. Βενιζέλου


28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9AYAjQboFh1_5M3bFMvoiwdv6qY5bDyiuBuwvPV3Yjtp1ZG3BAXNnY5CWdpxeWu7FvNRIyWEpe_RHBqBZHx93XDCYKW4LJe3j_4jgmwduvaKGVqaTsCSNu7bWjJSewd6rxVoBPh5kloo/s400/%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%91%CE%A3.jpg

“Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες
Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του,
την κουλτούρα του, την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,
να επινοήσει μια νέα ιστορία.
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα.


Μ. Κούντερα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

free counters