Πηγή:Εισαγωγή στην Βιοπολιτική (Το Εθνικό Δόγμα)
εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις
Η εναργέστερη εκδήλωσι του ανθρώπου στην Γή είναι ο χωρισμός σε Κράτη, η
διαίρεσι σε Έθνη.Οι έννοιες Έθνος και Κράτος βέβαια δεν συμπίπτουν,
αλλά η ανθρωπότης είχε πάντοτε σαφή την τάσι της διαιρέσεώς της.Ολόκληρη
η Ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο, παρά σχέσεις, αγώνες,πόλεμοι μεταξύ
ανθρωπίνων ομάδων, που ονομάζονται Έθνη η Κράτη. Ή Ιστορία φυσικά
διδάσκει, ότι τα Κράτη συχνά αλλάζουν μέσα στο χρόνο,όχι μόνον ως πρός
την έκτασι και τα σύνορά τους, ούτς ακόμη και ώς πρός την ονομασία η το
πολίτευμά τους, αλλά καμμιά φορά αλλάζουν επί πλέον και ως πρός τους
λαούς που περιλαμβάνουν. Εν τούτοις φαίνεται, ότι υπάρχει κάτι το
σταθερό, που δεν αλλάζει η τουλάχιστον δεν αλλάζει κατά τρόπο
αντιληπτό:οι λαοί, τα έθνη.Στούς λαούς δηλαδή παρατηρούμε μιά διαχρονική
σταθερότητα, η οποία είναι εκπληκτική.
Τι είναι Λαός και τι Έθνος;
Λαός είναι μία μεγάλη ομάς ανθρώπων, η οποία συνοικεί σε ένα ευρύτερο αλλά ορισμένο, γεωγραφικό χώρο επί σειρά γενεών.Αυτή η συνοίκησι έχει ώς αποτέλεσμα να συνάπτονται γάμοι πάντοτε μεταξύ των ανθρώπων της ίδιας ομάδος και, άρα, τα άτομα ολοκλήρου του λαού να είναι μεταξύ τους συγγενή. Η συγγένεια λοιπόν χαρακτηρίζει τα άτομα ενός Λαού.
Η έννοια του Έθνους είναι ευρύτερη της έννοιας Λαός και κατά χώρο και κατά χρόνο. Ενώ δηλαδή Λαός είναι μιά ομάς συγγενών ανθρώπων, η οποία κατοικεί μία συγκεκριμένη συνήθως εποχή ένα συγκεκριμένο χώρο, το Έθνος θεωρείται ως μία συγκεκριμένη αλυσίδα συγγενών ανθρώπων, οι οποίοι έζησαν παλαιότερα, σήμερα ζούν τα τέκνα τους και αύριο οι απόγονοί τους, όλοι δε αυτοί όχι κατ΄ανάγκην σε ένα και τον αυτό χώρο.Επομένως η έννοια του Έθνους προβάλλει την έννοια της Συγγεννείας εντονώτερα, αφού την βλέπει υπό την διαχρονική της διάστασι και χωρίς συγκεκριμένο χώρο ζωής.Δεν είναι λίγα πράγματι τα παραδείγματα Εθνών διασκορπισμένων σε πολλούς χώρους, τα οποία εν τούτοις διατήρησαν την συνείδησι της συγγενείας τους, δηλαδή την εθνική τους συνείδησι. Άλλο ζήτημα είναι, μέχρι ποιού σημείου μπορεί να αντέξει ένα έθνος σε τέτοια διασπορά.
Εκείνο το οποίο όμως συνάγεται, είναι ότι η Συγγένεια δημιουργεί de facto ισχυρότατους δεσμούς, αφού αυτή είναι η αιτία της εθνικής σταθερότητας μέσα στο χρόνο. Διότι, αν κάτι αποτελεί πραγματική Δύναμι στην ανθρώπινη ιστορία, αυτό υπήρξε πάντοτε η Εθνική Συνείδησι.
''Ό,τι έγινε ώς τώρα μέσα στήν Ιστορία, έγινε με τα έθνη και από τα έθνη'' τονίζει ο φιλόσοφος Ι.Θεοδωρακόπουλος.
Στην επιστήμη της Κοινωνιοβιολογίας υπήρξε ένα σηματικό συμπέρασμα : ότι πράγματι η Συγγένεια δημιουργεί την ομαδοποίηση και την κοινωνικότητα, αποτελεί δε αυτή τό θεμέλιο της όλης δομής των κοινωνιών.
Και εδώ πρέπει να θυμηθούμε τον μεγάλο φιλόσοφο Αριστοτέλη, ο οποίος πρίν τόσους αιώνες είχε καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα, ότι δηλαδή μόνος πραγματικός συνεκτικός δεσμός των κοινωνιών είναι η Συγγένεια.Έγραφε λοιπόν ο Αριστοτέλης:''Για να συστηθεί μία πολιτεία δεν αρκούν ούτε η επί το αυτό κατοικία ούτε το να μην αδικούν οι πολίτες ο ένας τον άλλον ούτε οι εμπορικές σχέσεις. Αυτά είναι απαραίτητα για να υπάρξη μία πολιτεία, αλλά και όταν υπάρξουν, δεν υπάρχει μια πολιτεία.Πολιτεία είναι λοιπόν η κοινωνική ένωσις των συγγενικών ομάδων, χάριν τελείου και αυτάρκους βίου'' (Αριστοτέλους Πολιτικά 1280β 32-45)
Η Κοινωνιοβιολογία, της οποίας θεμελιωτής υπήρξε ο Κόνραντ Λόρεντς (βραβείο Νόμπελ) έχει διαπιστώσει, ότι στα ζώα και στον άνθρωπο υπάρχει εκ γενετής δεδομένο το αίσθημα του διαχωρισμού στους ''δικούς μας''και στους ''άλλους''.Η ομαδοποίηση με τους συγγενείς σημαίνει αυτομάτος συνεργασία με αυτούς και άπωσι πρός τους άλλους -ακόμη δέ και επιθετικότητα.Πολλές έρευνες κοινωνιοβιολόγων στον χώρο των ζώων, και κυρίως των γοριλλών-έχουν αποδείξει ότι η επιθετικότης είναι ενστικτώδες χαρακτηριστικό τών όντων. Ήδη από τον περασμένο αιώνα είχε επισημανθή τούτο απο τον πολύν Χέρμπερτ Σπένσερ ''Τόσο τα πρωτόγονα φύλα, όσο και οι πολιτισμένες κοινωνίες έπρεπε πάντοτε να αμύνονται πρός τα έξω και να συσφίγγονται πρό τα μέσα: Εχθρότης πρός τα έξω και φιλία μεταξύ τους.Έτσι τα μέλη τους απέκτησαν την διπλή αυτή αντίληψι και κατευθυντήρια θέσι''.
Αυτό το πνεύμα της ομαδικότητας με τους συγγενείς συντοπίτες και της απώσεως πρός τους ξένους έχει ώς επακόλουθα τον κλειστό κοινωνικό βίο κάθε ομάδος και τον σχηματισμό κράτους.Έτσι η Ομάς με την ενδογαμία της γίνεται προοδευτικά συνεχώς ομοιογενέστερη και διαπλάθονται ιδιαίτερη γλώσσα συννενοήσεως και ιδιαίτερα ήθη.Δημιουργείται δηλαδή το Έθνος, η εθνική του γλώσσα και τα ήθη και έθιμά του.
Ταυτόχρονα όμως δημιουργείται και η Εθνική Φυλή.
Τι είναι Φυλή; Για να το εξηγήσουμε με απλό εισαγωγικό τρόπο, θα πρέπει να ανατρέξουμε στην βιολογική βάσι της Συγγενείας. Είπαμε δηλαδή ότι η Ομάς έχει ενδογαμία, πράγμα που σημαίνει σύναψι γάμων πάντοτε μεταξύ ατόμων της ίδιας Ομάδος.
Όπως μας λέγει η Κοινωνιοβιολογία, η ομαδοποίησι έχει ως σκοπό την καλλίτερη δυνατή αξιοποίηση του βιωτικού περιβάλλοντος, το οποίο όμως δια της Επιλογής λίγο-λίγο μορφοποιεί την Ομάδα.Έχουμε δηλαδή από τη μία πλευρά τον βιολογικό νόμο της Κληρονομικότητος και απο την άλλη τον νόμο της Επιλογής.Αποτέλεσμα του συνδιασμού τους είναι διαφοροποίησι των Φυλών.Κάθε φυλή χαρακτηρίζεται τότε από την ομοιότητα των ατόμων της,αλλά και απο την διαφοροποίησί της από άτομα άλλων φυλών.
Φυλή είναι λοιπόν ομάς ατόμων συνδεομένων δια συγγενείας ομοιαζόντων σωματικώς, πνευματικώς και ψυχικώς, διαφερόντων δε περισσότερο η λιγότερο από άλλες αντίστοιχες ομάδες.Αυτή η κοινότης των πνευματικών και ψυχικών χαρακρητιστικών των ατόμων μιάς φυλής συμβάλει στην χάλκευσι των κοινών ηθών και εθίμων, αλλά και της αλληλοκατανοήσεως των ατόμων μεταξύ τους.Αυτό δε το κοινό πνεύμα που χαρακτηρίζει την Ομάδα-Φυλή, αποτελεί την σημαντικότερη αιτία της συσφίγξεως της εθνικής συνειδήσεως, δηλαδή τον θεμέλιο λίθο επί του οποίου οικοδομείται το Έθνος.
Δεν υπάρχει Έθνος συγκείμενο από ετερογενή άτομα. Έθνος δηλαδή χωρίς φυλετική υπόστασι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει.Άνθρωποι διαφόρου καταγωγής συγκατοικούντες σε ένα τόπο αποτελούν Πληθυσμό και τίποτε περισσότερο. Η λέξις ''έθνος'' στα ελληνικά προέρχεται απο την λέξι ''έθω'' προϋποθέτει δηλαδή κοινά ήθη, αποτέλεσμα πάντοτε κοινής καταγωγής.
Η φυλή είναι λοιπόν πράγματι η ρίζα του Έθνους.Η συγγένεια, η ομοιότης των σωμάτων και ψυχών, το κοινό Πνεύμα, τα οποία χαρακτηρίζουν-και μάλιστα διαχρονικώς-τα άτομα μιάς φυλής, όπως επίσης και η αντίστοιχη διαδοροποίησί τους από άλλες ανθρώπινες ομάδες, αποτελούν την εθνική ιδιοσυστασία.
Η ύπαρξη φυλετικής ομοιογενείας (έστω και σχετικής) αποτελεί-όπως λέμε στην μαθηματική γλώσσα-αναγκαία, αλλ΄όχι και ικανή συνθήκη για την ύπαρξι Έθνους. Η φυλή αποτελεί την ρίζα του Έθνους απαιτείται-πέραν της φυλετικής ομοιογενείας-και η εθνική συνείδησι.
Χωρίς φυλή δεν υπάρχει εθνική συνείδησι.Δυνατόν να υπάρχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ των πολιτών από την συγκατοίκησι, δυαντόν να τους διέπουν κοινοί νόμοι υπό ενιαία κρατική αρχή.Αλλά αγάπη και ομοψυψία δεν υπάρχει μεταξύ τους, όταν δεν έχουν δεσμούς συγγενικούς, όταν δηλαδή δεν έχουν το ίδιο αίμα.Εθνική συνείδησι είναι αδιανόητη σε σύνολο φυλετικώς ετερογενές.
Για την ύπαρξι Έθνους και εθνικής συνειδήσεως απαιτείται όμως επί πλέον κοινή ιστορία του λαού-προερχόμενη από την ύπαρξη κοινού Κράτους, με ενιαίο παρελθόν και μοίρα-και κοινός πολιτισμός-ο οποίος προϋποθέτει κοινή γλώσσα.Κατά τον Ηρόδοτο, απαιτούνται το ''όμαιμον, το ομόγλωσσον, τα όμοια ήθη, τα κοινά ιερά και αι θυσίαι'' δηλαδή φυλετική ταυτότης, ομογλωσσία και ομοθρησκεία.Εν τούτοις το όμαιμον παρωθεί ένα λαό στην σύστασι Κράτους-άρα και στην δημιουργία κοινής ιστορίας.Το ''όμαιμον'' είναι ακόμη η κυρία αιτία της ομογλωσσίας, των κοινών ηθών και συχνά της ομοθρησκείας, όπως και της δομήσεως ενιαίου πολιτισμού.Άρα, το όμαιμον αποτελεί όντως την αναγκαία συνθήκη για την ύπαρξη Έθνους.
Ο Άγγελος Σικελιανός είχε διακηρύξει : ''Η Ιδέα του Έθνους πρέπει μέσα μας να ξαναπάρει ακέραια την μοναχή αυθεντική, την πιό βαθιά Ελληνική της εκδοσή, εκδοχή ως μιάς κοινωνίας κατά βάθος ομοαίματων ανθρώπων, συνδεμένων απ΄το ίδιο χώμα, από την ίδια γλώσσα κι απ΄τους ίδιους μακρινότατους ιστορικούς αγώνες''
Τι είναι Λαός και τι Έθνος;
Λαός είναι μία μεγάλη ομάς ανθρώπων, η οποία συνοικεί σε ένα ευρύτερο αλλά ορισμένο, γεωγραφικό χώρο επί σειρά γενεών.Αυτή η συνοίκησι έχει ώς αποτέλεσμα να συνάπτονται γάμοι πάντοτε μεταξύ των ανθρώπων της ίδιας ομάδος και, άρα, τα άτομα ολοκλήρου του λαού να είναι μεταξύ τους συγγενή. Η συγγένεια λοιπόν χαρακτηρίζει τα άτομα ενός Λαού.
Η έννοια του Έθνους είναι ευρύτερη της έννοιας Λαός και κατά χώρο και κατά χρόνο. Ενώ δηλαδή Λαός είναι μιά ομάς συγγενών ανθρώπων, η οποία κατοικεί μία συγκεκριμένη συνήθως εποχή ένα συγκεκριμένο χώρο, το Έθνος θεωρείται ως μία συγκεκριμένη αλυσίδα συγγενών ανθρώπων, οι οποίοι έζησαν παλαιότερα, σήμερα ζούν τα τέκνα τους και αύριο οι απόγονοί τους, όλοι δε αυτοί όχι κατ΄ανάγκην σε ένα και τον αυτό χώρο.Επομένως η έννοια του Έθνους προβάλλει την έννοια της Συγγεννείας εντονώτερα, αφού την βλέπει υπό την διαχρονική της διάστασι και χωρίς συγκεκριμένο χώρο ζωής.Δεν είναι λίγα πράγματι τα παραδείγματα Εθνών διασκορπισμένων σε πολλούς χώρους, τα οποία εν τούτοις διατήρησαν την συνείδησι της συγγενείας τους, δηλαδή την εθνική τους συνείδησι. Άλλο ζήτημα είναι, μέχρι ποιού σημείου μπορεί να αντέξει ένα έθνος σε τέτοια διασπορά.
Εκείνο το οποίο όμως συνάγεται, είναι ότι η Συγγένεια δημιουργεί de facto ισχυρότατους δεσμούς, αφού αυτή είναι η αιτία της εθνικής σταθερότητας μέσα στο χρόνο. Διότι, αν κάτι αποτελεί πραγματική Δύναμι στην ανθρώπινη ιστορία, αυτό υπήρξε πάντοτε η Εθνική Συνείδησι.
''Ό,τι έγινε ώς τώρα μέσα στήν Ιστορία, έγινε με τα έθνη και από τα έθνη'' τονίζει ο φιλόσοφος Ι.Θεοδωρακόπουλος.
Στην επιστήμη της Κοινωνιοβιολογίας υπήρξε ένα σηματικό συμπέρασμα : ότι πράγματι η Συγγένεια δημιουργεί την ομαδοποίηση και την κοινωνικότητα, αποτελεί δε αυτή τό θεμέλιο της όλης δομής των κοινωνιών.
Και εδώ πρέπει να θυμηθούμε τον μεγάλο φιλόσοφο Αριστοτέλη, ο οποίος πρίν τόσους αιώνες είχε καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα, ότι δηλαδή μόνος πραγματικός συνεκτικός δεσμός των κοινωνιών είναι η Συγγένεια.Έγραφε λοιπόν ο Αριστοτέλης:''Για να συστηθεί μία πολιτεία δεν αρκούν ούτε η επί το αυτό κατοικία ούτε το να μην αδικούν οι πολίτες ο ένας τον άλλον ούτε οι εμπορικές σχέσεις. Αυτά είναι απαραίτητα για να υπάρξη μία πολιτεία, αλλά και όταν υπάρξουν, δεν υπάρχει μια πολιτεία.Πολιτεία είναι λοιπόν η κοινωνική ένωσις των συγγενικών ομάδων, χάριν τελείου και αυτάρκους βίου'' (Αριστοτέλους Πολιτικά 1280β 32-45)
Η Κοινωνιοβιολογία, της οποίας θεμελιωτής υπήρξε ο Κόνραντ Λόρεντς (βραβείο Νόμπελ) έχει διαπιστώσει, ότι στα ζώα και στον άνθρωπο υπάρχει εκ γενετής δεδομένο το αίσθημα του διαχωρισμού στους ''δικούς μας''και στους ''άλλους''.Η ομαδοποίηση με τους συγγενείς σημαίνει αυτομάτος συνεργασία με αυτούς και άπωσι πρός τους άλλους -ακόμη δέ και επιθετικότητα.Πολλές έρευνες κοινωνιοβιολόγων στον χώρο των ζώων, και κυρίως των γοριλλών-έχουν αποδείξει ότι η επιθετικότης είναι ενστικτώδες χαρακτηριστικό τών όντων. Ήδη από τον περασμένο αιώνα είχε επισημανθή τούτο απο τον πολύν Χέρμπερτ Σπένσερ ''Τόσο τα πρωτόγονα φύλα, όσο και οι πολιτισμένες κοινωνίες έπρεπε πάντοτε να αμύνονται πρός τα έξω και να συσφίγγονται πρό τα μέσα: Εχθρότης πρός τα έξω και φιλία μεταξύ τους.Έτσι τα μέλη τους απέκτησαν την διπλή αυτή αντίληψι και κατευθυντήρια θέσι''.
Αυτό το πνεύμα της ομαδικότητας με τους συγγενείς συντοπίτες και της απώσεως πρός τους ξένους έχει ώς επακόλουθα τον κλειστό κοινωνικό βίο κάθε ομάδος και τον σχηματισμό κράτους.Έτσι η Ομάς με την ενδογαμία της γίνεται προοδευτικά συνεχώς ομοιογενέστερη και διαπλάθονται ιδιαίτερη γλώσσα συννενοήσεως και ιδιαίτερα ήθη.Δημιουργείται δηλαδή το Έθνος, η εθνική του γλώσσα και τα ήθη και έθιμά του.
Ταυτόχρονα όμως δημιουργείται και η Εθνική Φυλή.
Τι είναι Φυλή; Για να το εξηγήσουμε με απλό εισαγωγικό τρόπο, θα πρέπει να ανατρέξουμε στην βιολογική βάσι της Συγγενείας. Είπαμε δηλαδή ότι η Ομάς έχει ενδογαμία, πράγμα που σημαίνει σύναψι γάμων πάντοτε μεταξύ ατόμων της ίδιας Ομάδος.
Όπως μας λέγει η Κοινωνιοβιολογία, η ομαδοποίησι έχει ως σκοπό την καλλίτερη δυνατή αξιοποίηση του βιωτικού περιβάλλοντος, το οποίο όμως δια της Επιλογής λίγο-λίγο μορφοποιεί την Ομάδα.Έχουμε δηλαδή από τη μία πλευρά τον βιολογικό νόμο της Κληρονομικότητος και απο την άλλη τον νόμο της Επιλογής.Αποτέλεσμα του συνδιασμού τους είναι διαφοροποίησι των Φυλών.Κάθε φυλή χαρακτηρίζεται τότε από την ομοιότητα των ατόμων της,αλλά και απο την διαφοροποίησί της από άτομα άλλων φυλών.
Φυλή είναι λοιπόν ομάς ατόμων συνδεομένων δια συγγενείας ομοιαζόντων σωματικώς, πνευματικώς και ψυχικώς, διαφερόντων δε περισσότερο η λιγότερο από άλλες αντίστοιχες ομάδες.Αυτή η κοινότης των πνευματικών και ψυχικών χαρακρητιστικών των ατόμων μιάς φυλής συμβάλει στην χάλκευσι των κοινών ηθών και εθίμων, αλλά και της αλληλοκατανοήσεως των ατόμων μεταξύ τους.Αυτό δε το κοινό πνεύμα που χαρακτηρίζει την Ομάδα-Φυλή, αποτελεί την σημαντικότερη αιτία της συσφίγξεως της εθνικής συνειδήσεως, δηλαδή τον θεμέλιο λίθο επί του οποίου οικοδομείται το Έθνος.
Δεν υπάρχει Έθνος συγκείμενο από ετερογενή άτομα. Έθνος δηλαδή χωρίς φυλετική υπόστασι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει.Άνθρωποι διαφόρου καταγωγής συγκατοικούντες σε ένα τόπο αποτελούν Πληθυσμό και τίποτε περισσότερο. Η λέξις ''έθνος'' στα ελληνικά προέρχεται απο την λέξι ''έθω'' προϋποθέτει δηλαδή κοινά ήθη, αποτέλεσμα πάντοτε κοινής καταγωγής.
Η φυλή είναι λοιπόν πράγματι η ρίζα του Έθνους.Η συγγένεια, η ομοιότης των σωμάτων και ψυχών, το κοινό Πνεύμα, τα οποία χαρακτηρίζουν-και μάλιστα διαχρονικώς-τα άτομα μιάς φυλής, όπως επίσης και η αντίστοιχη διαδοροποίησί τους από άλλες ανθρώπινες ομάδες, αποτελούν την εθνική ιδιοσυστασία.
Η ύπαρξη φυλετικής ομοιογενείας (έστω και σχετικής) αποτελεί-όπως λέμε στην μαθηματική γλώσσα-αναγκαία, αλλ΄όχι και ικανή συνθήκη για την ύπαρξι Έθνους. Η φυλή αποτελεί την ρίζα του Έθνους απαιτείται-πέραν της φυλετικής ομοιογενείας-και η εθνική συνείδησι.
Χωρίς φυλή δεν υπάρχει εθνική συνείδησι.Δυνατόν να υπάρχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ των πολιτών από την συγκατοίκησι, δυαντόν να τους διέπουν κοινοί νόμοι υπό ενιαία κρατική αρχή.Αλλά αγάπη και ομοψυψία δεν υπάρχει μεταξύ τους, όταν δεν έχουν δεσμούς συγγενικούς, όταν δηλαδή δεν έχουν το ίδιο αίμα.Εθνική συνείδησι είναι αδιανόητη σε σύνολο φυλετικώς ετερογενές.
Για την ύπαρξι Έθνους και εθνικής συνειδήσεως απαιτείται όμως επί πλέον κοινή ιστορία του λαού-προερχόμενη από την ύπαρξη κοινού Κράτους, με ενιαίο παρελθόν και μοίρα-και κοινός πολιτισμός-ο οποίος προϋποθέτει κοινή γλώσσα.Κατά τον Ηρόδοτο, απαιτούνται το ''όμαιμον, το ομόγλωσσον, τα όμοια ήθη, τα κοινά ιερά και αι θυσίαι'' δηλαδή φυλετική ταυτότης, ομογλωσσία και ομοθρησκεία.Εν τούτοις το όμαιμον παρωθεί ένα λαό στην σύστασι Κράτους-άρα και στην δημιουργία κοινής ιστορίας.Το ''όμαιμον'' είναι ακόμη η κυρία αιτία της ομογλωσσίας, των κοινών ηθών και συχνά της ομοθρησκείας, όπως και της δομήσεως ενιαίου πολιτισμού.Άρα, το όμαιμον αποτελεί όντως την αναγκαία συνθήκη για την ύπαρξη Έθνους.
Ο Άγγελος Σικελιανός είχε διακηρύξει : ''Η Ιδέα του Έθνους πρέπει μέσα μας να ξαναπάρει ακέραια την μοναχή αυθεντική, την πιό βαθιά Ελληνική της εκδοσή, εκδοχή ως μιάς κοινωνίας κατά βάθος ομοαίματων ανθρώπων, συνδεμένων απ΄το ίδιο χώμα, από την ίδια γλώσσα κι απ΄τους ίδιους μακρινότατους ιστορικούς αγώνες''
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου