[...] Περί τας δύω ώρας της ημέρας ο εχθρός άρχισε να πυροβολή διά κανονίων την πρώτην γραμμήν των Ελληνικών χαρακωμάτων, αντιπυροβολούμενος από δύο μόνον μικρών κανονίων, τα οποία είχε το τακτικόν. Το πεζικόν του συνήχθη όλον εντός μιας χαράδρας κάτωθεν των μικρών υψωμάτων της πρώτης γραμμής των ημετέρων, εν ω το ιππικόν του ίστατο προς τα αριστερά της αυτής γραμμής, και μέρος εκινείτο προς τα λοιπά χαρακώματα. Δις ορμήσας απεκρούσθη ο εχθρός μεθ' ικανής ζημίας· αλλά περί την τρίτην ώραν επάτησεν εξ εφόδου την γραμμήν· οι Έλληνες επολέμησαν ως λέοντες χωρίς να υποχωρήσωσιν· αντιπαλαίοντες ολίγοι προς πολλούς πεζούς και ιππείς εφονεύοντο φονεύοντες. Αλλ' αυτή η σκηνή δεν ήτον δυνατόν να διαρκέση επί πολύ. Όλον το σώμα των εκεί η ευρεθέντων ανδρείων Σουλιωτών, μέγα μέρος του των Αθηναίων, το όλον σχεδόν του σώματος των τακτικών και ικανόν μέρος του των Κρητών έπεσαν ενδόξως. Η φρικτή θέα της σφαγής εκλόνησε τα εις τα λοιπά χαρακώματα σώματα, και χωρίς να συλλογισθώσιν ότι έτρεχον μεγαλύτερον κίνδυνον φεύγοντες, άφησαν τα χαρακώματά των, διωκόμενοι και κατασφαζόμενοι από μεγάλου μέρους του εχθρικού ιππικού· αλλ' ευρέθησαν και μεταξύ αυτών των σωμάτων πολλοί ανδρείοι, οι οποίοι, αντιπαλαίοντες πεζοί προς ιππείς, δεν απέθνησκον ανεκδίκητοι. Πολλοί εσώζοντο επί των ίππων των εχθρών, αφ' ου εφόνευον τους επιβάτας των· και τότε μόνον έπαυσεν η σφαγή, ότε έφθασαν επί του τελευταίου παρά την θάλασσαν λοφιδίου, όπου οι εχθροί φοβηθέντες τον πυροβολισμόν των παραπλεόντων Ελληνικών πλοίων απεσύρθησαν.
Η μάχη διήρκεσε περί την μίαν ώραν, και κατ' αυτήν εφονεύθησαν Έλληνες περί τους επτακοσίους, μεταξύ των οποίων και οι στρατηγοί Λάμπρος Βέϊκος, Αθανάσιος Τούσας, Γεώργιος Τσαβέλας, Φώτος Φωτομάρας, και ο Ιωάννης Νοταράς, και πολλοί αξιωματικοί, των οποίων τα ονόματα θέλομεν εκδώσει εις χωριστόν κατάλογον, δια να μην αδικήσωμεν τινός των ανδρείων την μνήμην· μνημονεύομεν δε μόνον τον γενναίον ταγματάρχην του πυροβολικού και άριστον πατριώτην Χ. Ιγγλέσην, οδηγήσαντα ενδόξως το σώμα των τακτικών απ' αρχής της εις τον Φαληρέα αποβάσεώς του. Οι εχθροί και ζωγρούντες εφόνευον τους Έλληνας και μόνοι, ως βεβαιούμεθα, εκ των ζωγρηθέντων σώζονται αιχμάλωτοι οι στρατηγοί Γ. Δράκος Σουλιώτης, γνωστός διά την μεγάλην ανδρείαν του, και Δ. Καλλέργης, αρχηγός του σώματος των Κρητών, ο μεν πρώτος βαρέως πληγωθείς εις την χείρα, ο δε Δ. Καλλέργης λαβών τρεις πληγάς. Η δε ζημία των εχθρών, εάν δεν είναι περισσοτέρα της των ημετέρων, ισαριθμείται όμως βεβαίως μετ' αυτής.
http://users.sch.gr/maritheodo/1821/b36.htm