Δευτέρα 3 Ιουλίου 2017

ΙΟΥΝΙΟΣ 1941 : Ο ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ ΙΔΡΥΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ ΟΙΡΓΑΝΩΣΗ «Χ».

Του Σπύρου Δημητρίου
Αντιπροέδρου Ιδρύματος Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή


Πηγές:
Σπύρου Δημητρίου Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας –Διγενής. Ο αρχηγός της ΕΟΚΑ Εκδόσεις Πελασγός Αθήνα 2017
Όμηρος Παπαδόπουλος, ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ Χ, Τρία χρόνια τρείς αιώνες, Εκδόσεις Νέα Θέσις, Αθήνα, 2000
Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή, Απομνημονεύματα του Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59 , Εκδόσεις Πελασγός, Αθήνα
Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή, ΕΚΘΕΣΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΣΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ «Χ», Εκδόσεις Πελασγός, Αθήνα 2013

Με την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα το μαύρο πέπλο της κατοχής απλώθηκε στη χώρα.
Στρατιώτες και αξιωματικοί επιστρέφουν στα σπίτια τους μετά τις ηρωικές μάχες και μαζί τους ολόκληρος ο ελληνικός λαός θα υποστεί τις συνέπειες της κατοχής. Βουβοί και σιωπηλοί στην αρχή, αλλά οργισμένοι για την κατοχή της δόλιας πατρίδας, συλλογίζονται πώς θα αντισταθούν στις δυνάμεις κατοχής ή πώς θα διαφύγουν στη Μέση Ανατολή, για να πολεμήσουν με τον εξόριστο ελληνικό στρατό.
Η πρώτη αντιστασιακή πράξη έγινε αμέσως από τον

Αρxιεπίσκοπο Χρύσανθο, έναν φλογερό ιεράρχη και Έλληνα του Πόντου, που αρνήθηκε να συμμετέχει στην παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς, να ορκίσει την δοσιλογική κυβέρνηση Τσολάκογλου, να τελέσει δοξολογία στη μητρόπολη και να δεχθεί να δει τον Γερμανό στρατιωτικό διοικητή Αθηνών Stume, στον οποίο απαντά:
«Πρώτος εγώ εκπλήσσομαι για την άδικη επίθεση του γερμανικού Στρατού στα νώτα του Ελληνικού Στρατού που αντιμετωπίζει επί 6μηνο νικηφόρα την ύπουλη ιταλική επίθεση και μένω εμβρόντητος προ της επιθέσεως μιας μεγάλης χριστιανικής χώρας κατά της μικρής μας πατρίδος, επίσης χριστιανικής χώρας, με τη δικαιολογία ότι ετόλμησε να υπερασπίση την ελευθερία και ανεξαρτησία της»
Ο Επιτελάρχης της II Μεραρχίας, αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας μαζί με την ηγεσία της IIας Μεραρχίας, μετά τη συνθηκολόγηση και τη διάλυση του στρατού δεν παρέδωσαν τον οπλισμό τους και πήραν το δρόμο της επιστροφής για τις εστίες τους.
Αναχώρησαν στις 25 Απριλίου 1941 και μέσω του ορεινού δρομολογίου Προυσού-Λιδωρικίου-Αμφίσσης έφτασαν στην Αθήνα γύρω στα μέσα Μαίου 1941. Στην διάρκεια της διαδρομής τους άρχισαν κιόλας οι πρώτες σκέψεις για αντίσταση απέναντι στον κατακτητή. Ένα βράδυ που έμειναν για να ξαποστάσουν στη μονή Προυσού ο Ανχης Γρίβας έβαλε το ζήτημα ότι δεν πρέπει να μείνουν με σταυρωμένα χέρια κι ότι κάτι πρέπει να γίνει για την λευτεριά της πατρίδας. Έτσι, εκεί πάρθηκε η πρώτη απόφαση για την δημιουργία αντιστασιακής οργάνωσης από αξιωματικούς και άνδρες της ΙΙας Μεραρχίας. Φτάνοντας στην Αθήνα αυτή η απόφαση θα έπαιρνε σάρκα και οστά.
Ο Γεώργιος Γρίβας έφτασε στην Αθήνα μετά κόπων και βασάνων, τις ημέρες που δινόταν η τελευταία ελληνική αντίσταση στα βουνά της Κρήτης κι αμέσως άρχισε να βιώνει τις θλιβερές συνέπειες της κατοχής. Σε λίγους μήνες η πείνα, η εξαθλίωση και η απελπισία για τους Έλληνες της κατεχόμενης Αθήνας θα ήταν η δυσβάσταχτη καθημερινότητά τους.
Γράφει στα απομνημονεύματά του για τις ημέρες εκείνες:
«Η κατοχή υπήρξε δια την Ελλάδα περίοδος σκληράς δοκιμασίας. Η πείνα, αι στερήσεις και αι κακουχίαι είχον διαμορφώσει καταστάσεις, υπό την πίεσιν των οποίων άλλοι λαοί θα ηδύναντο ίσως να υπαναχωρήσουν και να συνθηκολογήσουν μετά των κατακτητών. Ο Ελληνικός λαός, τουναντίον, ώρθωσεν ακόμη περισσότερον το ηθικόν του ανάστημα και, εκτός ελαχίστης μερίδος, η οποία εμήδισε, αντετάχθη μέχρι τέλους εις τας δυνάμεις του Άξονος και διεξήγαγε πείσμονα αγώνα αντιστάσεως εις τας πόλεις και τα χωρία, αδιαφορών δια πάσας τας συνεπείας, με μοναδικόν γνώμονα το εθνικόν συμφέρον».
Ο σκληροτράχηλος, όμως, αξιωματικός με το διεισδυτικό βλέμμα, που σε ξεγελούσε, μικρόσωμος καθώς ήταν, έκρυβε μέσα του έναν επίμονο, μαχητικό και ατρόμητο άνθρωπο που όταν έβαζε κάτι στο μυαλό του έπρεπε να το φέρει σε πέρας. Αυτό είχε αποδείξει η μέχρι τότε στρατιωτική του δράση στα πεδία των μαχών, αυτό απέδειξε και η περαιτέρω πορεία του, όταν ηγήθηκε του κυπριακού αγώνα και ως το τέλος της ζωής του. Άρχισε αμέσως επαφές με αξιωματικούς της IIας Μεραρχίας με τους οποίους υπηρέτησε και γνώριζε τις ικανότητές τους, αλλά και με πατριώτες του Κυπρίους που ζούσαν στην Αθήνα, όπως ο εξόριστος από τους Βρετανούς Μητροπολίτης Κερύνειας Μακάριος ο Β΄(μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Κύπρου), η οικογένεια Κύρου, τα αδέλφια Όμηρος και Χριστόδουλος Παπαδόπουλος αλλά και ο νέος διάκος της Αγίας Ειρήνης, Μακάριος, που θα έπαιζε σημαντικό ρόλο ως Αρχιεπίσκοπος στην υπόθεση του κυπριακού αλλά και στη ζωή του Γρίβα.
Στην Αθήνα ως εν ενεργεία αξιωματικός εντάχθηκε στη νεοσύστατη και άοπλη υπηρεσία Στρατιωτικών Αρχείων, που έδρευε στην οδό Πανεπιστημίου 31, με διοικητή τον άλλοτε υπαρχηγό Γ.Ε.Σ, Ιωάννη Στρίμπερ. Εκεί ο αντισυνταγματάρχης Γρίβας θα γνωριστεί με τον ανθυπολοχαγό Όμηρο Παπαδόπουλο που υπηρετούσε κάτω από τις διαταγές του.
Στόχος αυτών των επαφών ήταν η δημιουργία αντιστασιακής οργάνωσης και η έναρξη δράσης απέναντι στον κατακτητή. Έτσι, τον Ιούνιο του 1941, μετά από σκέψεις, συζητήσεις και ονόματα που έπεσαν στο τραπέζι, ιδρύθηκε η «Στρατιωτική Οργάνωση Γρίβα» που μετονομάσθηκε σε Εθνική Οργάνωση ‘Χ’.

Στόχοι της οργάνωσης ήταν :
1) Συμβολή δια παντός μέσου εις την εκδίωξιν των κατακτητών από την πατρώαν γήν.
2) Συγκρότησις Εθνικών πυρήνων, τόσον δια την επιδίωξιν του πρώτου σκοπού, όσον και δια την ευχερεστέραν συνέχισιν του πολέμου, μετά την απελευθέρωσιν της χώρας, παρά τω πλευρώ των συμμάχων.
Η Εθνική αντιστασιακή οργάνωση «Χ» ήταν από τις πρώτες αντιστασιακές οργανώσεις που ιδρύθηκαν, πριν καν γίνουν το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ο ΕΔΕΣ, το 5/42 κ.λ.π.
Από τους πρώτους ανθρώπους που είδε ήταν ο γενναίος Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, που δέχθηκε μετά από παραινέσεις του Γρίβα να γίνει πολιτικός σύμβουλος της οργάνωσης και να βοηθήσει όσο μπορούσε τον αγώνα. Ο Γεώργιος Γρίβας, παρόντος και του μητροπολίτη Κυρηνείας Μακάριου Β΄, ορκίσθηκε επί του Ιερού Ευαγγελίου ότι η Οργάνωση θα είναι πιστή στην εξόριστη Ελληνική Κυβέρνηση στο Κάιρο. Οι Γερμανοί, φυσικά, δεν είχαν λησμονήσει την ηρωική στάση του Αρχιεπισκόπου και τον τιμώρησαν απομακρύνοντάς τον από τη θέση του.
Συνεχίζει ο Διγενής στα απομνημονεύματά του την αφήγηση για αυτή την περίοδο:
«Εμφορούμενος από το πνεύμα τούτο, συνέστησα μυστικήν στρατιωτικήν Οργάνωσιν αντιστάσεως. Στελέχη ταύτης ήσαν μόνιμοι και έφεδροι αξιωματικοί του Αλβανικού έπους και των οχυρών της Μακεδονίας, εκ των οποίων αρκετοί μετέβησαν εις την Μέσην Ανατολήν δια να πλαισιώσουν τας εκεί Ελληνικάς δυνάμεις. Η Οργάνωσις έθεσεν ευθύς εξ αρχής ως αποκλειστικόν σκοπόν την δια παντός μέσου εκδίωξιν του κατακτητού από την Πατρώα γην και ηγωνίσθη παρά τω πλευρώ των Συμμάχων εναντίον των δυνάμεων του Άξονος. Επίστευον τότε ακραδάντως, ότι η νίκη των συμμάχων θα συνεπήγετο όχι μόνον την απελευθέρωσιν της Ελλάδος, αλλά και την ολοκλήρωσιν της Εθνικής μας ελευθερίας, δια της ενσωματώσεως εις το ελεύθερον Ελληνικό κράτος της Κύπρου, της Δωδεκανήσου και της Βορείου Ηπείρου, εδαφών τα οποία, ιστορικώς και εθνολογικώς, ανήκουν εις την Ελλάδα.
Δια τούτο αρχικώς επεζητήθη η επαφή μετά της εν Καιρω ευρισκομένης Ελληνικής Κυβερνήσεως, ίνα τεθή η Οργάνωσις υπό τας διαταγάς της, πλην όμως δεν εύρομεν ατυχώς κατανόησιν παρά των εν Ελλάδι εκπροσώπων ταύτης. Ούτω, η Οργάνωσις ηναγκάσθη να αναπτύξη ιδίαν πρωτοβουλίαν, εντός του ανωτέρου πνεύματος και των καθαρώς Εθνικών πλαισίων».

Ο Γρίβας ήταν εθνικά προσηλωμένος αλλά ταυτόχρονα λαϊκός- με την ιδεαλιστική έννοια της λέξεως - και φίλτραρε τις σκέψεις και τις τοποθετήσεις του πάντα με βάση το εθνικό συμφέρον και την εθνική ολοκλήρωση, μια και η πατρώα Κύπρος και η αποκατάστασή της τον διέπνεαν πάντα. Έμεινε, όπως είπαμε, έξω από τον διχασμό που ακολούθησε την μικρασιατική καταστροφή και την πολιτική του μεσοπολέμου με τις ίντριγκες, τα κινήματα και, γενικότερα, την άσκηση εξουσίας με έναν τρόπο που ερχόταν σε αντίθεση με το χαρακτήρα του. Οι ίδιοι λόγοι τον οδήγησαν και στις αντιθέσεις του με τον κομμουνισμό και τις παλινωδίες του ΚΚΕ, απέναντι, κυρίως, στα εθνικά ζητήματα, καθώς υπερασπιζόταν έναν ψευδεπίγραφο διεθνισμό που, όπως έδειξαν οι μετέπειτα εξελίξεις, σκοπό είχε την απόσπαση εδαφών από την ελληνική επικράτεια και την δορυφοριοποίηση της Ελλάδας υπέρ των βορείων γειτόνων της στα πλαίσια της πολιτικής της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Έμεινε πιστός στο στρατιωτικό του λειτούργημα και στο θεσμό της Βασιλευομένης Δημοκρατίας και αυτό έπραξε στην διάρκεια της Κατοχής, παραμένοντας σταθερός στον εξόριστο θρόνο, θέτοντας και την οργάνωση κάτω από τις διαταγές της εξόριστης κυβέρνησης στη Μέση Ανατολή μέχρι τον επαναπατρισμό της στην Ελλάδα.


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΘΝΟΣ

Το ΕΘΝΟΣ σχηματιζεται απο δυο βασικους παραγοντες,την ΦΥΛΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.Λεγοντας <φυλη>,εννοουμε την<καταγωγη>-οτι πρεπει δηλ.τα ατομα του Εθνους να εχουν κοινη καταγωγη.Δεν αρκει να εχουν αυτα<συνειδηση>
περι κοινης καταγωγης.Δεν αρκει δηλ.να πιστευουν στην κοινη τους καταγωγη,αλλα να εχουν πραγματι κοινη καταγωγη.Διοτι ΜΟΝΟΝ η κοινη καταγωγη-η κοινη<φυλετικη υπαγωγη>-συνεπαγεται ΚΟΙΝΟΥΣ κληρονομικους χαρακτηρες,αρα κοινα πνευματικα στοιχεια.Οταν υπαρχει κοινη καταγωγη,τοτε υπαρχουν κατα το μαλλον η ηττον κοινη γλωσσα,κοινος πολιτισμος,κοινη θρησκεια,κοινα ηθη,κοινη ιστορια.Αυτα τα δευτερογενη στοιχεια δεν αποτελουν,το καθενα ξεχωριστα,απαραιτητο στοιχειο συγκροτησεως Εθνους.Εν τουτοις ολα αυτα,οταν συνυπαρχουν,συντελουν στην συνοχη της κοινοτητος,στην δημιουργια δηλ.ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ-του δευτερου παραγοντος συγκροτησεως του ΕΘΝΟΥΣ.ΕΘΝΟΣ ειναι επομενως ο ομοειδης φυλετικως λαος,που εχει συνειδηση της υπαρξεως του.
''Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ''

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Αυτή η σημαία στα μάτια τα δικά μας συμβολίζει τους Αγώνες όσων πολέμησαν, εργάστηκαν,θυσιάστηκαν, δολοφονήθηκαν, σκοτώθηκαν και έζησαν με πρώτιστες αξίες εκείνες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Πατρίδας. Αυτούς που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην αιώνιο πανύψηλο φρούριο του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν είναι ικανή καμία βουλή, κανένα κράτος και κανένας πολιτικός ή κεφάλαιο να την ξεφτιλίζει και να την ξεπουλάει καθημερινά. Οι δειλοί τη βλέπουν με φόβο. Οι προδότες σαν πανί. Οι αστοί σαν ύφασμα. Οι άνανδροι την καίνε. Μα εμείς τη βλέπουμε σαν τη Μάνα που καρτερεί να μας δεί να εκπληρώνουμε τα όνειρα μας. Τα δικά μας,τα δικά της, του Γένους.

ΛΟΓΙΑ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ




















"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος." (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)

ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΣΜΑ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

''Δεν θελω να πεθανει το Εθνος μου,το Εθνος αυτο, που τοσα εκαμε στην ζωη του, το εξυπνο,το τοσο ανθρωπινο. Για να το φυλαξω απο τον θανατο πρεπει τωρα να το καμω πεισματαρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ,στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας ειναι και υπερβολικο το αισθημα που θελω να δωσω στους Ελληνες. Μονον ετσι θα ζησει το ΕΘΝΟΣ.''

''Σε οποιους με κατηγορουν η με περιγελουν, γιατι τους κεντρω το Εθνικο τους αισθημα και τους μιλω αποκλειστικα,θα λεγω:Λοιπον θελετε να πεθανει το Εθνος σας;Αν το θελετε,πεστε το καθαρα,μην κρυβοσαστε''

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Η ΡΗΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ



πισταμνους πρς εδτας τι δκαια μν ν τ
νθρωπείῳ λγ π τς σης νγκης κρνεται, δυνατ δ
ο
προχοντες πρσσουσι κα ο σθενες ξυγχωροσιν.

κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του"

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Ε89

Μετάφραση Ελ. Βενιζέλου


28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9AYAjQboFh1_5M3bFMvoiwdv6qY5bDyiuBuwvPV3Yjtp1ZG3BAXNnY5CWdpxeWu7FvNRIyWEpe_RHBqBZHx93XDCYKW4LJe3j_4jgmwduvaKGVqaTsCSNu7bWjJSewd6rxVoBPh5kloo/s400/%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%91%CE%A3.jpg

“Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες
Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του,
την κουλτούρα του, την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,
να επινοήσει μια νέα ιστορία.
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα.


Μ. Κούντερα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

free counters