Η ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ - Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ

  

 Από τον Κοσμά Μαρκάτο

Καθηγητή του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος  (ΤΕΙ Λαρίσσης)

 

 Η Λεξαριθμική Θεωρία, ανακοινώθηκε εις το ΤΕΙ Λαρίσης το 1976 υπό μορφήν διαλέξεως, δημοσιεύθηκε εις το Α τεύχος του περιοδικού ΠΑ.Μ.Μ.Ε.ΓΑΣ (ΠΑγκόσμιος Μαθηματική Μελέτη Ελληνικής ΓλώσσΑΣ) το 1979-1980 υπό συνοπτικήν και άρχικήν μορφήν και αναπτύχθηκε αναλυτικώς το έτος 1989 εις το παρόν βιβλίον (χαρακτηρισθέν Α τόμος), ως μέρος του πενταετούς (1987-1992) ερευνητικού προγράμματος, εγκριθέντος από τα συναρμόδια υπουργεία Παιδείας και Βιομηχανίας ( Έρευνας και Τεχνολογίας), υπό τον τίτλον, «Μαθηματική Μελέτη της Ελληνικής Γλώσσης».

  

 Σημείωση: Ουσιωδώς ο κύριος τίτλος είναι «Η Λεξαριθμική Θεωρία». Το «Η Γλώσσα των Γλωσσών» ετέθη δι’ εμπορικούς λόγους.

   Το σύγγραμμα αποτελεί το υπόδειγμα εφαρμογής της λεξαριθμικής θεωρίας εν τή δομή της ελληνικής γλώσσης με βασικόν αναλυτικόν όργανον την γνωμονικήν ακολουθίαν ή το γενεαλογικόν δένδρον εννοιών (τόν Νόμον της Ομοιότητος):

   Ο ερευνητής, προκειμένου να μελετήσει το σημασιολογικόν και εννοιολογικόν περιεχόμενον του ονόματος (λέξεως) εν σχέσει με τον τρόπον που αυτό μεταβάλλεται εν ομοιότητι διαχρονικώς και εν σχέσει με τας άλλας όμοιας μορφάς ονομάτων εν τή δομή της ελληνικής γλώσσης, πρέπει να εφαρμόση την Λεξαριθμικήν Θεωρίαν κατ’ αυτόν τον τρόπον.

  

 Σημείωση: Η μελέτη ολοκλήρου της αντικειμενικώς εκλεγείσης γνωμονικής ακολουθίας δεν έχει συμπεριεληφθή εις αυτήν την έκδοσιν, χαρακτηρισθείσαν ως Α έκδοσιν). Ο Β τόμος της Λεξαριθμικής Θεωρίας θα κυκλοφορήσει, ελπίζω, το 2011.

   

Τα πορίσματα είναι αμέτρητα, πρακτικώς, και καλύπτουν ολόκληρον σχεδόν το επιστητόν. Επιλεγμένα πορίσματα, ανήκοντα εις έναν ικανοποιητικόν αριθμόν γνωστικών χώρων, ταξινομημένων αλφαβητικώς, συνεκεντρώθησαν εις το 5^ον ευρετήριον (Αστρονομία, Βιολογία, Γενετική, ..., Φυτολογία, Χημεία).

   Εις τον αυστηρόν μελετητήν πρέπει να μνημονεύσω και την αποδειχθείσαν ισοδυναμίαν των δύο αλφαβητικών συστημάτων της ελληνικής γλώσσης, του δεκαδικού (παλαιού) και του εννεαδικού (νέου), καθώς και την εδραίωση της φυσικής σημασίας του άκρου και μέσου λόγου (χρυσής τομής) με καθαρά μαθηματικά μέσα, κυρίως, αλλά και λεξαριθμικά, δευτερευόντως.

   

Εν τή οπισθία πλευρά του εξωφύλλου, ο αναγνώστης αναγιγνώσκει:

   

Ο κ. Μαρκάτος, εις το παρόν βιβλίον, μελετά την υπ

όθεσιν - μέσω της λεξαριθμικής θεωρίας του - ότι η ελληνική γλώσσα είναι μαθηματική, υπό την έννοιαν: Μαθηματικά, το φυσικόν όργανον ερμηνείας και παραγωγής γνώσεως εις κάθε χώρον του επιστητού και ανεξάρτητα από τον χρόνον.

   Η εφαρμογή της θεωρίας εν τή δομή της ελληνικής γλώσσης οδηγεί εις πορίσματα, η επαλήθευσις των οποίων ελέγχει την συνέπειαν της ιδίας της θεωρίας.

   Τα πορίσματα διαγράφουν ολόκληρον την καμπύλην του χρόνου, από το άγνωστον παρελθόν μέχρι το άγνωστον μέλλον, και εκτείνονται εις κάθε δραστηριότητα του Κόσμου και του Σύμπαντος, εις κάθε εμπειρίαν και επιστήμην του ανθρώπου.

   Η επαλήθευσις των πορισμάτων της Θεωρίας απαιτεί όπως δεχθούμε ότι:

• Ο Έλλην είναι ο δημιουργός θεός και, επομένως, ο θεός τού Γίγνεσθαι.
• Η ελληνική είναι η πρωτόγλωσσα, η γενέτειρα όλων των αλφαβητικών γλωσσών, τουλάχιστον.
• Η δομή της ελληνικής γλώσσης, ως περιέχουσα δυνάμει ολόκληρον την γνώσιν, γηϊνην και εξωγηϊνην, πρέπει να είναι γαλαξιακή, πρέπει να είναι συμπαντική βλέπε και ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ (π.χ., εις την Ελληνικήν Αγωγήν) .
• Οι Έλληνες, πρέπει να είναι γαλάξιοι και, κατά συνέπειαν, οι μεταλλάκται του γηϊνου κτήνους εις άνθρωπον, ή οι δημιουργοί του ανθρωπίνου γένους.

Η Ελληνική η γλώσσα των θεών, η Γλώσσα των Γλωσσών, η γλώσσα του ανθρώπου και κάθε ελλόγου όντος, το σύμπαν της γνώσεως, η απεικόνισις του Σύμπαντος

Η λεξαριθμική θεωρία, το πρότυπον ερμηνείας και γνώσεως του Σύμπαντος, το όργανον παραγωγής γνώσεως, ο αληθής δρόμος προς την γνώσιν καί την σοφίαν, το υπόδειγμα μελέτης κάθε γλώσσης

Καθηγητής ΚΟΣΜΑΣ ΜΑΡΚΑΤΟΣ