Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια:Ι.Σ.Χριστδούλου
Εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ
Επίκαιρο όσο ποτέ αυτό το έργο του Πλάτωνα έρχεται μετά από 2.400 χρόνια να ορίσει τον πολιτικό άνδρα. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες του έργου οι δύο συνομιλητές αποφασίζουν ότι ο πολιτικός είναι επιστήμονας, είναι δηλαδή «κάποιος που γνωρίζει», και η πολιτική είναι τέχνη: η τέχνη της διακυβέρνησης. Ο αληθινός πολιτικός αντλεί την εγκυρότητα της δράσης του από το προνόμιο που του παρέχει η γνώση της τέχνης του, ένα προνόμιο που ο Πλάτων δεν αναγνωρίζει στον καθένα. Ο περιοριστικός όρος της γνήσιας γνώσης και η επιφύλαξη απέναντι στις απομιμήσεις μειώνει δραματικά το σώμα των διεκδικητών της πολιτικής εξουσίας. Αν μάλιστα δεχθούμε ότι η πολιτική επιστήμη ορίζει στον άξιο πολιτικό ένα αδήριτο καθήκον –να φροντίζει τη μόρφωση των πολιτών– τότε γενναίοι και συνετοί πολίτες είναι αυτοί με τους οποίους ο κυβερνήτης θα προχωρήσει στη σύνθεση του κοινωνικού σώματος και στην αρμονική συνύπαρξη των ανθρώπων μεταξύ τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου