30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 : ΕΠΕΣΕ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΕΡΟΠΟΡΟΣ ΗΡΩΑΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΠΟΙΙΑΣ ΤΟΥ ΄40

Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΡΥΚΑ
 
Στις 30 Οκτωβρίου 1940 έπεσε ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός. Ήταν ο υποσμηναγός Ευάγγελος Γιάνναρης. Ο Γιάνναρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916 και τον Σεπτέμβριο του 1936 κατατάχθηκε στο Τμήμα Αξιωματικών της Σχολής Αεροπορίας. Αποφοίτησε τον Αύγουστο του 1939 με τον βαθμό του ανθυποσμηναγού.

Όταν κηρύχτηκε ο πόλεμος υπηρετούσε στο 3/2 Σμήνος Στρατιωτικής Συνεργασίας, με αεροσκάφη Henschel Hs126K-6, με έδρα το αεροδρόμιο της Κούκλαινας, στη Βέροια και αποστολή την υποστήριξη των μονάδων του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας (ΤΣΔΜ).
Το πρωί της 30ης Οκτωβρίου 1940 τα αεροσκάφη του σμήνους διατάχθηκαν να εκτελέσουν αποστολές παρατήρησης και προσβολής των ιταλικών θέσεων στην ζώνη ευθύνης του ΤΣΔΜ. Πράγματι τα Henschel Hs126 πραγματοποίησαν αρκετές εξόδους, ενημερώνοντας τις ελληνικές δυνάμεις για τις θέσεις των Ιταλών. Στην τρίτη έξοδο της ημέρας ο Γιάνναρης πέταξε ως πολυβολητής-παρατηρητής με χειριστή τον αρχισμηνία Λεωνίδα Τσάντα.
Τα ελληνικά αεροσκάφη όμως εντοπίστηκαν από πέντε ιταλικά καταδιωκτικά Fiat CR 42 της 392ης Μοίρας Δίωξης, τα οποία τους επιτέθηκαν. Το αεροσκάφος των Τσάντα και Γιάνναρη πολέμησε ηρωικά, με τον Γιάνναρη να χειρίζεται το πολυβόλο, στο πίσω τμήμα του χειριστηρίου και τον Τσάντα να εκτελεί ασύλληπτους ελιγμούς διαφυγής, για τον τύπο και τις δυνατότητες του αεροσκάφους.

Τελικά όμως, το αεροσκάφος τους επλήγη και ο Τσάντας αποφάσισε να εκτελέσει αναγκαστική προσγείωση. Το κατόρθωσε και προσγειώθηκε κοντά στο χωριό Βασιλειάδα του νομού Καστοριάς. Τότε μόνο αντελήφθη ότι ο Γιάνναρης ήταν νεκρός, αγκαλιά στο πολυβόλο του.

Έτσι έπεσε ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός του 1940 και η Πολεμική Αεροπορία ήταν η πρώτη μου έδωσε έναν Αετό της στην πατρίδα. Το 2007 στο χωριό Βασιλειάδα τοποθετήθηκε προτομή του και ένα παροπλισμένο μαχητικό F-104 για να θυμίζουν για πάντα τη θυσία του. Ο Γιάνναρης προήχθη μετά θάνατο σε υποσμηναγό και τιμήθηκε με τον Σταυρό Ιπταμένου.



http://www.defence-point.gr/news/?p=87934

27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912 : Ο ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΠΕΤΑΝ ΔΟΥΚΑΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΗ ΚΑΒΑΛΑΣ.

Ο Δούκας Γαϊτατζής Δούκας γεννήθηκε το 1879 στις Σέρρες. Η οικογένειά του διατηρούσε κλωστοϋφαντουργείο βάμβακος και ήταν από τις πιο εύπορες των Σερρών. Το 1900 εντάχθηκε στη Μακεδονική Άμυνα και συνεργάστηκε με τον Έλληνα πρόξενο Σερρών. Υπήρξε πράκτορας και πληροφοριοδότης του Εθνικού Κέντρου Σερρών προσπαθώντας να περιορίσει την τρομοκρατική δράση των Βουλγάρων κομιτατζήδων

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΕΔΩ

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 : ΚΩΣΤΑ ΚΟΤΖΙΑ "ΕΛΛΑΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ Η ΔΟΞΑ"

Εις την είσοδον του Υπουργείου Εξωτερικών ο Ιωάννης Μεταξάς συνήντησε τον Υπουργό Κώστα Κοτζιά που είχε ήδη ειδοποιηθή. «Κυρ Κώστα έχουμε Πόλεμο ...οι Ιταλοί μας τον κήρυξαν ...και να σου πω - ομιλώντας προχωρούσε προς το ιδιαίτερον γραφείον του- εάν κρατήσουν όπως πιστεύω οι προφυλακές άμυνα 15 ημέρες όσες χρειάζονται δια να συμπληρωθεί η επιστράτευσις και δεν μας ριχτούν αμέσως οι Γερμανοί όπως είναι πιθανόν, μη σου φανεί παράδοξον να ιδής τους Ιταλούς στη Θάλασσα. Και ήρεμος κάθισε εις το γραφείον του και ερρίφθη ο Στρατηγός, ο Διπλωμάτης, ο Ελλην και ο Πρωθυπουργός αμέσως κατά την ιστορικήν φράσιν του «Και τώρα επί τω έργω»
Και αφού υπαγόρευσε την εγκύκλιον προς τις Πρεσβείες, άρχισε να γράφει το διάγγελμα του Πρωθυπουργού προς τον Ελληνικόν Λαόν. Μετά επικοινώνησε με τις Πρεσβείες εις Αγκυρα, Βελιγράδι Ρώμη...



O Ιωάννης Μεταξάς αφού προέβη στην  εξιστόρηση της επίδοσης του τελεσιγράφου και στη πολιτικήν της Ελλάδος και της Ιταλίας κατέληξε.  «Αυτή είναι κύριοι συνάδελφοι η όλη εξέλιξης της πολιτικής μας. Ηδη προκειμένου να ζητήσω τας υπογραφάς σας δια τα αναγκαιούντα διατάγματα, σας δηλώ κατά τρόπο σαφή και απόλυτον, ότι οιοσδήποτε εξ ύμων έχει αντίρρησιν επιφύλαξιν ή και άρνησιν να την διατυπώση και να αναπτύξη την άποψίν του ή εν διαφωνία να υποβάλει την παραίτησιν του. Η δε τυχόν παραίτησίς αυτού δεν πρόκειται ουδ' επ' ελάχιστον να δημιουργήση οιανδήποτε παρεξήγησιν εις βάρος του, αφού το θέμα είναι ιστορικώς και εθνικώς τοιούτον, ώστε να επιβάλη την κατ' ελευθέραν γνώμην και συνείδησιν έγκρισιν ή απόρριιψιν των διαταγμάτων.    Ουδεμία διετυπώθη παρ' ουδενός έστω και μικρά επιφύλαξις. Τότε ο Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς έθεσεν ενώπιον του τα Διατάγματα Γενικής επιστρατεύσεως Κηρύξεως εις Κατάστασιν Πολιορκίας κλπ και είπε.«Θέτω προς υπογραφήν τα Διατάγματα ταύτα και υπογράφω πρώτος..»Έλαβε ανα χείρας τον στυλογράφον του, εστάθη επ' όλίγον, τον εναπέθεσεν επί της τραπέζης, έκυψε την κεφαλήν του ως να εσυλλογίζετο, έκαμεν δια της δεξιάς του το σήμα του σταυρού, ανέλαβε εκ νέου τον στυλογράφον και την στιγμήν που ήρχισε να υπογράφη προσέθεσεν με βαθεία συγκίνησιν«Ο Θεός σώζει την Ελλάδα».Οι Υπουργοί ένας ένας με βαθειά συγκίνηση υπέγραψαν όμοια.

Στις 5 εισήλθεν στην αίθουσαν του Υπουργικού Συμβουλίου παρόντες ήσαν :
Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς και ως    
  Υπουργός Εξωτερικών, Στρατιωτικών, Ναυτικών, Αεροπορίας καιΥπουργός Παιδείας,      
Υφυπουργός Εξωτερικών,  Νικόλαος Μαυρουδής
Υφυπουργός Στρατιωτικών, Νικόλαος Παπαδήμας
Υφυπουργός Ναυτικών, Ιπποκράτης Παπαβασιλείου
Υφυπουργός Παιδείας, Νικόλαος Σπέντζας
Υφυπουργός Τύπου και Τουρισμού, Θεολόγος Νικολούδης 
Υφυπουργός Πολιτικού Γραφείου, Κοσμάς Μπούρμπουλης
Υπουργός Δικαιοσύνης, Αγης Ταμπακόπουλος
Υπουργός Οικονομικών, Ανδρέας Αποστολίδης
Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας, Μενέλαος Κυριακόπουλος
Υπουργός Προνοίας  και Υγιεινής Αντιλήψεως, Ηλίας Κριμπάς
Υπουργός Εσωτερικών, Ιωάννης Δουρέντης
Υπουργός Εργασίας, Αριστείδης Δημητράτος
Υπουργός Γεωργίας, Γεώργιος Κυριακός
Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αμβρόσιος Τζίφος
Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Δευκαλίων Ρεδιάδης
Υπουργός Διοικήσεως Πρωτευούσης, Κώστας Κοτζιάς
Υπουργός Εφοδιασμού, Γεώργιος Ζαφειρόπουλος
Υπουργός Σιδηροδρόμων, Γεώργιος Νικολαίδης
Υφυπουργός Δημόσιας Ασφάλειας, Κωνσταντίνος Μανιαδάκης
Υφυπουργός Συναιτερισμών, Μπάμπης Αλιβιζάτος

http://ioannismetaxas.gr/Varius/Kotzia28Oct1940.html

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 : ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΕΤΑΞΑ

Από την Ιωάννα Φωκά-Μεταξά

28 Οκτωβρίου, Δευτέρα
Νύκτα στις τρείς με ξυπνούν, ο Τραυλός. Έρχεται ο Grazzi. -Πόλεμος! -Ζητώ αμέσως Νικολούδη, Μαυρουδή. -Αναφέρω Bασιλέα. -Καλώ Πάλαιρετ και ζητώ βοήθειαν Αγγλίας. -Κατεβαίνω 5 Υπουργικόν Συμβούλιον. Όλοι πιστοί και Μαυρουδής. -Όλοι πλην Κύρου. -Βασιλεύς. Περιφορά μαζί του. Φανατισμός του λαού αφάνταστος. -Μάχαι εις σύνορα Ηπείρου. -Βομβαρδισμοί. Σειρήνες. - Αρχίζουμε να τακτοποιούμεθα.Ο Θεός βοηθός!!  

 (Σημείωση: Τραυλός, είναι ο αρχιφύλαξ έξω από την οικία του Μεταξά.  Νικολούδης Θεολόγος, Υπουργός Τύπου και Τουρισμού. Μαυρουδής Νικόλαος, μόνιμος Υφυπουργός  Εξωτερικών. Mίκαελ Πάλαιρετ, Πρέσβυς Μεγάλης Βρεταννίας. Αλέξης Κύρου, τμηματάρχης Υπουργείου Εξωτερικών).

Η περιγραφή της επίδοσης του τελεσίγραφου από τον Εμμανουέλε Γκράτσι στον Ιωάννη Μεταξά την 28η Οκτωβρίου, είναι καταγεγραμμένη από πέντε ανθρώπους. Από τον Ιωάννη Μεταξά στο Ημερολόγιο του, από τον Εμ.Γκράτσι όπως την έζησε και από τους παρόντες Υπουργούς στο Υπουργικό Συμβούλιο της 5ης πρωινής της 28ης Οκτωβρίου 1940, Θεολόγο Νικολούδη, Κώστα Κοτζιά, Αμβρόσιο Τζίφο, που την άκουσαν από το στόμα του Ιωάννη Μεταξά. Η περιγραφή του Γκράτσι δεν διαφέρει από τις άλλες τέσσερις.

Ο Θεολόγος Νικολούδης, Υπουργός Τύπου και Τουρισμού, είναι ο πρώτος που άκουσε την εξιστόρηση όταν έφθασε στο σπίτι του Μεταξά, λίγο μετά την αναχώρηση του Γκράτσι. Εκεί έλαβε και τις εντολές για την σχετική δημοσίευση στον ημερήσιο τύπο της δευτέρας 28 Οκτωβρίου. Η περιγραφή αυτή δημοσιεύθηκε αργότερα και στην εφημερίδα Νίκη στις 30 Ιανουαρίου 1941.Είναι επίσης δημοσιευμένη σε μικρό έντυπο με τίτλο. «Ο Ι. Μεταξάς -4 άρθρα του Υπουργού κ. Θ. Νικολούδη».

Ο Κώστας Κοτζιάς, Υπουργός Διοικήσεως Πρωτευούσης,  την κατέγραψε και την δημοσίευσε στο βιβλίο του «Ελλάς ο πόλεμος και η δόξα της» α' έκδοση Νέα Υόρκη Ιανουάριος1942, β' έκδοση Νέα Υόρκη Απρίλιος 1944, γ' έκδοση Αθήνα 1947, (σελ.24). Στο έργο αυτό  περιγράφεται και το ιστορικό Υπουργικό Συμβούλιο στις 5.00 η ώρα τα χαράματα, στο οποίο οι Υπουργοί συνυπέγραψαν τα Διατάγματα για την Γενική Επιστράτευση κλπ.

Ο Εμμανουέλε Γκράτσι, έγραψε βιβλίο που εκδόθηκε στην Ρώμη το 1945. E.Grazzi. Il principio della fine, Roma, Editrice Faro. 7 Νοεμβρίου 1945 σ.σ.243-245. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε με τίτλο «Η αρχή του τέλους» Εστία 1980, σ.σ.284-286. Στο βιβλίο αυτό ο Γκράτσι καταγράφει όλες τις συναντήσεις και συζητήσεις που είχε με τον  Ιωάννη Μεταξά, αρχίζοντας από την στιγμή που έφθασε στην Ελλάδα την άνοιξη του 1939. Από τον Εμ. Γκράτσι υπάρχουν επίσης 21 άρθρα δημοσιευμένα λίγους μήνες νωρίτερα στην εφημερίδα Giornale del Matino,  Ρώμη (28/7- 30/8). Η μετάφρασή τους βρέθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδος και δημοσιεύτηκαν από τις εκδόσεις Παπαζήση το 2008,  με τίτλο «Ο  Γκράτσι γράφει για την ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας». Το αναφερόμενο στην 28η Οκτωβρίου είναι  (άρθρο αρ.19, σελ.157 της 25 Αυγούστου 1945.

Ο Αμβρόσιος Τζίφος, Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, που παρέστη στο Υπουργικό Συμβούλιο της 5ης πρωινής άφησε ανέκδοτο κείμενό που βρίσκεται στα Γ.Α.Κ στο αρχείο του Ι. Μεταξά (Κ 065) και έχει εκδοθεί μαζί με τα άλλα ντοκουμέντα στο «Ημερολόγιο» του Ιωάννη Μεταξά, (4ος τόμος Αθήνα Ίκαρος, 1960. σελ. 746).

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑ - Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΥΝΤΙΚΕΣ ΟΧΥΡΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΙΝΔΟ. Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ VIII ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΑΛΑΜΑ

Του Διονυσίου Γ. Μαυρόγιαννη
Καθηγητού Κοινωνιολογίας
Πρ. Πρυτάνεως Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης

(Διοικητής Υποστράτηγος Χαρ. Κατσιμήτρος και Παναγιώτης Μαυρογιάννης, Διοικητής Πυροβολικού. 

Το Έπος του Σαράντα έχει σπουδαία σημασία τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη και όλες τις δημοκρατικές χώρες του κόσμου. Η απόκρουση της μεγάλης επίθεσης της φασιστικής Ιταλίας συμμάχου της ναζιστικής Γερμανίας και η νικηφόρος προέλαση του ελληνικού στρατού εντός της Αλβανίας, αποτελούν την πρώτη νίκη κατά των Δυνάμεων του Άξονα, ανάμεσα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΕΥΝΟΪΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΣΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ...

 Του Σεμπαεδήν Καραχότζα

Πολλές φορές ως τώρα έχω αναφερθεί και μάλιστα με πειστικά επιχειρήματα στους λόγους για τους οποίους όλο και περισσότεροι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας στη Θράκη αισθάνονται ή έστω δηλώνουν Τούρκοι, παρόλο που και οι ίδιοι ξέρουν πολύ καλά πως μόνο Τούρκοι δεν είναι. 


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ ΜΕ ΘΕΜΑ : ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΛΙΕΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΙ ΚΑΤΟΧΗΣ

Την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου και ώρα 19:00,

το πνευματικό κέντρο «Η Κιβωτός της Δόμνας Βιζβίζη», στο πλαίσιο των επιμορφωτικών σεμιναρίων που διοργανώνει, σας προσκαλεί, στην διάλεξη του λαογράφου, δημοσιογράφου, συγγραφέως και στιχουργού Γεωργίου Λεκάκη (www.lekakis.com)

με θέμα «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί Κατοχής», από το ομώνυμο βιβλίο του, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάδμος).

Στον χώρο της «Κιβωτού της Δόμνας Βιζβίζη», στην οδό Μητροπολίτου Μαρωνείας Κωνσταντίου 8 στην Κομοτηνή. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1909 : Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΤΟ ΘΩΡΗΚΤΟ ΑΒΕΡΩΦ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΜΑΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ!

Το πολεμικό πλοίο Αβέρωφ είναι το ιστορικότερο και ενδοξότερο πλοίο της νεότερης Ελλάδας. Παρά την ονομασία του ως θωρηκτού, στην πραγματικότητα είναι θωρακισμένο καταδρομικό, κλάσης ΠΙΖΑ, το οποίο ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία του Oρλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας την περίοδο 1908 - 1911, και εντάχθηκε στο τότε Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό.

Η τότε κυβέρνηση του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη δαπάνησε 22.300.000 δρχ. για την απόκτηση του. Τα 8.000.000 δρχ. προέρχονταν από το 20% της συνολικής κληρονομιάς του Γεωργίου Αβέρωφ, που παραχώρησε με τη διαθήκη του στο Ταμείο Εθνικού Στόλου το 1899 (χρονολογία δημοσίευσης της διαθήκης), σύμφωνα με την οποία και όριζε ότι το διατεθημένο ποσό παραχωρείται για την ναυπήγηση πολεμικού πλοίου που θα φέρει το όνομα του και θα χρησιμοποιείται ως Εκπαιδευτικό πλοίο και "Σχολή Ναυτικών Δοκίμων". Το υπόλοιπο ποσό καλύφθηκε από το Δημόσιο Ταμείο...

ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ 24ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012... Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ...!!!

O Ελληνικός Στρατός, μετά την απελευθέρωση της Βέροιας, στις 20 Οκτωβρίου πολιορκεί την πόλη των Γιαννιτσών και κατορθώνει και διασπά το Τουρκικό μέτωπο και εισέρχεται στα Γιαννιτσά. Οι Τούρκοι, οπισθοχωρούν προς την Θεσσαλονίκη. Προκειμένου να καθυστερήσουν τον Ελληνικό στρατό, καταστρέφουν τις γέφυρες του Λουδία, του Αξιού και του Γαλλικού. Αγγελιοφόροι αναφέρουν ότι η ΙΙ Βουλγαρική μεραρχία βρίσκεται στην πεδιάδα του Λαγκαδά.

Ο Αξιός τεράστιος και αδιάβατος. Τη νύχτα της 23ης προς 24η Οκτωβρίου οι Ελληνικές εμπροσθοφυλακές απελπίζονται καθ΄όσον η κατασκευή γέφυρας απαιτεί τουλάχιστον τρεις μέρες και υλικά δεν υπάρχουν.

Η Θεσσαλονίκη κινδυνεύει να χαθεί διαπαντός. Σε μια κίνηση απόγνωσης, στρατιώτες απευθύνονται στα γύρω χωριά, τα Μάλγαρα, τα Κύμινα, τη Χαλάστρα και τη Σίνδο. Η ανταπόκριση των κατοίκων είναι άμεση. Χιλιάδες άνθρωποι προσφέρουν ότι ξύλινο υπάρχει στο σπίτι τους και στο βιός τους, τις βάρκες τους, τα ξύλινα βαρέλια, τις πόρτες από τα σπίτια τους, ακόμα και τις κάσες. Δουλεύουν ασταμάτητα χιλιάδες κόσμου και στρατιωτών, άυπνοι και το πρωί της 24ης Οκτωβρίου η γέφυρα είναι έτοιμη...  



ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912 : Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ

Του Ευάγγελου Ιωαννίδη,

Δικηγόρου

Άρξομαι δέ από των προγόνων πρώτον’ δίκαιον γαρ αυτοίς και πρέπον δε άμα εν τω τοιώδε την τιμή ταύτην της μνήμης δίδοσθαι/ Δηλαδή: θα αρχίσω από τους προγόνους, γιατί είναι δίκαιο και συγχρόνως αρμόζον την στιγμή αυτή σε αυτούς, να αποδίδεται η τιμή της μνήμης. (Θουκυδίδης, Επιτάφιος του Περικλέους)

Το Φθινόπωρο λοιπόν του 1912 έχει γίνει σαφές στους υπόδουλους πληθυσμούς της Βαλκανικής, ότι η Οθωμανική αυτοκρατορία βρίσκεται πλέον στη δύση της και ο άνεμος της ελευθερίας έχει, αρχίσει, να πνέει ούριος, ενώ η ώρα του πεπρωμένου τους έχει σημάνει. Ο Ά Βαλκανικός αρχίζει την στιγμή που η Ελλάδα η Σερβία, το Μαυροβούνιο και η Βουλγαρία κηρύσσουν από κοινού τον πόλεμο κατά των Οθωμανών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΕΔΩ

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ : ΕΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Σ΄ΟΣΟΥΣ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ! ΣΠΑΝΙΑ ΠΛΑΝΑ-ΒΙΝΤΕΟ. ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 40

Το βίντεο είναι εξαιρετικό όχι μόνο γιατί έχει σπάνια πλάνα από την εποχή του Έπους του 40,της Κατοχής και της Αντίστασης,αλλά και γιατί τα παιδιά από το Παλλάδιο,δεν ξεχνούν αυτό που δεν είναι πάντα αυτονόητο:να πουν ένα μεγάλο ευχαριστώ σ΄ αυτούς τους ανθρώπους ,τους προγόνους,που δεν σκέφτηκαν ούτε στιγμή τη ζωή που άφηναν πίσω τους για να αντισταθούν σε αντιπάλους ισχυρότερους και θεωρητικά ανίκητους. 
Στα περίπου πέντε λεπτά που διαρκεί το βίντεο θα δείτε το Έπος του 40,τη φρίκη της Κατοχής ,το μεγαλείο της Αντίστασης και τη Λύτρωση της απελευθέρωσης.



ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΛΑΔΙΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 40

 



giagiagr
    ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΚΡΙΣΙΜΗ ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ, «ΠΛΕΥΡΙΚΟ ΦΥΛΑΚΑ» ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ...

Τη στιγμή που γίνεται η παρούσα ανάρτηση, θα πρέπει ήδη να έχει αρχίσει από τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας 21 Οκτωβρίου, η Τακτική Άσκηση Μετά Στρατευμάτων (ΤΑΜΣ) που διεξάγεται στην περιοχή ευθύνης της Τακτικής Διοίκησης 41ου Συντάγματος Πεζικού (ΤΔ/41ου ΣΠ) «ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ» που έχει αναλάβει την αποστολή άμυνας της Σαμοθράκης. 



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΕΠΟΣ ΤΟΥ ''40 : Ο ΣΠΥΡΟΣ ΜΕΛΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ ΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ

Επτακόσιες χιλιάδες άνθρωποι – καιμήσαν δεν ήσαν - όλοι-όλοι αποτελούσαν την Ελλάδα, όταν πήραν την εκπληκτική απόφασι ν' αποτινάξουν το ζυγό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Πόσους οπλοφόρους μπορούσαν να βγάλουν; Μια φούχτα. Και με τι οπλισμό; Διαβάστε τα απομνημονεύματα του Φωτάκου, του γραμματέως του Κολοκοτρώνη, να ιδήτε: Κοντάρια, σούβλες· και, επιπλέον, «κάτι σκουρομαχαίρες, οπού δεν κολλούσαν ούτε εις το ξύλον, πολύ ολιγώτερον εις το ανθρώπινον σώμα». Και με τι πυρομαχικά; Με μερικά βαρέλια μπαρούτι, που είχε φέρει ο Παπαφλέσσας από τις συνεισφορές των Ελλήνων της Σμύρνης, και με την ελάχιστη παραγωγή των μπαρουτόμυλων της Δημητσάνας. Και με τι διπλωματικές προϋποθέσεις; Όλη την Ευρώπη εναντίον τους. Και όμως, σήκωσαν τη σημαία, μ' ένα θάρρος υπεράνθρωπο. Από πού το αντλούσαν; Από δύο δυνάμεις ακαταμάχητες: Από την αιώνια ιδέα της Ελλάδος· και από την αιώνια ιδέα της δικαιοσύνης. Όταν ο γέρος του Μωρηά προσφώνησε τα παλληκάρια, για πρώτη φορά, με τη μαγική λέξι:

- Έλληνες!...

Ξύπνησε διά μιάς, μέσα τους, ιστορία τριών χιλιάδων χρόνων, γεμάτη από κατορθώματα εκατό φορές δοξασμένα, γιατί πάντα ήτανε νίκες περίλαμπρες της υπερψυχίας εναντίον της υπεροπλίας - νίκες της εσωτερικής αξίας του ανθρώπου, της υψηλής συνειδήσεως εναντίον του ψυχροτέρου των τεράτων - της υλικής βίας. Και το θαύμα έγινε. Οι άμαχοι ραγιάδες βγήκαν λιοντάρια· μέσα σε λίγες βδομάδες τους είδε ο κόσμος, έκπληκτος, πολιορκητάς και πορθητάς κάστρων, όπως της Τριπόλεως και του Ναυπλίου· και νικητάς ισχυρών στρατιών, όπως αυτή του Δράμαλη. Μόλις είχεν αρχίσει η μάχη στα Δερβενάκια, που υπήρξεν ο τάφος του, όταν ο Κολοκοτρώνης είδεν αντίκρυ του ένα τσοπανάκο, που στεκότανε, παράμερα, μελαγχολικός:

- Γιατί δεν πας και συ να πολεμήσης, βρε Έλληνα; τον ρώτησε.

- Δεν έχω άρματα! του απεκρίθη ο νεαρός βοσκός:

- Και η αγκλίτσα όπλο είναι, μωρέ! Σύρε να σκοτώσης μ' αυτήν έναν εχθρό, να πάρης τ' άρματά του και να μπης στη μάχη!

Το βράδυ της ίδιας ημέρας τον είδε με καρυοφύλι και γιαταγάνι, μπαρουτοκαπνισμένο, ματωμένο και νικητή. Αυτό το θαύμα είναι καθημερινό μέσα στις πάμφωτες σελίδες της Ελληνικής ιστορίας. Το γνώρισαν οι Πέρσαι στον Μαραθώνα και στα νερά της Σαλαμίνας· το γνώρισαν οι ’ραβες, όταν το μαύρο τους κύμα έσπασε, μ' αφρούς αιμάτων, επάνω στα τείχη του Βυζαντίου· το γνώρισαν πρόσφατοι εχθροί στην Τζουμαγιά, στην Κρέσνα, στο Σκρα-Ντιλέγκεν. Κι' ελπίζω στο Θεό, τον γενικό θεό της ανθρωπότητας και τον ειδικό της Ελλάδος - γιατί υπάρχει κι' αυτός, είμαι βέβαιος - ότι θα το γνωρίσουν, αυτό το θαύμα, οι σημερινοί επιδρομείς. Γι' αυτό εγγυάται το υπέροχο πνεύμα του λαού, η ακλόνητη πίστι του στο έθνος και στον αρχηγό του, που ενεπνεύσθη τη στάσι του από τα υψηλότερα παραδείγματα της Ελληνικής ιστορίας, η βαθύτατη και ήρεμη συνείδησις, ότι μάχεται για τα ευγενέστερα ιδανικά του ανθρώπου, που συνοψίζονατι σε μια λέξι: Ελλάς! Αυτή μιλούσε σήμερα το πρωΐ, στα στήθη της νεότητος, που πλημμύρισε με τις ζητωκραυγές και τα θούριά της, τους δρόμους της πρωτευούσης - μιλούσε με τους θρύλους και την ιστορία των αιώνων, με το φως, που καταύγασε την ανθρωπότητα και στης πιο σκοτεινές περιόδους της, με την αίγλη των λαμπρότερων σελίδων της, με το ηθικό μεγαλείο της, με την ακατάβλητη ψυχή της, που έγινε πάντα το προζύμι όλων των ανθρωπίνων αναγεννήσεων.

Ας έρθουν τώρα, όλοι εκείνοι, που μας έλεγαν ότι οι καιροί σήμερα είναι διαφορετικοί, ότι, με τα σύγχρονα μέσα, δεν μπορεί να παίξη κανένα ρόλο η ευψυχία. Ας έρθουν να ιδούν αυτόν τον πληθυσμό, που εφαντάζοντο πως θα πτοήσουν τα φτερά του θανάτου. Εις μάτην τον καλούσαν η σειρήνες του συναγερμού στα καταφύγια. Η νεότης, ακάλυπτη, τραγουδώντας στους δρόμους, παίζοντας με τον κίνδυνο και το θάνατο, παρακολουθούσε τ' αντιαεροπορικά πυρά εναντίον των εχθρικών αεροπλάνων. Κάποια στιγμή, ένας νέος με πλησιάζει, μ' αγκαλιάζει συγκινημένος:

- Έχε γεια, φεύγω!

- Εκάλεσαν την ηλικία σου;

- Όχι, έχω απαλλαγή, αλλά πάω εθελοντής: Ζήτω η Ελλάς!..

Και ήταν ένας γλεντζές αυτός, ένας ακκορντεονίστας νυκτερινού κέντρου. Από την ανοικτή πόρτα του γραφείου μου, την ώρα που βροντούσαν τα πυροβόλα, επάνω στο κομμάτι του σκεπασμένου φθινοπωρινού ουρανού, γράφονται δυο μαύρα στίγματα, δυο έντομα πετούν, ξυρίζοντας τα νέφη: Είναι τα φτερά του θανάτου. Περνούν για να σπειρουνίσουν την έμπνευσι των συντακτών, που γράφουν, σκυμμένοι στα τραπέζια τους, σαν να μη συμβαίνη τίποτε. Από τους δρόμους ως τα γραφεία δεν υπάρχει ένας άνθρωπος, αυτή τη στιγμή, που να μη έχη βαθύτατη συνείδησι της σημασίας του μεγαλείου αυτού του αγώνος. Αν είναι σκληρός ο κλήρος που έλαχε στον μικρόν αυτό λαό, είνε όμως τρισένδοξος: Μέσα στην απέραντη θάλασσα των σκλάβων, που ενδίδουν στην απαίσια μορφή της βίας, καλείται να ορθωθή και να παλαίση, στ' όνομα της αιωνίας Ελλάδος, για να σώση ό,τι συμβολίζει αυτή η λέξις στην ιστορία της ανθρωπότητος: Την ελευθερία, την τιμή και την ηθική αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Κι' αν η Μοίρα μας έγραψε να ολοκαυτωθούμε σ' αυτό τον αγώνα, να ιδούμε τη χώρα μας ερείπια αιματόβρεκτα κι' αποκαΐδια καπνισμένα και στάχτη απ' άκρου εις άκρον, ο ρόλος μας, στη θλιβερή αυτή στιγμή της ιστορίας, θ' απομείνη πάντα σπουδαίος. Θα δείξουμε στα εκτραχηλισμένα θηρία, που μάταια προσπαθούν να κρυφτούν κάτω από τα τελευταία κουρέλια ενός καταρρεύσαντος πολιτισμού, ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι επάνω στον πολυπαθή αυτόν φλοιόν της γης.

 ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ''ΕΣΤΙΑ'' ΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912 : ΤΟ ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ ''ΙΕΡΑΞ'' ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΨΑΡΩΝ

"Το αντιτορπιλικό ""Ιέραξ"", υπό τον κυβερνήτη Αντώνιο Βρατσάνο, απελευθερώνει με άγημά του τα Ψαρά."

Ιδιαιτέρως συγκινητική ήταν η στιγμή της απελευθέρωσης των ηρωϊκών Ψαρών. Τήν 22η Οκτωβρίου εξεδόθη τό ακόλουθο ανακοινωθέν: "Τό ανιχνευτικόν Ιέραξ υπό κυβερνήτην τόν αντιπλοίαρχον Αντ. Βρατσάνον ηυτύχησε σήμερον νά χαιρετίση διά των νενομισμένων βολών τήν ελληνικήν σημαίαν καί τήν δόξαν των Ψαρών. Αγκυροβολήσας εις τά Ψαρά ο Ιέραξ υπεχρέωσε κατόπιν κανονιοβολισμού τήν τουρκικήν φρουράν εις παράδοσιν καί εν συνεχείαν κατέλαβε τήν νήσον."
 
Το αντιτορπιλικό Ιέραξ (Α/Τ Ιέραξ D-36) υπηρέτησε στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό από το 1912 έως το 1946. Το πλοίο, μαζί με τα ομότυπα Αετός Ι, Πάνθηρ και Λέων ΙΙ, που αποτέλεσαν τα Θηρία του Πολεμικού Ναυτικού παραγγέλθηκαν από την Αγγλία στα ναυπηγεία 'Camell Laird, Liverpool'. Αγοράστηκαν έτοιμα για χρήση στην τιμή των 148,000 λιρών έκαστο, όταν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι φαινόταν πιθανοί. Τα πλοία αυτά είχαν αρχικά παραγγελθεί από το ναυτικό της Αργεντινής, το δε Ιέραξ αρχικά ονομαζόταν Santa Fé. Η παραλαβή του έγινε από τον Πλοίαρχο Αθ. Μιαούλη, ΒΠΝ, στο Παλέρμο της Σικελίας όπου είχε καταπλεύσει με ξένο πλήρωμα.

21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1931... Η ΚΥΠΡΟΣ ΞΕΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ... ΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ...

Η κηδεία του Ονούφριου Κληρίδη

Ογδόντα ένα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, από την εξέγερση των Ελλήνων της Κύπρου, των γνωστών Οκτωβριανών του 1931. Με το αιώνιο των Κυπρίων αίτημα: Την Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα. Εξέγερση απρογραμμάτιστη. Εκτινάχθηκε, αίφνης, σαν το κύμα των χιλιάδων διαδηλωτών εκείνο το απόγευμα της Τετάρτης 21ης Οκτωβρίου, από την Εμπορική Λέσχη, κοντά στην Φανερωμένη, ώς το κυβερνείο του Εγγλέζου δυνάστη Σερ Ρόναλντ Στορς (νυν προεδρικό). Οι συμπλοκές δεν άργησαν να ξεκινήσουν. Αυτόπτης μάρτυρας, έφηβος τότε, ο μετέπειτα μεγάλος μας ποιητής Κύπρος Χρυσάνθης. Κι όρμισαν κατόπιν οι ανδρειότεροί. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΕΔΩ

21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912 - Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Πηγές: Βιβλίο 'Η Απελευθέρωση της Ηπείρου' - Ίδρυμα Ακτία Νικόπολις

Σαν σήμερα, στις 21 Οκτωβρίου 1912 απελευθερώθηκε η γενέθλια πόλη της οικογένειάς μου, η πόλη καταγωγής μου, η Πρέβεζα. Στις 14.00 της ημέρας εκείνης ένα τάγμα του Ελληνικού Στρατού κατέλαβε την πόλη μετά από αιώνες Οθωμανικής και Βενετικής κυριαρχίας.

Μετά τη συμμαχία των Βαλκανικών κρατών, (Σερβία, Μαυροβούνιο, Ελλάδα, και Βουλγαρία), στις 30 Σεπτεμβρίου του 1912 οι βαλκανικές αυτές χώρες έστειλαν συλλογικά τελεσίγραφο στην Τουρκία με το οποίο ζητούσαν την διασφάλιση της αυτονομίας των εθνικών μειονοτήτων τους, που ζούσαν στο έδαφός της. Η Τουρκία όπως ήταν φυσικό απέρριψε το τελεσίγραφο αυτό, που έμεινε στην ιστορία γνωστό ως Διακοίνωση των Τεσσάρων Χριστιανικών Κρατών με αποτέλεσμα η σύγκρουση να είναι πλέον αναπόφευκτη. Οι εξελίξεις που ακολούθησαν υπήρξαν ραγδαίες. Ο πόλεμος κηρύχθηκε επίσημα στις 9 Οκτωβρίου του 1912, ακριβώς ημερομηνία που εξέπνεε το τελεσίγραφο, έμεινε στην ιστορία ως Α' Βαλκανικός Πόλεμος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΑ ΛΟΓΩ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ

Το όνομα της ήταν Αγγελική.
Δεν το έμαθε ποτέ κανείς. Όπως φυσικά και του αγέννητου παιδιού της που κάηκε μαζί της στον δολοφονικό εμπρησμό της ΜΑΡΦΙΝ στις 5 Μαΐου 2010. Στη μνήμη της δεν έγινε ούτε ένα συλλαλητήριο. Κανείς δεν έγραψε τραγούδι.
Ο σύζυγος κι η οικογένεια της δεν διεκτραγώδησαν τον πόνο τους στην εκπομπή κανενός Σταύρου Θεοδωράκη.
Κανένας Πρετεντέρης ή Τρέμη δεν απαίτησαν από τους δικαστές την άμεση προφυλάκιση των δολοφόνων της.
Κανένα Μέγκα, Αντένα, Σκάι, Σταρ, Άλφα δεν έκανε αφιέρωμα στην στυγερή δολοφονία της.
Κανένας Σαμαράς δεν έκανε δηλώσεις διεθνώς ότι πατάξε το τέρας της ανεξέλεγκτης βίας που οδήγησε στη δολοφονία της.
Κανένας Δένδιας δεν συνέλαβε τους δολοφόνους της.
Κανένας εισαγγελέας δεν βρήκε μάρτυρες που να αποκαλύψουν μέσα σε μια εβδομάδα την εγκληματική συμμορία που την σκότωσε.
Βλέπετε κανείς δεν ενδιαφερόταν να την κάνει τηλεοπτικό σόου η να την εκμεταλλευθεί πολιτικα.
Γιατι όπως φώναζαν οι δολοφόνοι της προτού πετάξουν τις μολότοφ που την σκοτώσουν: «Να καείτε, να καείτε, στις τράπεζες δουλεύετε”.

Κι εκείνη η Αγγελική λίγο προτού ξεψυχισει. μιλώντας στο κινητό, στον τρομαγμένο σύζυγο της του είπε: «Δεν μπορώ να σου μιλήσω άλλο. Πνίγομαι».

Και μαζί της πνίγηκε το αγέννητο παιδί της.

Θύματα της διεστραμμένης λογικής κάποιων φανατικών περί δήθεν «κοινωνικών αγώνων».

Καληνύχτα Ελλάδα

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ (1936-1940)

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης κ. ΚΥΡΙΛΛΟΣ  ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

 

 Το 1936, όταν ο Ιωάννης Μεταξάς κήρυξε την δικτατορία της 4^ης Αυγούστου και εξ αιτίας του εσωτερικού κομμουνιστικού κινδύνου και της αναταραχής στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδος, στον διεθνή χώρο είχαν ήδη εκδηλωθεί τα πρώτα σημάδια του επερχομένου πολέμου ( ενσωμάτωση Ρηνανίας στην Γερμανία, κατάκτηση Αβυσσηνίας από τους Ιταλούς, ιταλική παρουσία στην Αλβανία, ισπανικός εμφύλιος).

ΠΗΓΕΣ

1)    Documents on British Foreign Policy, 1919-1939, H.M. Stationery, London 1960, 3^η σειρά, τ. Ε'.

2)    Ελληνικά Διπλωματικά Έγγραφα 1940-1941, Αθήνα 1980.

3)    Ιω. Μεταξάς, Το προσωπικό του ημερολόγιο, τ. Δ' (1933-1941), εκδ. Ίκαρος, Αθήνα 1960.

4)    Ιω. Μεταξάς, Λόγοι και σκέψεις 1936-1941, τ. Β', εκδ. Γκοβόστη, Αθήνα, χ.χ.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1)    Εμμ. Γκράτσι, Η αρχή του τέλους (η επιχείρηση κατά της Ελλάδας), εκδ. Εστία, Αθήνα 1980.

2)    Ιστορία του ελληνικού έθνους, τ. ΙΕ', Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1978.

3)    Δ. Κιτσίκης, Η Ελλάς της 4^ης Αυγούστου και οι μεγάλες δυνάμεις, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα 1974.

4)    Γ. Κολιόπουλος, Παλινόρθωση, Δικτατορία, Πόλεμος, 1935-1941, εκδ. Εστία, Αθήνα 1984.

5)    Α. Κύρου, Ελληνική εξωτερική πολιτική, Αθήναι 1955.

6)    Σ.Θ. Λάσκαρις, Διπλωματική ιστορία της συγχρόνου Ευρώπης ( 1914-1939), Θεσσαλονίκη 1954.

7)    Σ. Λιναρδάτος, Ο Ιωάννης Μεταξάς και οι Μεγάλες Δυνάμεις (1936-1941), εκδ. Προσκήνιο, Αθήνα 1993.

8)    Β.Π. Παπαδάκης, Διπλωματική ιστορία του ελληνικού πολέμου (1940-1941), Αθήναι 1956.

9)    Π.Πιπινέλης, Εξωτερική πολιτική της Ελλάδος ( 1923-1941), Αθήναι 1948.

10)           Κ. Σβολόπουλος, Η ελληνική εξωτερική πολιτική από τις αρχές του 20ου αιώνα ως το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, εκδ. Σάκκουλα, Θεσσαλονίκη 1983.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΑΡΘΡΟ ΚΟΛΑΦΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΣΗΜΙΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΙΜΙΑ - ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΄΄ΓΚΡΙΖΑΡΙΣΜΑ΄΄ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η υπόθεση των Ιμίων και οι χειρισμοί που έπρεπε να γίνουν και ΔΕΝ έγιναν τον Ιανουάριο του 1996, επανήλθαν στην επικαιρότητα μετά τη σχετική αναφορά του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Βασιλείου. Είπε ο κ. Σημίτης:
«Στην υπόθεση των Ιμίων το 1996, η επάνοδος στη ρύθμιση που ίσχυε από τότε που τα Δωδεκάνησα έγιναν ελληνικά αποτέλεσε για τους ίδιους κύκλους προδοσία. Η Ελλάδα κατ’ αυτούς θα έπρεπε να κηρύξει πόλεμο στην Τουρκία.



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ : ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΤΗΣ ΕΛΙΝΑΣ ΜΑΣΤΕΛΛΟΥ-ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ

 … Στήν γλῶσσα τῶν Ἀγγέλων…
Ἀπό τήν πέννα ἐκλεκτῶν Ἑλλήνων λογοτεχνῶν
Ἀπό τήν ΕΛΙΝΑ ΜΑΣΤΕΛΛΟΥ - ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ (Ἐπιμέλεια) γιά τίς ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ

«Εκδόσεις Πελασγός» Ιωάννη Χρ. Γιαννάκενα

Βιβλιοπωλείο «Η Αλληλεγγύη των Φίλων»

Χαρ. Τρικούπη 14, ΑΘΗΝΑ 106 79 και τηλ.: 2106440021, 2103628976, τοτ. 2103638435

www.hellasbooks.gr   καί    acroceramo@hellasbooks.gr

 

.........Ξεφυλλίζοντας, φέτος σελίδες τῆς Ἱστορίας μας ἐπί τῇ ἐπετείῳ συμπληρώσεως τῶν 100 χρόνων ἀπό τούς Βαλκανικούς Πολέμους, τήν Ἀπελευθέρωση τῆς Θεσσαλονίκης εἰδικά καί γενικότερα: τμημάτων τῆς Μακεδονίας, τῆς Ἠπείρου καί τῆς Θράκης, ὅπως καί τῶν ἄλλων πόλεων Ἰωαννίνων, Κοζάνης, Φλωρίνης, Καβάλας, Κιλκίς κλπ., ξαναδιάβασα διάφορα παλαιά καί νέα βιβλία γιά τούς Βαλκανικούς Πολέμους καί ἐπανέφερα στή μνήμη μου τίς διηγήσεις τοῦ πατέρα μου, τό καμάρι καί τήν περηφάνεια γιά τόν παπποῦ μου καί τίς ἱστορίες γιά τίς Ἔνδοξες Ἐκεῖνες Μέρες!
Τό παρόν βιβλίο, θά ἦταν πραγματικά ἕνα Ἀνθολόγιο στήν γλῶσσα τῶν Ἀγγέλων -τήν ἑλληνική-, ἀπό τήν πέννα ἐκλεκτῶν λογοτεχνῶν μας, γιά τούς ἥρωες καί μάρτυρες τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων…
Ἕνα δῶρο τιμῆς καί μνήμης γιά τά παιδιά, τούς φίλους ἤ τά ἐγγόνια …
Ἕνα ταπεινό κλωνάρι δάφνης καί μυρτιᾶς γιά κείνους πού διπλασίασαν τήν Πατρίδα μας…
Ἕνα λουλούδι στόν τάφο τους…
Ἕνα ὅπλο στά χέρια μας, τοῦτες τίς μέρες τοῦ ξεπεσμοῦ, τοῦ ξεπουλήματος τῆς Πατρίδος, τῆς πνευματικῆς, ἠθικῆς, κοινωνικῆς καί οικονομικῆς κρίσης. Μά περισσότερο τῆς Κρίσης τῶν Ἀξιῶν, τῶν Ἰδανικῶν καί τῶν Ὀραμάτων.
Ἕνα Ἀνθολόγιο- δίδαγμα: γιά παράδειγμα καί ἐλπίδα, γιά μίμηση καί ἀναγέννηση στούς δύσκολους καιρούς μας.
Ὅμως πρέπει νά πολεμήσουμε καί θά πολεμήσουμε. Πρέπει νά ἀγωνισθοῦμε καί θά ἀγωνισθοῦμε. Κι ἄν πρέπει νά πέσουμε, θά πέσουμε Ἡρωϊκά! Γι᾽ αὐτόν τόν πόλεμο, γι᾽αὐτόν τόν ἀγώνα χρειαζόμαστε ὅπλα καί ἐφόδια. Κι ἔχουμε τήν Πίστη μας, τήν ἀγάπη μας στήν Ἑλλάδα, τήν Ἐλευθερία, τήν οἰκογένεια, τά Ἰδανικά μας! Ἔχουμε τά παραδείγματά μας! Ἔχουν γραφτεῖ μέ αἷμα ἀπό ἄλλους, πού βάδισαν στούς δικούς τους δύσκολους καιρούς καί νίκησαν! Καί θά νικήσουμε! Μακάρι ἐμεῖς ἤ τά παιδιά μας, νά δώσει ὁ Θεός νά τριπλασιάσουμε τήν Ἑλλάδα μας, ὅπως λένε ἄλλωστε καί πολλές Προφητεῖες…

Τῆς δόξας ξανανθίσαν τά κλωνάρια…
γιά νέους Ἐθνικούς Ἀγῶνες,
γιά νέους Ἄθλους,
γιά νέους Ἥρωες! 


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ

Του Θεόφιλου Αιγινήτη 

Ζωγράφου-Συγγραφέα

" Ημπορούμεν να ορίσομεν τον Εθνικισμόν ως την προσπάθεια ενός έθνους προς επιβολήν του εντός των ορίων του, δ' αποκρούσεως αλλοεθνούς επιβολής και την καταπολέμησιν της ξενικής επιδράσεως".  Αυτά λέει ο Παπαναστασίου και αποστομώνει όλους αυτούς των λεγόμενων "προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων του συνταγματικού τόξου", που κατηγορούν σήμερα ως ρατσιστές και εθνικιστές όλους όσους αγωνιούν για την πορεία της πατρίδας μας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912 - Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΔΕΝΔΡΟΥ

Όπως όλες οι πόλεις και τα χωριά της Βόρειας Ελλάδας που απελευθερώθηκαν το 1912-1913 από τους Τούρκους και έχουν την ιστορία τους και την επέτειό τους, έτσι και το Άδενδρο στις 20 Οκτωβρίου 1912 και στις 7 η ώρα το πρωί τα Ελληνικά στρατεύματα, προερχόμενα από τη δυτική πλευρά (από Πλατύ δηλαδή), πέρασαν τον ποταμό Λουδία και μετά από πολύωρη μάχη έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό, απελευθερώνουν στις 11 η ώρα το χωριό του Κίρτζιλαρ-Αδένδρου.

Διαβάζουμε από το βιβλίο του επιτελάρχη του Βασιλέα Κωνσταντίνου, Βίκτωρα Δουσμάνη...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΕΔΩ

100 ΧΡΟΝΙΑ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ - 6 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912 : Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΕΣΚΑΤΗΣ

ΧΡΗΣΤΟΥ Δ. ΒΗΤΤΟΥ

Υποστρατήγου ε.α.

Τη Δεσκάτη και τα Γρεβενά απελευθέρωσε το ανεξάρτητο Απόσπασμα Ευζώνων Γεννάδη (1^ο και 4^ο Τάγματα Ευζώνων), το οποίο είχε αποστολή να δράσει στο άκρο αριστερό της διάταξης της Στρατιάς Θεσσαλίας.

Η σύνθεση του Αποσπάσματος ήταν η ακόλουθη: 

Διοίκηση-Επιτελείο 

Διοικητής: Συνταγματάρχης μηχανικού Στέφανος Γεννάδης

Επιτελείο: Δύο αξιωματικοί του μηχανικού, ο αντισυνταγματάρχης Ιωάννης Γεωργιάδης και ο  υπολοχαγός Γεώργιος Αφθονίδης. 

Μονάδες

         1^ο Τάγμα Ευζώνων (4 λόχοι). Διοικητής αντισυνταγματάρχης πεζικού Ιωάννης Καμπούρης.

·        4^ο Τάγμα Ευζώνων (4 λόχοι). Διοικητής ταγματάρχης πεζικού Βασίλειος Βέλλος.

·        Διμοιρία Πολυβόλων

·        Ομάδα ιππικού (10 ιππείς) με επικεφαλής υπαξιωματικό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΕΔΩ

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ : 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912 Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ

Του Σωτήρη Χριστοδούλου

" ...Ο γενναίος Στρατός μου ας έχη ως σύνθημα "Εμπρός πάντοτε". Τοιούτον αίσθημα άγει ασφαλώς προς την νίκην, απαραίτητον για την εκπλήρωσιν των ιεροτέρων μας καθηκόντων, την πλήρωσιν των αγνωτέρων μας ιδεωδών..."

Από την ημερησία διαταγή του Αρχιστρατήγου την επομένη

της μάχης του Σαρανταπόρου (9-10 Οκτ. 1912)

 Από το πρωϊ της 19ης Οκτωβρίου άρχισε η προέλαση του Ελληνικού Στρατού προς τα ανατολικά, σύμφωνα με τις διαταγές του Γενικού Στρατηγείου. Ήδη από τις επτά, η 2α Μεραρχία με το 12ο Σύνταγμά της σαν εμπροσθο­φυ­λακή και τα υπόλοιπα σε φάλαγγες άρχισε να κινείται από το Αχλαδοχώρι μέσω Γαλατάδων προς Καρυώτισσα. Λίγο πιό αριστερά της, ακολουθώντας σχεδόν τις όχθες της αιματοβαμμένης από τους νεκρούς του Μακεδονικού αγώνα λίμνης των Γιαννιτσών, βάδιζε η 3η Μεραρχία η οποία είχε αρχίσει την κίνησή της μία ώρα αργότερα. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

101 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ! ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΚΑΤΑΛΥΟΥΝ ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΠΡΙΝ ΦΤΑΣΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ...!

Κοζάνη, Πτολεμαϊδα, Κατερίνη, Βέροια... πετάει από μέρα σε μέρα κι από πόλη σε πόλη η Ελευθερία στην Μακεδονία μας τον Οκτώβριο του 1912 κι ο Ελληνικός Στρατός που την συνοδεύει λυτρώνει μετά από αιώνες χώμα και αίμα Ελλήνων που μαρτύρησαν κάτω από την διπλή όπως είχε εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια τουρκοβουλγαρική κατοχή. Στις 17 Οκτωβρίου έρχεται η σειρά της ηρωϊκής Νάουσας να υποδεχθεί τους λυρωτές της.

Είναι τόσο μεγάλο το πάθος των Ναουσαίων που πριν ο Ελληνκός Στρατός προσεγγίσει την πόλη, έχουν ήδη ξεσηκωθεί και καταλύσει τις τουρκικές αρχές.

Η πολύπαθη Νάουσα που είχε χτυπηθεί βάναυσα με ολοκαύτωμα από τους τούρκους για την συμμετοχή της στην Ελληνική Επανάσταση το 1822 βρίσκεται πάλι στην αγκαλιά της Μητέρας Πατρίδας. Ο Χαρακτηρισμός της Νάουσας ως πόλη «ηρωϊκή» είναι επίσημος τίτλος που της αποδόθηκε από το Ελληνικό Κράτος το 1955, τοποθετώντας την δίπλα στο Σούλι, το Μεσολόγγι, το Αρκάδι...


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΛΑ.Ο.Σ. κ Γ.ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΣΤΟ ΒΕΛΛΙΔΕΙΟ - ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ

 


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ : ΔΙΠΟΤΑΜΙΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ (ΗΘΗ - ΕΘΙΜΑ - ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ) ΤΟΥ Ν.ΤΟΤΟΝΙΔΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

 Βιβλιοπωλείο «Η Αλληλεγγύη των Φίλων»

Χαρ. Τρικούπη 14, ΑΘΗΝΑ 106 79 και τηλ.: 2106440021, 2103628976, τοτ. 2103638435

www.hellasbooks.gr   καί    acroceramo@hellasbooks.gr

Τα ήθη, τα έθιμα, οι παραδόσεις, οι συνήθειες, οι γιορτές, τα πανηγύρια, οι ρίζες, οι καταβολές, είναι τα χαρακτηριστικά αλλά και τα στοιχεία που ενώνουν τις γενιές μεταξύ τους, στο διάβα των αιώνων. Αποτελούν τους συνδετικούς κρίκους του χθες με το σήμερα και στήνουν τις γέφυρες για μεταγωγή προς το σίγουρο και το αδιάφθορο μέλλον. (. . .) Θα λέγαμε ότι οι λαοί που στερούνται ηθών, εθίμων, παραδόσεων είναι άρρωστοι, νοσούν. (. . .) Περιπίπτουν σε φθίνουσα κατάσταση και στη συνέχεια στη λήθη, στη λησμονιά, στην αφάνεια, στην ασημότητα. Νοσηρή κατάσταση που χωρίς το ανάλογο και έγκαιρο ενδιαφέρον, την προληπτικότητα δηλαδή, καθίσταται ανίατη με αναπόφευκτο το μοιραίο τέλος. Η παγκόσμια Ιστορία έχει πληθώρα τέτοιων παραδειγμάτων. Αυτήν την αρρώστεια καταπολεμά κι' αυτήν προσπαθεί να θεραπεύσει ο Νίκος Τοτονίδης με το βιβλίο που μας προσφέρει, το οποίο θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως βάλσαμο ελπιδοφόρο και ακόμη ως ένα ίαμα θεραπευτικό. (. . .) Με την καταγραφή και με την αναφορά που κάνει (. . .) στα δρώμενα και στον τρόπο της ζωής της ευρύτερης οικογένειας των Τοτονιδαίων, από την οποία και ο ίδιος προέρχεται, καλύπτει, τα 2/3 και περισσότερο του συνόλου των οικογενειών του Χωριού Διποταμία  

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ