Γράφει ο Ιωάννης Φριτζαλάς
Ιστορικός - Γεωπολιτικός Αναλυτής
Ἓνα ἀπό τά κυριότερα ὃπλα τακτικῆς, εἲτε στό πεδίο τῆς μάχης, εἲτε στό διπλωματικό πεδίο εἶναι ὁ ἀποπροσανατολισμός, πρωτίστως τοῦ ἀντιπάλου καί δευτερευόντως τῆς κοινῆς γνώμης. Τήν ὣρα πού ὃλα τά βέμματα διεθνῶς εἶναι στραμμένα στήν ἑλληνική κρίση, οἱ ἂγρυπνοι οἰκονομικοί δολοφόνοι συνεχίζουν ἀβίαστα τήν ἐφαρμογή τοῦ σχεδίου τῆς «εὐρωπαϊκῆς ὁλοκληρώσεως», στό πλαίσιο τῆς γερμανικῆς ἐπικυριαρχίας. Οἱ συναντήσεις τῆς Μέρκελ μέ τούς ἡγέτες Κοσυφοπεδίου, Ἀλβανίας, Σερβίας καί Βοσνίας - οἱ ὁποῖες πέρασαν παντελῶς ἀπαρατήρητες - ἀναδεικνύουν τίς γερμανικές βλέψεις γιά τήν ἀπόλυτη χειραγώγηση τῶν Βαλκανίων. Ὁ σπόρος πού φύτεψαν οἱ νατοϊκοί βομβαρδισμοί καί ἡ διάλυση τῆς Γιουγκοσλαβίας ἀποδίδουν πλέον καρπούς. Ὁ μετασχηματισμός τῶν Βαλκανίων ἒχει ἢδη ξεκινήσει καί ἡ πλήρης εὐρωπαϊκή ὑποταγή περνᾶ ἀπό την πλήρωση τῆς τοποστρατηγικῆς τρύπας τῶν Βαλκανίων. Ἡ Μέρκελ πλέον ἀπαιτεῖ τήν συμπόρευση Σερβίας, Βοσνίας καί Κοσσυφοπεδίου καί τήν ἃρση τῶν μεταξύ τους προκαταλήψεων, μέ σκοπό τήν ἒνταξη τοῦ συνόλου τῶν Βαλκανίων στην «εὐρωπαϊκή οἰκογένεια». Δηλαδή, "σᾶς χωρίσαμε για νά σᾶς ἑνώσουμε ξανά, ὑπό τούς δικούς μας ὃρους."
Ἐπί τοῦ πρακτέου, κράτη πάμφτωχα, ἑτερόκλητα μέ τό εὐρωπαϊκό κεκτημένο καί ἐκολλαπτήρια αἱμοσταγῶν φονταμενταλιστῶν (Ἀλβανία, Κοσσυφοπέδιο, Βοσνία, Π.Γ.Δ.Μ.) θά ἐπιβληθοῦν ἀπό τήν Γερμανία σέ αὐτή την κίβδηλη ἓνωση, ἐφ’ ὃσον αὐτό ἐπιτάσσει ἡ ἀπαρέγκλιτη ὑλοποίηση τῶν γερμανικῶν οἰκονομικῶν, βιομηχανικῶν καί γεωστρατηγικῶν ἐπιδιώξεων.
Ἡ στρατηγική ἀποδόμηση τῆς Ἑλλάδος ἀποτέλεσε τήν ἀναγκαία θεμελίωση τοῦ νεοναζιστικοῦ - δῆθεν εὐρωπαϊκοῦ - οἰκοδομήματος καί μεθοεδεύτηκε σέ μία λογική preemptive war, τήν ἲδια στιγμή πού ὃλα τά ὃμορα - καί ἐχθρικά πρός τόν Ἑλληνισμό - κράτη ἐνισχύονται σκανδαλωδώς. Ὃλα αὐτά θά πρέπει νά μᾶς προβληματίζουν ἐξαιρετικά, εἰδικά στήν Βόρειο Ἑλλάδα, ὃπου ἡ ἐπίκληση τῆς λογικῆς τῆς «συλλογικῆς εὐθύνης» ἀπό τούς δουρείους ἳππους τῆς γερμανικῆς ἐπικυριαρχίας (πρβλ. FUEN), ἀφαιροῦν τήν ἀποκλειστικότητα τοῦ μειονοτικοῦ προβλήματος ἀπό τήν Θράκη καί τό μεταφέρουν σέ ἓνα εὐρύτερο πεδίο, τό ὁποῖο ἒχει ἐπιλεχθεῖ ὡς ξεχωριστή ψηφίδα στό ψηφιδωτό πού σχηματίζει ἡ Νέα Τάξη στα Βαλκάνια.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Ιστορικός - Γεωπολιτικός Αναλυτής
Ἓνα ἀπό τά κυριότερα ὃπλα τακτικῆς, εἲτε στό πεδίο τῆς μάχης, εἲτε στό διπλωματικό πεδίο εἶναι ὁ ἀποπροσανατολισμός, πρωτίστως τοῦ ἀντιπάλου καί δευτερευόντως τῆς κοινῆς γνώμης. Τήν ὣρα πού ὃλα τά βέμματα διεθνῶς εἶναι στραμμένα στήν ἑλληνική κρίση, οἱ ἂγρυπνοι οἰκονομικοί δολοφόνοι συνεχίζουν ἀβίαστα τήν ἐφαρμογή τοῦ σχεδίου τῆς «εὐρωπαϊκῆς ὁλοκληρώσεως», στό πλαίσιο τῆς γερμανικῆς ἐπικυριαρχίας. Οἱ συναντήσεις τῆς Μέρκελ μέ τούς ἡγέτες Κοσυφοπεδίου, Ἀλβανίας, Σερβίας καί Βοσνίας - οἱ ὁποῖες πέρασαν παντελῶς ἀπαρατήρητες - ἀναδεικνύουν τίς γερμανικές βλέψεις γιά τήν ἀπόλυτη χειραγώγηση τῶν Βαλκανίων. Ὁ σπόρος πού φύτεψαν οἱ νατοϊκοί βομβαρδισμοί καί ἡ διάλυση τῆς Γιουγκοσλαβίας ἀποδίδουν πλέον καρπούς. Ὁ μετασχηματισμός τῶν Βαλκανίων ἒχει ἢδη ξεκινήσει καί ἡ πλήρης εὐρωπαϊκή ὑποταγή περνᾶ ἀπό την πλήρωση τῆς τοποστρατηγικῆς τρύπας τῶν Βαλκανίων. Ἡ Μέρκελ πλέον ἀπαιτεῖ τήν συμπόρευση Σερβίας, Βοσνίας καί Κοσσυφοπεδίου καί τήν ἃρση τῶν μεταξύ τους προκαταλήψεων, μέ σκοπό τήν ἒνταξη τοῦ συνόλου τῶν Βαλκανίων στην «εὐρωπαϊκή οἰκογένεια». Δηλαδή, "σᾶς χωρίσαμε για νά σᾶς ἑνώσουμε ξανά, ὑπό τούς δικούς μας ὃρους."
Ἐπί τοῦ πρακτέου, κράτη πάμφτωχα, ἑτερόκλητα μέ τό εὐρωπαϊκό κεκτημένο καί ἐκολλαπτήρια αἱμοσταγῶν φονταμενταλιστῶν (Ἀλβανία, Κοσσυφοπέδιο, Βοσνία, Π.Γ.Δ.Μ.) θά ἐπιβληθοῦν ἀπό τήν Γερμανία σέ αὐτή την κίβδηλη ἓνωση, ἐφ’ ὃσον αὐτό ἐπιτάσσει ἡ ἀπαρέγκλιτη ὑλοποίηση τῶν γερμανικῶν οἰκονομικῶν, βιομηχανικῶν καί γεωστρατηγικῶν ἐπιδιώξεων.
Ἡ στρατηγική ἀποδόμηση τῆς Ἑλλάδος ἀποτέλεσε τήν ἀναγκαία θεμελίωση τοῦ νεοναζιστικοῦ - δῆθεν εὐρωπαϊκοῦ - οἰκοδομήματος καί μεθοεδεύτηκε σέ μία λογική preemptive war, τήν ἲδια στιγμή πού ὃλα τά ὃμορα - καί ἐχθρικά πρός τόν Ἑλληνισμό - κράτη ἐνισχύονται σκανδαλωδώς. Ὃλα αὐτά θά πρέπει νά μᾶς προβληματίζουν ἐξαιρετικά, εἰδικά στήν Βόρειο Ἑλλάδα, ὃπου ἡ ἐπίκληση τῆς λογικῆς τῆς «συλλογικῆς εὐθύνης» ἀπό τούς δουρείους ἳππους τῆς γερμανικῆς ἐπικυριαρχίας (πρβλ. FUEN), ἀφαιροῦν τήν ἀποκλειστικότητα τοῦ μειονοτικοῦ προβλήματος ἀπό τήν Θράκη καί τό μεταφέρουν σέ ἓνα εὐρύτερο πεδίο, τό ὁποῖο ἒχει ἐπιλεχθεῖ ὡς ξεχωριστή ψηφίδα στό ψηφιδωτό πού σχηματίζει ἡ Νέα Τάξη στα Βαλκάνια.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου