ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821 :Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΝΟΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 27 - 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 1822

Βιβλιογραφία:

Σπυρίδωνος Τρικούπη, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, Εκδ. Νέα Σύνορα – Λιβάνη

Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδ. Γαλαξίας

 

Στις 27 αλλά και 28 Ιουλίου 1822 στο Αγιονόρι της Κορινθίας ο Δημήτριος Υψηλάντης, ο Νικηταράς και τα παλληκάρια τους ολοκληρώνουν την καταστροφή της στρατιάς του Δράμαλη.

Το σκηνικό που αντίκρυζε κανείς ήταν φρικιαστικό. Χιλιάδες νεκροί και διαμελισμένοι, είτε ζωντανοί είτε νεκροί, και πολλοί ετοιμοθάνατοι να βογκούν και να ζητούν να τους σκοτώσει κάποιος για να λυτρωθούν. Πόλλα άλογα και καμήλες επίσης νεκρές.

Ο Κολοκοτρώνης σε συμβούλιο των οπλαρχηγών στον Αϊ Γιώργη της Νεμέας διέταξε τον Νικηταρά, τον Παπαφλέσσα, τον Παπανίκα, τον Χατζηγιαννάκη, τον Μορτζέλο κ.ά. να καταλάβουν την κλεισούρα του Αγιονορίου. Τον Παναγιώτη Γιατράκο και τον Δημήτρη Τσώκρη να φρουρήσουν την Κλεισούρα του Μπερμπατίου και τον Πλαπούτα να φρουρεί τα Δερβενάκια. Αλλά η κλεισούρα του Μπερμπατίου έμεινε αφύλακτη, γιατί εκείνοι που ορίστηκαν να την υπερασπιστούν έφυγαν για τους Μύλους χωρίς να ειδοποιήσουν τον Κολοκοτρώνη. Έτσι ο Δράμαλης 27 προς 28 Ιουλίου 1822 με 14.000 στρατό από τους 30.000 πέρασε ανενόχλητος την κλεισούρα του Μπερμπατίου με κατεύθυνση προς το Αγιονόρι.

Κατά τα ξημερώματα της 28ης Ιουλίου μεταξύ των υψωμάτων “Ρουμανία Θανάση” και “Μεγάλο τραχώνι” όπου βρισκόταν το στρατιωτικό σώμα των Κορίνθιων με αρχηγό τον Καπετάν Γεωργάκη Χελιώτη χτύπησε πρώτο την εμπροσθοφυλακή του Δράμαλη. Ο Χελιώτης, αφού αποσύρθηκε με το σώμα του, φρόντισε να ειδοποιήσει τον Νικηταρά ότι οι Τούρκοι πλησιάζουν. Συναγερμός επακολούθησε στο στρατόπεδο του Αγιονορίου. Όλοι έτρεξαν να συναντήσουν τον εχθρό. Ο Νικηταράς, ο Υψηλάντης, ο Παπαφλέσσας, ο Νικήτας Δικαίος ή Φλέσσας (αδερφός του Παπαφλέσσα), οι κάτοικοι της περιοχής με τον οπλαρχηγό τους Κοντογιάννη, ο Χατζηγιάννης, ο Μαρτέζος, ο Δήμος Ζυγούρας με πολλούς Σοφικήτες (Σοφικό Κορινθίας), ο Δημήτρης Κριεζής με 5 Υδραίους πυροβολητές, όπως επίσης και ο Δημήτρης Κυμορφόπουλος με λίγους Δερβενοχωρίτες.

Ο Δράμαλης προσπάθησε να εμψυχώσει τους στρατιώτες του που λιποψυχούσαν, οι Δερβίσιδες έκαναν τις δεήσεις τους στον Αλλάχ, αλλά τελικά οι Τούρκοι δείλιασαν, υπέκυψαν και αποδεκατίστηκαν. Ο ίδιος ο Δράμαλης κατόρθωσε να διαφύγει, και πέζος χωρίς το τουρμπάνι του έφθασε στην Κόρινθο δοξάζοντας τον Αλλάχ που γλύτωσε. Στην Κόρινθο ο Δράμαλης σε άθλια κατάσταση και άρρωστος από τύφο ή ενδεχομένως και από στεναχώρια, αναλογιζόμενος την οργή του Σουλτάνου, ​πέθανε στις 26 Οκτωβρίου του 1822.Οι Ελληνες για άλλη μια φορά θριάμβευσαν.Ολοι διακρίθηκαν στη μάχη αυτή ακόμα και οι άμαχοι της περιοχής τελικά βρέθηκαν με όπλα στα χέρια τους.

Έξι ώρες κράτησε η μάχη στο Αγιονόρι, και στο πεδίο της μάχης μετρήθηκαν 1.200 νεκροί Τούρκοι. Όλα τα πολεμοφόδια έμειναν στον τόπο της μάχης. Φορτία ολόκληρα με κιβώτια γεμάτα χρήματα, τιμαλφή ανεκτίμητης αξίας, πολύτιμα σκεύη και πλούσιος ρουχισμός, βαρύτιμα όπλα έπεσαν στα χέρια των νικητών. 200 Τούρκοι αιχμάλωτοι, 36 καμήλες, 800 υπέροχα αραβικά άλογα, 1.200 μουλάρια φορτωμένα με όπλα, πολεμοφόδια και άλλες αποσκευές του εχθρού ήταν ακόμη μερικά από τα λάφυρα της μάχης. Το σημαντικότερο όμως κέρδος των Ελλήνων ήταν το τσάκισμα του ηθικού φρονήματος των Τούρκων και είχαν την εντύπωση πως στα Δερβενάκια ενέδρευαν πολεμιστές με υπερφυσικές δυνάμεις, καθιστώντας την περιοχή απροπέλαστη λόγω φόβου και τρόμου.

https://www.theinsomniacs.net/%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%8E%CF%83%CF%84/