(ΙΣΟΚΡ 7. Πίστις: §20–76): Η αξιοκρατική επιλογή των αρχόντων κατά το παρελθόν
[20] Οἱ γὰρ κατ’
ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ
ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν
πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ’ ἣ τοῦτον τὸν
τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ’ ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν
δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν,
τὴν δ’ ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα
τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας
ἐποίησεν.
ΙΣΟΚΡ 7.20–27
Εκείνοι λοιπόν που είχαν τη διοίκηση
της πολιτείας κατά την παλαιότερη εποχή, εγκατέστησαν πολίτευμα που δεν
είχε μόνον όνομα προσφιλέστατο σ’ όλους και γλυκύτατο, ενώ στην
πραγματικότητα δεν έδινε την εντύπωση αυτή στους πολιτευομένους και δεν
προετοίμαζε τους πολίτας ώστε να θεωρούν την ακολασία δημοκρατία, την
παρανομία ελευθερία, την αθυροστομία ισότητα δικαιωμάτων, ούτε τέλος την
εξουσία να κάνουν όλα αυτά ευδαιμονία, αλλά πολίτευμα που παρέδιδε στο
μίσος και στην τιμωρία τους ανθρώπους αυτού του είδους και που κατώρθωσε
με τον τρόπο αυτό να κάμη όλους τους πολίτας καλύτερους και
φρονιμώτερους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ : http://aioniaellinikipisti.blogspot.gr/2016/03/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου