Ελίνα Μαστέλλου-Γιαννάκενα
17/18 Σεπτεμβρίου 2012
Αρχόντισσα της Εύβοιας και των Αθηνών Κυρά!
Με την αρετή και την σιγουριά
Των αρχών και των ιδανικών σου,
Θεμελίωσες μαζί με τον σύζυγό σου το σπιτικό σας,
Δημιουργήσατε την πολύτεκνη οικογένειά σας!
Ένα μυρωδάτο μπουκέτο: τα βλαστάρια σου…
Ένα μικρό σχολείο : τα παιδιά σου…
Ένας μικρός στρατός : οι γιοί κι οι κόρες σου…
Ιωάννα, Γιώργος, Ηλέκτρα, Βύρων, Νέλσων, Νεφέλη και Ελένη…
Ένα παράδειγμα η ζωή σου κι ένας αγώνας.
Η Ελευθερία, η Πατρίδα, η Θρησκεία,
Η Οικογένεια: τα ιδανικά σου…
Άρωμα : το κωδικό όνομά σου.
Κλωνάρι δάφνης και μυριάς Εσύ Γενναία!
Ρίζας βαθειάς, ηρωϊκής Μπουμπουλίνας θυγατέρα!
Απόγονος…
Το αίμα της μπόλιασε το δικό σου
Κι ύψωσες το κεφάλι στον κατακτητή:
Το περήφανο μέτωπο, το αποφασιστικό βλέμμα,
Το αγέρωχο ανάστημα έδειχναν καθαρά την καταγωγή σου…
Σταθερή, ακλόνητη, δραστήρια,
Επινοητική, ακούραστη, ακατάβλητη…
Δεν μέτραγε για σένα αν ο άλλος γεννήθηκε
Καναδός, Αυστραλός, Νεοζηλανδός ή Γερμανός,
Αρκεί η ψυχή του να είχε φως,
Να φτερούγιζε στα ίδια μήκη και πλάτη
Με την δική σου την ψυχή:
Στα μήκη και τα πλάτη της ελευθερίας,
Της αγάπης για τον άνθρωπο, το δίκαιο,
Την αξιοπρέπεια και την τιμή…
Κι έτσι διάλεξες τους συνεργάτες σου
Για την ψυχή τους…
Τα ιδανικά και τα γεμάτα αρετή επιχειρήματά σου,
Έφεραν κοντά σου ανθρώπους
Που εχθροί θα λογίζονταν από άλλους μικρούς και κοντόφθαλμους…
Όχι όμως από σένα Μάννα!
Ανάμεσά τους βρήκες τους συνεργάτες σου
Στον Αγώνα σου για την Λευτεριά και την Αξιοπρέπεια του Ανθρώπου!
Χάρισες και βρήκες εμπιστοσύνη, σεβασμό, εκτίμηση κι αγάπη!
Μια αγκαλιά παιδιά και συνεργάτες σου, για την ΕΛΛΑΔΑ!
Το σύμβολο του φωτός και του πολιτισμού στο πέρασμα των αιώνων!
Για να μην σβήσει το Φως και ο Πολιτισμός εκείνες τις άγριες
μέρες…
Έδινες καθημερινά τις μάχες σου σ’ έναν άνισο πόλεμο
Για να μην κυριαρχήσει το σκοτάδι κι η παράνοια!
Οι δόξες, τα εύσημα, η εξουσία άφηναν αδιάφορη
Την Ανδρεία ψυχή Σου Λέλα…
Ανύπαρκτα τ’ αγκάθια της φιλοδοξίας και του εγωϊσμού
Στην Αγία σου ψυχή Μάννα…
Κι όταν οι τιμές και τα εύσημα, η δόξα και οι έπαινοι ήρθαν,
Εσύ είχες πάρει ήδη αύξοντα αριθμό στο Πάνθεο των Ηρώων…
Κι όταν ήρθαν, ήσουν απούσα από τη γη,
Είχες πάρει ήδη την θέση σου στον Παράδεισο των Εθνομαρτύρων…
Ωστόσο η παρουσία Σου στο προσκλητήριο των Πεσόντων
Αντιβουίζει ακόμα με το Άρωμα της μυρτιάς και της δάφνης,
Της ελιάς, του αμπελιού και του κυπάρισσου : ευωδιές της γης Σου…
Λέλα Καραγιάννη, 8 Σεπτεμβρίου 1944 : ΠΑΡΟΥΣΑ!!!
Εκεί που αχνόφεγγε η αυγή της Λευτεριάς Μάννα!
Αχνοφέγγει τώρα ένα καντήλι να δείχνει τον δρόμο Μάννα,
Να μην παραστρατήσουμε, να μην χαθούμε,
να μην γελαστούμε από την Κίρκη και τις σειρήνες Μάννα…