Στις 10 Δεκεμβρίου 1943, οι Γερμανοί εκτέλεσαν νεκροψία στις σωρούς 3 στρατιωτών τους που είχαν ταφεί στο νεκροταφείο Καλαβρύτων. Ήταν οι 3 από τους 4 βαριά τραυματίες από τη μάχη της Κερπινής. Οι Γερμανοί διαπίστωσαν ότι είχαν βρει φριχτό θάνατο στα χέρια του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Δύο ημέρες νωρίτερα, στις 8 Δεκεμβρίου, οι Γερμανοί είχαν μάθει από 2 επιζήσαντες και για την απάνθρωπη δολοφονία των 70 περίπου αιχμαλώτων στρατιωτών τους στις 7 Δεκεμβρίου στην τοποθεσία Μαγέρου του Χελμού.
Τα εγκλήματα του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ εναντίον των Γερμανών αιχμαλώτων στρατιωτών ακολούθησε η μεγάλη τραγωδία της 13ης Δεκεμβρίου με το μαζικό έγκλημα αντιποίνων των Γερμανών εναντίον των αθώων κατοίκων των Καλαβρύτων. Καμία ἀμφι¬βολία ὅτι καί τά δυό ἦταν ἐγκλήματα τοῦ χειρίστου εἴδους κατά τῆς ἀνθρωπότητος καί τό ἕνα δέν δικαιολογεῖ οὔτε μειώνει τήν φρικαλεότητα τοῦ ἄλλου. Ἡ ἀπ᾽ εὐθείας σχέση μεταξύ τῶν δυό ἐγκλημάτων ἀποφεύγεται γιά δεκαετίες γιά νά μήν στενοχωρηθοῦν οἱ κομμουνιστές τῆς Ἑλλάδος.
Ακολουθούν αποσπάσματα από το ως άνω έργο μου σχετικά με τους 3 Γερμανούς στρατιώτες από τη στιγμή της παράδοσης στον ΕΛΑΣ του αποσπάσματος των Γερμανών στρατιωτών στην Κερπινή Καλαβρύτων.
«...γύρω στίς 6 τό ἀπόγευμα τῆς 17ης Ὀκτωβρίου, οι Γερμανοί σή¬κωσαν ψηλά τά χέρια καί παραδόθηκαν στόν ΕΛΑΣ 82 ἀπό τούς 97 στρατιῶτες, ἐνῶ 11 διέφυγαν καί ἐπέστρεψαν στό Αἴγιο. Παρά τήν εἰκοσιτετράωρη σύγκρουση μέ πολλαπλάσιες δυνάμεις τοῦ ΕΛΑΣ, οἱ Γερμανοί εἶχαν μόνο 4 νεκρούς καί 4 βαριά τραυματίες. (Τόν ἕναν ἀπό τούς τραυματίες τόν κράτησε στήν Κερπινή καί τόν φρόντισε ἡ οἰκογένεια τοῦ γιατροῦ τοῦ χωριοῦ. Παραδόθηκε τήν 19η Ὀκτωβρίου στούς Γερμανούς πού ἐρευοῦσαν τήν τύχη τοῦ ἀποσπάσματος καί ἐπέζησε).
Οἱ αἰχμάλωτοι Γερμανοί στρατιῶτες, μαζί μέ τούς 3 βαριά τραυματίες, ὁδηγήθηκαν ἀπό τήν Κερπινή στά Καλάβρυτα καί διαπομπεύθηκαν στούς δρόμους της πρίν κλεισθοῦν στό Δημοτικό Σχολεῖο. Καί ἐνῶ συνεχίζονταν ἀπ᾽ ἔξω οἱ χλευασμοί καί τά κοροϊδευτικά τραγούδια ἀπό τό πλῆθος, οἱ ἀντάρτες τοῦ ΕΛΑΣ τούς ἀφαίρεσαν τά ἄρβυλα, τά ροῦχα καί ὅ,τι ἄλλα προσωπικά εἴδη εἶχαν μαζί τους. Τό πλιάτσικο γλύτωσαν οἱ 3 τραυματίες καί οἱ 3-4 Ἀλσατοί. Φαίνεται ὅτι ὅσοι μιλοῦσαν Γαλλικά ἔπεισαν τούς ἀντάρτες ὅτι δέν ἦταν Γερμανοί. Τήν ἑπομένη ἡμέρα, 18η Ὀκτωβρίου, ὁ ΕΛΑΣ μετακίνησε τούς 78 ὑγιεῖς αἰχμαλώτους ἀπό τά Καλάβρυτα στά Μαζέϊκα, ὅπου καί κρατήθηκαν γιά σχεδόν 50 ἡμέρες, μέχρι τήν 5η Δεκεμβρίου 1943.
Τούς τρεῖς βαριά τραυματίες (ὅλοι τους Αὐστριακῆς κατάγωγῆς) τούς ἄφησαν στά Καλάβρυτα, στό ἐκεῖ πρόχειρο νοσοκομεῖο πού λειτουργοῦσε ὁ ΕΛΑΣ στό ξενοδοχεῖο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, ὑποτίθεται γιά νά νοσηλευτοῦν μαζί μέ τραυματίες ἀντάρτες. Ἀντί γιά νοσηλεία, στίς 19 Ὀκτωβρίου μέ τήν ἄδεια τῆς ἡγεσίας τοῦ Φρουραρχείου τῆς πόλεως, οἱ τραυματίες στρατιῶτες πέρασαν στά χέρια τῆς ΟΠΛΑ. Στά ἑπόμενα χρόνια, στά Καλάβρυτα ἔχει παγιωθεῖ ἡ γνώμη ὅτι ἡ ΟΠΛΑ πῆρε τούς τραυματίες στρατιῶτες μέ τήν παρέμβαση τοῦ ἀρχίατρου τοῦ ΕΛΑΣ Ἀνδρέα Παυλόπουλου. Αὐτό ἔχει περάσει καί στή βιβλιογραφία σχετική μέ τό ὁλοκαύτωμα τῶν Καλαβρύτων.
Ὅπως καί νά ἔφθασαν οἱ 3 αἰχμάλωτοι στήν κατοχή τῆς ΟΠΛΑ, γεγονός εἶναι ὅτι πρῶτα βασανίσθηκαν ἄγρια καί μετά δολοφονήθηκαν «μέ κτυπήματα στό κεφάλι μέ ἀμβλύ ὄργανο, πιθανῶς μέ κασμά». Ἐν συνέχειᾳ ρίχθηκαν σέ ἕνα ξεροπήγαδο τῶν Λιγνιτωρυχείων «Ξυδιᾶς», λίγο νότια ἀπό τά Καλάβρυτα. (Ἴδε «Κ. Καλαvτζῆς, Οἱ σφαγές τῶν Καλαβρύτων», Ἀθήνα 1945.)
Οἱ νεκροί βρέθηκαν τήν ἑπομένη ἡμέρα. Ὁ ἱερέας τῶν Καλαβρύτων πατήρ Παναγιώτης Δημόπουλος καί ἄλλοι τοπικοί παράγοντες, διαισθανόμενοι τίς εὐθύνες πού σίγουρα θά ζητοῦσαν οἱ Γερμανοί ἀπό τούς κατοίκους τῶν Καλαβρύτων, φρόντισαν νά μεταφερθοῦν οι σωροί στήν πόλη καί νά ταφοῦν στό νεκροταφεῖο μέ μεγάλη συμμετοχή λαοῦ. Μέ τήν πράξη αὐτή πίστευαν ὅτι θά ἐλάφρυναν τή θέση τῶν Καλαβρυτινῶν, ἐνῶ θά ἦταν προτιμότερο νά ἀποκρυβεῖ ἡ δολοφονία τῶν 3 στρατιωτῶν. Μέ τήν μεταφορά τῶν νεκρῶν στά Καλάβρυτα, ὁλόκληρη ἡ πόλη γινόταν συνένοχη τῆς ἐγκληματικῆς μανίας τῶν ὀλίγων μελῶν τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ πού ἀνεμείχθησαν στή βάρβαρη δολοφονία.
[...] Βρισκόμαστε τώρα στίς 10 Δεκεμβρίου, μέ τουλάχιστον 2.000 Γερμανούς στρατιῶτες στήν ἐπαρχία Καλαβρύτων ὑπό τή διοίκηση τοῦ ταγματάρχη Ebersberger, πού ἔχει ἀποδειχθεῖ ἕτοιμος νά ἐφαρμόσει κάθε διαταγή τοῦ ἀνωτέρου του, στρατηγοῦ Le Souir. Οἱ ηθικοί ὑπεύθυνοι, οἱ ἡγέτες τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ ΚΚΕ, εἶχαν φροντίσει νά ἐξαφανισθοῦν ἔγκαιρα μαζί μέ τούς ἀντάρτες τοῦ ΕΛΑΣ καί τά τοπικά στελέχη τοῦ ΕΑΜ, τῆς ΕΠΟΝ καί τοῦ Ἐφεδρικοῦ ΕΛΑΣ. Ἀπό τήν πόλη τῶν Καλαβρύτων διέφυγαν τουλάχιστον 50 ἄτομα αὐτῶν τῶν ὀργανώσεων. Ἄφησαν τούς κατοίκους ἐντελῶς ἀβοήθητους νά ὑποστοῦν τή θηριωδία τῶν Γερμανῶν, χωρίς κάν ὁδηγίες νά φύγουν στά βουνά.
Στά Καλάβρυτα, μετά ἀπό ἀνακρίσεις, ὁ ταγματάρχης Eber¬sberger μαθαίνει γιά τή δολοφονία τῶν 3 τραυματιῶν στρα¬τιωτῶν τόν Ὀκτώβριο, προβαίνει σέ ἐκταφή τους καί νεκροψία ἀπό Γερμανούς καί ντόπιους ἰατρούς, πού διαπιστώνουν τήν βαναυσότητα τοῦ θανάτου τους. Σύμφωνα μέ μαρτυρίες ἀπό τήν οἰκογένειά του, ὁ ἰατρός Χάμψας πού παραβρέθηκε, γύρισε συντετριμμένος καί κάτωχρος ἀπό τή νεκροψία καί εἶπε στή σύζυγό του ὅτι «θά συμβεῖ κάτι φρικτό στήν πόλη μας». Ἐνῶ οἱ νεκροί ἐνταφιάστηκαν πάλι, μέ στρατιωτικές τιμές καί παρουσία ἀντιπροσωπίας κατοίκων, ἡ ἀτμόσφαιρα ἔγινε πολύ βαριά στά Καλάβρυτα...».
Το προαίσθημα του ιατρού Χάμψα επιβεβαιώθηκε με τον χειρότερο τρόπο στις 13 Δεκεμβρίου, με την απάνθρωπη εκτέλεση 490 περίπου ἀρρένων κατοίκων μεταξύ 15 καί 65 ἐτῶν στη «Ράχη του Καπή».
«...Ἡ ἠθική εὐθύνη τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ γιά τήν τραγωδία τῶν Καλαβρύτων φυσικά δέν ἁπαλάσσει οὔτε κατ᾽ἐλάχιστον τούς φυσικούς αὐτουργούς Γερμανούς. Ἐν κατακλείδι, ὅλοι οἱ Γερμανοί πού ἔλαβαν μέρος στά ἐγκλήματα ἀντιποίνων στήν Ἀχαΐα ἀλλά καί ἀλλοῦ, ἀπό τήν ἡγεσία πού ἔδινε τίς ἐντολές ἕως τούς ἁπλούς ὁπλίτες πού λειτουργοῦσαν τά πολυβόλα καί πυρπολοῦσαν τά σπίτια, ἦταν δειλοί δολοφόνοι ἀθώων ἀμάχων καί καταστροφεῖς περιουσιῶν, ἐνῶ γνώριζαν ὅτι στήν συντριπτική τους πλειοψηφία τά θύματα δέν εἶχαν τήν παραμικρή σχέση μέ τίς πράξεις τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ.
Τήν ἴδια στιγμή καί τό ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ, ἠθελημένα καί γιά πολιτική ἐκμετάλλευση παρά γιά λόγους Ἀντίστασης, προκαλοῦσε τή μήνη τῶν ἐγκληματιῶν Γερμανῶν, ἀδιαφορώντας γιά τίς συνέπειες στόν λαό! Ὅταν δολοφονοῦσαν τούς Γερμανούς αἰχμαλώτους, γνώριζαν ἄριστα ὅτι οἱ Γερμανοί θά ἐκτελοῦσαν γιά κάθε ἕναν 50 κατοίκους ὡς αντίποινα, ἀλλά αὐτό δέν τούς ἀπασχολοῦσε. Ἀφήνω τήν ἀδιαφορία τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ εἰδικῶς γιά τούς κατοίκους τῶν Καλαβρύτων. Αὐτό δείχνει ἡ ἀχαρακτήριστη πράξη δολοφονίας τῶν 3 τραυματιῶν καί μάλιστα μέ τόν πλέον ἀπάνθρωπο καί εἰδεχθῆ τρόπο, μέ κτυπήματα στό κεφάλι μέ κασμά ἤ κάτι παρόμοιο!...».
Αιωνία η μνήμη όλων των αθώων θυμάτων της Επαρχίας Καλαβρύτων!
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου