Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ - Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΤΗΣ Γ΄ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ 1966

Ό δάσκαλος εξήγησε σήμερα γιατί κάνομε στά σπίτια μας βασιλόπιτα.

— Στά παλιά χρόνια, είπε στά παιδιά, όταν ήταν
Επίσκοπος στην Καισαρεία, ό Μέγας Βασίλειος, έ­τυχε νά είναι διοικητής της Καππαδοκίας ένας ει­δωλολάτρης, πολύ κακός, σκληρός και φιλοχρή­ματος άνθρωπος. Οι επισκέψεις του στά διάφορα μέρη της επαρχίας του σκοπό είχαν τή διαρπαγή και λεηλασία των θησαυρών των Χριστιανών. Κά­ποτε λοιπόν, πού θά έκανε τήν επίσκεψη του ό κα­κός αυτός άρχοντας στην Καισαρεία, οι Χριστια­νοί έτρεξαν φοβισμένοι στον Μέγα Βασίλειο και του ζήτησαν τή συνδρομή του.
— Αδερφοί μου, είπε ό Βασίλειος, τή σωτηρία θά τή ζητήσωμε πρώτα άπό τό Θεό. Ξέρετε βέβαια γιά ποιο σκοπό κάνει τήν επίσκεψη του ό κακός αυτός άνθρωπος. Σάς συμβουλεύω νά μου δώση ό καθένας σας ό,τι πολύτιμο αντικείμενο έχει, και όταν θά τόν υποδεχτούμε, θά του τά παραδώσω μέ τρόπο, γιά νά σωθούμε.
Οί Χριστιανοί συμμορφώθηκαν μέ τά λόγια του Βασιλείου και έδωσαν πρόθυμα ό,τι μπορού­σαν. “Αλλοι έδωσαν φλουριά, άλλοι στολίδια, οι πλούσιοι έδωσαν και γιά τους φτωχούς και έτσι μαζεύτηκε αρκετό χρυσάφι.
Ό Μέγας Βασίλειος όμως έκαμε τό θαύμα του. Ό κακός διοικητής, είτε γιατί έμεινε ευχαριστη­μένος άπό τήν υποδοχή και τήν προσφώνηση του επισκόπου, είτε γιατί   έφτασε   ελληνικός   στρατός άπό την Πόλη, έφυγε και δέν πήρε μαζί του τον συγκεντρωμένο θησαυρό.
Μετά την αναχώρηση του διοικητού, συγκέν­τρωσε ό Μέγας Βασίλειος τους Χριστιανούς και τους είπε:
—Αδερφοί μου, με τη βοήθεια του θεού, τα δώρα σας γλύτωσαν από τον άρχοντα. Την Κυριακή, πού μας έρχεται, θά δώσω στον καθένα ο,τι χρυσα­φικά ή φλουριά μου έδωσε.
Άλλα πώς νά έπιστρέψη όλον εκείνον τό θη­σαυρό στους κατόχους του; Πού νά ξέρη τί πρόσ­φερε ό καθένας;
Διέταξε λοιπόν ό Μέγας Βασίλειος και έφτια­σαν τό Σαββατόβραδο μικρές πίτες γιά όλους τους Χριστιανούς και μέσα σέ κάθε πίτα έβαλε άπό ένα χρυσαφικό. “Οσα περίσσεψαν διέταξε και τά μοίρασαν στους φτωχούς.
Τήν άλλη μέρα, δηλαδή τήν Κυριακή, έδωσε ό Μέγας Βασίλειος άπό μιά πίτα σέ κάθε Χρι­στιανό και έτσι οι Χριστιανοί, καθώς έτρωγαν τήν πίτα, εύρισκαν τό πολύτιμο αντικείμενο και τό έπαιρναν δικό τους.
Άπό τότε έμεινε συνήθεια νά κάνουν οι Χρι­στιανοί βασιλόπιτες και νά βάζουν νομίσματα, στην επέτειο της εορτής του Μεγάλου Βασιλείου.


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ

11 δις ΔΟΛ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΖ.ΣΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΚΟ ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Γράφει ο Θεόδωρος Κατσανέβας
 
Την ίδια ώρα που η Τουρκία ενθυλακώνει 3 δις ευρώ από την ΕΕ για τους «πρόσφυγες», ο πολύς Τζώρτζ Σόρος, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην Κωνσταντινούπολη ανακοίνωσε ότι, διαθέτει 11 δις δολάρια για τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ για τη μεταφορά και υποδοχή των μεταναστών που εισβάλλουν στην Ελλάδα.
Ο ίδιος επέκρινε δριμύτατα τη ρωσική επέμβαση στην Συρία, ενώ αντίθετα επαίνεσε την Τουρκία για την ευσπλαχνία της όσον αφορά τους πρόσφυγες. Και παρέδωσε μαθήματα ανθρωπιστικής αλληλεγγύης στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, για τους τρόπους με τους οποίους οφείλουν να τους υποδέχονται.Τώρα σε ποιο σημείο συναντώνται οι απόψεις, οι θέσεις και οι προθέσεις του Τζωρτζ με την Πρώτη Φορά Αριστερά, η οποία μπλέκει τον μαρξιστικό διεθνισμό με την νεο-ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση, αποτελεί ένα θέμα προς διερεύνηση.
Δικαιώνεται πάντως η ρήση Οζάλ,που έλεγε ότι «δε χρειάζεται να κανουμε πόλεμο με τους Έλληνες, αφού αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκ. μουσουσουλμάνους».Έτσι φτάσαμε στο σημείο, τρεις με πέντε χιλιάδες μουσουλμάνοι μετανάστες να συνεχίζουν να εισβάλλουν από την Τουρκία στην Ελλάδα καθημερινά.

Η συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είναι φυσικά πρόσφυγες αλλά νεαροί οικονομικοί μετανάστες που έρχονται εδώ ύστερα από το ανοιχτό προσκλητήριο της «φιλάνθρωπης» Πρώτη Φορά Αριστερά. Ύστερα από το κλείσιμο των βόρειων συνόρων μας, η μεγάλη πλειοψηφία των μεταναστών φυσικά θα παραμείνει στη χώρα, η οποία, αν κάτι δεν αλλάξει καταλυτικά, σε 10-15 χρόνια θα έχει μετατραπεί σε Ισλαμικό κράτος.
Η κατάσταση έχει απλοποιηθεί πολύ τελευταία. Οι μετανάστες πετούν από το Μαρόκο, την Αλγερία, την Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο, Ουγκάντα,Ναμίμπια, Ουγκάντα, Σομαλία, Πακιστάν, το Αφγανιστάν, Μπαγκλαντές, κλπ, κατ’ ευθείαν στην Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη με πτήσεις της Turkish Airlines η οποία τους επιβιβάζει στα αεροπλάνα και τους μεταφέρει χωρίς καμιά βίζα ή νομιμοποιητικό έγγραφο. Η ίδια δηλ. αυτή μεγάλη αεροπορική εταιρεία με την ανοχή ή και συνέργεια του Τουρκικού κράτους, έχει υποκαταστήσει μέρος του θεάρεστου έργου των δουλεμπόρων, των οποίων ο ετήσιος τζίρος πλέον πρέπει να ξεπερνά τα 10 δις ευρώ.
Από εκεί και πέρα, οι δουλέμποροι τους επιβιβάζουν σε πλοιάρια και τους στέλνουν μαζικά στα ελληνικά νησιά. Εκεί τους υποδέχονται οι επίσημες ελληνικές αρχές, το Λιμενικό, μέχρι και ελικόπτερα της πολεμικής αεροπορίας σε περιπτώσεις επικινδυνότητας μαζί με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Σε όλα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, Μυτιλήνη, Κω, Σάμος κλπ. έχουν εγκατασταθεί άπειρες Μ.Κ.Ο. όπου ενεργοποιούνται Έλληνες και ξένοι και βοηθούν το «φιλάνθρωπο»Ελληνικό κράτος στην υποδοχή των μεταναστών.

ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
ΔΡΑΧΜΗ



Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

ΝΕΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ "ΠΕΛΑΣΓΟΣ": ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β’, ΟΣΑ “ΕΙΠΕ” ΚΑΙ ΟΣΑ... ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ * Βιβλιοπωλείο Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ
Χαρ. Τρικούπη 14, τ.κ. 106 79 ΑΘΗΝΑ * Τηλ. 210 3628976 - 210 6440 021 και τοτ. 210 3638435
                facebook: ΠΕΛΑΣΓΟΣ – ΟΜΑΔΑ ΦΙΛΩΝ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ
30 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : http://ekdoseispelasgos.blogspot.gr/

KYKΛΟΦΟΡΕΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ (30-12-2015) ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ.
ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ ΑΠΟ ΤΩΡΑ. ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ!!! ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΞΙΖΕΙ.  


Ἐκδοτικό σημείωμα απο τον Ἰωάννη Χρ. Γιαννάκενα

Σέ μία ἐποχή, ὅπου ἡ Ἑλληνική κοινωνία συγκλονίζεται ἀπό τήν παγκόσμια πολιτική καί οἰκονομική κρίση, ἀλλά πρωτίστως ἀπό τήν ἴδια τήν δική της ΗΘΙΚΗ κρίση, δημιουργεῖται μεγάλη πολιτειακή καί πολιτική ρευστότητα. Σέ ἕνα τέτοιο ἱστορικό σταυροδρόμι, ἡ ἐλπίδα μπορεῖ νά πηγάσει μόνο ἀπό τήν ἀλήθεια καί τό δίκαιο ἀξιῶν πού ἔχουν δοκιμαστεῖ στήν διαχρονική πορεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Γιά νά ἔχουμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες μέλλον στήν ἰσοπεδωτική πολυπολιτισμική πραγματικότητα πού μᾶς ἐπιβάλλεται, θά πρέπει νά πάψουμε νά εἴμαστε «τοκογλύφοι» ἑνός ἔνδοξου παρελθόντος καί νά κάνουμε οὐσιαστική «ἀποδοχή τῆς ἐθνικῆς μας κληρονομιᾶς», ἀντιλαμβανόμενοι τίς εὐθύνες μας ἀπέναντι στό παρελθόν μας, ἀλλά καί πρός τό ΜΕΛΛΟΝ μας. Ἀπαραίτητη προϋπόθεση ὅμως, εἶναι νά ἔχουμε τήν δύναμη τῆς αὐτοκριτικῆς καί νά βελτιωνόμαστε στήν πράξη. Ἀκόμα καί ἐάν αὐτό σημαίνει νά «δυσαρεστοῦμε ἑαυτούς». Ἡ τρίτομη αὐτοβιογραφική ἔκδοση τοῦ ἔργου «Βασιλεύς Κωνσταντῖνος ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ» ἀπό τόν Βασιλέα Κωνσταντῖνο στήν ἐφημερίδα «Τό Βῆμα» προκάλεσε πολλά ἐρωτήματα καί προβληματισμούς. Ὄχι μόνο γιά τόν χρόνο ἤ τόν χῶρο, μήν ξεχνᾶμε ὅτι τό συγκρότημα Λαμπράκη πολέμησε λυσσαλέα τόν θεσμό ἐπί δεκαετίες, ἀλλά γιά τό ἴδιο τό περιεχόμενο πού πολλάκις δίνει τήν ἐντύπωση ὅτι βρίσκεται ἀκόμα σέ μία νοοτροπία πού παραπέμπει στά πρῶτα “μεταπολιτευτικά” χρόνια. Οἱ «Ἐκδόσεις Πελασγός», πού ἐπί 30 συναπτά ἔτη ἐκδίδουν ἔργα ἐθνικῆς αὐτογνωσίας προασπίζοντας καί θωρακίζοντας τήν ἱστορική πορεία τῶν Ἑλλήνων, πολλάκις κυκλοφόρησαν ἔργα (καί θά συνεχίσουν νά ἐκδίδουν), τά ὁποῖα ἀντιστάθηκαν στήν ἀνιστόρητη μεταπολιτευτική μανία κατά τοῦ Βασιλικοῦ Θεσμοῦ καί κάθε θεσμοῦ. Πάντα εἴχαμε σεβασμό γιά ἕνα τέτοιο Θεσμό, ὁ ὁποῖος ξεκινᾶ ἀπό τά βάθη τῆς ἐθνικῆς μας κληρονομιᾶς, μέ τά καλά καί τά κακά του. Πάντα πιστεύουμε πώς ἡ ἀλήθεια εἶναι τό φῶς πού λυτρώνει ψυχές καί φέρνει τήν γαλήνη καί τήν ἀλληλοκατανόηση μεταξύ ἀνθρώπων πού ἔχουν τίς κοινές ἀνησυχίες καί ἀξίες, ἀσχέτως «βιωματικῶν» διαφορῶν καί προτιμήσεων. Ἀλλά καί νά μήν εἶναι αὐτό τό ἀποτέλεσμα, εἶναι τό «πρέπον», τό «ΗΘΙΚΑ ΟΡΘΟ». Ἔτσι, προσφέρουμε σήμερα στό ἀναγνωστικό κοινό, στούς συμπολῖτες μας, τήν ἐμπεριστατωμένη καί τεκμηριωμένη μελέτη τοῦ ἐξαίρετου, ἱστορικοῦ καί πολιτικοῦ, μελετητή Μάνου Χατζηδάκη, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ μία «ἀπάντηση» στήν μαρτυρία τοῦ Βασιλέως Κωνσταντίνου, γιά τά ὅσα μᾶς εἶπε, ὅσα δέν μᾶς εἶπε, ἀλλά καί γιά ὅσα μᾶς … «εἶπε». Ἐμεῖς θά συνεχίζουμε νά ἀναζητοῦμε ὁλόκληρη τήν ἀλήθεια, διότι ἡ μισή ἀλήθεια εἶναι σκιά καί φέρνει πιό κοντά τό σκοτάδι. ΕΣΕΙΣ θά κρίνεται τήν χρησιμότητά μας. Μέ ἰδιαίτερο Σεβασμό, πρωτίστως στήν Ἀλήθεια. - Ἰωάννης Χρ. Γιαννάκενας, 7η Δεκεμβρίου 2015 *** (ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ) Ἡ τρίτομη αὐτοβιογραφία “Βασιλεύς Κωνσταντῖνος ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ” μᾶς “εἶπε” πολλά. Πόσα ἀπό αὐτά ἀνταποκρίνονται στήν ἀλήθεια; Καί πόσα... δέν μᾶς εἶπε; Στό παρόν ἔργο ἀποκαλύπτεται γιά πρώτη φορά ἡ ΑΛΗΘΕΙΑ γιά ὅλα: • Ποιός ὁ λόγος τῆς συγκρούσεως τοῦ Στέμματος μέ τόν Ἀλ. Παπάγο, τοῦ “διορισμοῦ” τοῦ Κων. Καραμανλῆ, τῆς συγκρούσεως καί μέ αὐτόν καί τῆς ἀνόδου τοῦ Γ. Παπανδρέου; • Ποιά ἡ πραγματική διάστασις τῶν γεγονότων 1964-1967 καί τῆς συγκρούσεως μέ τόν Γ. Παπανδρέου; • Ποιός ὁ πραγματικός ρόλος τοῦ Κωνσταντίνου στό σχέδιο ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ; Καί τί ζητοῦσε ἀπό τόν Σταθμάρχη τῆς CIA στίς 28/1/1967 καί ἀπό τόν πρέσβη τῶν ΗΠΑ Τάλμποτ στίς 29/3/1967 ; • Ποιά εἶναι ἡ ἀληθινή αἰτία πού ἐναντιώθηκε στήν 21η Ἀπριλίου; Τί συνέβη μέ τήν ἄγνωστη ἀπόπειρα κινήματος στίς 28 Ὀκτωβρίου 1967; Kαί ποιός ἦταν ὁ ρόλος του στήν "προβοκάτσια" τῆς Κοφίνου τόν Νοέμβριο τοῦ 1967; • Τί ἔλεγε τό ἀπόρρητο "Σχέδιο Ἐνεργείας" τῆς 13ης Δεκεμβρίου 1967; Ποιοί οἱ πραγματικοί σκοποί της; Καί πῶς ἐξελίχθηκε τό βασιλικό κίνημα λεπτό πρός λεπτό; • Πότε ἔγιναν οἱ 4 ἀπόρρητες συναντήσεις του μέ τόν Ὀδ. Ἀγγελή; Τί εἶπαν πραγματικά μέ τόν Στ. Παττακό τό 1969; Γιατί ἀποκρύπτει τίς συναντήσεις του μέ τόν Χ. Χατζηγιάννη, τόν Κ. Βοβολίνη, τόν Μ. Ρουφογάλη, τόν Π. Πιπινέλη, τόν Κ. Ἀσλανίδη καί τόν Σάββα Κωνσταντόπουλο; • Τί πρότεινε στόν πρέσβη τῶν ΗΠΑ Η. Tasca τό 1971 καί ποιούς ὅρους ἐπιστροφῆς του ἔθετε στόν Ἀντιπρόεδρο τῶν ΗΠΑ Σπ. Ἄγκνιου στήν Περσέπολι; Ποιά ἦταν ἡ δράσις του στό ἐξωτερικό; • Ποιός ἦταν ὁ πραγματικός ρόλος του στό “κίνημα τοῦ Ναυτικοῦ”; Καί γιατί ὁ Γ. Παπαδόπουλος ἔπειτα ἀπό 6 χρόνια προσπαθειῶν, ὁδηγήθηκε στήν πολιτειακή μεταβολή τῆς 1ης Ἰουνίου 1973; Αὐτά εἶναι μερικά μόνον ἀπό τά ἐρωτήματα πού ἀπαντώνται στό παρόν ἔργο... 
 

ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : http://www.hellasbooks.gr
30 ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : http://ekdoseispelasgos.blogspot.gr/

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ : Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ



Γράφει ο Νίκος Παπαγεωργίου
 
Πολλοί πιστεύουν ότι το πλέον ιδανικό πολίτευμα διακυβερνήσεως ενός λαού, μιας χώρας, είναι η Δημοκρατία, ιδιαίτερα οι κοινοβουλευτικοί πολιτικοί πιστεύουν ότι, μόνο με Δημοκρατία μπορεί να κυβερνηθεί μία χώρα. Ο Ουίνστων Τσώρτσιλ, ο οποίος είχε σχέσεις αγάπης με τα οινοπνευματώδη (χαρακτηριστική η δήλωση του «έχω πάρει από το αλκοόλ περισσότερα απ’ ότι το αλκοόλ έχει πάρει από εμένα») είχε πει: « Η Δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα με εξαίρεση όλα τα άλλα» και προφανώς θα ήταν σε κατάσταση ευθυμίας. Όλα τα πολιτεύματα, ή οι ιδεολογίες είναι καλά όταν ωφελούν τους λαούς και κακά όταν τους βλάπτουν. Επομένως μία Δικτατορία η μία Ολοκληρωτική ιδεολογία ή η Δημοκρατία, εάν ωφελούν τους λαούς είναι καλά, σε αντίθετη περίπτωση αν βλάπτουν τους λαούς τότε είναι κακά.

Το θέμα μας τώρα είναι εάν η Μεταπολιτευτική Δημοκρατία η οποία καθιερώθηκε στην πατρίδα μας μετά την πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος, ωφέλησε ή έβλαψε το λαό και τη χώρα. Εάν λοιπόν την κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, θα διαπιστώσουμε ότι, όχι μόνο έβλαψε το λαό αλλά κατέστρεψε τα πάντα. Φυσικά σε αυτό συνέβαλαν και οι κοινοβουλευτικοί πολιτικοί μας με την κακοδιαχείριση της εξουσίας κλπ κλπ. Κατάφεραν να καταστρέψουν ένα υπερήφανο λαό. Το γονάτισαν και τον υποδούλωσαν σε ξένα αποικιοκρατικά οικονομικά συμφέροντα, δημιουργώντας μία χώρα αποικία χρέους, η οποία θα πληρώνει παράνομα τοκοχρεολύσια για πολλές δεκαετίες. Επειδή ο κοινοβουλευτισμός θέλει να κοροϊδεύει το λαό και να τον έχει υποχείριο του, όταν απευθύνεται σε αυτόν χρησιμοποιεί πάντα τη Δημοκρατία και σαν κερασάκι στη τούρτα τα ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία ο ίδιος βάναυσα καταπατά, πάντα φυσικά με δημοκρατικές διαδικασίες....

Στην Ελλάδα η άγνοια της φύσεως των ιδεολογιών είναι σχεδόν καθολική. Δυστυχώς και μεγάλο μέρος πολιτικών και διανοουμένων – παρανοουμένων, δεν έχουν ιδέα των πολιτικών ιδεολογιών. Οι πολιτικοί προπαγανδιστές έχουν επιφέρει τη διαστρέβλωση των ιδεολογιών και ο άνθρωπος από νηπιακή ηλικία δέχεται πλύση εγκεφάλου πάνω στις αόριστες έννοιες της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αυτές είναι αυτονόητες έννοιες και η καθιέρωση τους θα πρέπει να είναι ο στόχος κάθε ανθρώπινης κοινωνίας. Εμείς πιστεύουμε πως η Δημοκρατία δεν είναι ιδεολογία αλλά ένας τρόπος εκλογής μιας κυβέρνησης, αυτή είναι μία από τις σημαντικές ιδεολογικές διαφορές του Εθνικισμού από τη Δημοκρατία. Μία ιδεολογία μία κοσμοθεωρία δίδει απάντηση στα βασικά προβλήματα του κόσμου περί υπάρξεως και ζωής.
Η δημοκρατία δεν δίδει απάντηση σε αυτά τα προβλήματα, αντίθετα ο κομμουνισμός είναι μία κοσμοθεωρία, διότι με την δική του φιλοσοφία απαντά στα ζωτικά θέματα σκέψεως και ζωής που απασχολούν τον κόσμο. Φυσικά ασχέτως της αξίας που μπορεί να έχει αυτή η κοσμοθεωρία. Λόγω λοιπόν της λανθασμένης θεώρησης της ζωής και των προβλημάτων που απασχολούν τον κόσμο, κατέρρευσε και δεν πρόκειται να επανέλθει όσο και αν κάποιοι θέλουν να τη νεκραναστήσουν. Ο κομμουνισμός είναι η φιλοσοφία του διαλεκτικού υλισμού. Η Δημοκρατία τι είναι άραγε;...

Κάθε ιδεολογία όπως προαναφέραμε πρέπει να εξηγεί τα γεγονότα της ζωής. Η Δημοκρατία δεν είναι σε θέση να αναλύσει τα γεγονότα της ζωής και του κόσμου, επομένως δεν είναι ιδεοκρατία ή υλισμός αλλά ούτε και τα δύο μαζί. Στη Δημοκρατία ο κάθε άνθρωπος μπορεί να πιστεύει ότι θέλει και δεν το κατευθύνει πουθενά. Δεν πιστεύει ούτε στον Ιδεαλισμό ούτε στον υλισμό. Τίθεται και πάλι το ερώτημα τι είναι επομένως; Προφανώς είναι ένα σύστημα διακυβερνήσεως, ένα μηχανισμός εκλογής που λειτουργεί για την ανάδειξη βουλευτών που εκπροσωπούν το λαό, προκειμένου αυτός να κυβερνηθεί. Επειδή υποκριτικά εξασφαλίζει τις ατομικές ελευθερίες αυτό δεν την ανυψώνει σε κοσμοθεωρία, δεν είναι ιδεολογία και επομένως όσοι το ισχυρίζονται είτε το κάνουν από άγνοια είτε για ιδιοτελείς σκοπούς. Όσοι λέγουν ότι έχουν ως ιδεολογία τους την Δημοκρατία, ασφαλώς και το κάνουν για κάποιους λόγους που μόνο αυτοί γνωρίζουν.
Από την άλλη μεριά έχουμε τον Εθνικισμό που είναι πολίτευμα αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο Εθνικισμός είναι μια ολόκληρη βιοθεωρία που δίδει πλήρεις απαντήσεις στον άνθρωπο για τη ζωή του, για τον κόσμο, αλλά και για τον προορισμό του πάνω στη γη. Ο κομμουνισμός δια του ιστορικού υλισμού, ασχέτως εάν είναι λάθος, δίνει μια ανάλυση για την ιστορική εξέλιξη των εθνών, εξασκεί μια δεσποτική εξουσία στην κυριαρχία των οικονομικών μέσων παραγωγής. Αντίθετα ο Εθνικισμός επί αυτού του θέματος έχει τις δικές του αντιλήψεις οι οποίες εδράζονται επί φυλετικού αισθηματισμού και παρουσιάζει τη σωστή την ορθή εξήγηση της ιστορίας, αλλά και για την οικονομία. (Περισσότερα περί οικονομικής του Εθνικισμού στο βιβλίο, « Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ» εκδόσεις «ΛΟΓΧΗ»)....

Πως τα εξηγεί όλα αυτά η Δημοκρατία; Πως εξηγεί την ιστορία η οποία αποτελεί και τον παράγοντα σύγκρουσης των διαφόρων κοσμοθεωριών; Ο κομμουνισμός είναι ιδεολογία διότι πιστεύει στα υλιστικά του συμφέροντα, ο Εθνικισμός είναι ιδεολογία διότι πιστεύει στον ιστορικό προορισμό της φυλής, των εθνών και του πολιτισμού των, η Δημοκρατία σε τι πιστεύει, αφού η ιδεολογία την οποία έχει είναι «να πιστεύει ο καθένας σε ότι θέλει»; Για τη Δημοκρατία σημασία έχει μόνο το άτομο. Αντίθετα ο Εθνικισμός είναι η κυριαρχούσα ιδεολογία διότι δίδει εξηγήσεις για την εξέλιξη της ζωής, έχει θέσεις για τη φιλοσοφία του κράτους, θέσεις για την αποστολή του ανθρώπου και του παράγοντα που ρυθμίζει τη διαφοροποίηση των κοινωνιών. Η Δημοκρατία σε ποιο πρόβλημα της υπάρξεως του ανθρώπου δίνει λύσεις για να θεωρηθεί ιδεολογία; Δίχως να είμαστε υπερβολικοί σε κανένα. Ίσως να αποτελεί μέθοδο που μπορεί να εξυπηρετεί κάποια ιδεολογία… και ο νοών νοήτω. Πάντως ιδεολογία δεν είναι…...


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΟΥ ΠΑΝ.ΣΤΑΥΡΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ (ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΛ.ΔΥ.Κ. 1974) : ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛ.ΔΥ.Κ. (14-16/8/1974) ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ * Βιβλιοπωλείο Ιωάννου Χρ. Γιαννάκενα
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ
Χαρ. Τρικούπη 14, τ.κ. 106 79 ΑΘΗΝΑ * Τηλ. 210 3628976 - 210 6440 021 και τοτ. 210 3638435
                facebook: ΠΕΛΑΣΓΟΣ – ΟΜΑΔΑ ΦΙΛΩΝ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ
30 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : http://ekdoseispelasgos.blogspot.gr/

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Κωνσταντῖνος Ἀλεξ. ∆ημητριάδης * ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ, Ἰωάννης Χρ. Γιαννάκενας*   Ὁ Ταξχος ἐ.ἀ. Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος, ἕνας ἔντιμος καί πιστός Στρατιώτης σέ ὅλη του τήν ζωή, γιά πρώτη φορά ἀνοίγει τήν καρδιά του καί ἐνημερώνει τούς Ἕλληνες, πώς τό ΄74 κάποια Ἑλληνόπουλα ἀπέδειξαν καί πάλι σέ ὅλον τόν κόσμο, ὅτι " οἱ Ἥρωες πολεμοῦν σάν Ἕλληνες"... Ἐκεῖ στήν Κύπρο, στήν ἐσχατιά τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Μία συνέντευξη-μαρτυρία πού βάζει τά πράγματα στήν θέση τους καί ξεσκεπάζει ὅλους ὅσους τούς πρόδωσαν καί τούς ἐγκατέλειψαν τότε, νά ἀντιμετωπίσουν τήν Τουρκική πλημμυρίδα... * «ΑΓΕΙ ΔΕ ΠΡΟΣ ΦΩΣ, ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΧΡΟΝΟΣ» (Μένανδρος 342-292 π.Χ.)

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ : http://www.hellasbooks.gr/index.php


Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Του Σαράντου Καργάκου
Ιστορικού - Συγγραφέως


Η ἐπιχειρηματολογὶα ἐκείνων ποὺ ἀμφισβητοῦν τὴ γενοκτονία τῶν Ποντίων εἶναι τόσο εὔσαρκη ποὺ θυμίζει μισοντυμένο... σκελετό. Οἱ Πόντιοι φίλοι μου τὴ θεωροῦν σὰν τὸ πιὸ μακάβριο, ποντιακὸ ἀνέκδοτο. Εὔλογα, ὅμως, οἱ ἐν λόγῳ φίλοι μου ἀποροῦν καὶ μὲ ρωτοῦν, γιατὶ πὰνω σ’ αὐτὸ, τὸ τεράστιας σημασίας ἐθνικὸ ζήτημα, δὲν πῆραν θέση ἡ Ἀκαδημία, τὰ ἱστορικὰ τμήματα τῶν Φιλοσοφικῶν μας Σχολῶν, τὰ λογοτεχνικὰ σωματεῖα;


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ : http://aioniaellinikipisti.blogspot.gr/2015/12/blog-post_71.html

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΡΑΤΙΔΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΦΡΑΓΚΟΚΡΑΤΙΑΣ

Γράφει ο Δημήτριος Γιαννόπουλος
από το περιοδικό Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία
 
Bιβλιογραφία
Iστορία του Eλληνικού Eθνους, Bυζαντινός Eλληνισμός Mεσοβυζαντινοί χρόνοι, τόμος H, Eκδοτική Aθηνών, Eταιρία Iστορικών Eκδόσεων, Aθήνα 1979.
Iστορία του Eλληνικού Eθνους, Bυζαντινός Eλληνισμός Mεσοβυζαντινοί και Yστεροβυζαντινοί χρόνοι, τόμος Θ, Eκδοτική Aθηνών, Eταιρία Iστορικών Eκδόσεων, Aθήνα 1980.
Kαραγιαννόπουλος Iωάννης, Tο Bυζαντινό κράτος, εκδόσεις Bάνιας, Θεσσαλονίκη 1996.
Nicol D., A study in diplomatic and cultural relations, Cambridge 1988.
Σαββίδης A., Tο Bυζάντιο και οι Σελτζούκοι Tούρκοι τον 11ο αιώνα, β' έκδοση, Aθήνα 1988.
Σαββίδης A., Oι Tούρκοι και το Bυζάντιο, A', Aθήνα 1996.
Browning R., H Bυζαντινή αυτοκρατορία, εκδ. Παπαδήμα, 1992.
Γλύκατζη-Aρβελέρ. H πολιτική ιδεολογία της Bυζαντινής αυτοκρατορίας, εκδ. Aργώ, Aθήνα 1997.
Iστορικά "Eλευθεροτυπίας", τεύχος 287, Σταυροφορίες 1204: η πρώτη άλωση της Πόλης, Mάιος 2005.
 
Εχει χυθεί πολύ μελάνι και έχουν διατυπωθεί πολλές και διαφορετικές απόψεις σχετικά με τα αποτελέσματα και τις συνέπειες της άλωσης της Kωνσταντινούπολης το 1204 από τους Φράγκους. Eίναι χαρακτηριστικό ότι στη Δύση του 20ού αιώνα, ο μακαριστός πάπας Iωάννης Παύλος B', στο πλαίσιο επίσκεψής του στον ελληνικό χώρο, ένιωσε την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη για γεγονότα και παραλείψεις που είχαν συμβεί 8 αιώνες νωρίτερα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ : http://aioniaellinikipisti.blogspot.gr/2015/12/blog-post_1.html

23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1955 : ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 1955 Ο ΔΙΓΕΝΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑ ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΑ ΤΗΣ ΓΑΛΑΤΑΣ

Γράφει ο Σπύρος Δημητρίου
Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα-Διγενή

 
Πηγές: Νίκου Παπαναστασίου Λάμπρος Καυκαλίδης. Το «ΑΓΡΙΝΟ» της ΕΟΚΑ. Εκδόσεις Προσωπική Λευκωσία 2009.
Λεωνίδα Λεωνίδου Γεώργιος Γρίβας – Διγενής Βιογραφία Τόμος Β΄(1950-1959) Εκδόσεις Προσωπική Λευκωσία 1997


Ο Διγενής με τους αντάρτες του, δούλευαν πυρετωδώς για να αποπερατώσουν τα δυο κρσφύγετα στην περιοχή της Γαλάτας. Την μικρή ομάδα του Αρχηγού βοηθούσαν ο Ανδρέας Χατζηγεράσιμου απο την Κακοπετριά κι ο Ιάκωβος Ιωαννίδης απο την Γαλάτα.
Ήταν δυο τρύπες 2Χ2 στα πλάγια του βουνού, χτισμένες απο πέτρα οι τρείς σταθερές πλευρές και στήριξη με κορμούς δέντρων. Το σκέπασμα απο τσίγκο με αρκετό χώμα απο πάνω για κάλυψη και η είσοδος μικρή και στενή, λόγω κλίσης του εδάφους, αλλά καλά καμουφλαρισμένη.
Τα νέα καταφύγια ήταν υγρά και παγερά, χωρίς εξαερισμό και τα χρησιμοποιούσαν για ύπνο και προφύλαξη απο τις βροχές.
Στις 23 Δεκεμβρίου τα δυο κρησφύγετα ήταν έτοιμα.
Την ίδια μέρα ο Διγενής ειδοποίησε να έρθει να τους βρεί ο Χαρίλαος Ξενοφώντος που είχε μείνει με την ομάδα του Γρηγόρη Γρηγορά. Επίσης εκείνες τις μέρες πέρασε και ο Βίας Λειβαδάς αλλά δε έμεινε πολύ γιατί ο Αρχηγός τον έστειλε στη Λάρνακα να αναλάβει εκεί νέα καθήκοντα.
Πλησίαζαν τα Χριστούγεννα με τον Αρχηγό και τους αντάρτες του στα βουνά της Κύπρου να πολεμούν τον Άγγλο κατακτητή για να φέρουν την πολυπόθητη ΕΝΩΣΗ με την Ελλάδα. Βαθιά θρησκευόμενοι όλοι τους θα περνούσαν στα βουνά χωρίς εκκλησιασμό και θεία κοινωνία. Παρόλο τον χειμώνα και τις δύσκολες συνθήκες του βουνού, οι αντάρτες αποφάσισαν να υποδεχθούν την άγια τούτη μέρα καθαροί.
Ο Λάμπρος Καυκαλίδης που ήταν στην ομάδα του Διγενή, αφηγείται για εκείνη τη μέρα μέσα απο την πένα του Νίκου Παπαναστασίου:
«Ήταν χρονιάρες μέρες και ο Λάμπρος σκέφτηκε ότι τα Χριστούγεννα και το γεγονός της Θείας γέννησης και του μηνύματος των αγγέλων «Δόξα εν υψίστης Θεώ και επί γής ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία», έπρεπε να συνδυαστούν και με καθαρότητα σώματος..... Θέμα εξομολόγησης, βέβαια, υπό τις συνθήκες που ζούσαν τις μέρες εκέινες, δεν υπήρχε. Έμενε ο καθαρισμός του σώματος.
Το θέμα αυτό απασχόλησε έντονα τον Λάμπρο, αλλά έβλεπε και την πραγματικότητα. Που θα έκανε μπάνιο μέσα στο βουνό; Είχε να δεί το σώμα του νερό έξι ολόκληρους μήνες! Πρόσθετα, τα ρούχα που φορούσε δεν τα άλλαζε, ακριβώς γιατί δεν είχε άλλα καθαρά, όπως στο σπίτι του.
Τη σκέψη του για μπάνιο στο βουνό τη μετέφερε και στον τομεάρχη Γρηγόρη Γρηγορά και μαζί, τελικά, βρήκαν τη λύση: Ναί, να κάνουν μπάνιο στο ύπαιθρο. Πήγαν λοιπόν στον Κρύο Ποταμό, που ήταν κοντά-μαζί τους και ο Χριστάκης Μασωνίδης- βρήκαν ένα σημείο όπου το νερό έπεφτε απο κάπου ψηλά και έκανε «καννούρες», γυμνώθηκαν και με τη χρήση μιας πέτρας τρίφτηκαν και λούστηκαν. Προηγουμένως έπλυναν τα ρούχα τους και, αφού τα περίμεναν να στεγνώσουν, τα φόρεσαν.
Ήταν 23 Δεκεμβρίου 1955, μέρα ευτυχώς ηλιόλουστη και με θερμοκρασία κάπως ψηλή. Μια μέρα, την οποία οι τρείς αγωνιστές της ελευθερίας δεν θα ξεχάσουν ποτέ»
Σε λίγες ώρες θα ξημέρωναν τα πρώτα Χριστούγεννα του Αγώνα......


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
ΙΔΡΥΜΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΡΙΒΑ-ΔΙΓΕΝΗ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ Η ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Οριστικός είναι ο αποκλεισμός του κεφαλαίου για τη Γενοκτονία των Ποντίων από την εξεταστέα ύλη της Γ΄ Λυκείου. Σύμφωνα με την «απάντηση» του υπουργού Παιδείας, σε σχετική αναφορά που είχε καταθέσει ο βουλευτής Μάξιμος Χαρακόπουλος, η εξεταστέα-διδακτέα ύλη των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων της Γ΄ τάξης του Γενικού Λυκείου για το σχολικό έτος 2015-2016 καθορίζεται με την με αρ. 96080/Δ2/17-6-2015 Υ.Α. (ΦΕΚ Β΄1186)» και δεν υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω αλλαγών.

Από την πλευρά του, έντονα επικριτικός ήταν ο βουλευτής Λάρισας της Νέας Δημοκρατίας, Μάξιμος Χαρακόπουλος με αφορμή την αρνητική απάντηση του υπουργού Παιδείας, Νίκου Φίλη στην πρόταση επαναφοράς στην εξεταστέα ύλη της Γ΄ Λυκείου του σχετικού κεφαλαίου για τον παρευξείνιο Ελληνισμό.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Μάξιμος Χαρακόπουλος «η επιμονή του κυρίου Φίλη να απαλειφθεί το κεφάλαιο για τον Παρευξείνιο Ελληνισμό κατά τον 19ο και 20ό αιώνα από την εξεταστέα ύλη της Ιστορίας της Γ΄ Λυκείου, ώστε οι μαθητές να μην μαθαίνουν για τη γενοκτονία των Ποντίων και εν γένει των Χριστιανών της Ανατολής, δεν προκαλεί πλέον καμία εντύπωση.

»Η τοποθέτηση του κ. Λιάκου, ως επικεφαλής της επιτροπής για τις αλλαγές στην εκπαίδευση, που μεταξύ άλλων αναφέρει ως “τζιχαντιστές” τους “μακεδονομάχους” και οι δηλώσεις της αναπληρώτριας υπουργού κ. Αναγνωστοπούλου, ότι από τα ιστορικά βιβλία πρέπει να απαλειφθούν οι εθνικές αναφορές, επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, πιστή στη “γραμμή Ρεπούση”, έχει βάλει στόχο να “αλλάξει τα φώτα” και στην Ιστορία μας».
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είχε καταθέσει αίτημα της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών, η οποία μαζί με ποντιακούς φορείς σε παγκόσμιο επίπεδο είχε αντιδράσει έντονα και ζητούσε επανένταξη του συγκεκριμένου κεφαλαίου στην ύλη της Γ΄ Λυκείου. Η συγκεκριμένη ενότητα αντικαταστάθηκε στην εξεταστέα-διδακτέα ύλη από τα κεφάλαια «Η Ελληνική Οικονομία μετά την Επανάσταση» και «Η Ελληνική Οικονομία κατά τον 19ο αιώνα».


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
ΠΗΓΗ: http://www.pontos-news.gr/
http://www.defence-point.gr/news/?p=143774

ΠΟΣΟ ΠΙΘΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΝΑ ΓΙΝΕΙ...ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΣ «ΝΤΟΝΜΕ»;*

Γράφει ο Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος Δημοσιογράφος- Αμυντικός αναλυτής


Ντονμέ (Dönme) = προσήλυτος (τουρκική λέξη) 

Η είδηση φαίνεται να αιφνιδίασε πολλούς αλλά κανέναν από όσους ασχολούνται με τις εξελίξεις στο γεωγραφικό σύμπλοκο της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Η προσέγγιση μεταξύ Άγκυρας και Τελ Αβίβ δεν πραγματοποιείται επειδή το Ισραήλ αποφάσισε την άνευ όρων παράδοσή του στην τουρκική γεωστρατηγική, ούτε επιθυμεί να αποκτήσει τον ρόλο του γεωπολιτικού ντονμέ εντασσόμενο στο αναθεωρητικό πλαίσιο του νέο-οθωμανισμού, ως κράτος «γιουσουφάκι».


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ : http://aioniaellinikipisti.blogspot.gr/2015/12/blog-post_23.html

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Η ΑΠΡΟΚΛΗΤΗ ΑΔΕΛΦΟΚΤΟΝΟΣ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΚΑΙ Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΕΔΕΣ (21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1944)

Γράφει ο Φιλήστορος -Διαχειριστής του ιστολογίου
Θέματα Ελληνικής Ιστορίας


ΠΗΓΕΣ
-Αντιστρατήγου Χρ. Παπαδάτου, Εθνική Αντίσταση 1942-1945
-Ομαδικό έργο, Η απελευθέρωσις της Ελλάδος και τα μετά ταύτης γεγονότα, Εκδόσεις Γ.Ε.Σ.
-Κρις Γούντχάουζ, Το μήλο της έριδος, εκδόσεις Εξάντας
-ΚΚΕ, τα επίσημα κείμενα, τόμος πέμπτος 1942-1945
-Θέμης Μοσχάτος, η σύσκεψη των καπετανέων στην Λαμία

Όταν ξέσπασαν τα «Δεκεμβριανά» το 1944, ως γνωστόν, η Ελληνική Κυβέρνηση δεν είχε υπό τον άμεσο έλεγχο της κανένα τμήμα της Ελληνικής Επικράτειας πλην κάποιων οικοδομικών τετραγώνων γύρω από το ιστορικό ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετάνια».

 
ΕΠΙΜΕΤΡΟΝ
 
αφορμή για την σύνταξη του κειμένου αυτού, αποτελούν τα ψευδή στοιχεία που αναφέρονται στην wikipedia  στο σχετικό άρθρο για τον ΕΔΕΣ.
Ι.Β.Δ. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ : http://aioniaellinikipisti.blogspot.gr/2015/12/21-1944.html

22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1940 : Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΧΕΙΜΑΡΑΣ

Απόσπασμα απ’ το βιβλίο του Κωστή Χατζηαντωνίου, Η ΧΙΜΑΡΑ  
 
Μετά την απελευθέρωση των Αγίων Σαράντα στις 6 Δεκεμβρίου 1940, κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, του Λουκόβου στις 7 και του Πικέρασι (Πικέρνι) στις 8 του ίδιου μήνα, η 3η Μεραρχία του Ελληνικού Στρατού κινήθηκε βόρεια και στις 13 Δεκεμβρίου είχε φθάσει δυτικά και βορειοδυτικά του Μπόρσι, στην άριστα οχυρωμένη γραμμή, ύψωμα 613 – Μάλι ε Κηπαρόιτ – Μάλι ε Τζόρετ – αυχένας Κούτσι – Μάλι Ιτέρας που υπεράσπιζε η ιταλική μεραρχία Σιένα.
Το απόσπασμα Τσακαλώτου προώθησε το Ι/42 τάγμα στην περιοχή Φτέρα – Τζόρα για να αντικαταστήσει την Α΄ Ομάδα Αναγνωρίσεως, το δε ΙΙ/40 στον ορεινό όγκο Μάλι Ιτέρας για να εκβιάσει δι’ υπερκεράσεως τον αυχένα Κούτσι, με κατάληψη του όγκου της Παπαθιάς.
Στις 15 Δεκεμβρίου οι πρώτες επιθέσεις του 12ου Συντάγματος Πεζικού (Σ.Π.) κατά των υψωμάτων του Κηπαρού απέτυχαν.
Το ύψωμα 613 καταλήφθηκε τελικά, μέσα σε χιονοθύελλα και πολύνεκρο αγώνα εκ του συστάδην, στις 17 Δεκεμβρίου, με αποτέλεσμα ο εχθρός να εγκαταλείψει και το Μάλι Βάριτ βορειότερα. Στις 19 Δεκεμβρίου κατελήφθησαν, με βαριές απώλειες, από το 6ο Σ.Π. το στρατηγικής σημασίας ύψωμα Γκιάμι (βόρεια του Πανόρμου) και το ύψωμα Τσίπι (βόρεια του Πύλιουρι). Ανατολικότερα καταλαμβάνεται από το απόσπασμα Τσακαλώτου το ισχυρά οργανωμένο ύψωμα Μάλι ε Τζόρετ και ο αυχένας Κούτσι μετά από τριήμερο σκληρό αγώνα που απέφερε στη σημαία του 4ου Σ.Π. χρυσό αριστείο ανδρείας.
Το 6ο Σύνταγμα που ήλεγχε τις ανατολικές προσβάσεις του ορεινού όγκου του Κηπαρού (Μάλι Κηπαρόιτ) πριν προχωρήσει προς Χιμάρα, έταξε ένα τάγμα στο ύψωμα Τσίπι για να ελέγχει την οδό προς Πύλιουρι ενώ το δεύτερο τάγμα του βάδισε προς απελευθέρωση του χωριού.
Με τη διάνοιξη της κοιλάδας Σουσίτσα και του υψώματος Τσίπι (βορειοδυτικά της Χιμάρας) στις 21 Δεκεμβρίου, οι Ιταλοί αναγκάστηκαν να εκκενώσουν την πόλη της Χιμάρας το ίδιο βράδυ ενώ λίγο μακρύτερα απελευθερώνονταν το Πύλιουρι. Πλήθος αιχμαλώτων (ανάμεσα τους δύο αντισυνταγματάρχες) και άφθονο υλικό περιέρχονταν στα ελληνικά χέρια αν και οι Ιταλοί είχαν δηώσει και καταστρέψει φεύγοντας ότι μπορούσαν.
Τη νύχτα του Σαββάτου 22 Δεκεμβρίου 1940, ελληνικά τμήματα εισέρχονταν στο κάστρο του Ελληνισμού της Ηπείρου, στην αδούλωτη Χιμάρα και προχωρούσαν προς το Σκουταρά όπου οι Ιταλοί θα προβάλουν σθεναρή αντίσταση.
Ο Ελληνικός Στρατός εισήλθε στη Χιμάρα με οδηγούς πολλούς ντόπιους Έλληνες: Θανάσης Κούστας, Αντώνης Κοκκαβέσης, Σάββας Πρίφτης, Πολυμέρης Κολιάκης, Π. Μπολάνος, Ν. Μπελέρης, Γ. Δημογιάννης, Σ. Λυκόκας, Γ. Μπρίγκος, Γ. Δήμας, Δ. Ζώτος, Ν. Ντούκος, Γρ. Πρίφτης, Π. Γκόρος κ.α.
Παράλληλα Χιμαριώτες πήραν τα όπλα και ενίσχυσαν δυναμικά τον Ελληνικό Στρατό στις επιχειρήσεις.
Την Κυριακή το πρωί, μετά την πρώτη δοξολογία στην παλιά μονή του Αγίου Κοσμά, λαός και στρατός έψαλαν το «Χριστός Ανέστη» στους Άγιους Πάντες και ας ήταν παραμονές Χριστουγέννων. Ένας μεγάλος χορός αγκάλιασε ντόπιους και ελευθερωτές.


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
www.himara.gr

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ : ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ


Γράφει ο Νίκος Παπαγεωργίου
 
«Η υπερβολική ελευθερία, οδηγεί στην υπερβολική δουλεία άτομα και κοινωνία» (Πλάτων)

Ελευθερία είναι η μη δέσμευσης της ιδίας κινήσεως μιας οντότητας. Κατά τον εθνικισμό, ως ελευθερία ορίζεται η μη δέσμευσης της φυσικής κινήσεως της οντότητας, όπου ως φυσική κίνησης νοείται η δραστηριότης η ομόρροπος προς το συμφέρον της φυσικής κοινότητος εις την οποία ανήκει. Φυσική κοινότητα δε, είναι είτε η φυλή είτε το Έθνος.(Πολιτική Ορολογία, Δήμ. Ευαγγελίδης). «Ελευθερία χωρίς τάξιν και πειθαρχίαν είναι αναρχία» έλεγε ο εθνικός κυβερνήτης Ι. Μεταξάς. Με απλά λόγια μπορούμε να πούμε ότι «Στο εθνικό κράτος η ελευθερία του κάθε πολίτη τελειώνει εκεί όπου αρχίζει το συμφέρον του Έθνους».

Οι πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές μας με τους δημοκράτες είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Επομένως και στο θέμα της ελευθερίας, οι ιδεολογικές θέσεις μας απέχουν παρασάγγας από αυτές των δημοκρατών. Μας κατηγορούν εκτός των άλλων οι δημοκράτες εμάς τους εθνικιστές ότι στο Εθνικό κράτος δεν υπάρχει ελευθερία. Αντιθέτως στα δημοκρατικά καθεστώτα πιστεύουν και διακηρύττουν ότι ελευθερία υπάρχει σε όλες τις εκδηλώσεις των ενεργειών του πολίτη, που κατά το δημοκρατικό πολιτικό καθεστώς είναι οι γνωστές κατ’ ευφημισμό δημοκρατικές ελευθερίες. Οι δημοκράτες προσδιορίζουν την έννοια της ελευθερίας σύμφωνα με τα δικά τους θέλω και πιστεύω. Όλοι όμως οι δημοκράτες συμφωνούν, ότι πρωταρχικό σημείο αναφοράς στην δημοκρατία είναι η ελευθερία της γνώμης, και συνήθως αναφέρονται στα ατομικά δημοκρατικά δικαιώματα. Άρα κατά τους δημοκράτες η δημοκρατία είναι δικαίωμα....

Στο Εθνικό κράτος η ελευθερία είναι υποχρεωτική

Αντίθετα στο Εθνικό κράτος η ελευθερία είναι υποχρεωτική. Και για να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο το Εθνικό κράτος θεωρεί την ελευθερία του λαού, καθήκον, που εκφράζεται δια της κοινωνικής υποχρεώσεως κάθε ατόμου να ενεργεί σύμφωνα με αυτό που ωφελεί το σύνολο της κοινωνίας. Με όσα λοιπόν προαναφέραμε στο Εθνικό κράτος ο πολίτης είναι υποχρεωτικά ελεύθερος, ενώ αντίθετα στο δημοκρατικό καθεστώς είναι ελεύθερος δικαιωματικά. Πιστεύουμε λοιπόν, ή μάλλον είμαστε απόλυτα σίγουροι, ότι από τις δύο περιπτώσεις ελευθερίας που προαναφέραμε, αυτή την οποία υποστηρίζουμε εμείς οι Εθνικιστές, δηλαδή ο πολίτης να είναι υποχρεωτικά ελεύθερος και να πράττει ότι ωφελεί το σύνολον είναι η πλέον σωστή. Διότι όταν ωφελείται το σύνολο της κοινωνίας, ωφελείται και ο ίδιος ο πολίτης, ως μέρος του εθνικού κοινωνικού συνόλου. Αντίθετα στο δημοκρατικό καθεστώς όπου η ελευθερία ασκείται δικαιωματικά, ο κάθε πολίτης μπορεί ελεύθερα να συγκρούεται για τα δικαιώματα του, με άλλον πολίτη και από την σύγκρουση αυτή άλλοι να βγαίνουν ωφελημένοι και άλλοι ζημιωμένοι. Φυσικά από την σύγκρουση αυτή των δικαιωμάτων στην δημοκρατία, ζημιωμένος θα βγει ο οικονομικά ασθενέστερος. Επομένως στο δημοκρατικό καθεστώς ωφελημένοι πάντα βγαίνουν οι οικονομικά εύρωστοι και ζημιωμένοι αυτοί οι οποίοι δεν έχουν οικονομική ευρωστία....

Στην δικαιωματική ελευθερία ωφελούνται οι οικονομικά δυνατοί

Επομένως, εις την ελευθερία που είναι δικαιωματική, ωφελούνται πάντα οι δυνατοί. Δηλαδή υπερισχύει η ελίτ του πλούτου, οι κεφαλαιοκράτες οι οποίοι έχουν την δυνατότητα λόγω αυτής της ιδιότητας τους, να υπερισχύουν και να καταπιέζουν τους οικονομικά ασθενέστερους. Και όλα αυτά προκειμένου να αυξήσουν τον κερδοσκοπικό τους πλούτο μέσα από την δικαιωματική ελευθερία που τους επιτρέπει το καθεστώς της δημοκρατίας. Αντίθετα στο Εθνικό κράτος όπου η ελευθερία θεωρείται καθήκον εκεί υπάρχουν μόνο ωφελημένοι. Και συμβαίνει αυτό διότι δεν υπάρχει σύγκρουση δικαιωμάτων των πολιτών αφού κάθε πολίτης ελεύθερα προσπαθεί για την ωφέλεια του συνόλου οπότε ωφελείται και ο ίδιος. Στο εθνικό κράτος υπάρχει αγαστή συνεργασία παραγωγικού κεφαλαίου και εργαζομένων κάτω από την υψηλή εποπτεία του κράτους. Το οποίο παρεμβαίνει κατασταλτικά μόνο σε τυχόν διαφορές που μπορούν να προκύψουν και οι οποίες επιλύονται προς το συμφέρον και των δύο μερών. Σύμφωνα λοιπόν με όσα προαναφέραμε μεταξύ Εθνικού κράτους και δημοκρατικού καθεστώτος υπάρχει χαώδης διαφορά ως αναφορά την ελευθερία των πολιτών.

Η ελευθερία δεν μπορεί να βλάπτει το κράτος

Ο άνθρωπος μέσα στις αναγκαιότητες της προσωπικής του ζωής περιλαμβάνει και την προσπάθεια για την κατάκτηση της προσωπικής του ελευθερίας. Πρέπει να έχει ελευθερία, να σκέπτεται, να επιχειρεί. Να μπορεί να ενεργεί για την ανάπτυξη της κοινωνίας. Όλα αυτά τα παρέχει το Εθνικό κράτος μέσα από την υποχρεωτική ελευθερία. Μία μόνο ελευθερία δεν μπορεί να επιτρέψει, αυτήν η οποία θα βλάψει τον λαό, το κράτος, το έθνος. Στην δημοκρατία μέσω της δικαιωματικής ελευθερίας οι εξουσιαστές προσπαθούν να παρασύρουν τον λαό και να τον οδηγήσουν στην ασυδοσία. Ο άνθρωπος οδηγείται στην εξάρτηση από την κομματοκρατία και η προσωπικότητα του υποδουλώνεται στην εκάστοτε τυχούσα κοινοβουλευτική πλειοψηφία....

Το εθνικό κράτος κτυπώντας τις διχόνοιες μεταξύ των πολιτών δεν τους στερεί την ελευθερία. Διότι εάν οι πολίτες μισούνται και εξοντώνονται μεταξύ τους τότε αυτή η ελευθερία ας μας λείπει. Άλλωστε αυτό συμβαίνει στα δημοκρατικά καθεστώτα που οδηγούν τα κράτη στην υποδούλωση και την εξαθλίωση. Ελευθερία πολιτική σημαίνει να έχεις την κυβέρνηση εκείνη η οποία θα εκπροσωπεί όλα τα μέλη της κοινωνίας και όχι μια μικρή μερίδα κάθε φορά της ολότητας. Ένας λαός είναι πραγματικά ελεύθερος και κυρίαρχος όταν κατορθώσει να καταπνίξει τις επιθυμίες του χάριν του εθνικού κοινωνικού συμφέροντος. Διαφορετικά σε αυτό το κράτος με το πρόσχημα της ελευθερίας, ο λαός του θα υποδουλωθεί στα προσωπικά του πάθη στην αναρχία και την ασυδοσία. Τελειώνουμε με τα λόγια του Σοφοκλή: «Ένα κράτος, όπου η αυθάδεια και η ελευθερία τού να κάνει κανείς ότι θέλει μένουν ατιμώρητα, μπορεί να είναι κανένας σίγουρος γι’ αυτό, ότι μετά από ένα ευτυχισμένο ταξίδι τελειώνει βυθισμένο μέσα στην άβυσσο».... 
 

ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ