5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1944 : ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΕΠΙΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΗΡΩΙΚΩΣ!

Το κομμουνιστικόν κίνημα επεκτείνεται εις ολόκληρον την πρωτεύουσαν και τον Πειραιά. Οι κομμουνισταί κατασκευάζουν οδοφράγματα και καταλαμβάνουν απομονωμένα αστυνομικά τμήματα, εκτελούντες τους συλλαμβανομένους Αστυφύλακας και Αξιωματικούς.

Κατά την ιδίαν ημέραν, αρχίζει η επίθεσις κατά του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη. Εντός του κτιρίου ευρίσκοντο 480 χωροφύλακες, υπό τον Συνταγματάρχην Σαμουήλ και 14 Αξιωματικοί του Πυροβολικού, υπό τον Αντισυνταγματάρχην Κωστόπουλον. Η επίθεσις διεξήχθη υπό 5.000 Ελασιτών, διαθετόντων μεγάλον αριθμόν αυτομάτων όπλων, πυροβόλων και όλμων.

Τα κύματα των επιτιθεμένων, διεδέχοντο ακατάπαυστα το εν το άλλο. Εις μίαν στιγμήν, κύμα Ελασιτών κατόρθωσε να εισχωρήσει από την γωνία των οδών Μητσαίων και Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Ο αγώνας διεξήχθη σώμα προς σώμα, αλλά, τελικά, οι εισβολείς εξεβλήθησαν, αφήσαντες πολλούς νεκρούς.

Αι απώλειαι της πρώτης ημέρας μεταξύ του Συντάγματος Χωροφυλακής, ήσαν 14 αξιωματικοί και οπλίται νεκροί καί 33 τραυματίαι. Η μάχη εξηκολούθησε με την ιδίαν έντασιν και κατά τας επομένας ημέρας, χωρίς να διακόπτεται ούτε την νύκτα. Οι χωροφύλακες ηγωνίζοντο ηρωϊκώς αποκρούοντες τας εναντίον των επιθέσεις.

(Ο πρώην κομμουνιστής Τάκης Λαζαρίδης γράφει απευθεινόμενος στον Μίκη Θεοδωράκη: “Κάποια στιγμή Μίκη, αντί να θρηνούμε για τις αγριότητες του Εμφυλίου και να επιδιώκουμε «ρεβάνς», αντί να παριστάνουμε τους κήνσορες και τους τιμητές, θα πρέπει να κρύψουμε το πρόσωπο από ντροπή και να κλάψουμε πικρά για το αδικοχυμένο αίμα των δικών μας αλλά και των αδελφών μας της άλλης πλευράς. [...] Με βαθύτατη απογοήτευση, Τάκης Λαζαρίδης”).


ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ