ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΙ

Του Πέτρου Ι. Νικολού,  

Δικηγόρου Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ

Όσοι αποφοίτησαν από το μεταπολιτευτικό ελληνικό σχολείο έχουν ακόμα νωπές τις μνήμες τους για το τι πραγματεύονται μέσα σε μία σχολική αίθουσα οι γενίτσαροι παιδαγωγοί. Οι γενεές των απάτριδων αριστερών και των φιλελευθέρων ατομοκεντριστών δεν φύτρωσαν σαν τα καρπούζια στην άμμο. Πέρασαν πρώτα από το εκπαιδευτικό αφελληνιστήριο, εσωτερίκευσαν τις ιδέες του πολιτισμικού μαρξισμού και με την λήψη του απολυτηρίου τους τούς ανετέθη η ακούσια αποστολή εξαπλώσεως του μηδενισμού σε όσους δεν κατόρθωσε ο ιός του να παρασιτήσει. Μέρος αυτής της προπαγάνδας έγκειτο στην εμφύτευση στα μυαλά των νέων της πεποιθήσεως, πως οι παρελάσεις αναφέρονται σε μιλιταριστικά καθεστώτα και αναπαράγουν το ψεύδος, ότι είμαστε Έθνος αρχαίο και διαχρονικό, ενώ οι σημαιοφόροι διαιωνίζουν ανισότητες και τροφοδοτούν σύνδρομα κατωτερότητος στην μαθητική κοινότητα.

Σταδιακά η αντίληψη αυτή επαναδιατυπώθηκε, προκειμένου να εξυπηρετήσει συνάμα τον σχεδιασμό για μετάλλαξη της Εθνικής μας κοινωνίας σε μία πολυφυλετική βαβέλ. Οι ίδιοι, που αποπτύουν ως βδελύγματα τις μαθητικές παρελάσεις και φωνασκούν υστερικώς για την κατάργηση τους, χύνουν ποταμούς δακρύων από συγκίνηση, όταν κάποια έπηλυς μαθήτρια με μπούρκα φέρει την ελληνική σημαία. Τα μέσα μαζικής πλύσεως εγκεφάλου πανηγυρίζουν στη θέα της συμμετοχής εγχρώμων αλλοεθνών στις παρελάσεις και με χαζοχαρούμενη διάθεση μάς πλασάρουν πόσο υπέροχο και παραμυθένιο είναι να αντικρίζουμε μία μαντηλοφορεμένη μουσουλμάνα σημαιοφόρο να ''τιμά'' την ιστορία των προγόνων μας. Μπροστά της όλα τα Ελληνόπουλα σβήνονται στην αφάνεια και τους παρατεταμένους αλαλαγμούς για την αλληλεγγύη των λαών. Δεν έχουν καμμία αξία, γιατί αντιπροσωπεύουν τη ρατσιστική κοινωνία της ομοιομορφίας, ενώ εκείνη αυτήν της προόδου και της διαφορετικότητας, όπως την οραματίζονται τα δίκτυα open society του Σόρος και οι εγχώριοι εθνομηδενιστές.  

Η σημαία μας, όμως, δεν είναι ούτε καραβόπανο ούτε τέντα για τον ήλιο, για να την σηκώνει κανείς όπου και όποτε γουστάρει.  Ετυμολογικώς αποτελεί το ‘‘σημεῖον’’ μας, ήτοι αυτό που μας σημαίνει, νοηματοδοτεί και υποστασιάζει μέσα στο χρόνο και μάς καθιστά ξεχωριστούς και ανεπανάληπτους ως σύνολο με κοινούς προγόνους. Τα στοιχεία της συγκροτούν την Εθνική μας ταυτότητα και μας διαφοροποιούν αυστηρώς από άλλες οντότητες ή κατασκευάσματα. Για να υψώσει κανείς την ιερότητά της με πραγματική ευθύνη και ευλαβική συστολή, δεν είναι ικανοποιητική μία γενική και αόριστη αίσθηση ελληνικότητος. Απαιτείται βαθειά εν βαπτίσματι πίστη στον υφασμένο Σταυρό και ένας καταγωγικός ψυχικός δέσμος μ' αυτούς που θυσιάστηκαν για το διαχρονικό αιτούμενο της Φυλής μας ‘‘ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ’’, το οποίο σχηματίζεται στις εννέα λευκές και κυανές λωρίδες δηλούσες την ποτισμένη με το αίμα των παππούδων μας ελληνική γή. Οι εγκύκλιοι της κυβερνήσεως μπορεί να ξήλωσαν, ως έδει, τη συμπλεγματική συριζαϊκή κλήρωση και να αποκατέστησαν -έστω και υποκριτικώς- τον αριστούχο ως υπόδειγμα κοσμίου συμπεριφοράς και κοινωνικής επιτυχίας. Όμως, δεν έδειξαν να σέβονται στο ελάχιστο τους αγώνες των Πατέρων του Γένούς μας για Ελευθερία στους Έλληνες Ορθοδόξους υιούς και κόρες τους και την επιθυμία τους να εγκαταστήσουν αυτούς ως μοναδικούς φυσικούς δικαιούχους του Εθνικού μας συμβόλου, αλλά αντιλαμβάνονται την ύψωση της Σημαίας με πρόδηλα χρησιμοθηρική σκοπιμότητα, ήτοι ως τρόπαιο προς τέρψη νοσηρών ατομικών φιλοδοξιών.

Έτσι, η απάντηση στον κύριο Μητσοτάκη, ο οποίος μεταφέρει καραβάνια λαθρομεταναστών στην ενδοχώρα, ενσωματώνει στο εκπαιδευτικό σύστημα ξενόφερτα αναφομοίωτα ανήλικα και δηλώνει υπερήφανος να δεί κάποια στιγμή προσφυγόπουλο να σηκώνει την ελληνική σημαία, επιβάλλεται να έρθει από μία νέα Εθνική ηγεσία, η οποία ως απόλυτα ανεξάρτητη από διεθνείς συσσωματώσεις, ευρωπαϊκές ενοποιήσεις και διαπλεκόμενα συμφέροντα, κατ’ ουσίαν φορείς μιάς παγκοσμιοποιητικής ατζέντας, θα επανορθώσει τους τραυματισμένους θεσμούς, οι οποίοι χαλυβδώνουν την Εθνική μας ενότητα και μαρτυρούν τη φυλετική μας συνέχεια. Αυτή θα εισαγάγει αποφασιστικά διπλό κριτήριο για την ύψωση της σημαίας μας στις παρελάσεις, τόσο των βαθμών επιδόσεως όσο και της εθνικότητας, ώστε σε κάθε Εθνική επέτειο, όπως της 28ης Οκτωβρίου, την οποία εορτάσαμε περιλάμπρως προχθές, ο σημαιοφόρος κάθε σχολείου να αποτελεί πρότυπο όχι μόνο αρίστου μαθητού, αλλά και εναρέτου Έλληνος, ο οποίος σε κάθε κυματισμό του Εθνικού μας συμβόλου να θυμάται αφ’ ενός το ένδοξο ‘‘ΟΧΙ’’ του Πατέρα της Νίκης, Πρωθυπουργού και Στρατηγού Ιωάννου Μεταξά, του ανθρώπου στον οποίο οφείλει άπασα η ανθρωπότητα την πρώτη μεγάλη ταπεινωτική συντριβή των δυνάμεων του Άξονος, και αφ’ ετέρου το ύψιστο χρέος του να αποδειχτεί άξιος συνεχιστής του αναστήματός του.  

 

ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ