Του Αντωνίου Αντωνάκου
Καθηγητού-Κλασσικού Φιλολόγου
Ιστορικού Σιγγραφέως
Αντιπροέδρου τού Συνδέσμου τών Απανταχού Λακώνων «Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ»
Επειδή μετά
την ψήφιση του "Μνημονίου 2" παρουσιάσθηκαν πολλοί "εθνοπατέρες"
που μίλησαν για "απόφαση - σταθμό", που έδωσε ανάσα στην Ελλάδα,
σώζοντάς την από την ανεξέλεγκτη χρεωκοπία, θέλησα να γράψω κάποιες σκέψεις μου
γι’ αυτούς και τις πράξεις τους.
Πρώτα απ’
όλα "μνημόνιο" (memorandum) είναι το
υπόμνημα. Η λέξη έχει σχέση με την μνήμη, την υπενθύμιση και το
"μνήμα". Αυτό πρέπει να το θυμούνται αναλογικά, διότι είναι βέβαιον
ότι στο τέλος η πράξη τους και κατ’ επέκτασιν οι ίδιοι, θα μείνουν μία ασήμαντη
κουκίδα στην πορεία τής ιστορικής μνήμης.