ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΟΖ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΑΔΡΑΝΕΙΑ

Του καθηγητή Θεόδωρου Καρυώτη

Ούτε τώρα είναι πολύ αργά να ρωτήσει η ελληνική κυβέρνηση τον Υπουργό Ενέργειας της Κύπρου, Γιώργο Λακκοτρύπη, για τις ενέργειες που έκανε η Κυπριακή κυβέρνηση για να προασπίσει τα δικαιώματά της στην ΑΟΖ του μαρτυρικού νησιού.
Οι Κύπριοι, για πολλά χρόνια τώρα, επισκέπτονταν την Ουάσιγκτον και προετοίμαζαν το έδαφος για τις επόμενες κινήσεις τους χωρίς τυμπανοκρουσίες, ενημερώνοντας στελέχη της κυβέρνησης των ΗΠΑ, τους πετρελαϊκούς κολοσσούς, ινστιτούτα που ειδικεύονται σε θέματα ενέργειας και το Αμερικανικό Κογκρέσο.
Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκος Κοτζιάς θεωρείται στην Κύπρο μια ηρωική φιγούρα, που πολεμά μόνος του για τον δίκαιο αγώνα των Ελληνοκυπρίων. Υπάρχουν πολλοί Κύπριοι που πιστεύουν ότι «οι ξένοι μας “παίζουν “ μονότερμα και εμείς θεατές βλέπουμε τα γκολ να μπαίνουν στην εστία μας». Πιστεύουν ότι ο Κοτζιάς είναι ο μόνος «καλαμαράς» που τραβά το μεγαλύτερο φορτίο και δεν αφήνει τους ξένους ούτε ένα λεπτό να θεωρούν πως οι Κύπριοι αγωνίζονται μόνοι τους.

Οι θέσεις αυτές του Έλληνα ΥΠΕΞ είναι απολύτως σωστές, αλλά διακηρύσσει τα αυτονόητα και εμείς σαν λαός δείχνουμε μια τάση για πολλά χρόνια τώρα να θαυμάζουμε τα αυτονόητα. Θα πρόσθετα ότι θα ήταν επίσης αυτονόητο να ασχολείται με την δημιουργία της ελληνικής ΑΟΖ ως θέμα υψηλής προτεραιότητας για την εξωτερική μας πολιτική. Ο κ. Κοτζιάς ανησυχεί για τις εξελίξεις στην ΑΟΖ της Κύπρου, αλλά δεν φαίνεται δεν ασχολείται συστηματικά με την ΑΟΖ της Ελλάδας.

Έτσι, δεν καταδέχτηκε να αντιπροσωπεύσει τη χώρα του στη Νέα Υόρκη, στις 5 Ιουνίου 2017, στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τη Θάλασσα και τους Ωκεανούς, όπου θα μπορούσε να προβάλει τις ελληνικές θάλασσες, όπως έκανε ο Ινδός Υπουργός Εξωτερικών που ανέφερε:
«Η ταχεία και σταθερή οικονομική ανάπτυξη των ωκεανών αποδεικνύει ότι οι οικονομικοί κινητήρες του πλανήτη φτάνουν σε μια νέα μελωδία τον 21ο αιώνα, την οποία πρέπει να μετατρέψουμε σε αρμονία μιας μεγάλης χορωδίας, όπου όλοι έχουμε ίσα δικαιώματα. Τα έθνη των θαλασσών αποκαλούνται συχνά μικρά, αλλά εμείς δεν πιστεύουμε σε μικρά ή μεγάλα: κάθε έθνος είναι κυρίαρχο, οι δυνατότητες ποικίλλουν, αλλά όλα τα έθνη έχουν ίσα δικαιώματα.»
Το πιο σοβαρό λάθος του Έλληνα ΥΠΕΞ είναι ότι δεν δείχνει να κατανοεί ότι αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο για την επιβίωση της πατρίδας μας η ΑΟΖ είναι, με καθυστέρηση δεκαετιών, ένα εθνικό θέμα ύψιστης σημασίας. Κρίμα που δεν ζει ο Τάσσος Παπαδόπουλος για να τον συμβουλεύσει στο πως έπρεπε να ενεργήσει για την ανακήρυξη της ΑΟΖ της Ελλάδας.
Ήρθε η ώρα που ο Έλληνας Πρωθυπουργός πρέπει να αναλάβει ο ίδιος την πρωτοβουλία και να επισκεφθεί πάραυτα την Ουάσιγκτον ζητώντας από τον ΥΠΕΞ Ρεξ Τίλλερσον να αποσύρει την απαράδεκτη δήλωση που έκανε ο βοηθός υπουργός Φίλιπ Γκόρντον στην Αθήνα στις 27.7. 2011:
«Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αποφεύγονται μονομερή βήματα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν τα δικαιώματα των χωρών για την ανακήρυξη αποκλειστικών οικονομικών ζωνών, αλλά… δεν νομίζουμε ότι θα ήταν προς το συμφέρον της Ελλάδος να το πράξει χωρίς πλήρη συνεργασία με τους γείτονές της, της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης».
Η Μεγάλη Ώρα Οριοθέτησης με Κύπρο και Αίγυπτο
Όμως την περίοδο αυτή, όταν παίζονται τόσα γεωπολιτικά παιχνίδια στην Ανατολική Μεσόγειο, πρέπει να αναλάβουμε μια θαρραλέα πρωτοβουλία απαλλασσόμενοι από το φοβικό σύνδρομο, που μας διακατέχει και να οριοθετήσουμε την ΑΟΖ μας με αυτές της Αιγύπτου και της Κύπρου, γιατί υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο θαλάσσια σύνορα ανάμεσα στην Αίγυπτο, την Κύπρο και την Ελλάδα.
Βέβαια, η Κύπρος και η Αίγυπτος δεν κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και ασχολούνται σοβαρά με τις έρευνες για τους υδρογονάνθρακες στην ΑΟΖ τους. Εμείς απλώς παρακολουθούμε τις εξελίξεις και μας αρέσει να διοργανώνουμε τριεθνείς διασκέψεις με αυτά τα κράτη, να βγάζουμε φωτογραφίες και να ανακοινώνουμε πομπώδη συμπεράσματα αυτών των «σημαντικών» διασκέψεων.
Τα τρία κράτη έχουν, μέχρι σήμερα, συναντηθεί τρεις φορές. Η πρώτη συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο Κάιρο τον Νοέμβριο του 2014 με την υπογραφή της Διακήρυξης του Καΐρου. Ακολούθησε η δεύτερη στην Λευκωσία τον Απρίλιο του 2015 με τη Διακήρυξη της Λευκωσίας. Στην τρίτη συνάντηση, τα τρία κράτη υπέγραψαν την Διακήρυξη των Αθηνών και επανέλαβαν ακριβώς τα ίδια, όπως και τις δύο προηγούμενες φορές. Επρόκειτο για μια καταθλιπτική εικόνα, για μια «ισπανική υποχώρηση», αφού η Ελλάδα συνεχίζει να μην τολμά να οριοθετήσει τις ΑΟΖ της.
Συνεχίζεται πάντως η κοροϊδία όταν γίνεται αναφορά στις συναντήσεις των εμπειρογνωμόνων τους, για τις γεωγραφικές συντεταγμένες των ΑΟΖ τους. Είναι κοινό μυστικό ότι αυτές οι γεωγραφικές συντεταγμένες έχουν ήδη καθοριστεί. Επομένως, όλα είναι έτοιμα για την οριοθέτηση και το μόνο που απομένει είναι η πολιτική βούληση χωρίς να κοιτάζουν κρυφά προς την πλευρά της Τουρκίας.

Το «άδειασμα» των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ)

Εν προκειμένω δεν είναι τυχαία η παρέμβαση του προέδρου των ΕΛΠΕ Ευστάθιου Τσοτσορού την περασμένη Πέμπτη, 8 Ιουνίου, στο 2ο διεθνές συνέδριο που διοργάνωσε η Πανελλήνια Συνομοσπονδία Εργαζομένων στα ΕΛΠΕ. Στην ομιλία του έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την αποτελεσματική αξιοποίηση των εγχώριων υδρογονανθράκων, επισημαίνοντας το ενδεχόμενο «να γίνουμε θεατές κατάρρευσης των προσδοκιών», αν δεν επισπευσθούν οι διαδικασίες για να αξιοποιηθεί η θετική συγκυρία που διαμορφώνεται από το διεθνές περιβάλλον.
Νοιώσαμε ιδιαίτερη υπερηφάνεια όταν δήλωσε:
«Ένας βασικός στόχος θα είναι ο σχεδιασμός και η προετοιμασία των αναγκαίων συζητήσεων με τις γειτονικές χώρες για καθορισμό των ΑΟΖ και την άρση της απαγόρευσης ερευνητικών εργασιών πέραν της θαλάσσιας ζώνης των έξι ναυτικών μιλίων.
Το πολυεθνικό ενδιαφέρον για τα ελληνικά κοιτάσματα έχει κινητοποιήσει τις αρμόδιες αρχές στην κατεύθυνση της κατάρτισης μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για την αξιοποίησή τους, ενώ ανοίγει αναπόφευκτα και τη συζήτηση οριοθέτησης ΑΟΖ με τις γειτονικές χώρες.»
Διαβάστε παρακάτω την ηλίθια απάντηση των παραγόντων της αγοράς:
«Η παρέμβαση των ΕΛΠΕ για το θέμα των ΑΟΖ μέσω ενός διεθνούς συνεδρίου σχολιάστηκε αρνητικά από παράγοντες της αγοράς, δεδομένου ότι πρόκειται για κρίσιμα εθνικά θέματα που άπτονται της αποκλειστικής διαχείρισης του υπουργείου Εξωτερικών και του ίδιου του πρωθυπουργού.»
Οι «παράγοντες της αγοράς» βέβαια ως ειδικοί στο Δίκαιο της Θάλασσας μας κάνουν μάθημα για τις ΑΟΖ αγνοώντας προφανώς ότι η Ελλάδα έχει μόνο μια ΑΟΖ! Εκτός εάν διάβασαν κάποια άλλη, επίσης ηλίθια, ανάλυση που αναφερόταν στην ΑΟΖ της Κρήτης.
Το πραγματικά τραγικό αυτής της υπόθεσης δεν ήταν η αντίδραση της «αγοράς», αλλά η άμεση παρέμβαση από κορυφαίους κυβερνητικούς αξιωματούχους που απαίτησαν από τα ΕΛΠΕ, μια ημέρα αργότερα, να κάνουν αυτή την διόρθωση:
«Η ακριβής διατύπωση, το ύφος και το πνεύμα της χθεσινής ομιλίας του προέδρου της Ελληνικά Πετρέλαια κ. Ευστάθιου Τσοτσορού στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Πετρελαίου, δεν επιδέχονται παρερμηνείες ο κ. Τσοτσορός διαβεβαίωσε για τη βούληση του Ομίλου να συμβάλει στην εθνική προσπάθεια για εντοπισμό και αξιοποίηση πιθανών κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων, περιγράφοντας έξι άξονες.
»Το εάν, με ποιο σχεδιασμό και σε ποια χρονική συγκυρία θα δρομολογηθούν τα συγκεκριμένα βήματα, εναπόκειται στην Ελληνική Πολιτεία να αποφασίσει. Ο ρόλος του Ομίλου Ελληνικά Πετρέλαια, είναι σαφώς οριοθετημένος, ενώ το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμά του στον τομέα της Έρευνας Υδρογονανθράκων επικεντρώνεται, όπως είναι ήδη γνωστό σε όλους, αποκλειστικά στη Δυτική Ελλάδα και σε θαλάσσιες περιοχές του Ιονίου, καθώς και νότια και δυτικά της Κρήτης.
»Ρόλος των ΕΛ.ΠΕ δεν είναι η οριοθέτηση της ΑΟΖ, αλλά η εκδήλωση ενδιαφέροντος στα όρια των “οικοπέδων” που προκηρύσσονται από το αρμόδιο υπουργείο. Τα Ελληνικά Πετρέλαια δεν ασκούν εξωτερική πολιτική, αλλά λειτουργούν στο πλαίσιο της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής.
»Κατόπιν αυτών, οι εστιασμένες αναφορές δημοσιεύματος καθημερινής εφημερίδας στα γνωστά προβλήματα με τη Τουρκία, προφανώς και δεν έχουν καμία σχέση με τον βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό του Ομίλου ΕΛ.ΠΕ για την Έρευνα και Παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου».
Τους έκαναν να προβούν σε αυτή τη δήλωση τη στιγμή που ετοιμάζονται, κατά τον καθηγητή Αντώνη Φώσκολο, να ξοδέψουν, μαζί με την ExxonMobil και την TOTAL, 12 δις. δολάρια για τρία χρόνια νότια της Κρήτης και τα οικόπεδα που σκέφτονται να εξερευνήσουν συμπίπτουν με τις τοποθεσίες που το Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης πιστεύει ότι υπάρχουν κοραλλιογενείς ύφαλοι με φυσικό αέριο.
Η πρώτη φορά αριστερά με το ηθικό της πλεονέκτημα δεν είχε κανένα πρόβλημα να ρίξει στο καναβάτσο τον ευπρεπή πρόεδρο των ΕΛΠΕ και ο Κοτζιάς, που θεωρείται ο μεγάλος προστάτης της κυπριακής ΑΟΖ, δεν θέλει να αγγίξει την ΑΟΖ της Ελλάδας!

DEFENCEPOINT