Λίγο πριν αρχίσω να γράφω αυτό το άρθρο, άκουγα ένα
τραγούδι, ένα μελοποιημένο ποίημα, που απλώς περιέγραφε την σημερινή κατάσταση
με έναν τρόπο διαφορετικό από αυτόν των δελτίων ειδήσεων, με τις κοκορομαχίες
των ανυπάρκτων λύσεων από τους ανεύθυνους πολιτικούς. «Άγρια ζωή και φως
σαν χιόνι / άνθρωποι διάφανοι και μόνοι... / Σκληρός καιρός και άδικη ώρα, /
κακιά νεράϊδα δίχως δώρα.../ Νύχτα καμμένη, γη των αστέγων,/ μέρα των σκλάβων
των ανέργων... / Όνειρα γκρι και λόγια κρύα, σαν χειμωνιάτικα τοπία»!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου