ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ : Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΑΛΚΙΒΙΑΔΗ

Άλκιβιάδη δε διά χρηστῶν ἰόντι καὶ πονηρῶν οὐδ ν ἦν ἀμίμητον οὐδ ἀνεπιτήδευτον, αλλ’ ἐν Σπάρτη γυμναστικὸς, εὐτελὴς, σκυθρωπός, ἐν Ίωνία χλιδανὸς, επιτερπὴς, ἄθυμος, ἐν Θράκη μεθυστικὸς, ἱππαστικός, Τισσαφέρνη δ τῶ σατράπη συνὼν ὐπερέβαλλεν ὄγκω και πολυτελεία την Περσικὴν μεγαλοπρέπειαν, οὐχ αὑτον ἐξιστὰς οὕτω ραδίως είς ἕτερον τρόπον, οὐδ πᾶσαν δεχόμενος τῶ ἤθη μεταβολὴν, άλλ ὅτι τῆ φύσει χρώμενος ἔμελλε λυπεῖν τοὺς ἐντυγχάνονας, εἰς πᾶν τὸ πρόσφορον ἐκείνοις σχῆμα κατεδύετο καὶ κατέφευγε.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ευκλείδη Λιθοξόου

Ο Αλκιβιάδης συμπεριφερόταν ανάλογα με ποιους είχε να κάνει. Χρηστός στους χρηστούς, πονηρός στους πονηρούς και τίποτε δεν έκανε αμίμητο και ανεπιτήδευτο. Στην Σπάρτη εμφανιζόταν αθλητικός, λιτός και σοβαρός, ενώ στην Ιωνία χλιδάτος, γλεντζές και αδιάφορος και στην Θράκη πότης και καβαλάρης. Όταν συναναστρεφόταν τον Τισσαφέρνη τον σατράπη, τον ξεπερνούσε στην πολυτέλεια και την Περσική μεγαλοπρέπεια. Δεν άλλαζε ο ίδιος εύκολα το ήθος του, αλλά προσαρμοζόταν, ώστε να μην προκαλεί τους παρόντες, χρησιμοποιώντας τα δικά τους φυσικά γνωρίσματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ