Από το βιβλίο του απογόνου του Γαλαξειδιώτη καπετάνιου Γιάννη Μητρόπουλου, ο οποίος ύψωσε τη σημαία στο κάστρο της Άμφισσας τον Απρίλιο του 1821
Με φλογερό γράμμα καλεί τους Γαλαξειδιώτες να ξεσηκωθούν!
**Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, το "Λιοντάρι της Ρούμελης", που θριάμβευσε επί 8.000 Τούρκων στο θρυλικό Χάνι της Γραβιάς με μόνο 118 συντρόφους! **
Δολοφονήθηκε το 1825 σε ηλικία 37 ετών από ανθρώπους του Γκούρα, για τον οποίον στο γράμμα που ακολουθεί, ο Οδυσσέας λέει:
"Τον Γκούρα να τον αγαπάτε. Είναι παιδί δικό μας και καλό παλληκάρι". Αν οι κατηγορίες εναντίον του – για τα «καπάκια» με τους Τούρκους- ήταν προδοσία, δεν υπήρχε κανένας λόγος να τον δολοφονήσουν κρυφά μέσα στη νύχτα.
Στις 22 Μαρτίου 1821, από την Πάτρα και καθ' οδόν για την Ακαρνανία να αρχίσει εκεί την Επανάσταση, κατ' εντολήν της Φιλικής Εταιρείας, έστειλε το κατωτέρω γράμμα, ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑΣ, στους Γαλαξειδιώτες,!
Το Γράμμα* του Οδυσσέα Ανδρούτσου - 22 Μαρτίου 1821
Αγαπητοί μου Γαλαξιδιώται,
Ήτανε βέβαια από τον Θεόν γραμμένο να δράξωμεν τα άρματα μία ημέρα και να χυθούμε καταπάνω στους τυράννους μας, που τόσα χρόνια ανελεήμονα μας τυραγνεύουν. Τι τη θέλουμε, βρε αδέρφια, αυτήν την πολυπικραμένη ζωήν, να ζούμε αποκάτω στην σκλαβιά και το σπαθί των Τούρκων να ακονιέται εις τα κεφάλια μας; Δεν τηράτε που τίποτα δεν μας απόμεινε; Αι εκκλησίαι μας γενήκανε τζαμιά και αχούρια των Τούρκων, κανένας δεν μπορεί να πή, πως τάχα έχει τίποτα εδικό του, γιατί το ταχύ βρίσκεται φτωχός, σά διακονιάρης στην στράτα. Αι φαμελιές μας και τα παιδιά μας είναι στα χέρια και στη διάκρισι των Τούρκων. Τίποτα αδέλφια, δεν μας έμεινε. Δεν είναι πρέπον να σταυρώσωμεν τα χέρια και να τηράμε τον ουρανόν.
Ο Θεός μας έδωκεν χέρια, γνώσι και νού. Ας ρωτήσωμε την καρδιά μας και ο,τι μας απαντηχαίνει, ας το βάλωμεν γλήγορα σέ πράξιν, και ας είμεθα, αδέρφια βέβαιοι, τό πως ο Χριστός μας ο πολυαγαπημένος, θα βάλη το χέρι απάνω μας. Ότι θα κάμωμε πρέποντας είναι να το κάμωμε, μίαν ώραν αρχύτερα, γιατί ύστερα θα κτυπάμε τό κεφάλι μας. Τώρα η Τουρκιά είναι μπερδεμένη σε πολέμους, και δεν έχει ασκέρια να στείλει καταπάνου μας. Ας ωφεληθούμε από την περίστασιν, όπου ο Θεός, ακούοντας τα δίκαια παράπονά μας, μας έστειλε δια ελόγου μας. Μία ώρα πρέποντας είναι να ξεσπάση αυτό το μαράζι, όπού μας τρώγει την καρδιά.
Στα άρματα, αδέρφια! Η να ξεσκλαβωθούμε η να πεθάνωμε. Και βέβαια, καλύτερο θάνατο δεν μπορεί να προτιμήση κάθε Χριστιανός και Έλληνας. Εγω, καθώς το γνωρίζετε καλότατα, αγαπητοί μου Γαλαξειδιώτες, εμπορώ να ζήσω βασιλικά, με πλούτη, τιμές και δόξες. Οι Τούρκοι, ο, τι και άν ζητήσω μου το δίνουνε παρακαλώντας, γιατί το σπαθί του Οδυσσέα δεν χωρατεύει. Έπειτα, κοντά στα άλλα, ενθυμούνται τον πατέρα μου, πού τους εζεμάτισε. Μα, σας λέγω την πάσαν αλήθειαν, αδέρφια, δεν θέλω εγώ μονάχα να καλοπερνώ, και το γένος μου να βογγά στη σκλαβιά. Μου καίγεται η καρδιά μου σαν βλέπω και συλλογούμαι πως ακόμα οι Τούρκοι μας τυραγνεύουν.
Από το Μωρηά μου στείλανε γράμματα πως είναι τα πάντα έτοιμα. Εγώ είμαι στο ποδάρι με τα παλληκάρια μου. Μα θέλω πρώτα να είμαι βέβαιος το πως θα με ακολουθήσετε και σεις. Αν εσείς κάμετε αρχή από τη μια μεριά, κι εγώ από την άλλη, θα σηκωθή όλη η Ρούμελη. Γιατί ο κόσμος φοβάται. Μα σαν ίδη ελόγου σας, που έχετε τα καράβια και ξέρετε καλύτερα τα πράγματα το πως σηκώνετε το μπαϊράκι, θενά τελείωση ότι καλύτερο το πράγμα.
Περιμένω απόκρισι με τον ίδιο που φέρνει το γράμμα μου. Τη μπαρούτη και τα βόλια τα έλαβα και τα εμοίρασα. Να με οικονομήσετε και στουρνάρια και αν σας περισσεύη και άλλη μπαρούτη να μου στείλετε, γιατί θα την δώσω στους Πατρατσικιώτας. Τού Πανουριά τα λόγια μην τα πολυακούτε. Είναι φοβιτσιάρης. Μα σαν το σηκώσωμε εμείς, αλλέως δεν μπορεί να πράξη πάρεξ να έρθη με το μέρος μας. Αύριο το βράδυ να έρθη ένας στο μοναστήρι και θα εύρη τον Γκούραν για να μιλήση σαν να ήμουνα εγώ ο ίδιος. Τον Γκούρα να τον αγαπάτε. Είναι παιδί δικό μας και καλό παλληκάρι. Χαιρετίσματα σ' όλους πέρα και πέρα. Σας χαιρετώ και σας γλυκοφιλώ.
Ο αγαπητός σας Οδυσσέας Ανδρούτσος.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΜΠΟΥΓΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου