Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1854.Το 1877 αποφοίτησε απο τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων με το βαθμό του ανθυπασπιστή του Πυροβολικού.Συμμετείχε τόσο στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 ως Διοικητής Πυροβολαρχίας όσο και στους Βαλκανικους Πολέμους ως Διοικητής της IV Μεραρχίας. Κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο διετέλεσε προσωρινά Αρχηγός του Στρατού Ηπείρου, ενώ κατά την τελική επίθεση της 20ής Φεβρουαρίου του 1913 ήταν Διοικητής του Β' Τμήματος Στρατιάς, οι μονάδες του οποίου, ενεργώντας κατά του δεξιού πλευρού των Τούρκων, διέσπασαν την αμυντική τοποθεσία των Ιωαννίνων.Ήταν από εκείνους τους αξιωματικούς που είχαν εισηγηθεί στον Σαπουντζάκη την αλλαγή της κατεύθυνσης επίθεσης κατά της τοποθεσίας,προτείνοντας την επίθεση κατά δεξιού και όχι κατά του αριστερού πλευρού των Τούρκων, όπως γινόταν μέχρι εκείνη τη στιγμή. Μετά τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων ανέλαβε τη διοίκηση του Γ' Σώματος Στρατού,ενώ στο διάστημα απο τις 13 Αυγούστου έως τις 11 Νοεμβρίου του 1916 ανέλαβε Αρχηγός της Επιτελικής Υπηρεσίας Στρατού.Το 1917 ανέλαβε τα καθήκοντα του Στρατιωτικού Διοικητή Ηπείρου και Κερκύρας και στις 25 Απριλίου 1920 αποστρατεύθηκε.Δύο χρόνια μετά την αποστρατεία του διορίστηκε Γενικός Διοικητής Θεσσαλονίκης.Πέθανε το 1942.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ