Του Δημοσθένη Κούκουνα
Ήδη η ηρωική ελληνική αντίσταση
στην επίθεση των Ιταλών είχε προκαλέσει, όπως είναι ευρύτατα γνωστό, τον διεθνή
θαυμασμό. Ακόμη περισσότερο στην Κύπρο, που τότε ήταν βέβαια βρετανική αποικία.
Πολλοί Κύπριοι με ενθουσιασμό προσφέρθηκαν να ντυθούν το χακί και να
υπηρετήσουν ως εθελοντές στα αλβανικά βουνά, αλλά μόνο μεμονωμένα
πραγματοποιήθηκε αυτή η επιθυμία τους. Δέκα χρόνια ύστερα από την εξέγερση των
Ελλήνων της Μεγαλονήσου, με μοναδικό σύνθημα τότε την Ένωση, η συντριπτική
πλειοψηφία τους ήταν τώρα σταθερά προσανατολισμένη στη συμμαχική νίκη και
παρακολουθούσαν όλοι με υπερηφάνεια τις νίκες των ομογενών στη Μητέρα Ελλάδα.
Άλλωστε, υπήρχε τότε ο κρυφός πόθος για ευνοϊκές εξελίξεις στο εθνικό θέμα,
μετά από την ηρωική στάση της Ελλάδος. Εύλογη θα ήταν, όπως πίστευαν, η εθνική
ανταμοιβή, έστω και την επαύριο της τελικής νίκης, αν όχι νωρίτερα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου