Toυ Σάββα Καλεντερίδη
Ο τουρκικός σχεδιασμός ώστε να διεκδικηθεί μερίδιο από τα ενεργειακά κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου
Τα τελευταία χρόνια είναι σε εξέλιξη πολυμερείς και περίπλοκες
διαδικασίες, που οδηγούν στη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών οι οποίες θα
επιτρέψουν την ασφαλή εκμετάλλευση και μεταφορά προς τις αγορές των
ενεργειακών κοιτασμάτων, σε πρώτη φάση της ανατολικής Μεσογείου και σε
δεύτερο των θαλασσών που περιβάλλουν την Ελλάδα και αποτελούν μέρος της
ελληνικής υφαλοκρηπίδας, όπως το Λιβυκό, το Ιόνιο και το Αιγαίο Πέλαγος.
Οσον αφορά την ανατολική Μεσόγειο, τα κοιτάσματα που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής ανήκουν στην Αίγυπτο, στο Ισραήλ και στην Κύπρο, ενώ είναι σε εξέλιξη έρευνες και σχετικές διαδικασίες στην ΑΟΖ του Λιβάνου.
Επίσης, όσον αφορά την Κύπρο, σε αυτό το «μεγάλο παιχνίδι», εκτός από την Κυπριακή Δημοκρατία, που είναι ο ιδιοκτήτης των κοιτασμάτων, συμμετέχουν διεκδικώντας τη «μερίδα του λέοντος» οι ΗΠΑ διά της Noble Energy και της ExxonMobil, η Γαλλία διά της TOTAL, η Ιταλία διά της ENI, η Κορέα διά της KOGAZ, το Κατάρ διά της Qatar Petroleum και το Ισραήλ διά της Delek.
Οπως φαίνεται από τα παραπάνω, απουσιάζει η Τουρκία του Ερντογάν, ο οποίος, σημειωτέον, μέχρι πριν από λίγα χρόνια ευελπιστούσε ότι θα ανατρέψει τα δεδομένα και με τη βοήθεια του καθαιρεθέντος προέδρου της Αιγύπτου, Μόρσι, θα μετατρέψει την ανατολική Μεσόγειο σε μουσουλμανική θάλασσα.
Οσον αφορά την ανατολική Μεσόγειο, τα κοιτάσματα που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής ανήκουν στην Αίγυπτο, στο Ισραήλ και στην Κύπρο, ενώ είναι σε εξέλιξη έρευνες και σχετικές διαδικασίες στην ΑΟΖ του Λιβάνου.
Επίσης, όσον αφορά την Κύπρο, σε αυτό το «μεγάλο παιχνίδι», εκτός από την Κυπριακή Δημοκρατία, που είναι ο ιδιοκτήτης των κοιτασμάτων, συμμετέχουν διεκδικώντας τη «μερίδα του λέοντος» οι ΗΠΑ διά της Noble Energy και της ExxonMobil, η Γαλλία διά της TOTAL, η Ιταλία διά της ENI, η Κορέα διά της KOGAZ, το Κατάρ διά της Qatar Petroleum και το Ισραήλ διά της Delek.
Οπως φαίνεται από τα παραπάνω, απουσιάζει η Τουρκία του Ερντογάν, ο οποίος, σημειωτέον, μέχρι πριν από λίγα χρόνια ευελπιστούσε ότι θα ανατρέψει τα δεδομένα και με τη βοήθεια του καθαιρεθέντος προέδρου της Αιγύπτου, Μόρσι, θα μετατρέψει την ανατολική Μεσόγειο σε μουσουλμανική θάλασσα.
Μάλιστα, υποστηρίζοντας αυτό το σχέδιο, η Τουρκία ενεπλάκη στην
εξέγερση της Λιβύης και της Συρίας, αποσκοπώντας στην ανατροπή του
Καντάφι και του Ασαντ, αντίστοιχα, και την ανάληψη της εξουσίας από τη
Μουσουλμανική Αδελφότητα, αδελφό κόμμα της οποίας είναι το Κόμμα
Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ταγίπ Ερντογάν.
Αν είχε πετύχει αυτό, τότε όντως η ανατολική Μεσόγειος θα είχε μετατραπεί σε μουσουλμανική θάλασσα, αφού σε Τουρκία, Συρία, Αίγυπτο και Λιβύη θα υπήρχαν κυβερνήσεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, εξέλιξη που θα έθετε υπό τη σχετική επιρροή της Αδελφότητας και τον Λίβανο.
Τι θα σήμαινε αυτό;
Οτι θα είχαν ανατραπεί όλες οι συμφωνίες που έκανε η Κυπριακή Δημοκρατία με τις συνορεύουσες χώρες, με εξαίρεση το Ισραήλ, το οποίο πλέον θα ήταν η μόνη χώρα η οποία θα είχε ακτή στη Μεσόγειο που θα ήταν εκτός μουσουλμανικού τόξου!
Τελικά, το σχέδιο της Τουρκίας δεν ευοδώθηκε, ο Μόρσι καθαιρέθηκε και τη θέση του πήρε ο στρατηγός Σίσι, που ούτε θέλει να ακούει για Μουσουλμανική Αδελφότητα και ο Καντάφι ανατράπηκε. Ομως, τα μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, παρά τον πακτωλό χρημάτων και τα παράνομα φορτία όπλων που στέλνει μέχρι σήμερα ο Ερντογάν, δεν κατάφεραν να πάρουν την εξουσία στη Λιβύη, και στη Συρία ο Ασαντ αποδείχτηκε εφτάψυχος, σε σημείο να ψάχνει ο Ερντογάν τρόπο συνεργασίας με αυτόν για να κινηθούν μαζί εναντίον των Κούρδων.
Ο Ερντογάν, παρότι το σχέδιο μετατροπής της ανατολικής Μεσογείου σε μουσουλμανική λίμνη απέτυχε, δεν το έβαλε κάτω. Εκμεταλλευόμενος το στρατηγικό πλεονέκτημα που απέκτησε η Τουρκία με την εισβολή στην Κύπρο, η οποία έγινε με τις ευλογίες και την υποστήριξη των ΗΠΑ και της Αγγλίας, διεκδικεί τη μισή και παραπάνω ΑΟΖ της ανατολικής Μεσογείου, επικαλούμενη το Διεθνές Δίκαιο «αλά τούρκα».
Η Τουρκία, λοιπόν, υπέγραψε συμφωνίες με το ψευδοκράτος και χάραξε παράνομα οικόπεδα στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε περιοχές που έχει αδειοδοτήσει η Λευκωσία και στις οποίες έχουν ξεκινήσει διαδικασίες έρευνας και γεωτρήσεων, που είναι τα πρώτα στάδια για να φτάσουμε στην εκμετάλλευση.
Μάλιστα, επειδή δεν έχει δείξει ενδιαφέρον καμία ξένη εταιρία, η Τουρκία αποφάσισε να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες, αγοράζοντας ένα ερευνητικό σκάφος, κατασκευάζοντας άλλο ένα και αγοράζοντας μια πλατφόρμα εξόρυξης σε βαθιές θάλασσες.
Ομως, η Τουρκία δεν αρκέστηκε σε αυτά.
Αν είχε πετύχει αυτό, τότε όντως η ανατολική Μεσόγειος θα είχε μετατραπεί σε μουσουλμανική θάλασσα, αφού σε Τουρκία, Συρία, Αίγυπτο και Λιβύη θα υπήρχαν κυβερνήσεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, εξέλιξη που θα έθετε υπό τη σχετική επιρροή της Αδελφότητας και τον Λίβανο.
Τι θα σήμαινε αυτό;
Οτι θα είχαν ανατραπεί όλες οι συμφωνίες που έκανε η Κυπριακή Δημοκρατία με τις συνορεύουσες χώρες, με εξαίρεση το Ισραήλ, το οποίο πλέον θα ήταν η μόνη χώρα η οποία θα είχε ακτή στη Μεσόγειο που θα ήταν εκτός μουσουλμανικού τόξου!
Τελικά, το σχέδιο της Τουρκίας δεν ευοδώθηκε, ο Μόρσι καθαιρέθηκε και τη θέση του πήρε ο στρατηγός Σίσι, που ούτε θέλει να ακούει για Μουσουλμανική Αδελφότητα και ο Καντάφι ανατράπηκε. Ομως, τα μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, παρά τον πακτωλό χρημάτων και τα παράνομα φορτία όπλων που στέλνει μέχρι σήμερα ο Ερντογάν, δεν κατάφεραν να πάρουν την εξουσία στη Λιβύη, και στη Συρία ο Ασαντ αποδείχτηκε εφτάψυχος, σε σημείο να ψάχνει ο Ερντογάν τρόπο συνεργασίας με αυτόν για να κινηθούν μαζί εναντίον των Κούρδων.
Ο Ερντογάν, παρότι το σχέδιο μετατροπής της ανατολικής Μεσογείου σε μουσουλμανική λίμνη απέτυχε, δεν το έβαλε κάτω. Εκμεταλλευόμενος το στρατηγικό πλεονέκτημα που απέκτησε η Τουρκία με την εισβολή στην Κύπρο, η οποία έγινε με τις ευλογίες και την υποστήριξη των ΗΠΑ και της Αγγλίας, διεκδικεί τη μισή και παραπάνω ΑΟΖ της ανατολικής Μεσογείου, επικαλούμενη το Διεθνές Δίκαιο «αλά τούρκα».
Η Τουρκία, λοιπόν, υπέγραψε συμφωνίες με το ψευδοκράτος και χάραξε παράνομα οικόπεδα στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε περιοχές που έχει αδειοδοτήσει η Λευκωσία και στις οποίες έχουν ξεκινήσει διαδικασίες έρευνας και γεωτρήσεων, που είναι τα πρώτα στάδια για να φτάσουμε στην εκμετάλλευση.
Μάλιστα, επειδή δεν έχει δείξει ενδιαφέρον καμία ξένη εταιρία, η Τουρκία αποφάσισε να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες, αγοράζοντας ένα ερευνητικό σκάφος, κατασκευάζοντας άλλο ένα και αγοράζοντας μια πλατφόρμα εξόρυξης σε βαθιές θάλασσες.
Ομως, η Τουρκία δεν αρκέστηκε σε αυτά.
Πέραν των δυνατοτήτων που έχει με την απόκτηση μέσων, τα οποία
θεωρητικά της δίνουν τη δυνατότητα να κάνει πειρατικές έρευνες και
γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατέστρωσε και
στρατιωτικά σχέδια, τα οποία, σύμφωνα με τους στρατηγικούς εγκεφάλους
της Αγκυρας, θα της επιτρέψουν να «χωθεί» στο τραπέζι της μοιρασιάς και
να εξασφαλίσει μερίδιο από τα ενεργειακά αποθέματα της ανατολικής
Μεσογείου.
Τα στρατιωτικά σχέδια, που επεκτείνονται και στις ελληνικές θάλασσες (Αιγαίο, Ιόνιο και Λιβυκό), εντάσσονται σε έναν ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό, ο οποίος ακούει στο όνομα «Γαλάζια Πατρίδα».
Τι είναι η «Γαλάζια Πατρίδα» και πού αποσκοπεί; Υπομονή. Ολα αυτά και πολλά άλλα θα τα δούμε στο άρθρο μας της Κυριακής.
Ως τότε, λόγω επικαιρότητας, μετά τη συνάντηση Αποστολάκη - Ακάρ, ανατρέξτε στο «Μνημόνιο Παπούλια - Γιλμάζ», μετά την υπογραφή του οποίου, το 1988, ο τότε Τούρκος ΥΠΕΞ, επιστρέφοντας στην Αγκυρα, είπε: «Βάλαμε, νομικά, πόδι στο Αιγαίο».
Τα στρατιωτικά σχέδια, που επεκτείνονται και στις ελληνικές θάλασσες (Αιγαίο, Ιόνιο και Λιβυκό), εντάσσονται σε έναν ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό, ο οποίος ακούει στο όνομα «Γαλάζια Πατρίδα».
Τι είναι η «Γαλάζια Πατρίδα» και πού αποσκοπεί; Υπομονή. Ολα αυτά και πολλά άλλα θα τα δούμε στο άρθρο μας της Κυριακής.
Ως τότε, λόγω επικαιρότητας, μετά τη συνάντηση Αποστολάκη - Ακάρ, ανατρέξτε στο «Μνημόνιο Παπούλια - Γιλμάζ», μετά την υπογραφή του οποίου, το 1988, ο τότε Τούρκος ΥΠΕΞ, επιστρέφοντας στην Αγκυρα, είπε: «Βάλαμε, νομικά, πόδι στο Αιγαίο».
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου