Ο Δημήτριος Λαζογιώργος-Ελληνικός Έλληνας εθνικιστής λογοτέχνης, ποιητής, συγγραφέας, ιστορικός ερευνητής, σταθερός και πιστός αγωνιστής της εθνικής ιδέας, γεννήθηκε το 1940 στην Αθήνα όπου και πέθανε [1] το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου 30 Απριλίου 2005, δύο ώρες πριν την Ανάσταση, μετά από ένα μήνα σε κώμα. Η νεκρώσιμη ακολουθία και η ταφή του [2] έγινε την Πέμπτη 5 Μαΐου 2005 στις 4 μετά το μεσημέρι, στο Νεκροταφείο της Καισαριανής.
Πατέρας του Δημήτρη ήταν ο Αθανάσιος Λαζογιώργος. Ο Δημήτρης συμμετείχε ως βοηθός σκηνοθέτου [3] σε παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας στον ημικρατικό «Θυμελικό Θίασο» του Λίνου Καρζή. Διατηρούσε την τηλεοπτική εκπομπή «Ο Κόσμος του Πνεύματος και της Τέχνης» και παράλληλα παρουσίαζε τη ραδιοφωνική εκπομπή «Η Πνευματική μας δημιουργία» από το 1966 και μετά, ενώ τη δεκαετία 1960-70 ήταν καθηγητής στην Θεατρική Σχολή Θεοδοσιάδη.
Το 1974 εγκατέλειψε την Ελλάδα και για κάποια χρόνια εγκαταστάθηκε στη Βιέννη, όπου δίδαξε Νεοελληνική Λογοτεχνία στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Froridsdorf του δήμου. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα συμμετείχε και δραστηριοποιήθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Εθνικής Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών. Σε συνέντευξη του [4] ο Δημήτρης Ποντίκας, σκηνοθέτης της Τηλεοράσεως Ενόπλων Δυνάμεων, διηγήθηκε τον τρόπο με τον οποίο ο Γεώργιος Γεωργαλάς επιλέχθηκε το 1968, ως Υπουργός του καθεστώτος της 21ης Απριλίου, στην κυβέρνηση του Γεωργίου Παπαδόπουλου, όταν ο Δημήτριος Λαζογιώργος τον είχε καλεσμένο σε μια εκπομπή του.
Στις 13 Απριλίου 1994 και στις 10 Μαΐου 1998, στην τηλεοπτική εκπομπή «Το Ντοκουμέντο της Εβδομάδος» του Άγγελου Σακκέτου, αλλά και στο περιοδικό «Ελλοπία» [5] παρουσίασε το Σπύρο Μήλα, αριστερό συγγραφέα, ο οποίος γνώρισε τον Κωνσταντίνο Κουκίδη στην Αμφίκλεια μετά την κατάρρευση του μετώπου, όταν γύριζαν στα σπίτια τους. Σύμφωνα με τον Μήλα, «...ο Κουκίδης ήταν ποντιακής καταγωγής γεννημένος εδώ. Ανήκε στο 34ο Σύνταγμα Πεζικού του οποίου τα αρχεία δεν υπάρχουν πια. Ήταν ακομμάτιστος, περίπου 20 χρονών, γύρω στο 1,67 και όχι πολύ δεμένος. Δούλευε οικοδόμος και το σπίτι του ήταν στο Πέραμα ή το Κερατσίνι. Χωρίσαμε στην Ελευσίνα. Εγώ του είχα δώσει τη διεύθυνσή μου και έτσι ήρθε και με βρήκε αυτός, γιατί λογαριάζαμε να πάμε στη Μέση Ανατολή μέσω Κρήτης. Την παραμονή που οι αρχές θα παρέδιδαν την Αθήνα του λέω: Έρχονται οι Γερμανοί. Εμείς δεν πρέπει να μείνουμε απαθείς. Βεβαίως και δεν θα μείνουμε απαθείς, μου λέει. Θ' αντισταθούμε. Τι απόγονοι του '21 είμαστε. Θα δεις. Και την άλλη μέρα από την παράδοση μαθαίνω ότι κάποιος στην Ακρόπολη τυλίχτηκε με την ελληνική σημαία και έπεσε από το βράχο. Δεν ήξερα, τότε, ότι αυτός ήταν ο Κουκίδης. Το έμαθα 2-3 μέρες αργότερα που πήγα στο Κερατσίνι να τον βρω....». Το 2000, όταν έγινε η πρώτη τελετή μνήμης για τον Κώστα Κουκίδη, ο Λαζογιώργος ήταν ο πρώτος που μίλησε στο μνημείο που χτίστηκε στη μνήμη του ήρωα.
Ήταν μέλος της «Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών», ενώ συμμετείχε και στο Διοικητικό Συμβούλιο της «Εθνικής Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών». Συμπαραστάθηκε και εκτελούσε αμισθί χρέη γραμματέως της Αγγελικής Χατζημιχάλη, τα τελευταία χρόνια της ζωής της. Υπήρξε ενεργό μέλος του κόμματος «Ελληνικό Μέτωπο» και το 2003, βραβεύτηκε [6] στην 3η Γιορτή Νεολαίας του «Ελληνικού Μετώπου» στις 28 Σεπτεμβρίου 2003 στο club Loft στο Θησείο, για την προσφορά του στην έρευνα και διάδοση του Ελληνικού Πολιτισμού, καθώς και στην διάσωση και προβολή ιστορικών κειμένων των προφητών του Νεοελληνικού Εθνικισμού, από τον Μαυρουδή Βορίδη, τότε επικεφαλής του κόμματος. Τον Ιούνιο του 2004 συμμετείχε ως υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο των Ευρωεκλογών, ενώ στις 19 Μαρτίου 2005 ήταν μέλος στο 2ο Συνέδριο του κόμματος.
Το τέλος του
Στη νεκρώσιμη ακολουθία, τη σορό του σκέπασαν με την γαλανόλευκη μέλη της Νεολαίας του «Ελληνικού Μετώπου», ενώ τους επικήδειους εκφώνησαν ο καθηγητής Μ. Μερακλής, εκπροσωπώντας την «Εθνική Εταιρία Λογοτεχνών», ο Νίκος Καρράς εκπροσωπώντας τον «Επιστημονικό Σύλλογο Νέων Αθηνών», ο Οδυσσέας Τηλιγάδας από την «Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών» και η Ελίνα Μαστέλλου-Γιαννάκενα, από το «Ελληνικό Μέτωπο» και τις Εκδόσεις «Πελασγός». Παρευρέθηκαν οι ηθοποιοί Γωγώ Ατζολετάκη, Έλενα Τσαλδάρη και Κώστας Πρέκας, ο αντιδήμαρχος Λαμίας Γεώργιος Σαγιάς, ο δημοτικός σύμβουλος Πετρούπολης Γιάννης Αλειφτήρας, ο πρώην αντιδήμαρχος Αμφίκλειας Γιάννης Πανουργιάς, ο στρατηγός Θεόδωρος Φάκος, τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου του Ελληνικού Μετώπου, Δημήτριος Δημόπουλος, Θεοδόσης Αθανασάς, Ιωάννης Γιαννάκενας και Ιωάννης Παναγιωτακόπουλος, και οι συγγραφείς Δημήτρης Κράνης, Αθανάσιος Κόρμαλης, Σταύρος Καρκαλέτσης, Ιωάννης Βαρνάκος και Ιωάννης Κολοβός.
Στεφάνια κατέθεσαν το «Ελληνικό Μέτωπο», η «Εθνική Εταιρία Λογοτεχνών», η «Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών», ο βουλευτής Μάκης Βορίδης, οι Εκδόσεις «Πελασγός» και οι οικογένειες Ιωάννου Γιαννάκενα και Νικολάου Καρρά.
Εργογραφία
Ήταν από τους πρωτεργάτες της ελληνικής τηλεοράσεως, όμως απομακρύνθηκε καθώς δεν συμβιβάστηκε με την μεταπολιτευτική -πολιτική και ιδεολογική- βία στην Ελλάδα. Επιμελήθηκε και παρουσίασε τις τηλεοπτικές εκπομπές [7]
-
Η εκπομπή είχε πολιτιστικό περιεχόμενο, διάρκεια δεκαπέντε λεπτών, προβάλλονταν κάθε Κυριακή στις 22:50 και αποτελούσε τηλεοπτικό ημερολόγιο των ιστορικών επετείων του έθνους, με παραστατική προβολή και ανάλυση των γεγονότων της Ελληνικής ιστορίας.
- «Το χρονικό της ημέρας».Τα θέματα της εκπομπής δημιούργησαν κοινό και στην ταινία «Λούφα και παραλλαγή» γίνεται συχνή αναφορά στον Δημήτρη Λαζογιώργο-Ελληνικό και στις αντιδράσεις των στρατευμένων.
-
Η εκπομπή μεταδίδονταν κάθε Κυριακή και θύμιζε τις μεγάλες στιγμές του Ελληνικού έθνους. Επρόκειτο για ομιλία δεκαπέντε λεπτών που διανθιζόταν από κάποιες φωτογραφίες ή γκραβούρες. Προβάλλονταν από το 1969 έως το 1974, και σ' αυτήν παρουσίασε εκατοντάδες ανθρώπους του πνεύματος και των γραμμάτων. Η εκπομπή του το 1969 είχε διάρκεια τριάντα λεπτών που μειώθηκε το 1974 σε δεκαπέντε λεπτά και περιείχε ειδήσεις από τον χώρο του καλλιτεχνικού κόσμου
- «Ιστορικές σελίδες» [10], το 1974, στην Υπηρεσία ΕΝημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων. Δεκαπεντάλεπτη πολιτιστική εκπομπή που προβάλλονταν κάθε Σάββατο.
- «Αναζητήσεις και Προβληματισμοί, Περιήγηση στο χώρο του Πνεύματος και της Τέχνης», στον τηλεοπτικό σταθμό «Βlue Sky», από κοινού με το Δημήτρη Καραμβάλη. Η εκπομπή κράτησε περί τα τρία χρόνια και σ' αυτήν παρουσιάστηκαν περισσότεροι από τριακόσιοι λογοτέχνες, ζωγράφοι, καλλιτέχνες, ακαδημαϊκοί, καθηγητές Πανεπιστημίου, αλλά και απλοί ποιητές.
Με δική του πρωτοβουλία και πρόσκληση που εκδηλώθηκε μέσα από τη ραδιοφωνική του εκπομπή, βρέθηκε από το αρχείο ενός μέλους της «Εθνικής Οργανώσεως Νεολαίας» [«Ε.Ο.Ν.»], ο δίσκος της Σοφίας Βέμπο «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά», καθώς οι δίσκοι της είχαν καταστραφεί από τις δυνάμεις κατοχής. Ο Λαζογιώργος είχε πει στην εκπομπή του, από το ραδιόφωνο, «Όποιος παλιός έχει ένα δίσκο της Βέμπο, να τον φέρει, για να βρούμε τρόπο να εκτυπωθούνε» και η πρόσκληση βρήκε ανταπόκριση, με αποτέλεσμα να αποσπάσει τα εύσημα της τραγουδίστριας της Νίκης, η οποία του είχε πει, «Μπράβο σου, με ξαναζωντάνεψες, με ξαναέφερες στην επιφάνεια».
Δεν απαρνήθηκε, ούτε μια στιγμή, τα εθνικά του πιστεύω και για το λόγο αυτό κυνηγήθηκε και ταλαιπωρήθηκε για δεκαετίες. Στα σαράντα πέντε χρόνια της λογοτεχνικής του διαδρομής, συνέγραψε ισάριθμα βιβλία και είναι αυτός που έφερε στην δημοσιότητα τα «Άπαντα» του Περικλή Γιαννόπουλου, καθώς και το έργο του Λίνου Καρζή, του Άγγελου Σικελιανού, της Αγγελικής Χατζημιχάλη και του Μανουήλ Θ. Χαιρέτη, θείου του Περικλή Γιαννόπουλου.
Συγγραφικό έργο
Εμφανίστηκε το 1963 στα Ελληνικά γράμματα και γνώμονας του υπήρξε η ανάδειξη του Νεοελληνικού πνεύματος και η αναβάθμιση του ρόλου των Ελλήνων πνευματικών ανθρώπων.
Έγραψε τα βιβλία
- «Τα Άπαντα του Περικλή Γιαννόπουλου», το 1963,
- «Εκδόσεις, δημοσιεύσεις, ανάτυπα, ανέκδοτα έργα και λοιπά βιβλιογραφικά στοιχεία της Αγγελικής Χατζημιχάλη», το 1966,
- «Η Δελφική Ιδέα», το 1970,
- «Δελφική Ιδέα», το 1979, εκδόσεις «Νέα Θέσις»,
- «Αγγελική Χατζημιχάλη-Η Ελληνίδα που φώτισε το Γένος», το 1990, εκδόσεις «Δήμος Αθηναίων Πολιτισμικός Οργανισμός»,
- «Αποκαλύψεις του Αισχύλου για την Ατλαντίδα. Ο αληθινός Προμηθέας», το 1980, εκδόσεις «Νέα Θέσις»,
- «Προμαντέματα Δελφών», το 1994, εκδόσεις «Ελεύθερη Σκέψις»,
- «Χρυσόστομος Σμύρνης-Ο Εθνομάρτυς και Άγιος», το 1995, εκδόσεις «Πελασγός». Παρουσιάστηκε με παράσταση στο Θέατρο βράχων και παραστάθηκε στο θέατρο «Όραμα» από το θίασο του Κώστα Πρέκα, με την παρουσία του τότε Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου [Παρασκευαΐδη], και υπό την αιγίδα του.
- «Επτά Ελληνικά Δοκίμια», το 1996, εκδόσεις «Πελασγός»,
- «Επτά Ελληνικά δοκίμια», το 1996, εκδόσεις «Πελασγός»,
- «Μανουήλ Θ. Χαιρέτης. Ο άγνωστος προφήτης του ελληνισμού: Πρόδρομος και πρωτοπόρος των Νεοελλήνων Φωτιστών. Θείος και συνοδοιπόρος του Περικλή Γιαννόπουλου», το 1998, εκδόσεις «Πελασγός»,
- «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου και των Ελλήνων», το 1998, «Μορφές του Ελληνισμού», εκδόσεις «Πελασγός»,
- «Κορόιδο Μουσολίνι», το 2000, εκδόσεις «Πελασγός»
- «Ο Ακροκόρινθος: Μυθολογία και ιστορία», το 2002, «Ταξίδια με οδηγό την ιστορία», εκδόσεις «Πελασγός»,
- «Χριστίνα Καρυδογιάννη: η ποίηση: εισαγωγή στο ποιητικό έργο της Χριστίνας Καρυδογιάννη και γνώμες Ελλήνων και ξένων συγγραφέων», Σεπτέμβριος 2003, εκδόσεις «Ιωλκός»
- «4 Φεβρουαρίου 1843 : Ο θάνατος του "Γέρου του Μωριά". Τέσσερα ανέκδοτα κείμενα», τo 2013, εκδόσεις «Πελασγός»,
- «Ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου», εκδόσεις «Νέα Θέσις»,
- «Ένας καλλιτέχνης προτείνει».
Το διήγημα του
- «Η κυρα-Λένη κι ο “πρεζάκιας” Xριστός», περιλαμβάνεται στα περιεχόμενα [11], του περιοδικού «Ρομφαία».
Επιμέλεια & Μετάφραση
Έγραψε το κείμενο και παρουσίασε το έργο
- «Kαβάφης Λογοτεχνική Δισκοθήκη «Δισκοβιβλιοθήκη». Δισκοβιβλίο 2», το 1973.
Επιμελήθηκε και μετέφρασε τα έργα,
- «Κάτω τα χέρια από τα αρκουδάκια», μετάφραση το 1996, έργο της Evelyne Kolnberger,
- «Εστίες ελληνικού ζωισμού και η σικελιανική δελφική ιδέα-Η αυλή των ελευθέρων», επιμέλεια το 1997, έργο του Λίνου Καρζή, από τις εκδόσεις «Πελασγός».
Βιβλιογραφία
- «Δημήτρης Λαζογιώργος-Ελληνικός», Δημήτριος Καράμβαλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου