Επίκαιρα κείμενα του Γ. Παπαδοπούλου για την Εθνική μας Παλιγγενεσία
Στήν πρώτη γραμμή τῶν ἀπελευθερωτικῶν ἐπαναστάσεων
Στρέφομεν ὅλοι σήμερον εὐγνώμονα τήν μνήμην πρός τούς ἡρωϊκούς προγόνους μας, οἱ ὁποῖοι πρό 150 ἐτῶν ἀπεφάσισαν νά κρούσουν ἐκ νέου τάς πύλας τῆς Ἱστορίας μέ τό σύνθημα “Ἐλευθερία ἤ θάνατος” καί ἀπεδύθησαν εἰς ἕνα μακρόν, ἄνισον καί ἄπελπιν ἀγῶνα διά τήν ἀποτίναξιν τῆς δουλείας. Τό τόλμημά των, τό ὁποῖον κατέταξε τούς Ἕλληνας εἰς τήν πρώτην γραμμήν τῶν ἀπελευθερωτικῶν ἐπαναστάσεων πού ἐπηκολούθησαν, ἀποτελεῖ ἀξιοθαύμαστον καί ἐκπληκτικόν γεγονός ἐντός τοῦ εὐρωπαϊκοῦ χώρου κατά τούς νεωτέρους χρόνους.
Oὐδέποτε ὑπετάγημεν
Ὁ πρωτοποριακός οὗτος χαρακτήρ του ὀφείλεται εἰς τό ὅτι οὐδέποτε, κατά τήν σκοτεινήν περίοδον τῆς ὀθωμανικῆς κυριαρχίας, ὑπετάγημεν χωρίς νά ἐξεγειρώμεθα.
Ἡ Ἐπανάστασις τοῦ 1821 ὑπῆρξε τό ἀποκορύφωμα μακρᾶς ἐξεργασίας, ὀφειλομένης εἰς τήν συνεχῆ ἐγρήγορσιν τῆς Ἐθνικῆς Συνειδήσεως. Ἐκδηλώσεις τῆς ἐγρηγόρσεως ταύτης εἶναι αἱ προηγηθεῖσαι ἀλλεπάλληλοι ἐξεγέρσεις ἐναντίον τοῦ δυνάστου καί ἡ ἑδραίωσις τῆς πεποιθήσεως ὅτι ἔξωθεν οὔτε ἔπρεπεν οὔτε ἠδύνατο ὁ Ἑλληνισμός νά ἀναμένη τήν λύτρωσιν. Χωρίς αὐτήν τήν αὐτοσυνείδησιν καί αὐτοπεποίθησιν τῶν προγόνων μας δέν θά ὑπῆρχε σήμερον ἐλεύθερον Ἑλληνικόν Ἔθνος…[1]
Ἡ ἀκατανίκητη ζωτικότητα τῆς Φυλῆς
Ἦτο ἄνισος καί ἄπελπις ὁ ἀγών εἰς τόν ὁποῖον ἀπεδύθησαν. Δέν τόν ἐφοβήθησαν ὅμως, μολονότι ἦτο ἀποτρεπτική ἡ λογική τῶν ἀριθμῶν, τοῦ συσχετισμοῦ τῶν ὑλικῶν δυνάμεων καί τοῦ “διεθνοῦς κλίματος”, τοῦ πάντοτε ἀντιδραστικοῦ. Ἡ παράτολμος ἀπόφασίς των ὑπηγορεύθη ἀπό τήν ἀκατανίκητον πίστιν των εἰς τό δίκαιον καί τήν ζωτικότητα τῆς Ἑλληνικῆς Φυλῆς.
Τό πνεῦμα ἐθνικῆς ἐνότητος
Παρετάθη ἐπί πολλά ἔτη ὁ ἀγών. Θά ἦτο δυνατόν νά εἶχε λήξει πολύ ἐνωρίτερον, ν’ ἀποφευχθοῦν πολλαί καί ὀδυνηραί θυσίαι καί νά ἦσαν τά ἐπιτεύγματά του σημαντικώτερα τότε. Ἔλειψεν ὅμως εἰς ὡρισμένας φάσεις του, τό πνεῦμα τῆς ἐθνικῆς ἐνότητος, τό ὁποῖον ὁσάκις ἐπρυτάνευσε κατόπιν ἐπετέλεσε θαύματα. Τό γεγονός τοῦτο πρέπει ν’ ἀποτελῆ μόνιμον δίδαγμα διά τό Ἔθνος μας.[2]
[1] Λόγος 23ης Μαρτίου 1971
[2] Λόγος 24ης Μαρτίου 1972
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου