Το συγκεκριμένο χωριό είναι στον νομό Πέλλας και πολύ κοντά στα
Ελληνο-Γιουγκοσλαβικά σύνορα, και το 1947 κατοικείτο αποκλειστικά από
Πόντιους πρόσφυγεςι. Στις 7 Φεβρουαρίου 1947 μιά σχετικά μικρή ομάδα
ανταρτών επιχείρησε να μπεί στο χωριό για πλιάτσικο τροφών και
στρατολογία, αλλά οι πολιτοφύλακες (Μ.Α.Υ.) του χωριού τους απέκρουσαν
και τους έδιωξαν.
Στις 10 Φεβρουαρίου, δύο μεγάλα συγκροτήματα ανταρτών από τα βουνά Πάϊκο και Καϊμακτσαλάν επιτέθηκαν στην Κωνσταντία για να τιμωρήσουν τους κατοίκους. Εύκολα κατέβαλαν τους 80-100 πολιτοφύλακες και μπήκαν στο χωριό. Ακολούθησε άγριο πλιάτσικο, φωτιά σε 57 σπίτια, βασανιστήρια, κάποιοι βιασμοί, και σφαγή ενός αριθμού κατοίκων του χωριού. Η ιστοσελίδα του Δήμου της περιοχής αναφέρει ότι ο αριθμός των εκτελεσθέντων ήταν 34. Η Διοίκηση Ασφαλείας Κεντρικής Μακεδονίας σε αναφορά της στο υπουργείο στην Αθήνα, την 26ην Φεβρουρίου 1947, αναγράφει τα ονόματα 27 νεκρών αμάχων και 15 τραυματιών. Τις επόμενες ημέρες, το χωριό ερήμωσε. Οι κάτοικοί του έφυγαν στην Αριδαία και τη Θεσσαλονίκη.
Ενδιαφέρον έχει η λίστα με τα στοιχεία των 27 νεκρών, η οποία περιέχει:
- 7 γυναίκες ηλικίας μεταξύ 17 και 75 ετών (!)
-2 κορίτσια, το ένα μωρό 18 μηνών και το άλλο 10 ετών (!), και
-18 άνδρες μεταξύ 15 και 80 ετών (!). (Για τον 15ετή Στέργιο Δημ. Συρκόγλου, αναφέρει ότι εκτελέστηκε από τους αντάρτες με ΣΚΕΠΑΡΝΙ (!).
Την έκθεση την βρήκα στην: «ΜΗΝΙΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΣΠΟΥΔΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ», Απίλιος-Μάϊος 1976. (Το περιοδικό περιέχει και πολλές φωτογραφίες που πήρε ο Στρατός που έφθασε στο χωριό και κυνήγησε τους αντάρτες. Η μία εδώ είναι του Σάββα Κοτζαμάνη και της μικρής κορούλας του Ελένης που την στραγγάλισαν, και η άλλη του μικρού Στέργιου, και η άλλη από την ομαδική ταφή) .
Περισσότερα για την ιστορία του χωριού, και μιά σύντομη αναφορά στα γεγονότα του Φεβρουαρίου 1947, εδώ:
http://www.dimosalmopias.gov.gr/index.php…
Στις 10 Φεβρουαρίου, δύο μεγάλα συγκροτήματα ανταρτών από τα βουνά Πάϊκο και Καϊμακτσαλάν επιτέθηκαν στην Κωνσταντία για να τιμωρήσουν τους κατοίκους. Εύκολα κατέβαλαν τους 80-100 πολιτοφύλακες και μπήκαν στο χωριό. Ακολούθησε άγριο πλιάτσικο, φωτιά σε 57 σπίτια, βασανιστήρια, κάποιοι βιασμοί, και σφαγή ενός αριθμού κατοίκων του χωριού. Η ιστοσελίδα του Δήμου της περιοχής αναφέρει ότι ο αριθμός των εκτελεσθέντων ήταν 34. Η Διοίκηση Ασφαλείας Κεντρικής Μακεδονίας σε αναφορά της στο υπουργείο στην Αθήνα, την 26ην Φεβρουρίου 1947, αναγράφει τα ονόματα 27 νεκρών αμάχων και 15 τραυματιών. Τις επόμενες ημέρες, το χωριό ερήμωσε. Οι κάτοικοί του έφυγαν στην Αριδαία και τη Θεσσαλονίκη.
Ενδιαφέρον έχει η λίστα με τα στοιχεία των 27 νεκρών, η οποία περιέχει:
- 7 γυναίκες ηλικίας μεταξύ 17 και 75 ετών (!)
-2 κορίτσια, το ένα μωρό 18 μηνών και το άλλο 10 ετών (!), και
-18 άνδρες μεταξύ 15 και 80 ετών (!). (Για τον 15ετή Στέργιο Δημ. Συρκόγλου, αναφέρει ότι εκτελέστηκε από τους αντάρτες με ΣΚΕΠΑΡΝΙ (!).
Την έκθεση την βρήκα στην: «ΜΗΝΙΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΣΠΟΥΔΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ», Απίλιος-Μάϊος 1976. (Το περιοδικό περιέχει και πολλές φωτογραφίες που πήρε ο Στρατός που έφθασε στο χωριό και κυνήγησε τους αντάρτες. Η μία εδώ είναι του Σάββα Κοτζαμάνη και της μικρής κορούλας του Ελένης που την στραγγάλισαν, και η άλλη του μικρού Στέργιου, και η άλλη από την ομαδική ταφή) .
http://www.dimosalmopias.gov.gr/index.php…
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου