Ο ΓΛΩΣΣΙΚΟΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΡΝΗΣΗ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ

Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου
Καθηγητού – Κλασσικού Φιλολόγου
Ιστορικού – Συγγραφέως
Β΄ Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων
Αντιπροέδρου του Συνδέσμου των Απανταχού Λακώνων «Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ»

Μία πρόσφατη έρευνα του ΟΟΣΑ για τα Ελληνόπουλα, απεκάλυψε πως είναι από τα τελευταία στην Ευρώπη στην δυνατότητα δημιουργίας λόγου και σκέψεως.
Το γεγονός αυτό με συνετάραξε, διεπίστωσα όμως, δυστυχώς, ότι η έρευνα αποτύπωνε την πραγματικότητα, διότι τα ελληνόπουλα της εποχής των υπολογιστών έχουν μάθει να απαντούν μονολεκτικά μ’ ένα «ναι» η μ’ ένα «όχι». Έχουν άγνοια λεξιλογίου και ετυμολογίας. Και επειδή τα παιδιά μας μαθαίνουν απ’ τους μεγάλους, τους πολιτικούς και τους «διασήμους» της τηλοψίας, που είναι «παραδείγματα προς μίμησιν (!)» και «είδωλα» γι’ αυτά, μαθαίνουν, δυστυχώς, μαζί με τις φθηνές αξίες που τους δίνουν και την λανθασμένη χρήση των λέξεων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ