«Tα πεῦκα εἶναι οἱ μεγάλοι ἔνοχοι: Ἔχουμε μία μανία μέ τά πεῦκα. Τα φυτεύουμε παντοῦ. Στα στρατόπεδα τά βάζουν δίπλα στίς πυριτιδαποθῆκες. Τα πεῦκα ὅμως ἔχουν ένα… μειονέκτημα. Χρειάζονται, προκαλοῦν τή φωτιά. Ἀνήκει στό DΝΑ τούς. Στο Πήλιο, πού δέν ἔχει πεῦκα, πῆγαν οἱ δασολόγοι καί φύτεψαν. Τά πεῦκα αὐτά ἔχουν καεῖ ἕως τώρα τρεῖς φορές. Στήν Πάρνηθα τά πεῦκα ἔκαψαν τά ἔλατα. Ἀπό τή ρητίνη βγαίνει τό εὔφλεκτο νέφτι». Αὐτά ἔγραφε στό -ἱστορικῆς πλέον σημασίας- ἄρθρο του ὁ ἀείμνηστος καθηγητής διαχείρισης οἰκοσυστημάτων Νίκος Μάργαρης (1943-2013) γιά τά πεῦκα. Μέ τί θά μπορούσαμε νά τά ἀντικαταστήσουμε;
Ἡ βελανιδιά εἶναι ἕνα δέντρο πού συνδέεται ἱστορικά μέ τήν Ἑλλάδα, δέν εἶναι εὔφλεκτο, φυτρώνει εὔκολα ἔπειτα ἀπό πυρκαγιά, ἀλλά προτιμοῦνται τά πεῦκα στίς ἀναδασώσεις, τά ὁποία εἶναι ὅ,τι πρέπει γιά γρήγορες ἐξαπλώσεις μεγαλειώδους ἐκτάσεως καί ἐντάσεως πυρκαγιῶν.
Στήν ἐφημερίδα «Ἡ Καθημερινή» στίς 10 Σεπτεμβρίου 2009 δημοσιεύτηκε ἄρθρο πού, μεταξύ ἄλλων, ἀποκάλυπτε ὅτι στά ἁρμόδια γραφεῖα τοῦ ὑπουργείου Ἀγροτικῆς Ἀνάπτυξης εἶχε κατατεθεῖ πρόταση γιά τήν ἀποκατάσταση τῶν περιοχῶν πού κάηκαν στίς πυρκαγιές τῆς Ἀττικῆς μέ βελανιδιές. Αὐτή ἡ πρόταση εἶχε ὑιοθετηθεῖ καί ἀπό τήν Πανελλήνια Ἕνωση Δασολόγων. Ὁ κ. Βαγγέλης Ευθυμίου, συντάκτης τῆς πρότασης, εἶχε πεῖ στήν ἐφημερίδα ὅτι «τά περισσότερα εἴδη βελανιδιᾶς καίγονται πιό δύσκολα ἀπό τά πεῦκα ποῦ ἐπικρατοῦν στά δάση τῆς Ἀττικῆς, ἐνῶ χάρη στό τεράστιο ριζικό σύστημα πού ἀναπτύσσει (σ.σ.: μπορεῖ νά φτάσει ἕως τά 10 μέτρα βάθος) ἡ βελανιδιά λειτουργεῖ καί σάν μία μεγάλη ἀποθήκη νεροῦ. Μέ τή διαπνοή τῶν φύλλων αὐξάνει τήν ὑγρασία στό περιβάλλον καί ταυτόχρονα ψύχει τήν ἀτμόσφαιρα. Ἔτσι, σέ μεγάλες ἐκτάσεις γύρω ἀπό τήν Ἀττική θά μποροῦσε μακροπρόθεσμα νά λειτουργήσει ὡς τό τέλειο κλιματιστικό γιά τό λεκανοπέδιο».
Ἐπίσης, στήν ἱστοσελίδα τοῦ Συλλόγου Φίλων τῆς Βελανιδιᾶς καί Περιβάλλοντος Ἀμαδρυάδα (http://www.velanidodasos.gr/oaktree/) ἀναφέρεται ὅτι «λόγω τοῦ ἐκτεταμένου ριζικοῦ συστήματος τά ἄτομα τῆς βελανιδιᾶς φύονται σέ ἀραιές ἀποστάσεις μεταξύ τούς, γεγονός πού ἐπιτρέπει ἐνδιάμεσα τήν ἀνάπτυξη πολύ πλούσιας θαμνώδους καί ποώδους βλάστησης, λόγω τῶν ἐξαιρετικῶν συνθηκῶν καί τοῦ μικροκλίματος ποῦ ἐπικρατεῖ ἐκεῖ».
Ἀφοῦ διαπράξαμέ ὅλα τά λάθη, ἄς κάνουμε ἐπιτέλους τό σωστό.
ΟΙ ΑΔΙΑΒΡΟΧΟΙ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου