Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
Το κλασικό μυθιστόρημα του μεγάλου Γάλλου δημιουργού, «οι Άθλιοι», με τον διωκόμενο Γιάννη Αγιάννη και τον ανελέητο διώκτη του αστυνομικό Ιαβέρη, με φόντο τη Γαλλική κοινωνία της προκλητικής οικονομικής ανομοιογένειας προβλημάτισε και συγκίνησε αμέτρητα εκατομμύρια αναγνωστών από τότε που δημοσιεύτηκε και μέχρι σήμερα. Τον Βίκτωρα Ουγκώ δεν χρειάζεται να σας τον συστήσω.
Τον φίλο μου Χρήστο, τον «περιπτερά», θέλω να σας συστήσω με αφορμή την προχθεσινή μας συζήτηση για ευαισθησία και αξιοπρέπεια κάποιων φτωχών, για κοινωνική αναλγησία και μακαριότητα των ευπόρων τάξεων της σύγχρονης, Ευρωπαϊκού επιπέδου, ελληνικής κοινωνίας που θα προβλημάτιζαν βαθύτατα και τον μακαρίτη τον Ουγκώ καθώς είχαν αποτελέσει το επίκεντρο του δικού του προβληματισμού πριν δυο αιώνες.
"τον τε μηδέν τώνδε μετέχοντα ουκ απράγμονα, αλλ' αχρείων νομίζομεν" - ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΕΡΟΣ ΣΤΑ ΚΟΙΝΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΕΙΝΟΣ ΑΘΛΙΟΣ ΑΧΡΗΣΤΟΣ .........(ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ Β'40 .ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ)...................... «παρά δύναμιν τολμηταί και παρά γνώμην κινδυνευταί και εν τοις δεινοίς ευέλπιδες» (Θουκυδίδου, Ιστορίαι, Α’ 70)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου