Ο πατέρας του Ιωάννη, ο Χαράλαμπος Φραγκούδης γεννήθηκε στην Κύπρο το 1820 και νεογέννητος ακόμα μετακόμισε με την οικογένειά του στην Τεργέστη. Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1854, διορίστηκε υποπρόξενος στη Κεφαλονιά και παντρεύτηκε την Πηνελόπη της μεγάλης οικογένειας Φωκά. Ο Χαράλαμπος Φραγκούδης υπηρέτησε στα προξενεία της Βενετίας, της Ζακύνθου(όπου γεννήθηκε κι ο Ιωάννης Φραγκούδης), Πρέβεζας, Ιωαννίνων, Χανίων και στο τέλος στη Τεργέστη το 1878 όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Πέθανε το 1896 στην Κεφαλονιά και λίγο καιρό αργότερα, τον ακολούθησε και η σύζυγος και μητέρα του Ιωάννη, Πηνελόπη.
Ο Χαράλαμπος Φραγκούδης εκτός από τον Ιωάννη έκαμε ακόμη τέσσερα αγόρια(Δημήτριος, Αλέκος, Ανδρέας και Επαμεινώνδας) και τέσσερα κορίτσια(Μαρία, Ορσολίνα, Αμαλία και Ρουμπίνα)
Στις 5 Μαρτίου 1913 δολοφονείται στη Θεσσαλονίκη, που μόλις είχε απελευθερωθεί από τον τουρκικό ζυγό, ο βασιλιάς Γεώργιος ο Α’, σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή για την Ελλάδα. Εκείνη την περίοδο, διεξήγαγε έναν πολυμέτωπο αγώνα για την απελευθέρωση υποδούλων εδαφών στην Ήπειρο, τη Μακεδονία και στο Αρχιπέλαγος, με θριαμβευτικές επιτυχίες κατά τον Α’ βαλκανικό πόλεμο. Το μεσημέρι αυτής της ημέρας, αφού γευμάτισε με τον επίσημό του βιογράφο, τον Δανό λοχαγό Walter Christmas, τον γιο του, πρίγκιπα Νικόλαο, που ήταν στρατιωτικός διοικητής της πόλης, τον στρατηγό Πάλλη, τον κόμη Τσέρνοβιτς, τον ιδιαίτερο γραμματέα του και έναν γιατρό, ξεκίνησε περιχαρής από την έπαυλη Χατζηλαζάρου όπου διέμενε, για έναν περίπατο κατά μήκος της λεωφόρου των Εξοχών (σημερινή Βασιλίσσης Όλγας και Βασιλέως Γεωργίου) μέχρι τον Λευκό Πύργο. Τον συνόδευε ο υπασπιστής του, αντισυνταγματάρχης Ιωάννης Φραγκούδης ενώ σε μικρή απόσταση ασφαλείας ακολουθούσαν δύο Κρητικοί βρακοφόροι χωροφύλακες, η μόνη προφύλαξη που είχε δεχθεί να έχει ο βασιλιάς. Αφού έφτασαν στον Λευκό Πύργο όπου η στρατιωτική μπάντα έπαιζε μουσική, ο Γεώργιος αναμείχθηκε με το πλήθος που βρισκόταν εκεί και συζήτησε μαζί τους. Μετά από λίγο πήρε το δρόμο της επιστροφής για την οικία του. Ήταν περίπου 16:20 όταν πέρναγε μπροστά από το καφενείο Πασά Λιμάν. Ξαφνικά ένας κουρελής που καθόταν εκεί, σηκώθηκε βιαστικά, προσπέρασε τη συνοδεία και πλησίασε το βασιλιά. Αμέσως βάζοντας το χέρι του στην τσέπη του έβγαλε μια μαυροβουνιώτικη κουμπούρα και πριν προλάβει να αντιδράσει κανείς τον πυροβόλησε πισώπλατα από απόσταση μικρότερη του ενός μέτρου. Η σφαίρα εισήλθε στην αριστερή πλευρά της σπονδυλικής στήλης διέτρησε την καρδιά και αργότερα βρέθηκε στο ρούχο του. Ο Γεώργιος σωριάστηκε στο έδαφος δίχως να πει λέξη, να βγάλει μια φωνή, δίπλα σε ένα τραπέζι του γωνιακού παντοπωλείου. Ο Φραγκούδης με τους χωροφύλακες κατάφεραν και συνέλαβαν το δολοφόνο και εν συνεχεία μετέφεραν αμέσως τον βασιλιά που ψυχορραγούσε στο Παπάφειο ορφανοτροφείο που είχε μετατραπεί σε νοσοκομείο. Ήταν όμως αργά. Ο βασιλεύς Γεώργιος είχε ξεψυχήσει καθ’ οδόν προς το νοσοκομείο.
Ο Ιωάννης Φραγκούδης (φώτο-καθήμενος) υπήρξε κορυφαίος αθλητής και κέρδισε τρία Ολυμπιακά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα. Εκπροσωπώντας την Ελλάδα, ο Φραγκούδης κέρδισε Χρυσό στο περίστροφο 25μ., Αργυρό στο τυφέκι 300μ. και Χάλκινο στο ελεύθερο πιστόλι. Επίσης πήρε 4η θέση στο στρατιωτικό πιστόλι.
Επίσης υπήρξε δεινός ξιφομάχος και μάλιστα ξιφομάχησε το 1908 με τον τότε ταγματάρχη Λεωνίδα Παρασκευόπουλο για μια φιλονικία που είχαν κατά την προμήθεια πυρομαχικών, και τον τραυμάτισε ελαφρά.
Ο Ι. Χ. Φραγκούδης είχε λαμπρή σταδιοδρομία στον ελληνικό στρατό, όπως είπαμε, έγινε καθηγητής στη Σχολή Ευελπίδων και εθεωρείτο ειδικός σε θέματα εξοπλισμών. Υπό την ιδιότητα αυτή, και ενόψει του μεγάλου πολέμου, στάλθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ως εμπειρογνώμων για την προμήθεια στρατιωτικού υλικού για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Ο Φραγκούδης απεβίωσε από ηλεκτροπληξία το 1916 σε ηλικία 53 ετών στην Νέα Υόρκη ενώ εξέταζε ένα νέο οπλικό σύστημα
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Σπύρος Δημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου