Η
ελεεινή Συμφωνία Τσίπρα – Κοτζιά με τους Ψευτομακεδόνες είναι το
κομβικό σημείο, το τεστ αλήθειας για την συγκυβέρνηση Σύριζα – ΑνΕλ αλλά
και για όλα τα κόμματα. Όπως ακριβώς το 2004 αποκαλύφθηκε ενώπιόν μας
όλο το δημοσιογραφικό – πολιτικό προσωπικό της χώρας στην απόλυτη γύμνια
του, ταυτιζόμενο με το ελληνοκτόνο Σχέδιο Ανάν, έτσι και τώρα έχουμε
ανάλογο θέαμα. Απλώς τώρα Κούλης και Φώφη, όντας μεν στην αντιπολίτευση,
πιεζόμενοι δε να εναντιωθούν σε όλον αυτόν τον κόσμο που λέει ΟΧΙ στα
αφεντικά, πασχίζουν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα: και να υπακούσουν
στις δυτικές εντολές και να μην απογοητεύσουν το δυνητικό εκλογικό τους
κοινό. Το πραξικόπημα που εκτελεί ο Σύριζα σε βάρος του «κυρίαρχου» λαού
δείχνει πέρα από κάθε αμφιβολία τις εξαρτήσεις και τα όρια της εγχώριας
δήθεν Αριστεράς. Αυτό όμως που είναι πλέον πασίδηλο στο Μακεδονικό, με
τον υπουργό Εξωτερικών να τσακίζει τα ελληνικά δίκαια και ταυτόχρονα να
φουσκώνει σαν φύλαρχος ενώπιον των ιθαγενών, είναι αυτό που κάνει και
στη Θράκη δύο χρόνια τώρα. Απλώς οι κινήσεις του δεν είναι στο προσκήνιο
και δεν γίνονται ευρέως αντιληπτές. Έχουμε λοιπόν και λέμε.
Έχουμε λοιπόν έναν ύπουλο πόλεμο από το αθηναϊκό κέντρο αποφάσεων σε βάρος των ελαχίστων νομιμοφρόνων μουσουλμάνων της Θράκης και τον πόλεμο αυτόν, λογικά, τον κανοναρχεί ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς. Όμως δεν είναι προσωπικό το θέμα, είναι κυβερνητική γραμμή, να διώξουν τους ελληνόφρονες να ανοίξει το πεδίο για τους τουρκόφρονες – μέσω εκλογών, βεβαίως βεβαίως. Έτσι, ο υπουργός Παιδείας προσφέρει στο πιάτο της Άγκυρας τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία που η τελευταία πάντα διεκδικούσε, μέσα από ένα πρόσχημα πιλοτικού ευρωπαϊκού προγράμματος. Φέτος οι νηπιαγωγοί με τις κινητοποιήσεις τους το ακύρωσαν αλλά τελικά η συνδικαλιστική τους ηγεσία συνθηκολόγησε και όλα δείχνουν ότι από Σεπτέμβρη θα το βρούμε πάλι μπροστά μας. Παράλληλα, το υπουργείο Δικαιοσύνης με τον άμεμπτο εκείνον δημοκράτη, τον Κοντονή, που βλέπει κάθε εναντιόφρονα ως «χιτλερικό», με μιαν αχαρακτήριστη τροπολογία έβαλε σε τροχιά νομιμοποίησης τα πιο μισελληνικά σωματεία της περιοχής (είναι η υπόθεση της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης», που εκδικάστηκε στο Εφετείο Θράκης τον περασμένο Φεβρουάριο και αναμένεται η απόφαση). Και μέσα σε ένα εξάμηνο (Ιούνιος – Δεκέμβριος 2017) η δήθεν ελληνική Κυβέρνηση μάς κουβάλησε στη Θράκη τους τρεις κορυφαίους αξιωματούχους της γείτονος: Γιλντιρίμ, Μποζντάγ, Ερντογάν, μάλιστα τον τελευταίο ύστερα από προκλητικές δηλώσεις του αντιπροέδρου που πέρασαν αναπάντητες. Δυστυχώς ούτε οι ροχάλες του Ταγίπ στα μούτρα των δικών μας στην Αθήνα τους έκοψαν τη φόρα.
Το να πει κανείς ότι η Κυβέρνηση εγκαταλείπει τη Θράκη στις τουρκικές ορέξεις είναι βαρύ, δεν είναι όμως και αβάσιμο. Σημειώνω προς αξιολόγηση ένα απολύτως σίγουρο γεγονός: όταν εξελέγη ο Τσίπρας, του ετοίμασαν ένα χαρτί δύο υψηλόβαθμα στελέχη του Σύριζα Ροδόπης (ένας μειονοτικός κι ένας πλειονοτικός δηλωμένος άθεος) με αίτημα να διαλυθεί τοπικά η Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων και η …ΕΥΠ! Δεν γνωρίζω την τύχη εκείνου του απίστευτου εγγράφου αλλά είδαμε κατόπιν περίεργα πράγματα: η μεν ΥΠΥ να στελεχώνεται επί διετία με τρόπο …καρναβαλικό (κι ακόμα δεν συνήλθε), η δε ΕΥΠ να αποκεφαλίζεται πρόσφατα για άγνωστο λόγο και να ερημώνει. Μεσολάβησε και μία άλλη, αδιανόητη επίθεση του γραμματέα του τοπικού Σύριζα εναντίον του διοικητή Ασφαλείας και του Εισαγγελέα που ζήτησε ακαδημαϊκή βοήθεια σε ζητήματα ταυτότητας της μειονότητας! Και ναι μεν η βλακεία θα μπορούσε να είναι μια δικαιολογία για ελλιπή κατανόηση του σχετικού εγγράφου – που κρεμάστηκε μέχρι και στην πρόθυμη «Εφημερίδα των Συντακτών» – αλλά η σπουδή του ανεκδιήγητου Τόσκα να τιμωρήσει τον αξιωματικό και η σιωπηλή επαναφορά του μετά την αποκάλυψη της ουρανομήκους γκάφας άφησαν άναυδη την θρακική κοινωνία.
Για μας είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση Τσίπρα – Κοτζιά έχει πλέον δρομολογήσει άσχημες εξελίξεις σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη, παρότι αλλιώς είχε ξεκινήσει και παρότι οι τοπικές συνθήκες είναι εξαιρετικές για τα συμφέροντά μας. Βλέπουμε αυτή την κυβερνητική επιλογή στα πλαίσια μιας γενικής υποχώρησης έναντι της Τουρκίας, όπως φάνηκε και από την ανωτέρω περιγραφή του διαμορφούμενου πεδίου. Να είναι ο φόβος που διακατέχει τα «τρυφερά πόδια» της Αθήνας για την Ερντογανική Βαρβαρία; Μήπως θα θυσιαστούμε στα πλαίσια της προσέλκυσης των γειτόνων πίσω στο ΝΑΤΟϊκό μαντρί; Ή μήπως θα διαρρεύσει πάλι καμμιά φήμη ότι θα …μας κόψουν το χρέος αν δώσουμε τη Θράκη στην Τουρκία;
ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου