"Δεν ζει χωρίς πατρίδα η ψυχή του ανθρώπου" Κωστής Παλαμάς
Από το λυκαυγές της ανθρωπότητας η πατρίδα υπήρξε το λίκνο και η βάση πολιτισμικής δημιουργίας κάθε έθνους και ταυτόχρονα το φυσικό κάστρο και η ασφαλέστερη καταφυγή των λαών από κάθε μορφή κινδύνου. Το κριτήριο του Αίματος μαζί μ’ εκείνο του Εδάφους αποτέλεσαν έναν αδιάσπαστο συσχετισμό παραγόντων που μορφοποιήθηκε στο σχηματισμό του κράτους που εφεξής αποτέλεσε το μεγάλο και κοινό σπίτι των όμαιμων και ομόφυλων πολιτών που αποκαλούμε πατρίδα.