Γράφει ο Νίκος Χιδίρογλου
Εγκατέλειψε τα εγκόσμια στις 12 Δεκεμβρίου του 2008. Σήμερα, ο Τάσσος Παπαδόπουλος μας λείπει πολύ, πάρα πολύ. Φωνές όπως η δική του και όπως εκείνη του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, δεν ακούγονται πια. Ο Ελληνισμός, με αλλόδοξους και αρνησιπάτριδες κυβερνήτες και ανύπαρκτους «ποιμένες», υφίσταται δεινά, τα οποία δείχνουν να μην έχουν τέλος. Κι όμως, στα αυτιά μας ακόμα ηχούν και πάντα θα ηχούν τα λόγια του Τάσσου Παπαδόπουλου, του ασυμβίβαστου αγωνιστή της ΕΟΚΑ και μπροστάρη του αγώνα της προστασίας των εθνικών συμφερόντων, που ο Ελληνισμός της Κύπρου πίκρανε λίγο πριν τον θάνατό του, αποκλείοντάς τον από τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών και εκλέγοντας στη θέση του Πρόεδρο, έναν άθεο κομμουνιστή και ανθέλληνα. Κι όμως, όλοι τον θυμούνται, όλοι τον επικαλούνται, ως πρότυπο αδάμαστου πολιτικού, μαχητή και πολιτικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου