Ο Ρήγας συνελήφθη στην Τεργέστη την 1η Δεκεμβρίου του 1797 μαζί με τον
Περραιβό. Κατόπιν οδηγήθηκε στη Βιέννη, στις 14 Φεβρουαρίου 1798, όπου
ανακρίθηκε μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους του. Κατάληξη των
ανακρίσεων, σε συνδυασμό με τις συνεννοήσεις με τον Σουλτάνο, ήταν να
εκτοπισθούν από τους συλληφθέντες οι Αυστριακοί και άλλων εθνοτήτων
υπήκοοι για να δικαστούν από τις Αυστριακές αρχές, εκτός από τους
Οθωμανούς, που απελάθηκαν και οδηγήθηκαν στην Οθωμανική επικράτεια για
να υποστούν τις κυρώσεις του Σουλτάνου. Ο Ρήγας (41 χρονών) και οι επτά
σύντροφοί του που ανήκαν στην ίδια κατηγορία, ο Ευστράτιος Αργέντης (31
χρονών, έμπορος από τη Χίο), ο Δημήτριος Νικολίδης (32 χρονών,γιατρός
από τα Ιωάννινα), ο Αντώνιος Κορωνιός (27 χρονών, έμπορος και λόγιος από
τη Χίο), ο Ιωάννης Καρατζάς (31 χρονών, λόγιος από τη Λευκωσία της
Κύπρου), ο Θεοχάρης Γεωργίου Τουρούντζιας (22 χρονών, έμπορος από την
Σιάτιστα), ο Ιωάννης Εμμανουήλ (24 χρονών, φοιτητής της ιατρικής από τη
Καστοριά) και ο Παναγιώτης Εμμανουήλ (22 χρονών, αδερφός του
προηγούμενου και υπάλληλος του Αργέντη), με συνοδεία των αυστριακών
αρχών παραδόθηκαν στις 10 Μαΐου 1798 στους Τούρκους του Βελιγραδίου και
φυλακίστηκαν στον πύργο Nebojša (Небојша), παραποτάμιο φρούριο του
Βελιγραδίου. Εκεί, ύστερα από συνεχή βασανιστήρια, στις 24 Ιουνίου του
1798, στραγγαλίστηκαν και τα σώματά τους ρίχτηκαν στον Δούναβη.
Β.Σ.(Α.Ε.Π.)
Β.Σ.(Α.Ε.Π.)