Οι εκλογές που πέρασαν άφησαν βαρύ φορτίο στα πολιτικά πράγματα της χώρας μας. Η κατάρρευση της σοσιαλδημοκρατίας μέσω της κατάρρευσης του PASOK οφείλεται σε μεγάλο μέρος στο αδιέξοδο που ο ίδιος ο κομματικός μηχανισμός του αντιμετώπισε αναγκαζόμενος να έλθει σε σύγκρουση με το πρότυπο του Νεοέλληνα, του homo pasokus, που το ίδιο δημιούργησε και ανέθρεψε για κάτι παραπάνω από μία γενιά σε αυτή την χώρα.
Αυτή η κατάρρευση μετέτρεψε αυτόματα τον πριν λίγα χρόνια σχεδόν περιθωριακό ΣΥΡΙΖΑ σε κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην χώρα μας και αριστερό εκφραστή του δικομματισμού. Αυτός με την σειρά του είναι αλήθεια ότι αναγκάστηκε σε μεγάλο βαθμό να «στρογγυλέψει» τον πολιτικό λόγο που εκφέρει προς τα έξω, δίχως όμως στην ουσία στο εσωτερικό του να μεταβάλλει τις πολιτικές ισορροπίες.
Έτσι έχουμε το φαινόμενο μίας ριζοσπαστικής Αριστεράς να αναδεικνύεται σε πολιτικό ρυθμιστή των πραγμάτων της χώρας, στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που η ίδια επέλεξε, προκειμένου να της δοθεί στο κοντινό μέλλον η διακυβέρνηση της χώρας, με την λογική του ώριμου φρούτου, καθώς οι εσωτερικές αντιθέσεις της κυβέρνησης Σαμαρά είναι βέβαιο ότι θα την οδηγήσουν σε κάποιου είδους showdown, και είτε θα την κάνουν να καταρρεύσει, είτε θα χάσει τον υπερκομματικό της χαρακτήρα.
Και τότε τι γίνεται; Οι συνθήκες της πόλωσης θα επανέλθουν δριμύτερες. Σε περίπτωση αποχώρησης της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ κυριολεκτικά θα κινήσει γη και ουρανό για να καταρρεύσει η κυβέρνηση. Σε περίπτωση κατάρρευσης της κυβέρνησης, το σοσιαλιστικό όραμα των Τσιπραίων θα γίνει πραγματικότητα. Η χώρα μας συντόμως θα κληθεί να επιλέξει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ανάμεσα σε μία μορφή σοσιαλιστικής διακυβέρνησης ή μία «αυταρχική» Δεξιά. Η άνοδος της Χρυσής Αυγής, το αποδεικνύει.
Η ιδεολογική πόλωση είναι πιθανόν να μην παραμείνει μόνον ιδεολογική. Ήδη οι κανόνες «καλής συμπεριφοράς» και «πολιτικού πολιτισμού» διαρρηγνύονται και η βία γίνεται μέρος της πολιτικής καθημερινότητας της χώρας. Δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Είναι κάτι συνηθισμένο στις πολιτικές διακυμάνσεις. Το ζήτημα είναι τελικά το πού θα οδηγηθεί η χώρα μας. Ποιός θα επικρατήσει.
Περιεχόμενα
- «ΠΑΛΙΟΚΟΜΜΟΥΝΙ» του Δ. Ζαφειρόπουλου
- SELOUS SCOUTS: ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΤΟΥ ΙΑΝ SMITH ΣΤΗΝ ΡΟΔΕΣΙΑ του Δ. Ιωάννου
- ΚΟΝΤΡΑΣ: ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ του Ν. Χιδιρόγλου
- ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ του Δ. Παπαγεωργίου
- ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΝΟΜΕΛΛΟΝΤΙΣΜΟ του Γ. Σαγιά
- ΑΝΑΓΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ – του Γ. Κουριαννίδη
- ΟΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ του Π. Λουκά
- ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΠΕΙΡΑΤΩΝ Συνέντευξη με ένα φρουρό πλοίων
- ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ του Γ. Φριτζαλά
- Ο ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ του Γ. Δράκου
- Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΕΚΛΕΚΤΩΝ του Νίκου Παπαγεωργίου
- SOUTHERN ROCK του Γ. Πισσαλίδη
- ΑΝΤΟΝΕΝ ΑΡΤΩ: EΝΑΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ του Ε. Χανιώτη
- Ο ΜΑΗΣ ΤΟΥ ‘68 ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ του Δ. Σαββίδη
- ΙΣΟΤΗΤΑ-ΑΤΟΜΟ-ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ του Γ. Κίτσιου
- ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΣΤΑ ΟΡΘΑ