Παρασκευή 12 Απριλίου 2019

ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΣΩΡΕΙΤΕΣ. (Ο ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΙΚΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΚΑΙ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ)

Του Αντωνίου Αντωνάκου
Καθηγητού - Φιλόλογου
Ιστορικού - Συγγραφέως


ν προσέξουμε καλ τς πολιτικς διαφορς τν κομμάτων, θ διαπιστώσουμε τι πάρχουν διαφωνίες σ πολλ θέματα, τσι στε, ταν μία κυβέρνηση ρχεται στν ξουσία καταργε τς θέσεις τς προηγούμενης. Σ να θέμα λες ο μεταπολιτευτικς κυβερνήσεις, κατ τν γνώμη μου, χι μόνο φαίνεται ν συμφωνον λλ προχωρε κάθε μία, λλη συνειδητ λλη συνείδητα, κα να κόμη βμα π τν προηγούμενη στν ποδόμηση! "Στ θέμα τς καταστροφς λληνικς γλώσσας", που κάθε κυβέρνηση χι μόνο δν λλαζε ,τι κακ εχε κάνει προηγούμενη λλά, ντιθέτως, τ συμπλήρωνε κα τ ποδεχόταν δι τς νοχς τν λαθν τν προηγουμένων!
Στν καταστροφ μως τς λληνικς εμαστε λοι συνυπεύθυνοι κι χι μόνο ο κυβερνήσεις τ κόμματα. λοι! Πολιτικοί, πνευματικς κόσμος, καδημαϊκο πανεπιστημιακοί, καθηγητές, δάσκαλοι, δημοσιογράφοι κα πλο πολίτες (μ τς ξαιρέσεις βεβαίως πο πιβεβαιώνουν τν κανόνα). Εμαστε συνυπεύθυνοι μ τν νοχή μας. Εμαστε συνυπεύθυνοι πειδ δν μιλομε, πειδ δν διαμαρτυρόμεθα. πειδ φήσαμε ν περάσει τόσος χρόνος νεκμετάλλευτος κα κυρίως πειδ κάναμε τν γλσσα μας, τν ερότερη κα σημαντικώτερη παρακαταθήκη μας, «ργανο» στ χέρια πολιτικν, πο χι μόνο δν ξεραν ν παίξουν οτε "μία θεία νότα" σ ατό, λλά, ντιθέτως, τ κατέστρεφαν σιγ σιγ γι ν μ μπορε ν βγάλει σωστ "νότα" κόμη κα στ χέρια τόμων μ ταλέντο.  


κούω πολλς φορές... «Μ τί ν κάνουμε, πο εμαστε λίγοι». Ατ φράση πεκφυγς χαρακτηρίζει κατ τν γνώμη μου, χι λληνες μ ραγιάδες. ν σκέφτονταν τσι ο λληνες το 1821, θ εχαμε κόμη τουρκικ κατοχή.

καθένας π μς χει μεγάλη δύναμη, ποία προστιθέμενη στν δύναμη λλων μοϊδεατν μπορε ν λλάξει τ πάντα. Ατ εναι γνωστ θεωρία το «σωρείτου» τς Μεγαρικς φιλοσοφικς Σχολς, ποία φυσικ δν διδάσκεται στ σχολεα γι ν μ γνωρίζουν τ λληνόπουλα τν δύναμη πο χουν. ν γίνουμε λοι ν δυνάμει σωρετες τ πράγματα θ λλάξουν. Κα γι ν γίνει ατ θεωρία μ πλ τρόπο κατανοητή, θ τν ναλύσω μ κάποια παραδείγματα.


φιλοσοφικς συλλογισμς μ τν νομασία «σωρείτης» ταν πινόηση το Εβουλίδου, τς Μεγαρικς Σχολς κα χρησιμοποιετο συχν στς συζητήσεις κα τ μαθήματα τς Σχολς ατς. Κατ' λλους πατρότης το σωρείτου νήκει στν Διόδωρο. σκοπς ατο το συλλογισμο εναι ν ποδείξει τι ποδοχ τς σχετικότητας κα χι πολυτότητα τν πραγμάτων θ μς βοηθήσει ν πιλύσουμε πολλ προβλήματα βλέποντάς τα  στς σωστές τους διαστάσεις. π εδικος πιστήμονες χει κόμη ποστηριχθε τι τν θεωρία το σωρείτου τν ντέγραψε κα Κάρολος Μρξ κα τν νσωμάτωσε κέραια στ δικό του ργο.

θεωρία μως το σωρείτου τς Μεγαρικς Σχολς χει πολ μεγάλο βάθος, κα π τν μεταφορά του στν πρακτικ τς κοινωνικς ζως, θ προκύψουν χρήσιμα συμπεράσματα. ν σήμερα κάναμε τ διο πργμα μ λα τ φιλοσοφικ προβλήματα κα ν ξετάζαμε τν σύγχρονη φαρμογή τους θ γινόμασταν σίγουρα καλλίτεροι νθρωποι. ς δομε μως, τί εναι σωρείτης τν Μεγαρικν φιλοσόφων.


συλλογισμς ατς χει σχέση μ τν δημιουργία τς ννοίας «το σωρο» κα πότε ατς δημιουργεται. ς ποθέσουμε τι φήνουμε σ να σημεο ναν σπόρο σιταριο. Ατς δν ποτελε "σωρό". Τ διο θ συμβ ν προσθέσουμε ναν δεύτερο, τρίτο τέταρτο σπόρο. ν μως ατ τ συνεχίσουμε μέχρι κάποιον ριθμό, κάποτε, σ κάποιον «Χ»  ριθμό, θ σχηματισθε νας σωρς κα μες ατ θ τ ποδεχθομε.


ν γι παράδειγμα σωρς εναι ο 500 ο 1000 σπόροι (σχετικς-ποθετικς ριθμς) κα τ ποδεχθομε, ατ σημαίνει τι σ ναν σπόρο λιγώτερο (499 999) δν πρχε σωρός. πομένως, ν δεχθομε τι παρ να σπόρο δν πρχε σωρός, ν μ ναν σπόρο παραπάνω δημιουργήθηκε σωρός, ατ σημαίνει τι "νας σπόρος, εναι κανς ν σχηματίσει σωρό"!

ν ποθέσουμε τι ατ διαδικασία γινόταν μέσα σ να πλοο, ν δηλαδ ρχίζαμε ν δημιουργομε σιγ -σιγ τ φορτίο του ρίχνοντας ναν - ναν σπόρους σιταριο, θ φθάναμε κάποια στιγμ σ κάποιο σημεο ριακό. Σ ναν δηλαδ ριθμ «Χ» κόκκων σιταριο, πο μ τν πρόσθεση νς κόμη, τ πλοο θ βυθισθε...

Κι ν μ ναν κόκκο «μεον» τ πλοο πλεε, μ ναν κόκκο «σν» τ πλοο βουλιάζει.


Τ συμπέρασμα πο προκύπτει π ατν τν συλλογισμ εναι πολ σπουδαο: νας, κόκκος χει τν δύναμη ν βυθίση να πλοο! ν ατς συλλογισμός, τώρα, μεταφερθε στν καθημεριν ζωή, θ διαπιστώσουμε πόσο σημαντικ εναι δύναμη νς κα μόνον νθρώπου.

ταν δηλαδ κάθε νας θεωρε τι μόνος του μπορε ν σώσει τν κόσμο τότε μπορε ν προστεθε στν σωρ κα ν εναι νας "ν δυνάμει σωρείτης". Τ νόημα ατ τ χουν ναπτύξει διάφοροι σπουδαοι λληνες διανοητς μέσα π τ κείμενά τους αθόρμητα κα συνειδητά.

ξαίρετος συγγραφες Νκος Καζαντζάκης στν «σκητική» του, γράφει: «Ν γαπς τν εθύνη. Ν λς γ μόνος μου χω χρέος ν σώσω τν κόσμο. ν δν σωθε γ φταίω...»

λλ κα ων Δραγούμης, σπουδαος ατς λλην κα πνευματικς καθοδηγητς στ ργο του « λληνισμός μου κα ο λληνες» λέει: « καθένας πρέπει ν φαντάζεται πς ατς πρέπει ν σώση τ θνος του. καθένας γεννήθηκε σωτήρας το θνους του, λίγοι μως ξέρουν πς γεννήθηκαν τέτοιοι, δηλαδ πς ατο θ τ σώσουν, ν θέλουν. Πρέπει ν φαντάζομαι πς π μένα μόνον ξαρτται σωτηρία το θνους, καί, ν δν μουν γ δν θ ταν κανένας λλος πο ν τ σώση – ν μ κοιτάζω τί κάνουν ο λλοι κα ν φαντάζομαι μόνο πς γ χω τ μεγάλο χρέος τς σωτηρίας.»

   Δν θ μποροσε βεβαίως ν χει διαφορετικ ποψη κα   μεγάλος μας θνικς ποιητς Κωστς Παλαμς, ποος χει γράψει:   

                     

                      Κι ν πλθος τ’ σχημα,

                      κι ν εναι τ’ δεια φέντες,

                      φτάνει μία σκέψη, μία ψυχή,

                      φτάνεις σύ, γ φτάνω...

                      Ν δώσει νόημα στν πολλν τν παρξη,

                      νας φτάνει...



 Τ νόημα ατν τν στίχων λλ κα λων τν παραπάνω ρήσεων μπορε ν συλληφθε κα ν ποδοθε καλύτερα μέσα π τν πέκταση τς ναλύσεως το σωρείτου. Τ συμπέρασμα εναι μοναδικό.

οσιαστικ κα δυναμικ συμμετοχ κι νς μόνο νθρώπου-πολίτου, ταν προστίθεται στν δύναμη πο συγκεντρώθηκε π τν συμμετοχ κα πολλν λλων μπορε ν λλάξει καταστάσεις, ν φέρει τ πάνω κάτω στν ξέλιξη τν γεγονότων κα ν πραγματοποιήσει ατά, πο κ πρώτης ψεως φαίνονται κατόρθωτα. καθένας λοιπν π τος νθρώπους, καθένας π μς εναι, ν τ συνειδητοποιήσει, κα νας ν δυνάμει σωρείτης.


Ατ γίνονται περισσότερο κατανοητ ν τ ξετάσουμε στ πλαίσιο τν διαφόρων θνικν λλ κα κοινωνικν γώνων νς λαο.

προσφορ το κάθε πολίτη ξεχωριστ κα λων μαζ θ δώσουν τ ασιο ποτέλεσμα τς νίκης κα τς πιτυχίας, φαρμόζοντας τ «ν τ νώσει σχύς».

   Ατ ποτελε κα τ μεγαλεο τς νθρωποκεντρικς ντιλήψεως τν ρχαίων λλήνων. ναντικατάστατη ξία το νθρώπου, ς τόμου κα προσφορά του στ σύνολο εναι μοναδική.

ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου